Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Justyna Adamczewska

Użytkownicy
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    6 866

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    73

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez Justyna Adamczewska

  1. Justyna Adamczewska
    Belfano, Dziękuję A to dla Ciebie, a' propos marzeń. Tez plaża i piasek. Już niedługo. ;)
  2. Justyna Adamczewska

    W zielone

    Justyna Adamczewska odpowiedział(a) na samm utwór w Limeryki

    Ożeż, kurna, no, sammy! Cudeńko. :))
  3. Justyna Adamczewska
    Witaj Andrzeju. Ostatnia zwrotka - zagładę świata przewiduje? Fakt, że świat kończy się dla każdego pokolenia, po nim następują następne i następne, i tak będzie nadal. Moim zdaniem w wierszu poruszasz b. istotną kwestię - tolerancji, a raczej jej braku, ale również trzeba pamiętać, że tolerancja ma swoje granice. Historia pokazuje, że często ludnośc napływowa "wypycha" autochtonów z ich terenów. Czasami wchłania ich. Towarzyszy temu często przemoc, choć i były ludy tolerancyjne, np. Egipcjanie - nie wyginęli, ale zostali zhellenizowani. I odniesie do "Dziewczynki z zapałkami", nie wiem czy dobrze myślę, ale bieda jest drapieżna i zabiera innym dobytek. Takie postępowanie w stylu Robin Hooda. "Bogacze mieli być biedni a biedni bogaci. A co to potem. Jest taka fraszka "Poznaj samego siebie, ale co później? Jesteśmy drapieżnikami, umiemy tylko, albo aż walczyć. Był taki faraon Ramzes II - żył 96 lat, czyli wiecznośc w oczach jego poddanych. Zrobiła wszystko, co mógł. Miał ponad 150. dzieci, podbił wiele krain i okazało się, że juz nic nie ma nic do roboty. Egipt popadał w marazm. Brak rozwoju. Geny muszą się mieszać, aby ludzkośc przetrwała. Pozdrawiam. J.
  4. Justyna Adamczewska
    Deonix_ pozdrawiam serdecznie.
  5. Justyna Adamczewska
  6. Justyna Adamczewska
    Deonix_. Wiesz zapewne, ze jeśli się o czymś nie mówi, to nie znaczy, że tego nie było lub nie jest. Zwykle ludzie uciekają od brzydoty, przemocy i zła, a one są na wyciągnięcie ręki. I zawsze będą. Ja o tym staram się pisać, czasami WYKRZYCZEĆ, choć niewielu słucha. Nie mam żalu - ot życie. Zjadamy zwierzęta, nosimy futra, ale nie chcemy wiedzieć, w jakich warunkach te nieszczęsne istoty wegetują i są mordowane. Pozdrawiam, bo łezka w oku.
  7. Justyna Adamczewska
  8. Justyna Adamczewska
    Nie sprawiłaś przykrości, Deonix_. Tak ofiary przemocy są często ośmieszane i postrzegane jako same sobie jej winne. Dlatego wiersz jest, taki a nie inny. Często słyszymy - jezeli sobie na to pozwala, to ma. Ale nie zadajemy sobie ptyania, dlaczego pozwala? Lepiej, wyśmiać, poniżyć i żyć dalej - udając, że nic się nie dzieje. Gdy dochodzi do tragedii, to wtedy afera, ale tez krótkotrwała. Jak to napisała W. Szymborska w jednym ze Swoich wierszy: "Po każdej wojnie, ktoś musi posprzątać, kamery wyjechały już inna wojnę". Pozdrawiam. Deonix_. P. S. Niestety, ja nie pisuję o ptaszkach i motylkach, choć lubię i cenię takie wiersze.
  9. Justyna Adamczewska
  10. Justyna Adamczewska
    Tereso Witam na forum, ja sama jestem tu o niedawna. Można się wiele nauczyć o tutejszych użytkowników. To mądrze, życzliwi ludzie. Chcą naprawdę pomóc. I nie żebym kadziła - mówię prawdę. tylko pisać, ćwiczyć - będzie dobrze. Pozdrawiam Justyna. :))
  11. Justyna Adamczewska
    Z tym myślnikiem, to do zastanowienia się. Może i masz rację, ale pierwszy raz raz słyszę. A piszę dość dużo takich miniaturek haikowych. Pewnie można i tak, i tak, to zabawa chwilą,której nie sposób przerwać. ;))
  12. Justyna Adamczewska
    Nie bardzo rozumiem takie gry słowne, wybacz ja_bolku. Ale na pewno wymagają ogromnej wiedzy i sprawności w pisaniu oraz doświadczenia. Tylko te karakuły w tytule - koszmarna jest ich "produkcja"- jeśli tak lekko można nazwać tę rzeź. Pozdrawiam.
  13. Justyna Adamczewska
    Dziękuję, belfano, jestem zaskoczona aż pozytywnym odbiorem mojego wiersza. Pozdrawiam. :))
  14. Justyna Adamczewska
  15. Justyna Adamczewska
    Ładne, obrazy trwają, przemijając. Wiersz - przemijanie, pięknie otulone w strofy. Serdeczności. Justyna.
  16. Justyna Adamczewska
    SALOME **** Tańczy zapatrzona w idealną nicość Jędrne piersi, pępek i zarys bioder Podniecają muzykę wydartą szatanowi Twarz w grymasie ekstazy jest nieskalana Obręcze kajdanami piękna Naszyjnik ciąży dusi szalony oddech *** Misa pełna świętości o złotawym blasku Otoczona błękitem Boga – Ojca Rozświetla sumienia innych Nie jej – dzikiej i przerażonej swym dziełem Salome – wije się przed obliczem spokojnej wściekłości. J. A. 2016 r.
  17. Justyna Adamczewska
    :))), chyba jednak zawitałaś, sprawdziłam. Dziękuje jeszcze raz.
  18. Justyna Adamczewska
    Belfano, Dziękuję za miły komentarz. Poprawiłam. Miło mi, że zawitałeś/aś w moje skromne progi. Serdecznie pozdrawiam. J. :))
  19. Justyna Adamczewska
    Takie życie. Tu kopią, tam "zmiotą", a wszystko po to, aby nie bawić się z niecnotą. Tak widzę czasami życie - tak, z kościołem w tle. Dziękuję za komentarz. J
  20. Justyna Adamczewska
    Los Szła - kamienie leciały jak grad. prosiła – kije obiły boki. milczała – palcami ją wytykano. skuliła się – o wariatka, kopmy głupią! *** Koniec mszy, obiad czeka, początek rodzinnej niedzieli. A ta leży jak szmata taka szara - Łzy na twarzy mordzie usłyszała. Justyna A.
  21. Justyna Adamczewska
    Stwór – czyni Wąską ścieżką przez ogródek idzie sobie krasnoludek. - Dokąd idziesz, mój malutki? - Idę do swej krasnoludki. Okno z przymrużeniem oka patrzy na ogromne kałuże. Niebo zasnute szarością oddaje deszcz w dobre ręce. Urok piękna podpełza cicho Rytmiczne, jak upadłe liście, pląsa przy wiatru etiudzie. pisarka łapie chwilę w strofy. Widzi krasnala, mysz i kota zawinięte w opary snu cukierkowych niespodzianek i wahań niesfornej baśni. Z opieszałego cudu, wynurza się historia: Trzech z rycin dla wystraszonych Dzieci. Oglądają dobro utkane ze zła parzącej szaty Dejaniry, zatykającej ból unicestwienia Słychać ciche - wąską ścieżką… wyryte przez talent. J. A.
  22. Justyna Adamczewska
    Cud pierwszy koisz ból spokojnymi falami oceanu słychać diabloniebiański charkot syren zgniłe ciała topielców wypełnieniem kurhanu cudoskórcy obrzmiałymi członkami i snem porządek Luny wprowadza chaos morska piana tęczą jest krwawą ma nos dawno zalała szczęśliwych nieszczęśliwców wszystkich których ukocha los fale cicho acz ostro mruczą: duchu bezduszny twoja inteligencja zaprzęgła energię w rydwan koła lat stwarzając giganty i karły a czerń piekielna i tak zamieni się w szlachetny byt Marzec 2016 r. Justyna A.
  23. Justyna Adamczewska
    Jacku, pełna podziwu dla TWOJEJ POEZJI. :) j.
  24. Justyna Adamczewska
    Waldku ładne strofy, jest w nich spokój, choć sytuacje smutne, ale pocieszyciel przybył. Kopnięcie losu - ot twarde spojrzenie Kosmosu. Pozdrawiam J.
  25. Justyna Adamczewska
    Jacku. Drżenie ducha, wiersz ma coś z "Dziadów". Dwa światy się spotkały, zwierzę czuje. Ciekawy wiersz
×
×
  • Dodaj nową pozycję...