Ranking

Dzisiaj czekam na Ciebie który raz sam już nie wiem może w końcu pojawisz się znów przyjdziesz weźmiesz za rękę nie obiecasz nic więcej tylko spacer ścieżką ze snów na początku po Brackiej dalej w dół Franciszkańską a ciąg dalszy zaśpiewa nam wiatr pod pomnikiem Grażyny zapomnimy kto winny tutaj nic nie rozdzieli już nas potem na Stare Miasto teraz chodzę tam rzadko ja niestety odczuwam wciąż ból ale w Rzeźniczej bramie usta nasze jak dawniej na Szerokiej nastąpi cud

powiedz jak opisać deszcz ulewny w parny wieczór powiosenny zapach jabłka prosto z drzewa kiedy lasu czerwień sennie ziewa w zimie zimno jest tak bardzo że nam czubki palców marzną potem wiosna w sny bogata bzy we włosy dziewkom wplata powiedz proszę jak opisać miłość

Coś ekshibicjonistycznego w tym pudrowym i migdałowo słodkim lila zapachu - w tej erotyce fioletu koronek na pokaz koszuli nocnej włożonej dla męża - - - - - - - - - - - - - - - - kochanka doskonałego 26.12.2012

Z cyklu: Śpiewnik pielgrzyma Na sto trzydzieści trzy Dobroć to piękna kobieta Dba o Ciebie co dnia Przyrządza Ci śniadanie Opiekuje się jak się da Podpowiada co dobre Przekonuje że kąpiele chłodne Są dobre dla zdrowia duszy Byś nie zginął w dzikiej głuszy Dobroć mówi szeptem Nie krzyczy, nie podnosi głosu Mówi to co warto usłyszeć A nie dla patosu Czy posłuchasz Dobroć Twoja to sprawa Możesz ją brać na poważnie Albo myśleć, że to tylko zabawa Jej wyrodny brat Zło Też mówi, przekonuje Że Zło nie jest złe Nie od dziś główkuje Jak Cie omamić Jak zataić prawdę Byś stał się jego psem Co na łańcuchu szczeka Byś chodził koło Zła nogi I Dobroć omijał z daleka Niby rodzeństwo A tak różni od siebie Dobroć i Zło A Ty szukasz wciąż siebie Niby rodzeństwo A tak różni od siebie Dobroć i Zło A Ty szukasz wciąż siebie //Marcin z Frysztaka Piszę opowieści, dialogi i wiersze Wszystkie moje książki Za darmo Znajdziesz na stronie: wilusz.org

Zajmował się czymś, co kazali mu rzucić w diabły. Często tak każą, bo najwidoczniej to lubią. Popadł dryfem w poezję wobec braku innych realnych perspektyw. A tam no to panie sztuka, elegancja Francja i tak dalej. Grasują też inne siły przyciągania międzyludzkiego i pracuje zupełnie odmienna grawitacja. Płynęły po falach te wszystkie poetki nie imając się ziemi, a raczej ładnych słów i porządnych zdań wypowiedzianych tonem intrygująco zaczepnym. Im bardziej nie mógł tego zrozumieć oraz pojąć jak pojąć należałoby tym więcej powstawało wielce przez niego niezamierzonego ubawu z gaf nietwórczo niebylejakich. Seranon, 30.04.2024r.

Akwen zbyteczny - balia wystarczy z klepek jasnych sklecona promieniście. Pływa w niej oko wody fioletowe. I mucha - Mydlnicy zapach w sadku. Studnia kołowrotem rzęzi. Zielony domek z romboidem w drzwiach rozkiwanych stoi w bezpiecznej odległości Chrypi tenorkiem kogut pordzewiały kur haremik się krząta. Kot w ucho skrobie z przejęciem. Pies zajada trawę Nad dachu gontem sczerniałym - obła jak okaryna - - chmurka. To ona wiedzie nutkę sielanki. Aurę dyktuje - - - i chandrę 7.01.2011

kwiaty nie mają dla kogo kwitnąć lody pękać ogłuszone świtem szczyty wypiętrzają się nienazywane w szczelinach skał zaciśnięty czas śnieg przemijania opuszczony cmentarz nie dziwi się przywykł boli gdy piękno umiera niepotrzebne

nie zawsze wschodzi słońce bywa czas gdy w zimie kwitną kwiaty nie tylko na łące ranek budzi zapach kawy zegar się nie spieszy życie prowadzi pod rękę uśmiechamy się nie tylko do siebie bywa... dziś tak jest 4.2024 andrew

w pogodny letni miękki dzień ubrani na jasno pobiegajmy dookoła majestatycznych bzów przyniosę do domu pachnący fioletowy bukiet pocałujemy się romantycznie

Konstytucja* Powiewa flaga w kolorach trzech: to biel i czerwień i powstańców - fiolet i zamach stanu to nie był grzech, piastowski bielik - drapieżny ptak, Michał Archanioł: kościotrup - epolet i jeszcze pogoń - zwycięstwa znak, tak mocno grzeje kolejny maj: to biel i czerwień i powstańców - fiolet, zjednoczonego królestwa raj... *więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor: Łukasz Jasiński (kwiecień 2024)

Daleko na widnokręgu Stoi, jak mgłą malowane, Miasto ze swymi wieżami, Mrokiem zmierzchu omotane. Powiew wilgotnego wiatru Marszczy szarawą rzeki toń; W smutnym rytmie zanurza W wodzie wiosło szypra dłoń. Słońce unosi się znowu Nad ziemią, w górę, wspaniałe, Pokazując mi to miejsce, Gdzie straciłem, co kochałem. I Heinrich: Am fernen Horizonte Erscheint, wie ein Nebelbild, Die Stadt mit ihren Türmen, In Abenddämmrung gehüllt. Ein feuchter Windzug kräuselt Die graue Wasserbahn; Mit traurigem Takte rudert Der Schiffer in meinem Kahn. Die Sonne hebt sich noch einmal Leuchtend vom Boden empor, Und zeigt mir jene Stelle, Wo ich das Liebste verlor.

Z ust do ust I z rąk do rąk Przechodzi tajemnica (Istota życia) Moja droga czy masz Coś jeszcze przede mną do ukrycia?

w trójkątnej przestrzeni twoich ramion zapadam się całkiem pokaźnym ciężarem - bezwładu i twojego czekania na więcej... póki nas nie rozłączy - Ktoś... mów do mnie mów szeptem

nie tylko uśmiech kochajmy ale też smutek i łzy uczciwie grajmy nie bójmy się snów i mgły życie to paleta wielu barw pilnujmy ich nie pozwólmy by zły dzień je zamazywał kochajmy dziś oraz jutro ono też nasze jest

wróżę ze szczątków słów porozrzucanych jak okruchy chleba przy ławce w parku wiosna zieleni moje myśli kwitnie tysiącem marzeń i sprawia że ciepło wspomnień wylewa się tęczową strugą na dumne bzy i białe kasztany chciałbym umieć latać jak gołębie albo lepiej jeszcze być lekki jak twoje sny ukojony ciepłem twoich oczu przyjmuję noc jak starą baśń i rozpoczynam rankiem życie z radością wciąż na nowo a wiosna niewzruszona pachnąc obietnicą lata i maturami trwa naokoło

Tutaj Adela typa Pyta ile da Adeli, a typa typ: Ale daj atut?

A... daty mu umyta da? Ano wiadomo, daty mu umyta do MO da, Iwona. E, jad Iwona? Mordo, KOD Romanowi daje.

brakuje mi tylko czarno-białej fotografii magicznej aury między szarymi barwami i ciebie... jak między nami pocałunków niegrzecznych i zwariowanych brakuje mi

oto początek tekstu tu słówka sklejające się na jakąś sytuację dzwonek do drzwi szlag by to zaraz wracam wstaje wraca tu bohater o robi coś ciekawego chyba ma z czymś problem coś przeżywa coś go przeszywa fafik skomla o spacer no już wstaje wychodzi akcja dzieje się sama wraca w tym miejscu następuje zwrot niespodziewanie zaskakująco patrzy oniemiały a teraz chwila ciszy bo nie sposób opisać w końcu co dzieje się w jego wnętrzu a ja pójdę po herbatę wstaje i idzie krokiem zabójczym ******************************** wraca odmieniony z kubkiem wciągającej cieczy akcja wraca na tory następuje rozwiązanie dobre lub złe następuje rozlanie herbaty komputer pada szloch synteza złości wszystko przepadło teraz już nikt tego nie przeczyta tylko człowiek zostaje przeczytany 30 IV 2024

jad z otchłani ich krew broni nas nasza kolejnych przedpole na szpicy stały oddziały smoleńskie przyjęły największy atak z trzech chorągwi jedną Krzyżacy wycięli w pień Litwini zachwiali się w polu dopier polski odwód otoczył rycerzy Zakonu grunwaldzka kampania chwila w której pęka świat Słowianie musieli ramię w ramię podnieść miecz dziś strategiczna myśl w tundrowej wegetacji ,,zielone ludziki" już czy jeszcze nie z orężem sztuka wojenna biały błysk i nie ma ulic w mieście bratowe w pokoju kondolencyjnym na ile damy się przestraszyć

Wstęp! ___________________________________ Pragnę z czystego serca podziękować koledze, Wojciechowi, który zaczął rozpowszechniać gatunek należący do kanonu poezji ______________________________________ /ABBA cdE cdE EFFA/ /11:11:11:11| 7:7:11 | 7:7:11 | 11:11:11:11 Próba włoskiej formy 'Ballata Grande' została przeze mnie zmodyfikowana z przedziałkiem ( | ) ukrytym , pozwalając czytać w pionie obok poziomu całość. Podzieliłem na wersje dwie __________________________________ Legenda: : — spacje są celowe, aby podkreślić kontakt! OZE — odnawialne źródła energii, Wszechdobylską — słowo niby niesłownikowe a słownikowe: 'Wszędobylską' *kwiatem — kwantem? ( też przez myśl mi coś takiego przeszło ) ________________________________ ____________________________________ Wer.1 _____________________________________________________ Powraca człowiek — jako częstotliwość (A) wiatrem nawraca niewidzialności skal (B) złodziejką w deszczu, oczom nadając stal; (B) piórem napisze : z 'OZE' całość, miłość (A) Energią Wszechdobylską (C) zbadawszy wiązki skryte — (D) podmuchy w blasku słońca tajemnicą (E) We wzrok rzucone iskrą (C) zadawszy już odkryte (D) pytania! — odpowiedzi za granicą(E) Multum tu : siedząc, kiedy ktoś skarbicą (E) podpowie, w piórze prowadząc badania; (F) wskazując 'Sercem' wciąż duszy zadania (F) Niewidoczność tym kwiatem* łączy miłość (A) ___________________________________ Wer.2 ( z przedziałkiem ) Powraca człowiek — | jako częstotliwość (A) wiatrem nawraca___ | niewidzialności skal (B) złodziejką w deszczu, | oczom nadając stal; (B) piórem napisze : ___ | z 'OZE' całość, miłość (A) Energią____ | Wszechdobylską (C) zbadawszy__ | wiązki skryte — (D) podmuchy __ | w blasku słońca tajemnicą (E) We wzrok ___| rzucone iskrą (C) zadawszy ___| już odkryte (D) pytania!_____ | — odpowiedzi za granicą(E) Multum tu siedząc: __ | kiedy ktoś skarbicą (E) podpowie, w piórze__| prowadząc badania; (F) wskazując 'Sercem'__| wciąż duszy zadania (F) Niewidoczność tym__ | kwiatem łączy miłość (A) ______________________________________ Parafraza: /Myśli to nie wszystko w ich strukturach nici!/ (fragment)

Kiedy strumyk się rodzi, nagle zbudzonych wrażeń - - boczne drogi wybiera, nie zagląda na asfalt, gdzie się odparowuje ot, dla czyjeś wygody. Chociaż brak mu agresji, to wypiętrza się czasem, nad przeszkodą ustaje, chwilę przy tym wirując, aż odnajdzie przyczynę. Na powrót własną gładkość ułoży znów bezpiecznie, równo szumiąc do taktu z listkami na gałęziach, i trelem dzikich ptaków - - co go oprowadzają w granicach swoich włości. A ciesząc się tym stanem, od rana do wieczora, skraj mijając za skrajem, przemierzając wzdłuż pola lub kryjąc się pod kładką, zgodnie z prawem natury w końcu zmienia się w strumień.

@koralinek witam salomon to jak ta ryba losos po angielsku czy jakies zydowskie cos dziekuje i prosze o rychla odpowiedz pozdrawiam

piziu Czego się Jaś nie nauczył, ...

@Leszczym Kiedy już zrozumiał o wiele za wiele i osiadł na niczym,wtedy przyszło natchnienie.Ubrana w kobiecą siłę , skropiona wiosenną energią szepnęła: pisz a otrzymasz wszystko czego zapragniesz !Będą o Ciebie walczyć złe i dobre moce.Biedny ! Uwierzył w coś co było tylko złudzeniem…Ps Dobra poetycka prowokacja😁

@Leszczym jesteś teraz macho :)

Też się nad tym zastanawiam :-)

Złowieszcze władztwo w drapieżnych miastach - To nie historia żadna fantazja w mega skupiskach od- człowieczona de-mo-kra-cja 17.04.2024 NADUŻYCIE

unoszone słowa w ciszy szeptem kołysane tłumią hałas między nimi umysł gdzie szarość rozjaśnia cząstkę jeszcze nieodgadnioną w zacienionych pytaniach tafli lustrzanej dostrzega szybowanie niepewna tego co widzi choć ostatni promień słońca migocze próbą odpowiedzi nie pozwala zasnąć zanim świt wchłonie zmierzch

Ooo, super!!! Serdecznie :)

No proszę, romantyzm pełną parą. Dla kogoś zawsze można próbować. Ale ważne,@any woll by samemu w to wierzyć. 🍀

@Łukasz Jasiński Nie, nie lepiej!

@Łukasz Jasiński @Łukasz Jasiński Nie, nie lepiej! @GrumpyElf Ooo, oo, o!!! Serdecznie :-)

@any woll ja miałam kiedyś taką, gdy uczyłam się francuskiego , nie mieliśmy książek, niczego i nauczyłam tak, że rozumiem, gdy ktoś mówi do mnie po francusku, gorzej mam z pisaniem, ale z czytam super, łączę wyrazy, wiem jak skrócić i rozumiem. Uczyłam się naturalnie, jak małe dziecko, dopiero po jakimś czasie lektorka zauważyła, że załapałam :) taka szkoła życia, przyjemności jest najfajniejsza:)

@any woll nie lubię matur, egzaminów, szkoła powinna być lekka jak wiosna:)

@Łukasz Jasiński Konstytuta – prostytuta. Józef Piłsudski. A dziś, to chyba aktualne jak nigdy. Mimo wszystko, tekst jak dla mnie - na duży plus. Pozdrawiam.

@Łukasz Jasiński dziękuję za tę cenną uwagę i życzę pogodnego dnia ;)

Dostrzegam ten znak Stop Rogatki opuszczone Stop Pierścionek złoty Stop Lód w sercu Stop Ten splot żelaza z węglem Stop Jeszcze Post Scriptum zobacz stop I odejdź

Historia kończy się każdego dzisiaj Nocą gasnącą na końcach powiek. Na wiele z pytań słońce odpowie Słowami, których nikt jeszcze nie słyszał. Sny stają się jasne zawsze za późno, Nadzieje znajdują nowe oblicza. Wczorajsze lęki zegar już wykrzyczał, do rąk wciskając torbę podróżną. Nieważne, na którym staniesz peronie, Kupiony bilet nic nie gwarantuje. Dopiero po ruchu wagonu poczujesz, Czy we właściwą ruszyłeś stronę. W pamięci podróży zawsze tak jest, Że wszystkie mapy funta kłaków warte, Szukając wśród nich najtrafniejszej karty, Na końcu każdej znajdziesz dworzec Kres.

Perła w Perle nie zrodziła jej choroba zrodził ją uśmiech obudziła morze sen stał się rzeczywistością krótką ... zbyt krótką być może powróci w innym śnie 3.2024 andrew

@M_arianna_ Dla stalkera, na skinienie Jest afera, przyłożenie Fajne, Twoje pisanie na plus :) Pozdrawiam miło, M.

@Leszczym Na mizerię, w jednym tonie Chwila moment, danie uczynione :) Twoje przemyślenia na plus Pozdrawiam miło, M.

@poezja.tanczy /Wychodzi na to, życie bez maski z łatwością chodzi; bogactwa czerpiąc/ Z podobanie się dla treści. Pozdrawiam

@poezja.tanczy Dziękuję i pozdrawiam.

@poezja.tanczy - dzięki -

@violetta :)) dziękuję @poezja.tanczy :)) Dziękuję i również pozdrawiam @Ewelina @Lidia Maria Concertina @any woll Podziękowania:)

co by nas z nóg nie zwaliło łyżka dziegciu w ...

Nie zamykam oczu Bo słońce może narysować Nowy świt Jestem teraz u siebie Rozpoznaję smak twoich ust Czereśni zrywanych prosto z drzewa Nie kołysz mnie do snu Pragnę Twoich ramion Boję się w nich zasnąć

to nie noga Nie ma tego złego...

Nie zawiódł mnie grudzień – pachnie pomarańczą lecz „tolerancyjni” z bliskiego zachodu uczą maniakalnie jak być krecio ślepym choć nie muszą mieć chmury tęczowych odblasków czy kardiogramy zębatych wykresów to pod powiekami gdzie zatrzymał się zachwyt kiedy słodkim powietrzem twój gorący oddech na mojej szyi – nadal jasnej i gładkiej z zapomnianym „wczoraj” bowiem: "Dziś, w ciepły dzień zimowy, Wśród niebieskiej mgły, Gdy krzaki bohatersko powstrzymują łzy, Stało słońce, okrągłe, czerwone jak krew, Za niedalekiem polem, nad kępami drzew Tęskniąco sinych... " wcale nie myślę o jutrze 30.12.2020 Cytat pochodzi z cyklu wierszy Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej: "O zachodzie"