Ranking

Gorące myśli ubierasz w słowa, podkreśla klimat subtelny rytm jak metafory dyskretny powab, ozłoci ciepłem jesienny liść. Zostawisz pisząc tycią cząsteczkę, rozterek smutków własnego - ja, przepleciesz wstążką marzeń i westchnień, spakujesz w wersy - by innym dać? Tu cię pogłaszczą, gdzie indziej zganią, Wywołasz burzę w rynsztoku słów, Poezjo moja! Bądźże mi panią - subtelnym szeptem i myślą mów!

płomieniem zmiękczasz błękitną mgiełkę rankiem zmieniony w kwiaty i strąki nagimi gałązkami przyciągam spadasz tysiącami kolorów połączonych w szarości i brąz dzwoneczków

kto malował myśli moje kto kolory im dodawał wczoraj były szaro złote dzisiaj tęcza je oplata kto dopisał snom melodię kto zaśpiewał marzeń refren już nie brzęczy smutek w głowie noc wciąż woła jeszcze jeszcze dzień się zmienił jakby inny uśmiech zalśnił mu na twarzy czas się zrobił jakiś dziwny już bez brody odmłodniały graj muzyko moich zmysłów śpiewaj serce na przystanku w autobusie sobie zanuć pieśń nadziei o poranku

to co chcesz zobaczyć urywa się w pół drogi niebo wdziera się w nasz wzrok iskrzy niedomalowany wieczór codzienność gubi się na pożółkłych ścieżkach wrócimy na czas kiedy północ zbierze wszystkie gwiazdy nasze popękane myśli ominiemy szerokim łukiem wiersza

śmiałeś ogniem wpisać się we mnie jak w witraż spoiliśmy ciała i myśli w taflę szkła poprzebijani strużkami ołowiu zeszliśmy do grzesznych piwnic i wchłanialiśmy w siebie ciemność cierpkość i lepkość pajęczyn chłodną stęchliznę wilgotnych katakumb z poniżenia chcieliśmy się wybić aktem strzelistym w niebo cegła po cegle katedra runęła ideał sięgnął bruku

Sobota ... jak dobrze, kołowrotek za mną. Sprawy losowe zawsze w progu, gdy nie mam ochoty się nimi zająć. A może to... ziemia przypomina... kobieto, jeszcze mnie depczesz, więc usuń kamienie z własnej drogi. Usuwam, niektóre kamyki nawet ładne, ale za bardzo uwierały. Na rozdrożu zbudowałam piramidkę, sygnał dla bliskich - nie tędy droga. Ognik przy okazji, niech spali kopczyk zasuszonego wczoraj. Zmęczenie oplata ciało, czas... nieprzekupny stroi figle, ale żyję. Do wyjścia się ogarnę... prysznic, gorące kakao i - koniecznie lustro - o Boże... taka brzydka jak dzisiaj, to ja jeszcze nigdy nie byłam. styczeń, 2025

Jak tam jest po twojej stronie domu? tam gdzie listy żadne nie dochodzą miedzy nami ściany coraz grubsze po dwóch stronach dwoje nas odgrodzą Jak tam jest po twojej stronie domu ? Czy za oknem jest ta sama pora? Ile razy tam do mnie nie dzwonisz? Ile minut tam mija od wczoraj? Jak tam jest po twojej stronie domu? Tam gdzie okna zasłonięte szczelnie w swojej ciszy leżysz zawieszony tak daleko i tak beznadziejnie Jak tam jest po twojej stronie domu ? Jak tam jest? Czy też tak długo trwa minuta? Czy ta sama nas dzieli odległość Stąd do tamtąd i stamtąd do tutaj? Stąd do tamtąd i stamtąd do tutaj?

1. Zmierzchłe uliczki cynamonowe ciepło jarzących okien 2. Na wystawie w lombardzie rządki pierścionków kolekcja rozczarowań 3. Cyrylicę kryją mchy gotyk - porosty czas przesypuje piasek

A gdybyś przeszła wtedy tamtą ulicą, to zmieniłby się świat? Spojrzałabyś jasno w moje oczy? Ukradłabyś kilkanaście lat? Mieszkałaś kilka domów obok, wychodziłaś co rano po mleko. Zabierałaś to samo powietrze. Miłość była tak niedaleko. Księżyc odbijał się w Twoich oczach, jak złoty, drogocenny koralik. I ja patrzyłem tak samo w niebo... Gdybyśmy się wtedy spotkali... Przeszedłbym z tobą tamtą ulicą Z szaleństwem skradłbym kilkanaście lat. Spojrzał namiętnie w Twoje oczy... Zmieniłby się cały świat.

opowiadasz mi o tym jak to wyglądało z twojej strony a ja z uwagą ściągam ci z nosa okulary czyste szkła kwestia oprawek schodzi na dalszy plan

A czasem coś zachwyci: rozejm i śmiech i Bóg objawiony w cudzych oknach Pełna pychy pokora myśli: żebrzą o mannę z nieba Kinowy seans tuż po północy ... Samotności! "Jak mi tu dobrze ..." "Na ile wystarczy?" ... się nie bać?

ta noc będzie szybka jak pendolino z Warszawy do Gdańska w dwie i pół godziny wysiadając uświadomisz sobie nie ma powrotu kasjerka powie: sprzedane wszystkie bilety pociąg wjedzie prosto do hotelu o nazwie: Nienasycenie zamówisz najbardziej wykwintny posiłek potrójną porcję (cała noc na kolanach z ambrozją w ustach) na drugi dzień zrozumiesz że już nic innego nie nasyci twoich kubków smakowych żaden kebab ani elegancka restauracja Magdy Gessler nawet drwal z maka

Pozwól mi uronić Tylko jedną łzę Nad tym małym światem I niech dzieje się Co tylko chce Tylko nie wola nieba Bo przecież Bóg To tylko sen

na początku jest wszystkim a co jeśli wszystkim pozostanie

Tutaj trzeba by jak nie Ikar wznieść się bardzo wysoko ale nie najwyżej potem opaść nisko, niziutko ale nie najniżej W dodatku dzięki niepowtarzalnej inwencji bliskich i o własnych siłach rąk i nóg zamienionych w skrzydła To rada taka i może nawet dobra i może nawet słuszna i może można wziąć ją za pomocną tylko że peela, który tego sam nie umie choć czasem jeszcze przynajmniej próbuje... Warszawa – Stegny, 02.02.2025r.

co widzę nie wiem powiedz mi zawsze masz rację chociaż nie mówisz od siebie słowa płyną szybciej niż rzeka kiedy zanurzam się w myślach co widzę nie wiem już nie chce słuchać tak niepewnie jest rysować we mgle własne ślady brzeg jest tak blisko chcę na nim odpocząć nie mogę płynąć z prądem trudno pozbierać wszystkie ziarnka piasku skrzyżować spojrzenie pytasz co widzę nie wiem zasłaniasz mi

na granicy kroku następny odkryłem na jego horyzoncie ujrzałem tęcze pomyślałem wtedy ten krok nie będzie błędem - otwiera nowe możliwości namalowania obrazu napisania wiersza lub zaspiewania o tym jednym kroku który jest ciekawszy od tego pierwszego w jakim nie ujrzałem tego co piękne

bywało że widywałem anioły na parapecie lecz gruchały w niezrozumiałym języku u progu świata jej biel dosłownie gorzała wyrzutem sumienia cień płynął w lustrach sklepowych witryn aż na ulicy krzyżowej napisałem wiersz chwiejnym krokiem świtezianki i upiory krążą mi nad głową to już prawie pewne bajkowy morał chuj strzelił

Różne rzeczy mi chodzą po głowie, ale nie wiem co mam napisać. W chrześcijańskim ujęciu wiara jest darem, a dar jak to dar, albo się go ma, albo się go nie ma i wtedy niczyja to wina. Można go też mieć i stracić, często tak bywa. Rzadziej, chociaż się zdarza, można niespodziewanie taki dar znaleźć/otrzymać. Czasami wydaje mi się, że część ludzi wierzących udaje tylko wiarę... ale nie chcę tu pisać elaboratów na ten temat. Dzięki za szczerość. Pozdrawiam. Dzięki! Pozdrawiam :) Takie, to chyba góry przenosi! Toto, to takie zupełne "maleństwo". Pozdrawiam :) Krótko odpowiem. Dziękuję. Pozdrawiam :)

ułożony swobodnie z driakwią poczujesz uspakajający kształt całuj w usta niebieskim diamentem przypomnijmy wzajemnie wiosnę

@Marek.zak1 Rzeczywiście, "czaruj" subtelniej brzmi... ja jednak zostaję przy swoim "kłam" - kac w końcu minie ;) @Jacek_Suchowicz Uwielbiam te stare piosenki. Jakie one miały świetne teksty... @Domysły Monika Dziękuję. To bardzo miłe, że czujesz moje wiersze, to dużo dla mnie znaczy. A tego utworu nie słyszałam wcześniej, ale pasuje :) Pozdrawiam ciepło @Hiala Pewnie tak... Ale co tam, chwilo trwaj ! ;) @Leszczym Dzięki Twojej wypowiedzi, wiersz nabrał humoru w moich oczach, rzeczywiście to jest trochę zabawne.

@andreas @Łukasz Jasiński @Rafael Marius @Nata_Kruk @Deonix_@Łukasz JasińskiBardzo dziękuję za komentarze i pochylenie się nad tekstem! @andreas To prawda, czasem tęsknota to mieszanka wszystkiego nawet, tego czego świadomie nie uda się nam zobaczyć. Pozdrawiam serdecznie. @Rafael Marius LATO zawsze jest na tak! @Nata_Kruk Mam nadzieję, że wróci! Z chęcią przeczytam "Tęsknotę". Pozdrawiam serdecznie. @Deonix_ Bardzo dziękuję za opinię. Chcialłam na koniec dodać taki własny "smaczek". Pozdrawiam.

@violetta lekki, dla świadomych. @Łukasz Jasiński jeśli to walka w dżungli o przetrwanie, to tak może być. @Sylwester_Lasota trzeba, żeby do progu ciągle nie wracać. @andreas trójpolówka. Serce, ciało, głowa. Podświadomość krąży w krwi pod skórą. @Nata_Kruk tylko jak @Wędrowiec.1984 czuję się zrozumiana i cieszę się, że inni mają podobnie. ;) (jakby to głupio nie brzmiało). Drodzy, dziękuję za uwagę. Dodałam wersy na końcu, kwintesencję. Liczę, że wybrzmi. Bb

Pędzimy. Nie wiadomo dokąd, nie wiadomo po co. W kieszeni mamy listę rzeczy do kupienia, w głowie kolejne cele, których spełnienie nie przyniesie ukojenia. Wszystko mierzymy w wartościach liczbowych – ile mamy, ile możemy mieć, ile musimy poświęcić, by mieć więcej. A w tym wyścigu umyka nam człowiek. Przestajemy dostrzegać oczy, które błagają o chwilę uwagi. Nie słyszymy głosu, który mówi „jestem”. Ludzkie życie, niegdyś święte, staje się jedną z walut w brutalnej ekonomii egoizmu. Gonimy za plastikiem udającym szczęście, za światłem, które świeci, ale nie grzeje. Myślimy, że zdobyliśmy świat, a tymczasem straciliśmy siebie. Wszystko nam się pomieszało – miłość z interesem, dobroć ze słabością, a człowieka z towarem. I kiedy w tej pogoni nie ma już miejsca na drugiego człowieka, dochodzi do najgorszego. Czasem wystarczy jeden gniewny gest, jedno „ja jestem ważniejszy”, jedna iskra w oczach pełnych chciwości – i nagle ktoś przestaje istnieć. Bo w świecie, w którym liczy się tylko „mieć”, „być” nie ma już wartości. Czy zdążymy się zatrzymać, zanim wszyscy staniemy się tylko cyframi w czyimś rachunku?

-Mistrzu, one mnie nie chcą przez mój wygląd nędzny. -Jak którąś oczarujesz, będziesz dla niej piękny.

granice nie istnieją są tylko życzeniem to tak jak prawda w stogu siana pierwszy rowerek i dziewczyna nie martw się mamo zabijam czas

noce się wydłużają wplatając w cienie drzew zapomniane oddechy wiatr przemyca mróz z melodią zimowego poranka rozsypując na ziemi szkło zamarzniętych łez wschód słońca będzie jedynie wspomnieniem dziecinną fatamorganą która nie chce odejść jakby chciała zaistnieć być zapamiętana przez nocy ciemne źrenice doceniona Klaudia Gasztold

nie trzeba wiele by ominąć światło i dalej podążać ślepo potykając się o kłody nie wierzyć że można otworzyć oczy

Za skradzione pieniądze - odpracujesz karę w odsetkach Za skradzione serce - w wyrzutach sumienia i bezsennych nocach Za skradziony czas - zabrakłoby czasu by mówić o tym, czego ci zabraknie

Planik Zima wciąż myli drogi, do worków śnieg schowała, a mnie się marzą haskie, wraz z nimi mroźna sanna. Ustalmy dzisiaj drogę - po prostu - Skandynawia... mogą być Wyspy Owcze, lecz... lepiej na Grenlandię. Tam drogi zawsze w puchu, na wyspach wichry mokre, zadbać też przecież trzeba - o przelot - tam, z powrotem. Gdy zmierzchy znów w zadumie, za oknem monotonia... ubarwiam kruchość chwili, już rym na fotel siada. styczeń, 2025

@Wiesław J.K. Miło mi słyszeć, że się podoba Tak, jesteśmy Polakami, dla dobra wielkiej ludzkiej wspólnoty Bo piękno i sens całości jest w różnorodności :) @andrew Tak. Koszulka czy czapeczka nie zmienią ludzkiego serca Ale odpowiednie podejście, i docenienie, buduje to co nam dane Bo Polska jest nam dana @mariusz ziółkowski Piękny utwór Nic dodać... @Nata_Kruk Tak, normalność jest niedoceniana A docenienia warto życzyć @Jacek_Suchowicz Waleczne nastawienie :) Ale czasem nie można inaczej @Rafael Marius Czasami dobrze że temat jest szeroki I jego interpretacje To napędza wolność człowieka @andreas Sztaudynger mistrz Tak, ale żyć pięknie - warto @Domysły Monika Dzięki! Miło mi Was tu wszystkich widzieć. M.

@violetta takie bajkowe klimaty tworzysz ...aczkolwiek damsko męski romans w tle się toczy 👌😉

@mariusz ziółkowski Kto mi wskaże nić do prawdy kto uśmiechem w płomień zmieni w szarym świecie pragnę bieli być Jej "spinką do kokardy".

są ścieżki których nie ma na mapach na oceanach wyspy niczyje jest zniesławienie bywa też sława choćby najdłuższe życie trwa chwilę są drogowskazy wiodące w nicość i teleskopom obce planety ten kto nic nie ma może mieć wszystko życie trwa chwilę tylko niestety przed nim się kryje wielka niepamięć po nim jedynie jest niewiadoma kto mówi że wie zapewne kłamie a kto że nie wie dawno już skonał cierpień wrażliwym nie załagodzą bogactwa wiedza czy losu dary jedynie czasem przyjdzie z pomocą mikroskopijne ziarenko wiary

mikroskopijne ziarenko wiary zaszyte w sercu od urodzenia możesz je rozgnieść jak jakąś marę lecz gdy skiełkuje świat ci się zmienia :))

Bo kto kochał Choć raz Wie czym jest miłość Bo kto cierpiał Choć raz Wie czym jest ból Bo kto smucił się Choć raz Wie czym jest smutek

@Jacek_Suchowicz Super!

@Jacek_Suchowicz Dobra, zrobię wyjątek dla świętego spokoju... Gorące myśli ubierasz w słowa, podkreśla klimat subtelny rytm jak metafory dyskretny powab, ozłoci ciepłem jesienny liść. Zostawisz pisząc tycią cząsteczkę, rozterek smutków własnego - ja, przepleciesz wstążką marzeń i westchnień, spakujesz w wersy - by innym dać? Tu cię pogłaszczą, gdzie indziej zganią, wywołasz burzę w rynsztoku słów. Poezjo moja! Bądźże mi panią - subtelnym szeptem i myślą mów! Tak po prostu czytam... Łukasz Jasiński

I cicho przemknę przez grupkę ludzi, I cicho pomyślę o tym co strach ten budzi, I w ciszy się spocę stojąc w kolejce, I w ciszy podam pieniądze kasjerce. Cicho opuszczę budynek pełen życia, Cicho wejdę do domu, miejsca mego skrycia, Mimo iż cichy dźwięk przecinanej skóry, W głowie echem zabrzmi jak krzyk wyrzucony w góry. Cicho krew skapnie na podłogę, Memu umysłowi ciszy da pożogę, Ma osóbka cicho żyje skrajnie, I żyć cicho będzie dopóki nie zblednie. Nocą mieszkanie opuszczę swe w ciszy, I pójdę w dal gdzie nikt nic nie usłyszy, Stopy me w ciszy dotknął mostu krawędzi, W ciszy martwe wewnętrznie ciało w dół popędzi. ~GrimM

,, Ofiarowanie Jezusa w świątyni,, Łk. 2, 22-40 wolna wola człowieka znaleźć Boga iść jasną stroną to sens i cel istnienia przez chrzest przechodzimy na drogę światła Jezus ofiarowany Bogu przejdzie nią do końca mimo... zgodnie z wolą Bożą jedni wołali Królu inni na krzyż tak jest do dziś nasz wybór Jezu ufam Tobie 2.2025 andrew Niedziela, dzień Pański

@Rafael Marius Nie tylko w handlu. @violetta Lubię kwiatki,ale wolę uprawiać warzywa.Pozdrawiam.

Zawsze to lepsze anioły niż białe myszki.A puenta mnie ciut zaskoczyła, ale i mocno uśmiechnęła.Pozdrowionka.

@aniat. Wiesz to nawet zabawna historia, nagadasz, natarabanisz, namieszasz, nabajerujesz a potem lądujesz z tym całym zamieszaniem, z tym wielkim usiłowaniem w tomiku wierszy, a jak już dobrej poetki, to po tobie, ba, na długo nawet... :))

aż Magda Gessler świadczyć musi że smak ambrozji na kolanach swą subtelnością ciebie skusił i wystrzeliłaś jakiegoś pana :)))

Dobre.

@Łukasz Jasiński a niech Cię 🤔 Doda i Pezet.. Ty taki ukryty romantyk jesteś Panie Łukaszu 😉 Tak jakoś mi się z Panem skojarzyło 🤔 Twoja osobowość - mocna składanka ...

@yfgfd123 Ekstra, prawda taka, a prawdy jednak czasem się bronią :))

A ja zacytuję kilka fraszek Sztaudyngera o naszej ojczyźnie. O Polskę realną Pozwól pokochać, dobry Panie Boże, Polskę bez złudzeń - od może do może. Łatwiej Polakom łatwiej żyć bez ojczyzny - Ta prawda z dziejów się wyłania. Polakom łatwiej żyć bez ojczyzny niźli bez pyskowania. Łatwo i trudniej Umrzeć dla ojczyzny to łatwo i ładnie, trudniej dla niej żyć przykładnie.

@iwonaroma ... taka mi się złożyła... jedna gruba od góry, druga od dołu. Dzięki. @poezja.tanczy ... kot ma podwójną 'rolę'.. ;) Dzięki. Wiesiek.. Radek.. Mariusz Ziółkowski... Czarek P... bardzo Wam dziękuję. Ślę Czytelnicze pozdrowienie... :)

@poezja.tanczy mam nadzieję że nie na porwanie 😂