Deonix_

Źle to sformułowałam. Miałam na myśli to, że wybuchy agresji u osób, które mają agresywne tendencje mogą być bardziej spektakularne od wybuchów agresji osób, które takich tendencji nie posiadają. (Mam nadzieję, że teraz nie kręcę za bardzo :)) Ale w sumie... to o czym wspomniałaś, nie jest nieprawdą. Często bywa, że ludzie bardziej agresywni wykorzystują łagodniejsze usposobienie innych :)

Bardzo :) Zaczarowało, porwało, wciągnęło i na koniec jeszcze zakwitło :) Też lubię te klimaty :))) Pozdrawiam :)

Podoba mi się ta miniatura, z pewnością jest odważna. Nie zgadzam się tylko z procentami przytoczonymi przez Ciebie w odp. do Duszki. To nieprawda (stety/niestety), że za charakter człowieka odpowiada przede wszystkim środowisko. Udział genów w determinacji cech osobowości oscyluje nawet w granicach 50-60%. Przy czym nie jest to równoznaczne z tym, że jeśli odziedziczymy jakąś złą tendencję, to nie mamy wpływu na własne zachowanie, jesteśmy źli wbrew sobie. Nie. Po prostu człowiek, który odziedziczył po przodkach np. tendencję do agresywnych zachowań może częściej je wykazywać, a jego brutalność może być zintensyfikowana w stosunku do osób, które takiej tendencji nie posiadły. Wsadziłaś kij w mrowisko :) Pozdrawiam :)

Ładnie zobrazowane, fajna ta Twoja znajoma, aż chyba mogłabym się z nią zaprzyjaźnić :) Dostojna, elegancka, ale też kapryśna, zadziorna i nieprzewidywalna, jak na prawdziwą kobietę przystało :) Fajnie Cię tu znów zobaczyć, choć piszę ten komentarz "póki jasno jeszcze", czyli w pewnym pośpiechu, bo wkrótce pewnie na dłużej stąd zniknę, a do Ciebie nie zajrzeć - nie, tego bym sobie nie darowała :) Pozdrawiam :)

Osobiście dodałabym przed dwukropkiem słowo "mówiąc", ale nadpowiedzenia to jedna z moich słabości (?). Bardzo obrazowo, pomysłowo i odczuwalnie. Podobamisie :) Pozdrawiam :)

Podoba mi się ten wiersz, zwłaszcza, że u Ciebie jeszcze czegoś podobnego nie widziałam. Odebrałam jednak trochę inaczej, niż piszesz w objaśnieniu. Peelka, która stara się być nieskazitelna, w pewnym momencie w zwraca się do adresata, aby wykorzystał jej idealność aż do (brzydko pisząc) porzygu, w moim odczuciu puenta jest głęboko ironiczna. Ale to mój odbiór. Napisałam kiedyś coś w podobnym klimacie, pewnie dlatego tak czytam. Pozdrawiam.

Salut :))))

A mnie się podoba powyższa modlitwa i wcale nie skazywałabym jej odgórnie na niepowodzenie. Już sam fakt, że została napisana świadczy o tym, że ktoś ma dobre chęci. A ja nie zgadzam się z tym, że dobrymi chęciami jest tylko piekło wybrukowane. Dobre chęci, to dobra energia, a ta - nie marnuje się, tylko przepływa, zmienia swoją postać. I może przynieść dodatnie efekty, niekoniecznie takie, jakich oczekujemy, ale czy my jesteśmy wszechwiedzący, żeby z całą mocą stwierdzić, w jaki sposób dana sytuacja ma się poprawić? Dobra, kończę te przemyślenia :) Pozdrawiam :)

Twardo - jak na awanturę przystało, ale i bardzo plastycznie (w sensie obrazowo:)) Podobają mi się te materiały budowlane - zwłaszcza zapomniane już lastriko, które w moim otoczeniu zwykło wymawiać się przez "y". Ale ogólnie całość mi się spodobała. Pozdrawiam ;)

Pośmiałam się, choć trochę groźnie to wybrzmiało :) literówka; ten wers jest arytmiczny, można by pokombinować, bo trochę szkoda, żeby tak odstawał. A co o treści :) W pełni rozumiem Peela jeśli idzie o pragnienie spokoju, też mam nieprzyjemne (oględnie mówiąc) doświadczenia z sąsiadami w tym zakresie, tyle że z innych czynności ten hałas wynikał. Ale dla tych "przeszkadzaczy" też mam jakieś zrozumienie, w końcu w dzień i przy ludziach nie wypada, a jak najdzie ochota, to się ciężko czasem powstrzymać :))) Pozdrawiam :)

Wczytało mi się, klimatyczny obraz. Wiem, jakie te kosmyki potrafią być drażniące :) Ale osobiście czytając likwiduję sobie 3 ostatnie wersy i po "takie", przerzutką wstawiam sobie "tam". Pozdrawiam ślicznie :)

"Egzekucja"

Dobre. Podjęłam kiedyś podobny temat, z tym, że mniej "miejscowo", bardziej "człowieczo". Pozdrawiam :)

A ja bym nic nie wycinała, też mam tendencję do zapychania tekstów, może w białych wierszach to niekonieczne, ale tutaj trzymają mi te wstawki jakąś melodię. Ale to ja tak mam, po prostu :) Pozdrawiam.

Lepsza jest dla mnie ta wersja, tym bardziej, że piszesz, iż prawdziwa. Trzymaj się ciepło.

Jeszcze nie dawno, jak dodawało się nowy utwór, można było ujrzeć komunikat: " Pamiętaj o skomentowaniu utworów innych użytkowników", albo coś podobnego, cytuję z pamięci. Może już go nie ma, a ja nie zwróciłam na to uwagi, po prostu :)

Zacznę od odpowiedzi na pytania: 1) Dla mnie mamy obecnie stan stabilny, potencjał nie zanika. A jeżeli momentami można mówić o twórczej regresji, to nie ma to nic wspólnego z odsłoną orga, jak dla mnie. Po prostu portal osiągnął pewien etap rozwoju, którego nie można przeskoczyć, podobnie jest z naszą ludzką cywilizacją, portalowa społeczność starzeje się, z czasem zasoby poetyczności się wyczerpują, bo wiele już napisano. 2) Z pewnością tak - za przykład podam Niewygodną (która to sama zauważyła) i MaksMarę. 3) Wg mnie dzieje się o dużo więcej, niż przed zjednoczeniem, zwłaszcza likwidacja Działu dla Wprawnych ożywiła ten portal. Nikt nie jest na podrzędnej pozycji, stąd ludzie więcej komentują, niebagatelne znaczenie ma też pewnie zachęta do wypowiedzi pojawiająca się przed publikacją swojego utworu. Być może serca ten efekt osłabiają, ale chyba jednak nieznacznie. To tyle na wstępie :) Jeśli chodzi wskazówki do utworów - często mam opory przed ich dawaniem, gdyż niedaleko od nich do naruszenia integralności tekstów, a tego nie lubię, tak u siebie, jak u innych. Wielu użytkowników tutaj to amatorzy ( i dobrze, nie należy nikogo dyskryminować), więc trudno się dziwić ich powściągliwości w doradzaniu, ja to naprawdę rozumiem. A tak już kończąc - Szaroburego mi tutaj brakuje cholernie. Wybaczcie, że się tak wymądrzam, jestem tu mniej więcej tak długo jak Marcin, więc zdążyłam liznąć starego orga, z tym że... nowy mi bardziej odpowiada. Jedynie szata graficzna była lepsza za starych czasów. Pozdrawiam wszystkich :)

Bardziej mi to na prozę poetycką niż wiersz sensu stricto pasuje, ale w sumie fajne. Ciekawa, obrazowa refleksja, odbieram ją tak - najlepsze jest dla nas to, co najlepiej poznane: rodzina, dom, przyjaciele, sąsiedzi, ojczyzna. Tylko... takie spojrzenie na świat grozi niekiedy zawodem życiowym, bo trzeba sobie uczciwie powiedzieć, że nie wszystko, co jest nam obce okazuje się niemiłe i niefajne, a życie bez jakichkolwiek innowacji to nuda, może cieplutka i bezpieczna, ale jednak nuda, od czasu do czasu jednak potrzeba tego stresu (radość to też stres) w życiu :) Ale to oczywiście mój punkt widzenia :) Pozdrawiam :)

Wiersz wciągający swoją melancholią, nawet gdy się zapomni o tytule, a może zwłaszcza wtedy - można odpłynąć wyobraźnią do innego, tajemniczego świata. Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam ciepło ;)

Ślicznie, romantycznie, tęsknie. Podoba mi się. Choć czcionka bardzo malusia i tu masz literówkę: Pozdrawiam pięknie ;)

Dziękuję. I pozdrawiam :)

@Wojciech Bieluń -Targosz Dziękuję bardzo :)

Rozumiem roztrzęsienie Peela po utracie ukochanej, ale forma iście irytująca. Od groma powtórzeń, rymy jak nie jednosylabowe to częstochowskie, rytm się łamie, dosłowne to do bólu, a jak się jakaś przenośnia przesmyknie, to jest niemiłosiernie banalna. Poza tym - za dużo czasowników, ciągła akcja jest męcząca w czytaniu. Za dużo też inwersji względem utrzymania rymów. I postaraj się na przyszłość unikać pleonazmów czy też quasi-pleonazmów, jak np. "doskonała idylla". Przepraszam, że Cię tak tu zjechałam, ale nie chcę chwalić niezasłużenie. Pozdrowienia najszczersze :)

Haha ;) Przeczytałam pierwszy wers i wiedziałam, że mi się spodoba ;) Pozdrawiam z uśmiechem :)

Oj, Dziękuję bardzo :)))))))) I wzajemnie :))) Pozdrawiam serdecznie :)