Ranking

w niedokończonym śnie ciągle jesteś w cichym ostatnim westchnieniu nocy odkąd zbłądziłaś w uśpioną przestrzeń oczu o świcie nie śmiem otworzyć żeby najlżejszym mrugnięciem powiek nie spłoszyć niemal realnej zjawy i nie wybaczyć już nigdy sobie gdybym na zawsze miał cię utracić obiecaj chociaż przyśnić się znowu wciąż taka sama jak dziś wiosenna daj mi się zbudzić lecz jutro powróć bym reszty życia nie musiał przespać

ach jaka miła niespodzianka dziś mi kupiłeś sztuczne kwiaty, to ja ci kupię sztuczną lalę będziemy kwita, jesteś za tym?

praktycznie nic nie kosztuje lecz po wniknięciu w niego całej duszy drogocennieje aż staje się bezcenny po prostu alchemia

gdy się bawiłem w głuchy telefon i zapodałem kocham cię to ta ostatnia spłonęła śmiechem i wykrztusiła ja ciebie też

w kieszeni nóż otworzy się czy nie zgaduj mocną stroną myślenie nie jest zablokowana głowa gdzie klucz do niej znaleziony czy wyrzucił go ktoś dawno wiesz coś o tym klasyczny przypadek nikt nic nie widział ani nie zobaczy nigdy

u mnie od rana mróz i śniegowe zaspy prima aprilis

Pajęczyna na wietrze Gdybym tak mogła w kościach kreta odnaleźć swoje DNA, uwierzyłabym, że jestem częścią Świata tego. Siadałabym na polanie w fotelu z kwiatów polnych jak królowa. Słuchałabym, co o mnie mówią poddani. Gdybym nie była królową, siadałabym w trawie razem ze swoim przyjacielem Świerszczem i rozmawialibyśmy o tym, jak piękny jest Świat bez ludzi zgiełku, bez pychy i bez kłamstwa. Zmęczona rozmową ze Świerszczem z ważką tańczyłabym w balecie unosząc się w czasie. Gdybym tylko potrafiła wejść w ten baśniowy Świat, nigdy, przenigdy nie zmieniałabym jego zasad.

Wczorajszym popołudniem wybrałem się, jak zwykle, na spacer z moją bokserką Sową do lasu. W połowie spaceru zorientowałem się, że wypadł mi z kieszeni kurtki sekator, którego zapomniałem wyjąć przed wyjściem z domu. Zawróciłem, licząc, że znajdę go gdzieś po drodze. Skojarzyłem, że mógł upaść w okolicy skrzyżowania leśnych ścieżek, ale ani tam, ani nigdzie w pobliżu go nie było. Zrezygnowany spojrzałem dookoła i zobaczyłem w pobliżu pochylone drzewko, przewrócone zapewne przez traktor służby leśnej. Drzewko podniosłem do pionu i podparłem grubą gałęzią. Zadowolony, spojrzałem na efekt mojej pracy i przy samym pniu zobaczyłem leżący na mchu sekator.

Na pohybel Siedząc mocno już na tronie Nie usłyszał szumu traw, Ciężką głowę ujął w dłonie. Na pohybel – śpiewał brat. Siedział cicho, w zadumaniu, Gdy na dworze hulał wiatr, Na szafocie, na zaraniu Ścinał bratnią głowę kat. Nocą nadleciały zmory, Teraz wszystko możesz brać, Ceną długie są wieczory, Nocą znów nie będziesz spać. Marek Thomanek 01.04.2025

mokniemy w deszczu kwiaty kwitną obiecują... a my my stoimy obok siebie odwróceni od jutra nie potrafimy się w nim znaleźć pochłania dziś tutaj czujemy się najlepiej strome ściany nie zachęcają do wspinaczki 3.2025 andrew

Żyjemy pochłonięci w świecie kolorowych świateł. W świecie gdzie nie ma prawdy. Jeśli taka jest - ukryta w teorii intrygi, złudzenia, skrytykowana przez wielkich znawców internetu, którzy nie potrafią poczuć. Poczuć życia, wsłuchać się w wiersze ptaków, posmakować złotych promyków słońca, zobaczyć to co dla wielu niewidoczne, poczuć zapach delikatności lasu. Dla nich wszystko jest martwe. Szare światła. Gdzie zbyt kolorowe, zbyt gładkie, udawane piękno, nie jest pięknem. Jest brzydotą, a piękno tak powszechne, bo łatwo kogoś oszukać, łatwo jest coś przeoczyć, gdy oślepia ciebie martwe światło. W tym świecie to wyczyn poczuć życie.

słoneczny ranek krople rosy na kwiatach budzi się piękno.

Dziękuję @Roma @iwonaroma @Domysły Monika @Rafael Marius @Leszczym Pzdr.

o syryjski mój książę czymże jestem, czym byłam pod płatkami słów giętkich nasza noc się zmyśliła? dziś olejek nardowy w ust pokusach spijałam, od rzemyka po sandał byłam twoja, kochałam pierwszy raz to, strażniczki niepokojów zalążki, rozsypały się same od kosteczek po piąstki jerychońskie daktyle, galilejskie winnice, anemony, mimozy, migdałowców nie zliczę o mój książę, mój panie sen nas złączył, pojednał, alabastry pachnidła znowu noc, idę żebrać

Tajemniczki dwa jamniczki Dwa jamniczki w tajemnicy... nie rozeszły się tak z niczym. Dał zlecenie jamnik stary w archiwizowane plamy. Drugi jamnik przy latarni wybrał dzieło aktualne. Przymierzyły się z mozołem, wespół w zespół — dały nogę. Tap w ikonę z apki tapnij rentierze — po ilu sekundach — reakcję ci zmierzę z nagraniem głosu filmik w zestawie plus odcisk palca — zgadzasz się? wcale? to się pan podpisz jeszcze adres i pesel

@Alicja_Wysocka Zgadza się. Dzięki @_M_arianna_ ;) właśnie :) Dzięki @JWF ... Dzięki za wpis @Rafael Marius :)) Dziękuję @Leszczym :) Dziękóweczka

@Bożena De-Tre jeżeli będzie człowiek:)

Byłaś kimś tak Bardzo bliskim dla mnie Byłaś wszystkim Bo teraz to już przeszłość Ale czas nie zagoił wszystkich ran I wciąż nadzieja na twój powrót W moim sercu się tli I zadaję sobie Tylko jedno pytanie Dlaczego to co było dobre Między nami skończyło się tak nagle I zostałem całkiem sam Z pięknymi wspomnieniami o tobie

@Nata_Kruk @Domysły Monika @violetta Dziękuję za komentarze dopiero teraz, niestety po dziesięciu latach spokoju, grypka mnie dopadła. Pozdrawiam serdecznie.

ładnie - ach te najważniejsze rymy westchnienia senne te poranne przed samym świtem przychodzące bywa że zablokują pamięć i myślisz pragniesz tak bez końca :))

Ci dawni, biedni alchemicy chcieli ołów zamienić w złoto, a nie wiedzieli, że ze słów można je uzyskać. Pozdrawiam.

jej oczy morze zaciekłe zachłanne spojrzenie przybój skalisty brzeg codziennie walczące przypływy nocą na moich wargach sól

Bez ciebie Spękany grunt Grząskie szwy materiału W rozpiętym sercu istnienia Bez ciebie Temperatura sensowności Otacza jak zmarznięty oddech Bez ciebie Ból straty nieskończony Bez ciebie Nie potrafię zaspokoić Głodu życia Ty jesteś żyłą pędu satysfakcji Ty jesteś esencją zrozumienia Nastroszoną sierścią pożądania Ciebie niosą moje oczy ku jasności Tobą sączy się głębokość samotności

@Rafael Marius To tylko jedna zwrotka :)

Nie pomyślałbym tak, ale dziękuję. My tu raczej w większości z tego plemienia zarówno panowie jak i panie. Choć panom to faktycznie trudniej z takim podejściem się odnaleźć. Męski świat jest zupełnie inny, z reguły. Choć jak sięgam pamięcią to przy mnie wszyscy moi koledzy łagodniejsi się stawali. Działałem mimowolnie rozbrajająco. Sam nie wiem jak, bo przecież wcale się nie starałem za to na okrągło słyszałem od wszystkich rodziców moich rówieśników, że dobrze wpływam na ich pociechy. Zawsze mnie to dziwiło...

Na mazurskiej plaży , nad jeziorem patrzę na wodę i drugi brzeg. Mało łódek , chłody jeszcze. Idę przez las do drewnianej chatki, tam będzie trochę cieplej. Herbata ciepła, czytam książkę, właśnie tą z półki, "na mazurskiej plaży". Czekam na letni czas.

@Rafael Marius szkoda, że nie masz zdjęć babć:)

@Rafael Marius słodki bobasek malutki:) dzisiaj do mnie koleżanka w pracy, że nie wyglądam na babcię: )

@violetta Wyszczuplała też trochę i faktycznie duża. Nie poznałbym jej tak się zmieniła. Ale zadowolona jak dawniej. Teraz dzieciom to dobrze.

@Alicja_Wysocka Coraz mniej naturalności na tym świecie.

@Rafael Marius no nie, idealny jest tylko Jezus:) i dzieci:)

@Rafael Marius teraz z perspektywy czasu, dla mnie firma, w której jestem spoko, fajna, międzynarodowa, w sumie fajni ludzie, dużo chemii, zapachy, nowoczesna aparatura, wdrażamy Navision, stopniowo uczę się nowego programu, w którym wszyscy pracują, są schematy, procedury. Mam odnośniki, a teraz szukanie gorszej, to chyba lepiej nic nie robić. Jeżeli uda mi się znaleźć dobrą, to będzie sukces. Tutaj mamy pensje na czas, ciekawe projekty. Może tylko daleko, ale dojeżdżam raz albo dwa razy w tygodniu, to może być.

@violetta Ogólnie chodziło mi o wypowiedź nieco wieloznaczną, a padła również jako graffiti, a tam też zyskuje dodatkowych znaczeń...

@iwonaroma "Nic nie kosztuje", o ile sygnał telefonu (i inne) nie umyka w tle. Itd.

Witaj - no i pozamiatane - ciekawe co on na to - Pzdr.serdecznie.

@iwonaroma za grosz w nim prawdy być nie musi, a jednak potrafi autora drogo kosztować.

:D

Witam - dokładnie tak jak napisałeś - dzisiejsze pokolenie inaczej widzi nie czuje tego - Pzdr.

@Łukasz Jasiński Z Tobą nie mam najmniejszych szans w polemikach czyli inaczej mówiąc w kłótniach.

@violetta @Jacek_Suchowicz @Rafael Marius @Nata_Kruk Dziękuję za komentarze pozdrowienia dla was 😉👍

@andreas i o to idzie :))))) @Claire jak prawdziwa sikorka - najładniejsze wydziobała :))))))

Miejscem, do którego wracam...

spotkaliśmy się przypadkowo pod Niebem w gębie nie było chmur słońce wyjrzało zza firanki twój uśmiech opromieniał przed kilkoma miesiącami odprowadzałem świat na ostatni tramwaj byłem spóźniony o kilka lat a on szalenie niezrozumiały gubiłem kroki traciłem oddech i ciebie

Na plaży to bose nogi :)

a deszcz w tłum ludzi się przemienił młodych ruchliwych żądnych wrażeń czy będą w stanie coś odmienić najbliższe jutro nam pokaże :))

Cudne

@poezja.tanczy Ten Twój jakoś bardzo mi przypadł...

@poezja.tanczy ... Marcin, zdobywcy mają 'zdobycz' na krótko i można się podtopić... jeśli sercem zawojują, bez oszukaństw, drugie serce ulegnie czymś trwałym... mam nadzieję, że treść o tym. Pozdrawiam.

@Łukasz Jasiński Odnośnie autora, jest nim Gustavo Adolfo Bécquer, a zbiór wierszy, który przeczytałam nazywa się "Rimas". Już wklejam tłumaczenie jednego z ostatnio moich ulubionych wierszy. Jest to tłumaczenie mojego autorstwa i przy pomocy Internetu. Rima XLVI "Zraniono mnie, kiedy chowałem się w cieniu, Przypieczętowując pocałunkiem zdradę. Zarzuciła mi swoje ramiona na szyję i po kryjomu Rozdarła mi serce z zimną krwią. I ona podąża swoją drogą zadowolona, Uśmiechnięta, szczęśliwa, nieustraszona; dlaczego? Dlatego, że krew nie wytryskuje z jej rany... Dlatego, że trup powstał z martwych!"

To miał być krotki list Lecz kto teraz listy pisze ? Dziś już nawet sny Nie trafiają do mych skrytek Jestem znów tylko tłem Wypełnieniem na obrazie W ramach obcych szczęść Stoję skromnie na regale Jak mam uwierzyć że Ktoś wyciągnie ku mnie dłonie By rozgonić mgłę Ze skroplonych zimnych wspomnień Ref. Przecież nie może być tak Że tylko ten jest świat Przypadek szczęść kilku Zbiór marzeń bez szans Bo przecież musi gdzieś być Takie miejsce gdzie nikt Nie nosi pazurów Nie szczerzą się kły