Deonix_

Aż wstyd się przyznać, ale: to mi się na początku spodobało najbardziej, w inny wymiar przeniosłam się później :) Pozostałe zwrotki zdały mi się wręcz za delikatne, jak na Ciebie, co nie znaczy, że niemiło się je czytało, ale chyba jeszcze nie przywykłam do takiej harmonii w Twoim wydaniu, mimo że momentami po swojemu "rwiesz i zahaczasz" :) Pozdrawiam ;)

Super, lekko, klimatycznie. Ale się Peelka tak czy siak ujawniła :) Ukłony :)))

Fajnie, pomysłowo, lubię Twoje "krawieckie" kawałki :) Ale z tym się nie zgodzę do końca: w dotyku owszem, ale w kombinezonach alpinistów są jedwabne podszewki w celu utrzymania ciepła. A futra też się kiedyś podszywało jedwabiem, nie wiem, czy do dzisiaj ta praktyka została. Dobra, kończę już :) Pozdrawiam :)

Jak dla mnie poruszający, skłaniający do refleksji wiersz. Nie wiem, dlaczego tak tu pusto. Ludzie to istoty społeczne, potrzebują kontaktów ze sobą, ale w niedosycie, nienamacalności, czasowej tęsknocie też jest piękno, które (także) pozwala na docenienie owych wspomnianych już międzyludzkich kontaktów. Zastanawiam się tylko, czy końcowe słowo "też" jest w tym wierszu potrzebne, ale to tylko moje luźne przemyślenia :) Pozdrawiam :)

Ciekawe obrazowanie, lubię kreślone przez Ciebie obrazki, ale tu mam wrażenie, że miejscami nadpowiadasz, jakbyś nie mogła zdecydować, które słowo jest lepsze i stosujesz przerzutnie tam, gdzie nie tworzą one wielowymiarowości tekstu, a jedynie przeszkadzają w jego odbiorze. Pokażę w cytatach: Słońce też jest gwiazdą, ja bym się zdecydowała na jedno z tych dwóch określeń. To przerzucenie jest dla mnie niepotrzebne. A ten fragment zdaje mi się przeczasownikowany i trochę za dużo tutaj tego "którym". Nie wiem, na ile to zgodne z Twoją wizją, ale trochę bym ten fragment przekonstruowała, np.: i tak biegniesz po rozległej galaktyce życiu co to otrzymałeś i będziesz nim oszlifowany w innym miejscu można by też pokusić się o zupełne wyrugowanie z treści fragmentu będącego peryfrazą galaktyki i pozostawić to czytelnikowi w domyśle, ale to wymagałoby większego przeredagowania, a nie czuję się uprawniona, by to czynić. Tego fragmentu też bym się raczej pozbyła, a i bez uszczerbku dla wiersza cały ten wers można by (wg mnie) usunąć. Poza tym - wszystko fajnie, mimo że tekst oparty na dość pospolitej metaforze (życie jako ognik), ale u Ciebie przyznam - ten ognik nie jest taki zwyczajny :) Pozdrawiam serdecznie :)

Interesujący, krótki i wyrazisty wiersz. Widzę, że po edycji i interpunkcyjnie wszystko się zgadza. W związku z tym nie mam zastrzeżeń, choć osobiście zwykle porzucam znaki przystankowe w swoich utworach. Pozdrawiam :)

Cudna ta piosenka :) Pomimo swojej pomroki subtelna i może nawet trochę baśniowa. Zaśpiewała mi się, nawet nie przeczytała. Najlepszości, D.

Jakkolwiek lubię turpistyczne, ostre erotyki, tak nad tym bym trochę popracowała. Wg mnie niepotrzebnie starasz się tu o rymy, miejscami pozbyłabym się też niektórych słów, bo mącą płynność czytania i czynią wiersz przegadanym, gdzieniegdzie pokusiłabym się też o zmianę szyku zdania. Ale to moje postrzeganie Twojego tekstu, uczyń z tym, co uznasz za stosowne. Treść wiersza mimo wszystko uważam za godną uwagi. Pozdrawiam :)

Bardzo spodobał mi się ten wiersz, klimatem przypomina mi ludowe pieśni żałobne lub średniowieczne ballady. A pointę odczytuję jako przytyk w stronę niewierzących w żadną pozazmysłową rzeczywistość, którzy w obliczu śmierci stają się... biedni, bo odbierają sobie szansę na nieśmiertelność i zaświatowe luksusy :) Ale to ja tak czytam. Pozdrowienia :)

Jeszcze jedna sprawa mi się przyckniła w tej kwestii - odnośnie tego, co napisał Ithiel w sprawie decyzyjności autorów: przed publikacją danego utworu w tomiku wypadałoby autora o zgodę zapytać, to że jego praca została wybrana nie oznacza, że musi przystać na zamieszczenie swojego tekstu w tej formie.

Bardzo czuły, melodyjny wiersz spisany lekkim piórem, prostymi słowami. Miejscami z pewną złością, ale i tak niezmiernie uroczo. Warsztatowo też nienagannie. Czyli - kończąc już - podoba mi się :) Pozdrawiam z wyrazami sympatii :)

Mięsisty, punkowy kawałek, z którym trudno się nie zgodzić :) Każda władza jest gwałtem na ludziach, że tak się posłużę anarchistycznym, bądź co bądź w dużej mierze prawdziwym sloganem. Pozdrawiam :)

Dobry wiersz :) Peelce tylko jeszcze powiem tak: Nie myśl, że trzymając się życia postępujesz niewłaściwie. Jakkolwiek trywialne to by nie było... Pozdrawiam :)

To super, naprawdę bardzo mi miło :) Nie pozostaje mi nic, jak tylko podziękować i się ukłonić :) Z pozdrowieniami, D.

Pomysł wirtualnego tomiku miesięcznego mi się podoba, co jakiś czas można by się również postarać o papierowe wydanie, to z pewnością byłoby miłe dla autorów wyróżnionych wierszy, ale... Idea "profesjonalnego jury" mnie jakoś słabo przekonuje. Być może znajdziemy chętnego polonistę, krytyka literackiego i historyka sztuki chcących dokonywać takich ocen, lecz czy opinia tych osób jest bardziej rzetelna i cenniejsza od oceny publiczności? Dla mnie nie. W związku z tym proponowałabym, aby były dwie ścieżki głosowań - tomik wierszy wybranych przez publiczność i tomik wierszy wybranych przez jury.

Obiecałam zajrzeć, więc zaglądam, tym bardziej, że mi się bardzo podoba tak ujęty październik, super pomysł z tym obiektywem. Co do pajęczej sieci - nie tak łatwo się z nich wydostać, są mocniejsze od stali, tyle że bardzo cieniutkie i przez to zdają się nam delikatne. Ale chyba trudniej się wydostać z sieci internetowej :) Pozdrawiam :)

Fajny wiersz, choć osobiście inaczej bym użyła końcowej przerzutni, ale niech tam, już mi się nawet nie chce narzekać. A co do urzędowej rzeczywistości - prawda. Z tym, że nie tylko interesanci się tam gubią, pracownicy niestety również, i... nie wiem, czy przypadkiem wiersz nie jest też o tym :) Pozdrawiam :)

Jakoś tak zwykle na początku jesieni i wiosny mam mnóstwo pracy, więc nie mam kiedy siedzieć na forum - niestety samą poezją żyć się nie da :) Jak będę miała trochę wolnego, to tu zajrzę, na pewno. Ale kiedy to będzie - nie jestem w stanie powiedzieć. Mało też ostatnio piszę, a nie chcę publikować takich nieociosanych utworów. Jak zrobię porządek w biurku, to może nawet coś fajnego znajdę, ale od znalezienia do publikacji to jeszcze daleko :) Ciepło mi się zrobiło na sercu po przeczytaniu Twojej odpowiedzi :) Serdeczności :))

Źle to sformułowałam. Miałam na myśli to, że wybuchy agresji u osób, które mają agresywne tendencje mogą być bardziej spektakularne od wybuchów agresji osób, które takich tendencji nie posiadają. (Mam nadzieję, że teraz nie kręcę za bardzo :)) Ale w sumie... to o czym wspomniałaś, nie jest nieprawdą. Często bywa, że ludzie bardziej agresywni wykorzystują łagodniejsze usposobienie innych :)

Bardzo :) Zaczarowało, porwało, wciągnęło i na koniec jeszcze zakwitło :) Też lubię te klimaty :))) Pozdrawiam :)

Podoba mi się ta miniatura, z pewnością jest odważna. Nie zgadzam się tylko z procentami przytoczonymi przez Ciebie w odp. do Duszki. To nieprawda (stety/niestety), że za charakter człowieka odpowiada przede wszystkim środowisko. Udział genów w determinacji cech osobowości oscyluje nawet w granicach 50-60%. Przy czym nie jest to równoznaczne z tym, że jeśli odziedziczymy jakąś złą tendencję, to nie mamy wpływu na własne zachowanie, jesteśmy źli wbrew sobie. Nie. Po prostu człowiek, który odziedziczył po przodkach np. tendencję do agresywnych zachowań może częściej je wykazywać, a jego brutalność może być zintensyfikowana w stosunku do osób, które takiej tendencji nie posiadły. Wsadziłaś kij w mrowisko :) Pozdrawiam :)

Ładnie zobrazowane, fajna ta Twoja znajoma, aż chyba mogłabym się z nią zaprzyjaźnić :) Dostojna, elegancka, ale też kapryśna, zadziorna i nieprzewidywalna, jak na prawdziwą kobietę przystało :) Fajnie Cię tu znów zobaczyć, choć piszę ten komentarz "póki jasno jeszcze", czyli w pewnym pośpiechu, bo wkrótce pewnie na dłużej stąd zniknę, a do Ciebie nie zajrzeć - nie, tego bym sobie nie darowała :) Pozdrawiam :)

Osobiście dodałabym przed dwukropkiem słowo "mówiąc", ale nadpowiedzenia to jedna z moich słabości (?). Bardzo obrazowo, pomysłowo i odczuwalnie. Podobamisie :) Pozdrawiam :)

Podoba mi się ten wiersz, zwłaszcza, że u Ciebie jeszcze czegoś podobnego nie widziałam. Odebrałam jednak trochę inaczej, niż piszesz w objaśnieniu. Peelka, która stara się być nieskazitelna, w pewnym momencie w zwraca się do adresata, aby wykorzystał jej idealność aż do (brzydko pisząc) porzygu, w moim odczuciu puenta jest głęboko ironiczna. Ale to mój odbiór. Napisałam kiedyś coś w podobnym klimacie, pewnie dlatego tak czytam. Pozdrawiam.

Salut :))))