Czarek Płatak

Cudeńko :))) Dobrze jednak wiedzieć gdzie i po co się wraca :)

To, że się sama obroni to rzecz pewna jak śmierć i podatki.

Oczywiście :) Taką zabawę skojarzeniami można z powodzeniem zastosować w poezji pisanej rymem. Nie będzie to przecież pierwszyzna ;)

Ni mnie dodawać coś nad to, że jest mi bardzo miło gościć Cię jako czytelniczkę w moich skromnych, lirycznych progach. Dziękuję :)

Dziękuję Alu Cieszę się czytając Twoje słowa podwójnie, bo raz, że miłe (wiadomo, że to cieszy), dwa, że właściwie widziałaś ze mną, a to cieszy bardziej nawet, bo cieszy jako twórcę. Dodam tylko, że rysując pierwsze strofy miałem w głowie obrazy Tańców ludowych Stryjeńskiej :)

A, bo ja taki pół na pół niezdecydowany jestem ;) Dziękuję

Chyba dość dobrze Cię rozumiem ;) Ja natomiast ostatnimi czasy zasypuję się w stogu aspołeczności. Człowieka jednak wciąż potrafię podziwiać i oczywiście szanować :))

Dziękuję Waldku. Ano, tak się nieraz nieszczęśliwe kochanie wyżala :)) Pozdrawiam

Bardzo mi miło. Te tutaj to ja sobie tak przewrotnie opisałem, by nastręczać skojarzeń niejednoznacznych. Mam nadzieję, że się udało :)

A widzisz :) Dobrze, że rzuciłaś drobną wiązkę światła, bo błądziłem po omacku. Wspólny mianownik to jednak domyślam się nie zjedź ze mną po białej łące :))

Próbuję jakoś znaleźć wspólny mianownik między Twoim tekstem, a tekstem kawałka Pudelsów, ale bez bicia przyznaję, że nie potrafię... :) Ciekawa sprawa natomiast z tą bazą danych. Ostatnio miałem myśli podobne nieco w kształcie. Przyrównujące życie człowieka do operacji na komputerze. Hmm...

Tacy oni pewnie nie czytują wierszy. Masz rację - na pohybel im!

@Maria_M Uśmiecham się bardzo dziękując za serce do latawców :)

Z komentarzem zajrzę później. Teraz 'do pracy rodacy!' :)

Dziękuję bardzo za ciepłe słowa. A dodatkowo za to wyznanie :)) o takie chyba jest dość trudno. Udanej środy!

Latawce Na grzbietach obłoków tańcują, aż gromy spod stóp krzeszą bosych, a gwiżdżą, i piszczą, wirując, że mało nie spadną niebiosy. Podobne aniołom, skrzydlate z pięknymi pannami młodziany — pradawne, powabne latawce dziś z wiatrem puściły się w tany. Uważaj dziewczyno, uważaj chłopaku, za serce pochwycą, rozedrą na pół. Hulają istoty powietrzne, nad miastem, nad lasem, nad wioską, i choć już nikt wierzyć w nie nie chce, piosenkę śpiewają miłosną. Jak gwiazdy spadają na ziemię, by żądze płonące rozbudzać, by zwodzić, uwodzić lubieżnie i zniknąć w rozbłysku pioruna. Swawolą latawce z latawicami, znów serce zapłacze, urośnie żalnik.

Ależ proszę. Cała przyjemność po mojej mojej stronie :p Pantareizm właśnie :D bo, że wszystko płynie, dwa razy do tej samej... etcetery takie :))

O, dziś u Pani pantareizm. Pięknie :)

Oj, luby jest mi on luby :) A zapraszam z radością ;)

Za technikę i tematykę propsiki! Księżycu to mój astrologiczny/nomiczny brat. Kilka wierszy wstecz, postanowiłem mu też poświęcić kilka strofek. Może miałaś okazję czytać, a może nie :) W każdym wu, przed Twym tu czapkuję ;)

Pięknie dziękuję! Oj, to dobrze, że skończyłem na trzecim gdy, choć kusiło mnie jeszcze jedno :D Cieszę się, że udało mi się ten element zaskoczenia, i że znów goszczę Cię u siebie. Zawsze miło Cię widzieć Deo :)) Pozdrowieństwa!

Dzięki Waldku. Oddychaj -wdech - wydech ;) Pozdrawiam serdecznie!

Cieszę się i pozdrawiam serdecznie :)

Musiałeś przegapić moje Gdybym stał się moim kotem , a on to zdaje się zapoczątkował całą tą kołomyję z zmianami ciał w wierszach na orgu :)

A proszę. Jakoś umknęło no, że Róża to jak ja i Ina też lipcowy kwiatek :)