Czarek Płatak

Ano, ale jak to mówią kołem się toczy i historia i moda właściwie też. Wierzę zatem, że jeszcze przyjdą dobre czasy dla poezji składanej mową wiązaną ;)

Wiem, że jesteś po białej. Ten wiersz to satyra bardziej i liczę, że nikt się nie obrazi. No, chyba że nasi 'biali' nobliści, ale ono już nie mogą... Listów właściwie też nie pisze, z wyjątkiem liścików do ukochanej nie mam za bardzo do kogo. Chcesz? Możemy pokorespondować, ze skreśleniami, bez delete :)

Dziękuję Maryś! Mam tak samo ;)

Dziękuję serdecznie. Gałczyński to mój ulubiony polski poeta, obok Słowackiego :) No, i jeszcze paru innych ;)

Kolejny piękny pejzażyk :)

Démodé Już nie uświadczysz na ulicy pani pod rękę z panem dzisiaj, jak nie uświadczysz krzty dystynkcji, dystynkcja była z mody wyszła. Wraz z galanterią od zaplecza niosąc uschnięte kwiaty róży we włosach, w zębach, w butonierkach, by wymrzeć obie jak mamuty. Z nimi niby motyle rzadkie odchodzą listy w zapomnienie, jakby już nie chciał nikt, by papier zachował myśli kształt i tchnienie. Spieszy się ludziom, czytać nie chce, (dla mnie nie czyta — pali wrotki), może dlatego tekstu więcej w piosenkach refren ma niż zwrotki. Już poematów nikt nie pisze, za dużo liter i wyrazów, pewnie to tego jest wynikiem, że wszyscy wszystko chcą „od razu”. Rym na wymarciu, dziś biel włada, cóż, zgrabny rym to rzecz nieprosta, te białe łatwiej się przekłada i zawsze można Nobla dostać. Lecz wierzę, wrócą kunszt, misteria, miłość wciąż będzie listy pisać, moda to jest tendencja zmienna, moda przemija, trwa tradycja.

Udało się?

Mój chyba polazł za latem ... Ciepły, miły utwór. Choć rymy jak na moje upodobania nieco zbyt proste :) Pozdrawiam!

To jest dobre!

Heheh! Siema Żółwiu :)

mi jesień te twarze jakoś bardziej w mgłach, w liściach maluje... Ładnie :)

@Marcin Krzysica Ukłony i podziękówki!

Dziękuję. Bardzo mi miło :)

Dzięki za komentarz ;)

Bardzo mi miło :)

@Maciej_Jackiewicz Dziękuję za wizytę oraz ślad tejże. Pozdrawiam!

Proszę bardzo :) I dziękuję również!

Zaiste, było :) Oby, choć jestem sceptykiem...

W takim razie jest mi miło, że potrafię miło zaskoczyć pomysłem :)) Czyli, że nie postrzegałaś wcześniej słońca zbyt dobrze? Możliwe, że w nie tak dalekiej przyszłości jego promienie staną się dla Ziemi i życia na niej złowrogie, ale za to należało by już obwiniać nie tyle samą gwiazdę, a nas ludzi, którzy swoją krótkowzrocznością doprowadzamy do tego, że temperatury z roku na rok rosną coraz bardziej. Pięknie dziękuję za wizytę :)

Dziękuję. Również pozdrawiam!

Dziękuję. Przyrównanie tego tekstu do wymienionego przez Ciebie poematu odbieram jako zaszczyt. Rzeczywiście pisząc raczej nie skupiałem się na nasuwającym się w pierwszej chwili kulcie słońca, a na personifikacji i pobożnych życzeniach ujętych w formę zbliżoną do pieśni ludowej. Pozdrawiam serdecznie :)

@Niewygodna Serdeczne dzięki za wizytę i ślad. Dużo słońca!

Dziękuję! Kłaniam :)

Lubię zabawy słowem ;) Dziękuję i pozdrawiam!

Dziękuję Mario :) Nie zmieniam już nic. A, że zamki... To zdaje się normalne w litanii ;) Udanego i słonecznego dnia!