Ranking

Lubię jasno, ach to Ty korowody wspólnych chwil jakoś zgrabniej płynie czas nowe życie kwitnie w snach Lubię jasno, ach to Ty Czy się uda razem iść? Czy łaskawy będzie piach? Czy klepsydra da nam czas? Lubię jasno, ach to Ty każda chwila ma swój PIN Czy odgadniesz myśli takt? w szczerym polu dawnych ran Lubię jasno, ach to Ty można razem iść przez mgły stworzyć mały, własny kraj i uchwycić w styczniu maj

Książka: wiersz napisany na język polski, przez jednego z bohaterów mojej książki "Historia bez domu" Książka w wersji papierowej w ciągłej sprzedaży, a w wersji elektronicznej - za darmo, na wilusz.org Polska to nie hymn i flaga Polska to katyńska zagłada Polska to nie kibice i krzyki Polska to odgłos motyki Rolnika co w polu pracuje Któremu inteligent rozumu ujmuje Polska to bezdomny proszący o drobne A nie ubrania w galeriach modne Polska to miłość do tego Tu teraz Polska to wdzięczność O której zapominamy nieraz Wdzięczność za wolność Wdzięczność za kraj Wywalczony, krwią okupiony O czym przypomina nam 3-ci maj //Marcin z Frysztaka wilusz.org

denerwują mnie ćmy pod latarnią nie lubię konkurencji za to kontrasty bardzo mam w torebce różaniec a pod spódnicą gołą dupę modlę się o brzasku a nocą otwieram grodzie dla rozpusty pasterzy owiec tuż za rogiem przyzwoitości czekam na pierwszy kamień lifting 2024

noszę w sobie wiele odpowiedzi jedne tuż pod powierzchnią skóry inne wrosły głęboko w linie papilarne najważniejsze nawlekłam na sercu

* dla wujka Jurka zatrzymała nas cisza miała w sobie moc zerwać most rozdzielić brzegi czuję teraz jak echo wypuszcza z rąk ostatnie słowa jeszcze wczoraj mogłem je złapać z chłodnych ust wiatr niesie zimne wspomnienia otulam się szalem może żalem zimno mi wiem ze śpisz będziesz pod stopami czuł każde ziarenko tak wiele ich poza nami kluczą żurawie przecinają niebieskie skronie może uchwycą kolejne chwile oby nie zostały w dłoni urwane słowa nie czas układać je od początku

zanim przybędzie pomoc może warto do czoła przyłożyć księżyc od strony spowitej nocą

Pobądź tutaj solniczką. Solennie opisz wszystkie sole swojego życia, co może okazać się nawet kwaskowatym zajęciem. Finalnie możesz jednak poczuć słodycz, zwłaszcza gdy twój efekt ktoś doceni, a przecież może tak się stać. Ale miej też świadomość, że może również zdarzyć ci się gorycz - tym większa im bardziej przesolisz. Warszawa – Stegny, 24.01.2025r.

a w starych szafach czają się upiory nie te bajkowe wampiry nieziemskie ale futrzaki molem zaprawione straszą ciekawskich horrorem wprost ziemskim

bo nic nie trwa wiecznie... szeleszczące trawy cichcem zeszkli mróz, ogród od przejrzałych warzyw sposępnieje... księżyc jaskrawy przemówi, drżący wiatr i szkielety łodyg... wszystko bezwiecznie się toczy i nic nie trwa - ponad czasem

żeby był pokój lecz jeśli to nie ja jestem kością niezgody?

Mógłbym nie pić? Gdyby miłość grzała Równie mocno co wino Samotność.. sprzyja procentom... bardzo

byliśmy głupcami myśląc że nie poniesiemy konsekwencji świt zapłakał nad nami księżyc magnetycznie iskrząc tęsknił (dzień zamilkł) byliśmy głupcami zrywając gwiazdy z grzesznego nieba północ witała nas czułymi słowami wschód słońca zmysłowo śpiewał (zmierzch zranił) byliśmy głupcami nie powstrzymując namiętności graliśmy całymi nocami w grę z odrobiną miłości

zna mnie jak mało kto bezszelestnie przykucnął czasem chowa się w trawie lubię kiedy lekceważy wiatr nocą przerywa ciszę między zielenią a błękitem tam gdzie jeszcze nie już lecz za chwilę studzi myśli i słowa wtedy słucham

świeci słoneczko płaczą zimnymi łzami sople lodowe

Przyrzekał solennie nie raz, nie dwa, ale codziennie. Zwykłe takie przyrzekanie na obiad i na śniadanie. Raz to przesolił, a raz przesłodził. Pozostaje pytanie: Czy tym komu zaszkodził? ______________________

szeptunszept krem na naskórek gdy wieczność wiotczeje w groby napluję i podumrę zmierzchem tutaj jest w kurwę niestabilnie przecież dlatego muszę wyrzygać część siebie skrzepy od lotu jak odlot w nieznane

ucieszona rzadkim promykiem dotykam zalążków mojej podróży gdy czysty dom zobaczę bazie pąki migdałów a w żonkilu siebie kojącego koloru wyglądu listka

spróbujmy zobaczmy dzisiaj wcale nie chcę być perfekcyjna nie musimy przeszklić się w kryształ starczy ślina trochę dymu z zapiecka stęchły zapach półmroku przy domowym ognisku smołą nocy mnie smaruj w podkołdrzanym ukropie póki się nie roztopię a później możemy wspomnienie zapisać na czystej pościeli albo na zawsze wyrwać splamioną kartkę z zeszytu

@andrew ... ..........dziękuję za strofkę... :) @Bożena De-Tre ....dziękuję za.. zgrabny... :) @FaLcorN ............TymUn, tylko dla treści, akurat pasowało z księżycem (moon), który nieraz zwany jest.. łysym... :) thx. @Ewelina ............. to prawda, nutka tajemniczki jest... :) miło, że zaszłaś. @poezja.tanczy ... dzięki za.. bryzę... :) dzięki za obecność. @Czarek Płatak ... Twój brat.?. mój także.. no to my.. rodzeństwo.. :) Dziękuję, że wpadasz do mnie. Laura Alszer... Domysły Dominika... Marcin Tarnowski... MIROSŁAWC... Mariusz Ziółkowski... WiesławJK... Wam także bardzo dziękuję za ślady czytania. Zostawiam 'zbiorowe' pozdrowienie... :)

Ty_moon Czy taki kapelusz przeszkadza, o zmierzchu, gdy aura niczyja... zamierzam nad stawem (z)malować płonącą pełnię księżyca. Sztaluga co prawda w galerii, jegomość już pędzle w niej łamie, przykucnę z żabami trzy chwile, o wróżby łysego zagaję. styczeń, 2025

Planik Zima wciąż myli drogi, do worków śnieg schowała, a mnie się marzą haskie, wraz z nimi mroźna sanna. Ustalmy dzisiaj drogę - po prostu - Skandynawia... mogą być Wyspy Owcze, lecz... lepiej na Grenlandię. Tam drogi zawsze w puchu, na wyspach wichry mokre, zadbać też przecież trzeba - o przelot - tam, z powrotem. Gdy zmierzchy znów w zadumie, za oknem monotonia... ubarwiam kruchość chwili, już rym na fotel siada. styczeń, 2025

Człowiek * * * Jak tu wyjść, skoro wzrok innych zawsze przyczepiony do mnie. Gdzie się skryć, za ciężarówką... w miasteczku takie nie jeżdżą. Szkoda. Mam swoje okienko, koc na parapecie i kota. * * * Kropka. Nie... przecinek, ale i tak jestem dłuższa. Gdy słońce, mogę do wiwatu, promyki nie trafią we mnie, gorzej, gdy wichry zaczynają szaleć, wówczas... wkładam do plecaka najcięższe książki i wio... styczeń, 2025

jesteś odległy jak księżyc lecz każdej nocy zjawiasz się w mojej sypialni sierpem rozcinasz halkę bezwstydnie patrzysz na piersi chcesz żebym rozłożyła nogi? wbijam palce w pościel zuchwale wisisz nade mną więzisz swoim blaskiem zostawiasz ze wschodem słońca drżącą

Łyse karki, kryte skórą, gdzie śpiesznie dążycie ? Powiedzcież, czy pustą furą wywieźć go zdążycie ? Nad Dunajem leży sobie, z Romana się śmieje. Zaś pod berłem króla Węgier, Tokaj w gardło leje. Lecz nad modrą rzeki falą mgła się szara snuje. Wieść to straszna, wieść okrutna - Rudy zemstę knuje. Chociaż w kraju bezmiar zbrodni, nic ich nie przekreśli, dorwać przecież trzeba posła. Wyrwać z piwnic, pleśni ! Już do Pesztu Roman bieży - długonogi strażnik - ma kajdanek cztery pary (i pusty bagażnik). Gdy banitę w bunkrze ujrzy, drzwi wyłamie barkiem. Porwie posła znad Dunaju (Roman z 'łysym karkiem'). Przez granice trzy powiezie, nie spyta o drogę - Długi Roman, kurier dzielny (karmiąc go hot dogiem). Gdy rogatki już przekroczy, w lśnieniu łysej glacy, przed Rudego gniewnym wzrokiem, złoży go na tacy. Ale premier jak to Rudy, weźmie i się wścieknie. Po coś targał tu królika ? (tak mu w ucho rzeknie). YouTube - wersja dla leniuchów (udźwiękowiona) https://youtu.be/Ukv7eSkoCA4

nie zawsze jestem silny nie zawsze wiem gdzieś w oddali płyniesz pod prąd choć bliżej tęczy to zupełnie tak jakbyś wymyśliła lustro zanim staniesz po drugiej stronie nauczę cię zamiatać po snach

nie zagram już z krzychem ani krzysiem coraz mniej mogę rolę przyjaciół przejmują koła i pręty nie spotkaliśmy się ale zrozumiałem zawsze wiedziałaś że od początku celem jest wspomnienie suche kwiaty pachną najtrudniej

Były tęcze zaćmienia zachody uśmiechy pogrzeby i wszy Były zacne drzewa udane myśli drogi i miłe mgły Była miłość było tulenie pocałunki a potem sny Było to oraz tamto co więcej chcieć od życia Przecież więcej się już nie da więc czy warto dalej iść

dzwoneczki pierwsze wspomnienie o nim jest mętne jak jego oczy po pierwszej połówce i moja pierwsza blizna kiedy spadłem ze schodów wołając go do domu gdy trąbił na górze ze zdziśkiem hejnalistą jak zapach jego pianki do golenia i para unosząca się z miski otulając wypchanego bażanta na ścianie to że kochał śpiew i taniec i często dawał publiczne występy pod blokiem lubił się popisywać raz tańczył z latarnią jednocześnie się wypróżniając (skumaj sztukę śmiech dzieci dźwięczał jak szklane dzwoneczki złota godzina kładła ciepłą dłoń na ośce wdowy w oknach cmokały kręcąc głowami że w oczach łzy to wiem że moja wina bełkotał ojciec

Dotykam opuszkami palców Nieba w pogodny dzień (Leżę sobie na chmurce) I śmieję się z tego Co się dzieje Tam na dole W tym ziemskim grajdole

Choć, przecież byliśmy tak różni, Przez czas, świat krwią razem podróżni. – Dziś rocznica, – tęsknię za Tobą! Zgodzilibyśmy się z sobą?! – Byli po kres dni swoich wsparciem, Wzajem na interesów warcie… Dmuchałbyś na świeczki na torcie! Ciepły dzień. – Może spacer po porcie? Czy był bym piastunem Twych dzieci? Może tak? – Łza w niebyt leci. Cóż mi po Tobie się ostało? Nic? = Samotność, – wielu by chciało! Jeszcze mogę chwile wymarzyć, Które mogłyby się nam zdarzyć. Ilustrował program „Imagine”, pod moje dyktando, grafika pod tytułem „Chusteczka marzeń – Urodziny – Na plaży”.

@Ewelina @Rafael Marius Dziękuję bardzo za przeczytanie i serducho. Pozdrawiam

za wielką kulą osiem w jego blasku jedna oddycha

patrzę na niebo, Rigel i Betelgeza, piękno Oriona

Wujek Jurek mógłby być z Ciebie dumny, za taki wiersz. W pierwszej, jak dla mnie, do korekty - 'tłustek'. można by... (?).. co myślisz.? miała w sobie moc zerwania mostu rozdzielenia brzegów

@Nata_Kruk ..."Zazdroszczę' Ci tego wiersza... :)"... Ja każdego mu zazdroszczę ( w pozytywnym znaczeniu) 😉 Ma tą moc - wchodzą słowa "głęboko"

'Zazdroszczę' Ci tego wiersza... :) "Zna mnie jak mało kto:... stawiam, że to.. CIEŃ... (?) też o nim napisałam... "Lubię". Pozdrawiam.

chcesz pisać wiersze nie mając muzy takiej jak Dante cud – Beatrycze wciąż w jakiejś Ewie musisz się durzyć inaczej przyjdzie ci wnet stetryczeć a czy natchnieniem może być żona z niebagatelnym ćwierćwiecznym stażem tylko gdy dziwnej rzeczy dokonasz by pełną głowę mieć o niej marzeń lecz czy to warto aż tak się męczyć gdy w krąg Ludmiły i Dulcynee nie lepiej z nimi na brzegu tęczy zwykłe dni zmieniać w letnie niedziele tworząc erotyk najdoskonalszy z wielkiej miłości choć platonicznej a może lepsze nasze niewiasty bo ja to kochać wolę fizycznie.

@Wiesław J.K. Super Polska to codzienność i ta bez słońca. Pozdrawiam serdecznie 5* Miłego dnia

O brzasku w Brzesku wstaje Agnieszka. Agnieszka w Brzesku od dawna mieszka, lecz problem Agnieszki jest całkiem nie brzeski, więc duma o nim, kiedy się zmierzcha.

Toż to bestie, nie gołębie. Tekst na plus. Pozdrawiam :)

Tak, ale to była konstrukcja przestarzała, już w momencie premiery. Widziałem ten komputer na jakiejś wystawie sprzętu retro, bodajże. Odra należała do komputerów, do których końcówki terminalowe na początku chyba nawet nie posiadały monitorów, tylko wypluwały wyjście na papier. Nie jestem do końca pewien, niemniej jednak to była ta właśnie generacja komputerów, gdzie obecność monitora wcale nie była taka oczywista. To byl system z rodziny GEORGE, niemniej jednak nigdzie nie ma informacji, że był to jakikolwiek Unix.

Z zeszytu można wyrwać, ale z pamięci znacznie trudniej.

@Marcin Tarnowski Dobry tekst! Już sam tytuł przyciąga

@Jacek_Suchowicz :) 👍 @aff :) właśnie właśnie - przez głowę nie tylko sukienka :) Dzięki:) również zdrówka @andreas :) jednym kawałkiem i 100% bawełną - rozkosz :) Dzięki, również pozdrawiam @Nata_Kruk :) jednak pozostanę przy formie żeńskiej ;) Dzięki:) @kollektiv @Wiesław J.K. @MIROSŁAW C. @Czarek Płatak @Domysły Monika @Rafael Marius Ślicznie dziękuję:)

Faktycznie też to zauważyłem. Na moim osiedlu jest dużo mniej zieleni. Dobudowali nam drugie tyle wieżowców niż było i ciągle stawiają nowe kosztem drzew. W całej Warszawie zabudowa jest zagęszczana bo takie są wytyczne planistyczne.

- Że trep? - A siadaj... - U gór wróg ujada. - I saper też?

@Laura AlszerZ głupoty tylko kłopoty, ale i z niej również mądrość kiełkuje użyźniana miłością. Pozdrawiam!

@mariusz ziółkowski Dzięki za Serducho, komplement i komentarz. Pozdrawiam! Wam również: @Laura Alszer @Wiesław J.K.

@Jacek_Suchowicz ... Jacku.. od niedawna jestem w dobrym nastroju i... jest to, co wyżej... :) Dzięki. @Wiesław J.K. ... :)).. proszę bardzo i.. dzięki także.