Czarek Płatak

Niezamaco to taka głupawka od nie ma za co. Dawno temu tak zwykłem mówić. Staram się nie odchodzić od poezji, choć śmierć w rodzinie, wypadek i operacja na kilka tygodni skutecznie mnie od niej odciągnęły... Ale póki co jestem, nie poddaję się, piszę. Pozdrawiam

Wiersz podoba mi się bardzo, bardzo. Szczególnie koncepcja kontynuacji, niejako kolejnych części opisujących świat w następujących po sobie fazach. Jednak nie to, że się czepię, a zwrócę uwagę - słowo pielesze wg SJP to: znajome, dobrze znane okolice, najczęściej w odniesieniu do własnego domu, mieszkania. Nie można zatem wracać na nie, wraca się do nich, jak do domu, czy do znajomych stron :) Ślę pozdrowienia w ten upalny poranek.

Niezamaco :) Podoba mi się i temat i wolna konstrukcja wiersza. Mało się ostatnio udzielam, s tym jeśli chodzi o komentarze, bo strasznie dużo się u mnie dzieje / działo mam nadzieję, bo niekoniecznie fajne to było...

Dzięki wielkie! Przyznaję, nie widziałem tej reklamy. Od lat nie oglądam telewizji jako takiej, może dlatego :)

Rad jestem Waldku. Pzdr!

Nie dla serduszek piszę, nie dla splendoru, czy braw, serca wierszem kołyszę, ty teraz me serce łap.

;)

Muszę tylko Miotam jasne pioruny, szeptem podpalam strzechy, szarpię wichury struny, tchnieniem posrebrzam Księżyc. Gestem rozbudzam Słońce, gaszę skinieniem gwiazdy, skrzące, ogniem płonące kreślę na niebie ślady. Śpiewem źródła spod ziemi w rzeki przemieniam bystre, krokiem jak zefir lekkim mogę pokonać kipiel. I łzy z oczu pomnika puszczę, gdy tylko zechcę, muszę jedynie pisać, muszę pisać poezję.

Oj, widzę, że nie jestem osamotniony :D

@Nata_Kruk Dzięki za wizytę i pochylenie się nad moim kolejnym peanem ku czci Kostuchy. Muszę chyba zbastować z tym tematem nieco ? Pozdrowienia!

Niezmiernie mnie cieszy że wśród piszących osób wciąż znajdują się takie, które doceniają piękno słów i zwrotów rzadko już dziś używanych. Wątek pt. Ocalić od zapomnienia haha. Nie pozwólmy pogrześć mowy! Ale wtedy musiałbym nieomal każdy z moich wierszy tam zamieszczać :) Rozumiem Twoje miewam podobnie, nawet gdy przyciemnię ekran.

@Deonix_ Cieszę się zatem, że Cię przywiało, i że się spodobało ;) Pozdrowienia! @MaksMara Choć o tym myślałem to nic nie zmieniałem :D

Mamy widzę w tych dniach podobne klimaty :)

Ano, tego nigdy pewnym być nie można. Niektórym jest to dane, a woleli by nie wiedzieć...

Dziękuję. W pełni rozumiem Twoje podejście. Mi te pojęcia nigdy obce nie były. Czasami też ulegam czemuś co sobie nazywam matematyką poezji. Ot, dla zabawy, i żeby nie było za łatwo, ale staram się nie dać jej zwariować :)

Po ostatnim pobycie - wróciłem tydzień temu mam naszej kochanej ojczyzny po dziurki w nosie, ale wracam na wcześniej zaplanowany urlop już w sierpniu. Tym razem jednak będę mógł zaszyć się w lesie i niemal stamtąd nie włazić do samego powrotu. Powinien więc to być szczęśliwy wyjazd. Dziękuję :)

Przyznam, że też myślałem o pewnym przemeblowaniu, ale wolę pisać nowe niż dłubać na ponów w tych żyjących już własnym życiem :)

Bardzo dziękuję. Ja też byłym za takim jeden na tydzień limitem. Co do archaiczności to wychodzę z założenia, że język jako żywy, zmieniający się twór jest tak zajebiaszczym zjawiskiem, że trudno pogodzić mi się z wymieraniem niektórych wyrazów. Mam zatem misję, by im umrzeć nie pozwolić. No i, zawsze wolałem płynąć pod prąd niźli z prądem ;) Pozdrowienia!

Dziękuję Marysiu! Przyznaję bez bicia, że raczej nie kłopoczę się specjalnie średniówką, chyba żeby coś się wybitnie nie zgrywało. Marudzenien się nie przejmuję, bo często potrafi być inspirujące ;) Dziękuję również za wysłuchanie mojej deklamacji ? Pozdrowieństwa!

Dziękuję serdecznie! Pozdrawiam

Chyba Cię rozumiem :) Pokusiłem się o nagranie tego wiersza w wersji audio. I oto jak to mi się czyta - > https://www.speakpipe.com/voice-recorder/msg/ckes287q0fk0liwy

@radio, @MaksMara, @beta_b Dziękuję wam z całego serduszka za uwagę :) Mam też prośbę do pań - czy możecie wskazać mi dokładniej miejsca, które się zacinają? Z góry dziękuję.

Kiedy dojrzysz sen w jej rzęsach Taka stara, zasuszona, co o lasce ledwo łazi, w siwych włosach bajki chowa czarodziejskich pełne krain. Tak młodziutka, jak aniołek, z twarzą niczym marmur białą. Jak motyla trzyma w piąstce pioseneczkę eternalną. Czasem z krzykiem z piersi silnej jak z uwięzi ptak się zerwie, czasem z kąta w ucho gryzie mlaskając przy każdym kęsie. W noc sierpniową, przy księżycu w Perseidów nawałnicy, w jesiennym wypisz-wyrysuj w parapet kapaniu ciszy. W każdym uderzeniu serca niosą się jej kroki echem, kiedy dojrzysz sen w jej rzęsach skinie, imię twe wyszepcze.

Niech już oni lepiej nic nie reformują. Są jedyną partią w historii Polski, która na najwyższe stanowiska państwowe wyniosła sędziego, czy prokuratora stanu wojennego. Do tego słono opłacają się tej czarnej pijawce z Torunia nie służąc Polsce, służąc tylko i wyłącznie sobie i swoim.

Szczęśliwie jest jeszcze wielu Polaków, którym 'coś do tego' i próbują protestować. Czy władza jednak coś sobie z tego robi? Czy bierze pod uwagę Vox populi? Nie w chwili wprowadzania rządów reżimowych. Co wtedy powiedzą jej entuzjaści? Niech się Zachód od nas uczy?