Enchant

Dlaczego każdy wers rozpoczynasz myślnikiem? Nie czepiam się, z ciekawości pytam ;)

Dziękuję za rady. Wiersz był próbą zmierzenia się z inną niż zazwyczaj kategorią; tonem? Okazuje się, że jak ktoś ma w duszy smutek nie potrafi pisać kolorowo. Prawda prędzej czy później wychynie zdradziecko z któregoś wersu :). Ale mimo to publikuję i te mniej udane , bo czasem okazuje się, że nasze przekonanie o słabej wartości utworu jest mylne. Miło, że pochyliłeś się nad wierszem mimo wszystko :) Również pozdrawiam :)

Nie wolno się poddawać Powodzenia :)

Racja, nic tak bardzo nie niszczy "artysty" jak nadmierna pewność siebie :)

Warsztat to wciąż moja słaba strona. Ale masz rację, próbując siegnąć ideału, nie wolno nam gubić prawdy. Wiesz co jest w tym najlepsze ? Inspiracja płynęła z historii rodzinnej, powierzonej w sekrecie. Jednak to u mnie, (a nie jej bohaterki) wywołała emocje, które musiałam przelać na papier - po prostu poruszyły. Dziękuję, że zostawiłeś po sobie ślad :). @Anna Świętokrzyska tak, ja wciąż poszukuję :). Miło, że wpadłaś .

Czytałam jedną. I fakt, warsztat dało się odczuć, ale niestety... weny brakło. Była po prostu ciężka stylem i monotonna. Ale ostatecznie to tylko moje subiektywne odczucie.

No dobrze. Zgadzam się, że bez warsztatu ciężko jest stworzyć coś dobrego. Ale czy te dzieła , tworzone z myślą o szybkim zarobku naprawdę były równie dobre jak te tworzone z pasji? Bo jeśli warsztat połączy się z tym "Bożym tchnieniem" czy efekt nie przewyższy tych czysto "warsztatowych"?

Ale wtedy znika żar emocji, który nieraz sprawia , że wiersz "sam się czyta". Samo rzemiosło to chyba trochę za mało

Widzę, że nie tylko mi po głowie chodzą dziś smutne myśli ... "I twarz miałaś tak smutną , jakby na Twoich barkach Spoczął co najmniej ciężar Wszechświata" ;) A co do wiersza : cóż, podoba mi się. Zazdroszczę talentu do lekkiego rymowania przy nie do końca lekkiej treści .

Pierwsza połowa pierwszego wiersza i cały drugi najbardziej mi się podobają. Trzecia przydługawa, trochę nuży. Ale urzekł mnie pomysł na zbudowanie tryptyku z trzech powiązanych ze sobą elementów: - tworzenie - czytanie I najważniejsze: Pani wkład w poezję :)) Podsumowując - Potencjał jest, tylko trzeba go wykorzystać ;)

Jako czepliwa przyznał, że tu mi coś zgrzytnęło: "Informacja się zbliżyła" - tak trochę niezgrabnie napisane. Zgadzam się z le Mal - treść interesującą, co więcej - prawdziwa - świetna zwłaszcza końcówka ; ale magia zniknęła. Szkoda.

Dziękuję, Marlett. Wyszukane metafory to jednak nie moja specjalność :)

Dzieli nas ćwierćwiecze Fizycznie Jednak nasze dusze Są rówieśniczkami Odkryłam to po raz pierwszy Gdy usłyszałam Twoją grę Tak jakby w sali był tylko Fortepian i Ty A nie cała klasa Oniemiała z zachwytu Odkryłam to po raz drugi Gdy spytałam o Twoją Definicję szczęścia A Ty naszkicowałeś siebie Wśród własnoręcznie Ożywionej martwej natury Z białą flagą w ramionach Prawie nie rozmawiamy A jednak odkrywam to Codziennie na nowo W rwanych gestach I pokątnych spojrzeniach

Końcówka trochę zgrzyta. Tak to pomysł fajny - czytało się przyjemnie, aż do "że spapraliśmy życie". Może to odniesienie do tych wspomnień, które zgrzytnęły gdzieś pod koniec?

Mnie też ten kleks ukłuł. Ale poza tym jest sensownie - wiersz jedną wielką metaforą. Najbardziej zaciekawiło mnie w nim fakt, jak prawdzie niewiele czasem brakuje do kłamstwa. Jednak ja wyznaję zasadę, że najmarniejszy oryginał jest zawsze lepszy od najlepszej imitacji :).

To jest genialne ! Obsypałabym gwiazdkami, ale tu się nie da :(

W takim razie Marcinie :) - racja, mówimy cały czas o peelu :). A wrażenie, że jest na początku drogi pewnie przekazałam bezwiednie, jak to czasem "twórca" potrafi. Oni pojawili się, gdyż nie chciałam pisać wprost - odbiorcy (brzmi sztywno) ani ludzie (zbyt ogólnie). Dzięki, że wpadłeś :)

@Justyna Adamczewskaposłucham. A co do tego wersu - to... chyba lepiej.

@Deonix_ Dzięki Ci za tą puentę - okropnie trudno wychodzą mi zakończenia w wierszach :). Miło, że zajrzałaś. @le_mal Też dziękuję za odwiedziny. Widać nie jest Pan wcielonym złem, jak nick sugeruje :)

Może jestem głupia, ale nie wiem, skąd w wierszu nagle wzięły się ery? Tak to podoba mi się, turpizm w poezji bywa całkiem smaczny, Końcówka poraża mocą :). Fragment o wolności z kolei poraża prawdą. Ogółem, wiersz uważam za dobry.

Bardzo mocny ten wiersz. Czuć, że Autor pisał to całym sercem . Mam nadzieję, że chwile zwątpienia miną. Najlepsze na to jest wziąć się za jakieś konstruktywne zajęcie, najlepiej zlecone z góry . Ale co ja tam wiem :)

O, to jest ciekawe :). Podoba mi się. Zabawa słowem w miniaturze .

@Waldemar_Talar_Talar Oczywiście pozostawiam pole do interpretacji. Ale zapewniam, że nie władam na tyle dobrze piórem, żeby wikłać się w takie piętrowe metafory :)

No ciekawe :). Ja jestem tu za krótko by jednoznacznie stwierdzić.

Zastanawiające są dwa pierwsze wersy ostatniej zwrotki. A całokształt słodki, że palce lizać :)