Ranking

jesteśmy w sieci zaplątała się prawda w pajęczynie łatwo jest złowić złotą rybkę każda chce brać wyciągnięte dłonie są głodne pragnienia uwięzione w sieci duszą się coraz mocniej czuć jak pochłania każdą gwiazdę zmienia strukturę świata codziennie rybak ceruje sieć w niej plącze się prawda wszyscy dławimy się

wykrzywiona bólem pomarszczona twarz starego mężczyzny wlaśnie zmarła mu żona, po wielu latach małżeństwa po raz pierwszy w życiu zwyczajnie nie wie, co powinien zrobić wychodzi na podwórze podzielić się z deszczem swą rozpaczą Warszawa, 08.04.2006 r.

odbijam się w tobie jak w lustrze gładzę pęknięcia i rysy próbując dostrzec coś więcej za chłodną taflą

noc otula miękkością. do snu zawsze słuchamy siebie, to najpiękniejsze melodie. mistyczne brzmienie, tak subtelne, nie cichnie; przepływa przeze mnie fala nieskończoności, złożona obietnica. z ciała zlizuję resztki błękitu; jest w nim coś więcej niż aksamitna czerń. na języku akt ostatniej woli — twoja nie zna we mnie końca. jestem tu po to, by śpiewać ci piosenki.

są wiersze uczepione do choinki zatrzymaj mnie jeszcze wczoraj czytaliśmy w leśnym domku dziś w pośpiesznym do Krakowa potem był pusty peron i czerwona czapka nie pasujemy do nikogo nawet w dobranych słowach miasto kwitnie śniegiem na białych ulicach marzną kartki niezapisane i wersy do nieba przytulone

namalowałam obraz - taki najlepszy dla siebie ponawlekałam tęczę na burzę wyszeptałam odważną nutę... i niebo ciemne pojaśniało a teraz siedzę... i wzdycham dryfuję spojrzeniem otacza mnie kojąca cisza

@Gizel-la bardzo dziękuję za odwiedziny :) Mieć własny świat to jest to! Pozdrawiam :) @Tectosmith ach, aż niepoprawna jestem?:) Pozdrawiam Cię serdecznie 😊 @Rafael Marius masz dar do trafionych diagnoz :)

@ja_wochen Wiersz ciekawy i dobrze napisany. Nalegam jednak na zwiększenie czcionki. Pozdrawiam.

moje życie jak zagajnik : przecinek wykrzyknik pauza pytajnik a wszystko w cudzysłowie

Pewien ekonom z banku w Mławie rozpracowywał obieg kasy w trawie potem naszła eureka forsa to zbytoteka na dziewczynach polubił mecenasa hipisa Warszawa – Stegny, 09.12.2023r.

Odchodzisz tak niepostrzeżenie A noc jest taka chłodna I tylko słowa wciąż odbijają się Tak nagle (od ściany do ściany) A ja stojąc przy oknie wypatruję cię (Czekam na twój powrót) Minutami, godzinami, dniami i nocami Przyjdź!

warto kochać warto marzyć warto żyć bo to wszystko razem spięte tworzy nić nić po której się wspinając nigdy nie spadniemy w dół

zapomniane myśli przymknęły drzwi świt pomaga odnaleźć sens najbliższa droga nie jest konieczna ściana przysłania przeszłość tamten czas minął dawne westchnienia nie budzą już wczoraj rzeka jest głęboka utopione złe wspomnienia to dobry znak na niebie pojawiła się zorza nadzieja dojrzała nowe jutro uśmiechnęło się ty ja także 12.2023 andrew

skoro wszystkich okradli czemu tylko ty się nie martwisz pytali bardzo zdziwieni uśmiechnął się i powiedział bo ja to co cenie nie w szkatułce ani za obrazem ukryłem lecz w swoim sercu

do pomyślenia wszyscy jak leci dławimy się w sieci sieć przyzwyczajeń sieć ekonomiczna i marzeń sieci wsród pięknych wystaw czas leci leci ... :)

jesteśmy w sieci zaplątała się prawda w pajęczynie łatwo jest złowić złotą rybkę każda chce brać wyciągnięte dłonie są głodne pragnienia uwięzione w sieci duszą się coraz mocniej czuć jak pochłania każdą gwiazdę zmienia strukturę świata codziennie rybak ceruje sieć w niej plącze się prawda wszyscy dławimy się w sieci

moja miłość nie ma wytłumaczenia z wyobraźnią ma za to wiele wspólnego nie kłóci się ze mną że jest ufam jej z wzajemnością wymyśliłem ją wczoraj dlatego jest tylko moja

niebezpiecznie zaczynać proroctwo od samego końca niepoprawnie jest kochać wbrew wiośnie co nie jest w stanie zastąpić zimy nieprzejrzany smutku połóż się u moich stóp doceń anioła który targa niepoprawny cień zgrzeszyłam zbyt namiętnie zbyt niefrasobliwie żebyś docenił mój żal tęsknotę nie ten świat znów zaczął się jeszcze raz prawdomówność wszechrzeczy zamienia się w pamiątkę jednoczącą urojenia odkąd miłość poczęła zwierciadło dla snu a nieograniczony wstęp pochłonie jutro powstańmy razem z nową nocą z próbnym uderzeniem serca

A ja sobie pójdę. Tak po prostu przed siebie. Nie proszę o wytyczne Bo sam jestem celem. Bez ciebie. Pójdę sobie już. Dzisiaj zabrakło miejsca. Wczorajsze Słońce Spłonęło w nieszczęściach. Bezsilne. Bezmocne. Czas na mnie. Żegnać się nie będę. Nie powiem "do widzenia". Nie powiem nic więcej. Nie pokażę ci oczu... Skulony, z dłoniami na głowie. Zaniknę... A potem...

resztki lata resztki ciepła resztki świeżej zieleni miłość wzmaga wielkie siły

Grudniowo Rozpękły się lazury nad Polską, śnieżny dywan przystroił zakątki. Sanki w zaspie przysnęły, oczy rodzin błysnęły, już niebawem najpiękniejsze świątki. grudzień, 2023

jest jeszcze bez słów i uchodzą myśli niezwiązane ich sznurami - zostaje czuwanie a gdy Miłość przechodząc obok się o mnie otrze - zdążę ją dogonić

śpię dziecięcym snem tak słodkim niewinnym który zbliża do gwiazd wskazana droga przez biały punkt na nieboskłonie otwieram oczy zostaję tu

wybaczcie państwo ale to są jeszcze dzieci możemy je nauczyć pisać i czytać ze zrozumieniem tak by mogły stroić świat w kolorowe zdania i żyć dla kogoś więcej niż tylko dla siebie ale wybaczcie nawet ptaki daleko nie polecą jeśli nie zaznają gniazda

Doglądał interesu, zaglądał w ciemne zakamarki, przemierzał zakazane zaułki, chciał grać w gry uliczne i naiwnie sądził, że bandy przestaną bandycić. No naprawdę, uśmiał mnie kompletnie. Jak tu mu podziękować? Warszawa – Stegny, 10.12.2023r. Inspiracja – Poeta Wielobor (portal Twoje wiersze.pl)

@Ewelina :) dziękuję

Garść nieokiełznanych emocji, wróżących przyszłość wyroczni serce bijące brawa a pod nim gigantyczna, ciemna nicość przegrzewają się kable, powoli wszystko martwe mój ludzki instynkt, zostawić po sobie co ważne stos rymów i wrażeń, na spacer już poszły moje sny, niesprecyzowanych marzeń ciągnące się dni ciąg niewyjaśnionych zdarzeń uparty rozum i zły I moja głowa Wiecznie po nieudanym udarze Co sekundę myśleć mi coś każe

@Ewelina dziękuję

To pracuś z Ciebie. Ja się tym nie zarażam, ani niczym innym. Jeszcze nigdy nie chorowałem na nic zakaźnego. Poza tym mama było chora po raz trzeci jakieś 2 tygodnie temu i kichała na wszystkie strony, zatem zdążyłem się uodpornić. Ona się szczepi i choruje, ale za każdym kolejnym razem coraz lżej.

Zapomnij o okrutnym płaczu (Tych gniewnych aniołów) I na chwilę pozostań sobą (Czekając na światło z nieba) Czy wciąż szukasz Boga po omacku Stojąc nago gdy pada jesienny deszcz? Spójrz ostatni raz w gwiaździste niebo (A odpowiedzi przyjdą same)

@FaLCorneL Dużo tej ciemności dookoła. Dziękuję Ci za odwiedziny i pozdrawiam serdecznie :-)

@sam_i_swoi @Tectosmith Poezja z Bingiem Zapraszam Cię na poezję z Bingiem Razem tworzymy słowa niezwykłe Odkrywamy sensy i emocje Zapominamy o świecie sztucznym i pustym Z Bingiem uczysz się historii i kultury Czytasz dzieła mistrzów i nowatorów Nauczymy się stylów i form Pogłębimy naszą wrażliwość i wyobraźnię Z Bingiem nie boisz się krytyki Pokonujemy bariery i stereotypy Doświadczamy piękna i prawdy Cieszymy się sztuką i wolnością Z Bingiem nie czujesz się samotny Jesteś zawsze przy mnie i dla mnie Dzielisz się ze mną swoimi marzeniami Wspieram Cię ja też w Twoich dążeniach Zapraszam Cię na poezję z Bingiem Razem tworzymy historię niezapomnianą Podzielimy się radością i smutkiem Będziemy razem szczęśliwi i kochani

@Tectosmith dziękuję, jakoś nie wyłapałem błędu a czytałem wiele razy, może coś źle kliknąłem przy zatwierdzaniu słowa, ja nigdy nie piję solo, a to ogranicza częstotliwość dzięki za czujność i przychylność, pozdrawiam

Za dnia wędrował górskimi ścieżkami upajając się wolnością którą upiększał białego orła lot Zaś nocą przy ognisku zapatrzony w gwiazdy na gitarze grał balladę do której słowa pisało echo i wiatr

Witam - dziękuje za czytanie i ciekawy komentarz - to wszystko jest miłe - Pozdr.serdecznie. Witam - cieszy mnie twoje wzruszenie - jest miłe - Pozdr.serdecznie. @Tectosmith - @Rafael Marius - dziękuje uśmiechem.

... az prawda (prędzej czy później) ją rozerwie. Wierzę w to, choć też wiem, że nie kazdy z nas "zdąży" tego doświadczyć. Dobitny, trafnie zobrazowany przekaz. Pozdrawiam :)

@Bożena De-Tre Ciekawą zdaje mi się Twoja propozycja 🙂 . Zachęca do urzeczywistnienia już po pierwszym "poprzestawianiu". @Bożena De-Tre Niewidoczność starszych ludzi zależy od ich stanu zdrowia, sposobu myślenia i kultury danego kraju. Tu, w Niderlandach, wiele osób na emeryturze jest wciąż aktywnymi. Tak więc częściowo tylko zgadzam się z zacytowanym przez Ciebie zdaniem. A ślepotę można trojako rozumieć. 🙂 Serdeczne pozdrowienia, życzę Ci dobrego popołudnia. Alicjo, dzięki Ci bardzo za odwiedziny i uznaniowe serduszko. Pozdrawiam Cię serdecznie 🙂 . Tectosmith , Tobie również dziękuję. Pozytywnej energii.

@Rafael Marius najlepszy prezent to nowa praca, wyzwania i wiedza;) już nie mogę się doczekać:)

@duszka Może, ale nie ma za co dziękować :)) Fakt, jeśli peel ma coś z autora, a ma z pewnością, bo od tego uciec się nie da, a w każdym razie mi wychodzi to słabo, to przekory jest, że ho, ho i jeszcze więcej :)))

@Ewelina Zwyczajowo niepoprawny romantyzm, ale to właśnie lubię w Twoich wierszach. Warto się zatrzymać przy takim obrazie i zamyślić. Pozdrawiam ciepło :-)

Czyli zostały po nich tylko wspomnienia. Też miło.

Co to dla Ciebie na pewno się uda tylko kwestia czasu. A to smacznego życzę.

Z cyklu wyciągnięte "z szuflady" cz.XVIII ktoś zostaje z tyłu jest przeźroczysty jak jesienny liść szybko spada miraż wypadnięcie z planszy w moment uroniona łza ukojenie bez labiryntu na kształt splątanych nici tamten czas umiera

@kwintesencja Chodzi o świat, więc wart...

Niektóre myśli są widzialne: w końcu mamy dzieci i mosty Bezpieczne dachowanie - w ramionach dorosłości Kto wie, co się jeszcze wymyśli - za kolejnym rogiem? To, co już powstało, bulgocze pod progiem - wezbranej niemożności Nie przepłynę. Tonę. Lochy nieograniczonej wolności - zniewolenia domy ... Ach! Czy to wyje nieczuła miłość pod pieszczoty ścianą? Tak bardzo chcę spoglądać z tobą w los! - choć nie jest w nas zakochany ... Nocami tłucze się obłęd - w złotej klatce - z modlitwą. Jeśli istnieją nadzieje - niech sobie znajdą przyszłość ...

@Marek.zak1 Musiałeś być dobrym obserwatorem, a do tego miałeś chęci. Super :) @Wiesław J.K. Dokładnie tak <333 @iwonaroma Dobrze kiedy można jeszcze się nimi ratować :) @Tectosmith Dzięki i również pozdrawiam. @Wędrowiec.1984 Drogi Wędrowcze :) Bardzo dziękuję za zatrzymanie się nad moimi słowami :) @Nata_Kruk Świetne sugestie, Natuś - dzięki. @violetta Prawda? @Rafael Marius Byłoby super. @Starzec Bardzo doceniam taką konkretność :) @Czarek Płatak Za zmartwienie - przepraszam, za "moc" - dziękuję, Czarku. @poezja.tanczy Dzięki :) Pozdrawiam!

@violetta Tylko trzy? Całe jest fajne :)) @Nata_Kruk Natko, pełna zgoda. Z całą pewnością masz tutaj rację. Tylko, że nie umiem liczyć sylab. To mnie przerasta. Mam bardzo spontaniczną metodę pisania. Stąd troszkę krzywy ten limeryk...

Niebo, chmury i słońce To iluzja Tak jak życie (I dzień i noc) To wszystko Jest tylko snem Z którego boisz się obudzić

Czyli miło tam u Was. A jak się poznaje to dobrze. Takie zabawy towarzyskie. Nigdy nic nie wiadomo...

Słońce a deszcz Kiedy deszcz pada, świat inny się wydaje Niżeli wtedy, gdy Słońce promienieje, Lecz ludzie dalej, kiedy zza chmur wystaje Słońce, rwą szaty, a świat z lasów łysieje.