Deonix_

Mnie trudno powiedzieć :) Ale dziękuję serdecznie :)) Pozdrawiam :)

Oryginalny i dobrze napisany wiersz. Ale słyszałam też, że drugim imieniem szatana jest... ego. I jest w tym sporo racji, wg mnie. Pozdrawiam :)

Ładna, klimatyczna miniatura, mimo że pozornie jałowa. Pozdrawiam :)

Wspaniały wiersz, zachwycił mnie i poruszył. Dziękuję. Pozdrawiam.

ach jakbym chciała w ten jagodowy ranek do pianki ust twych poprzyklejać własne i niczym lepki syrop malinowy wpuścić powoli języka mokry płomień a gdy się ockniesz i ostrość twego wzroku centralnie na mój uśmiech powędruje to się odsunę świtem zaróżowię a potem znowu słodko się rozmarzę że skoro nie śpisz to mnie pocałujesz

Kolejny dobry wiersz spod Twojej ręki. Bardzo lubię takie tematy. Ale z tą "miłością bezwarunkową" się mimo wszystko jakoś nie zgadzam, prędzej jest to uzależnienie od oprawcy wywołane strachem. Chore uczucie zrodzone z chorej sytuacji, dla mnie to nie miłość. Pozdrawiam.

Piękne, liryczne, neurobiologiczne, multisensoryczne. Dla mnie bez zastrzeżeń. Pozdrawiam.

Dopóki nie dotarłam do końca myślałam, że Peel doświadcza śmierci klinicznej, albo śni o śmierci. Teraz bardziej pasuje mi to na halucynację wywołaną omdleniem. A może żadna z tych ścieżek nie jest właściwa, albo wszystkie są słuszne? W każdym razie na pewno jest ciekawie, tekst zatrzymuje :) Pozdrawiam :))

Cholernie dobry wiersz, chociaż nie wiem, czy jestem obiektywna w tym momencie, bo to jest tekst jakoś mi tak po prostu prywatnie bliski, nieświadomie opisałaś tutaj mój uczuciowy mikrokosmos (czy też chaos). Dlatego bardzo mi się spodobał. Pozdrawiam ciepło ;)

Dla mnie to osobiste notatki, które świetnie się czyta, zazdroszczę ostrego, wprawnego pióra. Ale osobiście miałabym wielkie opory z publikacją czegoś podobnego. A gdybym (hipotetycznie) była adresatką tego tekstu, czułabym się cholernie nieswojo. Co nie zmienia mojej opinii - tekst bardzo dobrze napisany, narracja jest wręcz uzależniająca. Pozdrawiam :)

Rozumiem Twoją niechęć do negatywnych emocji, to że odsuwamy od siebie przykre wydarzenia czy myśli jest normalnym, zdrowym zjawiskiem. Na pochwałę zasługuje też pogodny, ciepły klimat Twojego wiersza. Ale ostatnia zwrotka mi się nie podoba. Pobrzmiewa moralizatorską i wstrętną filozofią pozytywnego myślenia, którą ja z kolei odrzucam jak tylko mogę. Bo uważam, że mimo wszystko złych emocji nie należy unikać na siłę. Trzeba dać sobie prawo do płaczu i wycia, kiedy dzieje się tragedia, nie udawać przed światem, że wszystko jest w porządku, kiedy wszystko się wali. I nie da się wtedy być po prostu szczęśliwym. Ale to tylko moje zdanie, wiersz pozostaje Twój. Pozdrawiam :)

Z pewnością fajnie i oryginalnie napisane :) Natchnienie do Ciebie już chyba nie przypływa, tylko przepływa przez Ciebie :D I zostawia po sobie pamiątki, które miło się czyta :) Głupio mi pisać taki komentarz pod tekstem utworzonym przez kobietę, ale nie pogardziłabym takim wyznaniem :)))) Serdecznie :))))

Intrygująco :) Spodobało mi się ;) Choć osobiście czytam sobie - "nikt nie chciał", ale to takie tam... Pozdrawiam :)

Napiszę krótko: urzeczonam :))) A tak na marginesie - ja też niedawno myślałam o Oxy :) Pozdrawiam :))))))

O jedno "i" za mało. Tak mnie dźgnęło, że od tego zaczęłam komentarz, wybacz. Co do reszty... hm, rymy częstochowskie i jednosylabowe nie wpisują się zanadto w moje poczucie estetyki. Poza tym, nie bardzo wiem, co mi chcesz tym wierszem powiedzieć. To "niepragnienie" Peelki wypadałoby jakoś spoić z drugim wersem, tak by to sensownie wybrzmiało, przychodzi mi do głowy coś takiego: monotonii bytu zaznać nie pragnę, lecz kiedyś mnie bezsens otoczy to tylko przykład, oczywiście można inaczej. Dalej piszesz: nie wiem, czy jestem na czasie, ale ekspresja była do tej pory rodzaju żeńskiego ;) A jeśli nie jest ona adresatką, to należałoby ją stąd usunąć i wstawić adresata (w r.męskim). Poza tym - dla mnie wiersz nieadekwatnie do treści podniosły i uciążliwy w lekturze, przepraszam, że Ci to piszę, ale nie chcę być nieuczciwa. Pozdrawiam ;)

Piękny wiersz. Naprawdę, celnie zmetaforyzowany, ujmujący swoją melancholią. Utożsamiam się z Peelką, miewam bardzo podobnie. Napisałam kiedyś wiersz o takim samym tytule jak Twój, z podobnymi obrazami, tyle że w wersji bardziej piosenkowej i bardziej erupcyjnej, jeśli można tak to określić. Jeżeli masz ochotę, to zapraszam do poczytania, ale niczego nie wymuszam. Tylko literówkę Ci jeszcze pokażę: Pozdrawiam.

Ładny, smutny i delikatny (jak szkło) wiersz, dla mnie ma wydźwięk onirycznej przestrogi i bolesnej retrospekcji. Pozdrawiam, D.

Indywidualistyczna, bardzo ciekawa miniatura. Krótko i w samo sedno :) Bardzosiepodobasie :)) Pozdrawiam :)))

Super wiersz, Maryś. Normalnie Ci go zazdroszczę! Świetnie napisany, ślicznie brzmiący, obfitujący w ciekawe obrazy. Jesteś zdolna i pracowita, a powyższy tekst jest po prostu tego efektem, jakkolwiek miałko by to nie brzmiało :) Ukłony :))

Jak dla mnie świetny tekst, brakowało mi takich u Ciebie, jestem miło zaskoczona :) Uwielbiam takie klimaty, fizjologia jest częścią życia, nie mam sumienia wyrzucać jej z poezji, takie teksty uderzają w człowieka z całą mocą, przecież każde psychiczne cierpienie ma somatyczne podwaliny i psychika wpływa na cielesne samopoczucie i piękne jest to, że można to w literaturze ukazać. Choć mnie osobiście wrzody też przywołują myśl o stresie, jednakże człowiek głodzony też jest zestresowany i tutaj można by się jeszcze bardziej zapętlić :) Dobra, nie marudzę, cieszę się, że mogłam poczytać taką poezję, zabieram do ULA :))) Pozdrawiam :)))

Teraz to ja nie widzę wcale różnicy, poza odstępem :) Ogólnie powiem tak: podoba mi się temat i metaforyka ;) @Luule, dzięki za wskazanie pierwowzoru :) Pozdrawiam :)

Ponieważ to satyra śmiem twierdzić, że utwór jest groteskową wypowiedzią nt. Peela, czyli zauroczonego, oświadczającego się faceta :) Niektórzy publikują podobne wiersze "na poważnie" i to jest dla mnie niefajne, tutaj na szczęście tak nie jest :) Ze względu na dział wybaczam też rymy, nawet mnie nie zdążyły rozdrażnić :) Co do interpunkcji - Justyna wypowiedziała się wyczerpująco, nie będę powielać jej wpisu, ale literówki Ci wskażę: nie wiem, czy to celowe, jeśli nie - można jedno "o" usunąć; I tyle dzisiaj ode mnie :) Wiersz porwał lekkością i klimatem remizowym :))) Pozdrawiam :)

Mam prośbę - mógłbyś mi pokazać wersję sprzed edycji? Coś mi się zdaje, że trochę się zmienił wydźwięk tego utworu, a nie chcę dywagować i chciałabym się jednak wypowiedzieć rzetelnie :) Pozdrawiam :)

Jak dla mnie przekaz zrozumiały. Choć osobiście wolałabym gdybyś: to sformułowanie zastąpił - skazano na okrąg ; Ciekawe rozważania :) Też często zastanawiałam się, czy po przyjściu na świat mamy prawo czy obowiązek życia i czasami mam wrażenie, że jednak to drugie :) A jak wygląda dusza przed narodzinami, przed poczęciem, czy w ogóle wtedy istnieje ? Kiedy powstaje dusza? O! To jest pytanie! A Peel twierdzi, że istnieje rzeczywistość, w której istnieją dusze ludzi nienarodzonych (ale czy tylko ludzi ? a co z wyznawaną przez niektórych reinkarnacją ?, poza tym, nie wiem, czy dobrze interpretuję :)) Ale mnie sprowokowałeś tym wierszem do filozofowania !:)).... Pozdrawiam :)

Można by też znaleźć inne przykłady :) Ale też nie chce mi się kopi kruszyć, bo w sumie nie ma o co :) :)