Czarek Płatak

AA to przypadek, ale śmiesznie się zagrało, bom anonimowy, ale abstynent :))) Ciekawe, że pytasz o te migreny. Miałem troszkę na celu zmalować portret z lekka szalony, abstrakcyjny, a bóle głowy, często z aurą są ostatnio niestety moim chlebem powszednim. Tj. od roku z kawałkiem kiedy to dostałem w pysk od wanny. Śmieję się, że wtedy (choć początki moich prób poetyckich sięgają czasów podstawówki), stało się coś co wyzwoliło we mnie strumień poezji. Nic tylko walić się po łbie :)))

Dzięki. Cieszę się, że potrafiłem rozbawić nieco :) Sam też miałem nie mało zabawy pisząc. Zastanawiam się, czy taki malarz - portrecista miałby ją również próbując coś 'zmalować' posiłkując się powyższym opisem jedynie :))

@Nieznajomy Niewidzialny Dzięki za wizytę i zostawione serce :)

Autoportret atmosferyczny Trzymam słońca promień w dłoniach, a księżyca na dnie serca, w oczach wiosna, chociaż gorzka, kosmos w wąsach się zaplątał, dobra — kropla — Droga Mleczna. Blask poranka międlę w palcach prawej dłoni, jednocześnie lewa cienie zmierzchu głaska, tęcza z uszu mi wyrasta, chlupie deszczem w spodniach kieszeń. Z ust strzelają skrzące zorze, brzęcząc światłem o północy, mgły tumanem siwym w brodę oddech spływa, by obłokiem miękkim głowę mi otoczyć. W rzęsach senna rosa błyska, w duszy huczy, wyje wicher, hula burza, śwista, wizga, a ja sam się z sobą ścigam za Brockenu goniąc widmem.

Dziękuję za rzeczowe objaśnienia :) Skoro zatem zamilkły w pokoju wnoszę, że jest dobrze i ziściła się peelowi ptasia piosenka :)

Bardzo zgrabny utwór, taki w Twoim stylu, a powyższy fragment, aż mnie ukłuł w serce, bo chyba podobnie czuję licząc po cichu, że siła natury silniejszą będzie od tkwiącej we mnie jesieni..

Oj, ilekroć miałem podobne myśli! Jak głosi ludowa mądrość 'jak kto ma serce miękkie to ma twardą dupę'. Tylko, czy 'twarda dupa' uchroni nas przed zawałem? Spokojnej niedzieli

Dobry wiersz. Nie cierpię opisywanego stanu. Szczęściem nie często jest moim udziałem :)

Trzymam kciuki żeby wiosna tą lodową górę stopiła i wlała się niepohamowanyn strumieniem do serca.

Sporo u Ciebie odniesień do Kostuchy. Osobiście lubię, bo też często mnie tam znosi. Co zaś tyczy się treści utworu to zawsze twierdziłem, że zło robić jest znacznie prościej. Jakby miałobyć inaczej. Dobro buduje zło niszczy. Trudniej się buduje niźli demoluje. Ot, niedzielne przemyślenia :) Pozdrowienia

Fajnie, prościutko i treściwie. A swoją drogą te promienie może nawet pozazdroszczą Ci lica pięknego ;) Pozdrowienia

Cenić życie ważna sprawa. Fajnie fruwasz Maryś :)

Choć z natury stronię od przemocy taki doanalny granat to byłaby najlepsza nagroda za ich 'usługi'. W sumie przemocy tu nie ma skoro sami mają se z nudy wsadzić. Cóż, byłoby dla wszyskich lepiej :)

Zgrabna miniatura. Zostawia mnie trochę w niedosycie, bo co się z tytułowymi ptaszkami stało, że musiały zamilknąć?... No nic, zostaję ze znakiem zapytania :))

Świetne te mroki. Bardzo obrazowe, hmm filmowe. Czytając skojarzyło mi się trochę piekło Dantego i jego kolejne kręgi. Ciekawy utwór. Pozdrowienia

Dziękuję za serdeczne słowa i w ogóle, że się chciało zajrzeć i coś skrobnąć w komentarzu :)) Chodzi o pól grzbiety ;) Pozdrawiam!

Ciekawie, mroczny llimaty, ale świat takim miejscem bywa nader często. No, może nie świat, a tworzący go ludzie... Pozdrawiam

Fajny pomysł i fajna miniaturka :)

@Silver Ukłony ;)

'Wenem' ? Ale, ale, co za rozczarowanie? Wszak to wiersz miłosny ? Dzięki za ciekawostki o krwiobiegu i krwioobiegu ;)

Dziękuję! O nią i nie o nią dosłownie ;) Pozdrowienia

Części Justi! Dziękuję serdecznie. Cieszy mnie, że potrafiłaś dopatrzeć się tutaj nawet erotyku. Ja dla przykładu traktuję ten wiersz jak utwór miłosny, choć oczywiście lubię dwóznaczności, czy też pewnego rodzaju uniwersalizm, którego często próbuję namiastkę w swoich kawałkach zawrzeć. Kłaniam się uprzejmie pozdrawiając serdecznie :)

Bardzo dziękuję za czytanie i uwagi, które w pełni rozumiem. Będę jednak bronił dwóch pierwszych, banalniejszych zwrotek z tego względu mianowicie, że opisane w nich zjawiska to chyba najczęstsze po miłości źródło natchnienia w poezji i jako takowemu źródłu w moim uznaniu należy się im również miejsce w utworze o takiej tematyce :) Dziękuję za to 'taki jakiś Ludzki jesteś'. Dla mnie osobiście jako nazwijmy twórcy jest to niesamowity komplement. Dla mnie to ważne móc być takim w odbiorze właśnie, miast nietykalnym pegazem na nieboskłonie ponad głowami maluczkich. Dziękuję :)

Bardzo dziękuję Maryś :) Zmodyfikowane anafory także są Ci wdzięczne ?

@Patryk Robacha, @Jacek_K Dziękuję wam Panowie, że zechcieliście pochylić się nad tym tekstem. Cieszy mnie jako autora, że wiersz stał się przyczynkiem do zdaje się konstruktywnej dyskusji :) Z serdecznym pozdrawieniem!