Enchant

Dziękuję Alicjo za sugestię. Ta strofka od początku coś mi zgrzytała, ale bardzo żal było mi ją wyrzucić, bo łączy się treściowo z kolejną. Przemyślę użycie synonimu, ale póki co, wydaje mi się, że powtórzenie zalążka nie gryzie jakoś bardzo. Być może to po prostu mój głupi autorski wymysł :D Ale pomyślę nad zmianą tego, pewnie masz rację, Alicjo. Wiersz jest w miarę świeży, już po pierwszych zmianach, jednak wciąż świeży.

Dziękuję, Marcinie :)

...

@Oxyvia_J. Są ludzie, którzy mają w głowie więcej niż to - czytają, piszą , malują , słowem - mają pasję - sama znam paru takich osobiście :) . Co prawda, nie ma ich może wielu, a może po prostu się z tym kryją, bo nie jest to mile widziane w towarzystwie ;), ale nadzieja jest.

Problem zaczyna się, gdy sobie uświadomić, że wiekowo należy się do tej młodzieży... Znaczy, nie chcę tutaj być defetystką i narzekać,( bo to młodzieży nie przystoi ;) ), ale podążanie tropem myślenia "Nie masz fb = nie istniejesz" , gdzie słowo "fb" można zastąpić coraz to nowszymi aplikacjami, jest niestety, ale dosyć powszechne. Masz rację Oxyvio, to jest właśnie to :) . To miałam na myśli, pisząc ten wiersz.

@czytacz Miło mi, że tak twierdzisz :) Postaram się nie zawieść ;)

@czytacz To nie kokieteria, a wyrażanie myśli na głos :)

@czytacz Dziękuję za szczerość, ale wierszy nigdy nie poprawiałam... Nie próbowałam nawet, bo wydaje mi się to po prostu bez sensu, Myślę (mam nadzieję), że za jakiś czas pomysł na ten wiersz wróci, a wtedy forma powinna "ustalić się sama", jak to zazwyczaj bywa. Oczywiście, że się nie gniewam, wręcz cieszę się,bo mile widziana jest każda konstruktywna krytyka :) Twoja także :) Czy stać mnie na oryginalność? Nie wiem, nie wydaje mi się, bym napisała cokolwiek oryginalnego...

@Waldemar_Talar_Talar cóż, od razu przyznam, że nie jest to jeden z moich najlepszych wierszy, ale chciałam opublikować ze względu na tematykę - bo to, co się dzieje teraz z wieloma dziewczynami, które chcą się kreować na modelki, jest... cóż, pewnie znakiem naszych czasów, ale i jednocześnie wypaczeniem czegoś, czego nie umiem nazwać po imieniu. Co prawda artystką się nie czuję, ale mimo to też chciałabym pisać o rzeczach ważnych, w nadziei , że choć jedna osoba się zatrzyma i zastanowi. Dziękuję, że Pan się zatrzymał i zostawił po sobie ślad :) Zapraszam częściej :)

Dobrze, że poruszasz ten temat :) Ogólnie cały wiersz mi się podoba ;)

Bardzo melodyjny, niesamowicie przyjemnie czyta się go na głos :) To jest piękne :)

Mi też się podoba w takiej formie, w jakiej jest. Rzeka - jako trudna sytuacja - fajna metafora :)

Ta większość która Nic nazywa wszystkim To ona wam służy Wam Damom w dziurawych spodniach Wam królowym bez korony To ona chłonie ten dym Nienachalny Ona podaje Wam miski Byście zwracały Ach kulturalnie W podzięce Dajecie im lekcje Zaklinania rzeczywistości I zaklinacie ją później Za fasadą Skorodowanych uśmiechów Nie wiecie Że obserwują was ludzie O wyostrzonych zmysłach Bo wasze zostały już dawno stępione Wy które nie dajecie istnieć Damy które wyśniły sobie koronę

@czytacz Czasem znaczy więcej niż tysiąc słów :) dziękuję za bycie @Marcin_Krzysica ano zdarza mi się czasem pojechać staropolszczyzną :) @Deonix_ Faktycznie, jest uniwersalny, chociaż pisząc go chciałam zwrócić uwagę na konkretny problem. Miło, że wpadłaś :)

@Oxyvia_J. Niezupełnie, chociaż Twoja interpretacja też mi się podoba :) Ziemia dziewicza to dla mnie kraina, skąd piszący czerpią inspirację . Oni nie mogą jej oswoić, bo jej po prostu nie znają - tak do końca, chociaż nieraz wydaje im się, że jest odwrotnie. Ja tak to widzę :) Dziękuję za wizytę i zapraszam ponownie ;)

Marcinie, dzięki za wizytę. Miło, że bywasz i czytasz ;) A co do grafomanii, reguły nie ma - myślę, że nawet najlepszym popełnić się zdarza...

Oo , teraz lepiej :) Ale ten pączek taki coś mały, może by go powiększyć trochę ;)

A może po prostu napisać go od nowa? Mając te dwa , lub też jedno zdanie w zanadrzu. Albo cokolwiek, co mogłoby posłużyć za iskrę. Ja co prawda nigdy tak nie robiłam, nie jestem w stanie napisać żadnego wiersza "od nowa" , ale wiem, że są ludzie, którzy tak robią.

W tym wierszu znalazłam , według mnie, oczywiście, takie dwa zdania-perełki: - "paroksyzm jej dali na czas nieokreślony" - "nędzo tnąca skórę mrozem zera bezwzględnego" - to jest o tyle "fajne", że można je odczytać zarówno dosłownie, jak i w przenośni :) Dla tych dwóch zdań warto było przeczytać. Jeśli chodzi o resztę - myślę, że nadmiar tych "złych epitetów" czyni wiersz nieco sztucznym, nieprzekonującym. Ale mimo to myślę, że ma w sobie to coś, tylko trzeba je wydobyć ;)

Koncept... Może nie do końca ambitny, ale za to wyborny ;) Ach, głupia, zepsulam sobie niespodziankę, bo kątem oka dostrzegłam pączka juz na poczatku czytania :( Podoba mi się naprawdę, czego nie omieszkałam zaznaczyć przy wierszu :)

Trzyma pan formę, panie Waldemarze :) Treść dla mnie do przemyślenia, na ten moment wiem (a raczej czuję) tyle, że jest o krzywdach, od których wyzwala dobro , ubrane tradycyjnie, ale za to niepretensjonalnie :) Słowem, wiersz jest piękny, po prostu ;)

@Marlett dzięki za wizytę :) Rozszerzyłabym to stwierdzenie nawet do artystów w ogóle - bo czy malarze i pisarze nie poszukują ? I to jest właśnie piękne i straszne zarazem ...

Niesamowite. Pewnie wrócę tu jeszcze, bo na razie znaczenie mi się wymyka. A poza tym, jest po prostu piękny :)

A, jasne, to "może" mi się gdzieś wymknęło :) Dziękuję za bycie i za minidyskusję :)

@czytaczCzy grafomański zależy od warsztatu. Ale z resztą się zgodzę :)