Czarek Płatak

Tych słów brakuje na codzień. Przydałaby się lekcja dobrych manier :)

Znam uczucie. Umiejętnie je zobrazowaleś. Rzeka zapomnienia kiedyś i tak poniesie wszystkich i wszystko. Pozdrawiam

Oj, jak lubię. Zakochany żal. Tak fajnie potrafią unosić się nad chodnikami ;)

Lubię. Cześć Deo :))

Tzn. miłość to raj. Zgadzam się :)

Ja swojego miałem tylko z nazwy, a to też jedynie do 17tego roku życia. Tak troszkę zazdro. Wiersz chwyta za serce i sprawia, że się ma ochotę tę małą dziewczynkę przytulić. Tulas :)

Dobre. Tata mojego kolegi przechwalał się, że alkoholu wypił kilka basenów olimpijskich. Czy jest sień czym przechwalać to już insza inszość.

Gdybym tak mógł spotkać siebie z dziecięcych lat. Porwał bym się gdzieś daleko. Ale wtedy pewnien nie byłbym tym kim jestem.

Wiersz ważny, potrzebny. Szczególnie na naszym rodzimym, rasistowskim podwórku. Dziękuję

To już trochę utopia, ale wolność i równość względem orientacji seksualnej, religii, pochodzenia jak najbardziej. To podstawy cywilizowanego świata. @Silver, @Lirykdzięki za odwiedziny :)

:) Niestety. Trafnie to ująłeś. Jacyś my mają wolność, jacyś inni my nie mogą być sobą we własnej ojczyźnie.

margines wyrwany z kontekstu człowieczeństwa kocham człowieka w człowieku w jego oczach słońca tożsamość wyparta na margines krzyczy to jest także nasz kraj żyj i daj żyć innym miłość dla idei byłaby obłudą reżim będzie mierzić wszystkich ludzi równość

Hehe, proszę jak się co poniektórzy potrafią ustawić :)

Dokładnie, choć cierpiący ma dla cierpienia chyba szerszy margines zrozumienia.

Dziękuję. Cieszę się, że myszkujesz w moich starociach :))

Jakieś enklawy pewnie będą istnieć. Skanseny? Ty również miej się dobrze :)

Miałem rezerwowy tytuł ;) Wiersz też ż o nierozumianych często. Dlatego dodatkowo Twój powyższy od razu mnie zastrzelił w dobrym tego słowa znaczeniu (jeżeli takie istnieje :) Ilu cierpiących wokół nas. Ciekawe czy tych, którzy myślą o cierpieniu dopiero, gdy spotka ich ono osobiście jest więcej od tych pierwszych..

Pewnie, że nie robi. Odkłaniam się nisko Panu z Naglowic. Obawiam się jednak, że jeśli Świat przetrwa kolejne sto lat jego większość będzie mówić uwspółcześnioną wersją języka Szekspira. Temat wakacji to u mnie niestety ciągle znak zapytania. Dziękuję jednakże jak i za wizytę tutaj.

Eee, nie przyda się Tobie? On ma tego po sufit, obejdzie się może. Chyba, że taki samolub ;)

Kuuuchenka, właśnie napisałem kolejny bazgrot, który wstawię jutro i tu zgryz - dałem mu tytuł 'Wyrwany', hmm

Cut mniut ultramaryna :))

Jest to tekst przepięknej urody. W drugim wersie przed 'brązach' chyba 'w' uciekło. Pozwolę sobie również nadmienić, że przypomniał mi mój wiersz, zamieszczony tutaj gdzieś, kiedyś pt. Dwie jesienie. Z pozdrowieniem!

Kapitalny. Szczególnie ostatnia strof wbija w siedzenie. Z podziwem pozdrawiam :)

Przewrotnie :)

Ahoj marynarzu!