Ranking

Z różnej gliny ulepieni, jak podobne dwa naczynia, (s)potykamy się na ziemi, co jest czyjaś lub niczyja. Ciała nasze bardzo kruche czas, złośliwiec, ciągle zmienia. Napełnieni jego duchem, wciąż pragniemy wypełnienia. Jedno w drugim się nie mieści, chociaż trawią nas marzenia. Choć tak bardzo chcemy treści, pustka wnętrza nas przepełnia. Młot historii ponad nami i nad naszym światem kruchym, jak konkretnie nam przywali, to zostaną z nas skorupy. Więc czy jesteś made in China, czy ludowym gwizdkiem z gliny, wazą z saskiej porcelany - ciesz się życiem, daj żyć innym.

pisać o śmierci to grzech czy nicość prawda czy kłam czy wypada o niej pisać gdy szumią drzewa gdy tęcza czy warto pisać o niej gdy miłość pachnie fałsz to czy nie czy warto pisać skoro życie się uśmiecha a może owe pisanie to chwila słabości nad tym co będzie

Wsuwa lekko rękę we włosy, złote warkocze mi zaplata. Cichą opowieść w ucho wkłada o miłości słońca i lata. Na ramiona woal zarzuca utkany z drobnych ziaren piasku, pieści skórę z każdym oddechem i kąpie ją w ożywczym blasku. Tu ust muśnie, tam dłoń pochwyci raz subtelnie, raz z namiętnością. By zawirować morską bryzą nad rozgrzaną słońcem nagością. Rozkocha w sobie bez pamięci. Tak mocno, aż do utraty tchu. Potem ucichnie i zostawi spragnioną po gorącym dniu. Odleci, gdzieś tam za horyzont, gdzie słońce z latem zaplątane. Zabierze ze sobą pieszczoty i wszystkie szepty wyśpiewane.

Ciemna noc Spraw stos Do poukładania w głowie I ta ciągła myśl o śmierci Wokół się kręci Może jak zasnę - zapomnę Zimno i pustka Cicho mnie muska Czuję jej rękę na krtani Wolałbym iść już spać Lecz ta niepewność i strach Nie pozwala zamknąć powiek.

Jestem jak latarnik - zmęczony życiem Skupiony na ratowaniu świata Pomyliłem drogi ,bo nie szedłem własną Nie zapisałem się we własnej historii. Jestem jak latarnik - samotny Iskra jeno się tli we mnie Wspomnienie ognia wolności Nie utrzymałem żaru w sercu. Jestem jak latarnik – zagubiony Tylko siedzę i patrzę jak dogasam Tyle świateł wokół mnie Nie wiem dokąd płynąć.

w ukropie miasta zimne szklanki kostki lodu ułożę w ustach taki Rubik kolory ustalimy jutro powiedz to raz wiersze w walizce przeliczą każde słowo w pustej przestrzeni rymowanka kot czarny jak godzina przechodzi przez wersy

Nie słychać Własnych myśli Usta milczą Wtedy słowa ranią Znaczą ślad Głuche jest echo Złowione w sieci Nie nasyci Spragnionych Rozdzieli nas Szklany dom

Jednostronnie na innej linii odbioru Bez rozmów zgód i wbrew woli Uknute bez udziału osoby imiennej Urojone mrzonki na kształt fata - morgany sennej Mijają się z celem w nieporozumieniu Dwie różne drogi każda z nich wiedzie do innego celu

Autem po niebie nikt nie wie jadę we wszechświecie bez świateł pół siebie prawie nie płaczę skąd możesz wiedzieć przyjaźń na księżycu w zbyt dziurawej cerze bliskość nie istnieje mrówki w kraterze w zbyt chorej siebie spójrz na poniżenie gwiazd spadłych na ziemię

Śpieszmy się kochać nauczycieli Uczniowie robią z nich cweli Spieszmy się być nienawidzeni Nim życie na śmierć się odmieni Co było warte cenne drogie Dziś gusta karmi ubogie Śpieszmy się albo ciągle zwlekajmy Ceńmy się albo Sprzedajmy

Zjawisko ekspozycji i oddawania energii jest doprawdy bardzo interesującym zagadnieniem i aż żal że nie mam na tyle dużo naukowych zdolności żeby temu tematowi przyjrzeć się dłużej, lepiej i dojrzalej. Warszawa – Stegny, 21.07.2023r.

-Mistrzu czemu śmierć ludzi w chorobie zabiera? -Łatwiej jej brać chorego, bo zdrowy się opiera.

Kochanowski nie gra tu na lipę ależ mamy znów dobrą ekipę teraz Janusz już do Bednorza szał w Polsce od gór do morza Kurek ale teraz znowu Śliwka co za wspaniała polska kiwka as serwisowy i super Zatorski widać nam sprzyja klimat morski Wchodzi Bieniek za Hubera półfinał się prawie otwiera Semeniuk sprytnie do Fornala zwycięstwo Brazylii się oddala Gdzie wykluczenie dla Brono Rezendy? (bezkarne są te gwiazdy i legendy) my sędziów tak nie popychamy Świetnie panowie dobrze gramy Wilfredo szybko do Kaczmarka trener Kanarków już znowu sarka Jeszcze Popiwczak za Łomacza i Brazylia tak strasznie rozpacza Koniec meczu !( Bruno nos wyciera) nasi grają dalej !! trzy do zera !!!

żyj tak abyś nie przepraszał nie czuł się winnym dłużnym w czymkolwiek i życzę ci aby ciebie nie przepraszali nigdy nie będziesz miał pewności ile w tym cudzej próżności ile szczerości siebie tych drugich od zbędnego myślenia uwolnij proszę nie zapomnij

szczęśliwy liczy się z czasem tak przewrotnie powiem po równo, uczciwie, na stole chce zachować te chwile bo przeciwnik wytrawny , wprawiony nie da się wpuścić w maliny rozrzutność może być z czasem kłopotem

dosięgam drzew płonących dymiących ruin zalanych pól brzemiennych drżących ramion ust wygiętych w bólu jestem z wami

Świat demos i kratos Gdzie większość jest siłą Świat czerwoną płachtą Po granice pokryty Świat korupcją, religią Niczym niebo ciemnością spowity Puste domy niebezpieczne zaułki Świat pustynny i suchy Głodem i zbrodnią przeszyty Świat jest niesprawiedliwy Groźny jak spojrzenie Ateny Usilnie starają się temu przeczyć Delikatne słowa poety .. Chciałby być lepszy Lecz jest kometą

każda glina nieco inna ta do cegły ta do naczyń inna na ulicy stoi i nie może być inaczej z każdej jakiś jest pożytek ktoś z niej tworzy coś buduje ta zadanie ma nieliche bo porządku przypilnuje raz zagwiżdże raz pouczy bywa że mandacik wlepi ona także jest dla ludzi by się mogli życiem cieszyć :)

w upale nawet prosta droga skręca

kora ze starej sosny - odarta jak ja z nieświadomości realność deszczu mnie przygniata - kroplami niczym szpilki wciąż tylko ja na tęgim mrozie i nic poza rozległą masą budyniowych wspomnień słodkich i z korzuchem na wierzchu rękami włosy potargane gładzę choć to na nic - wiatr przeszłości niemiłosiernie je smaga od nowa każdego dnia od nowa nie sposób się oderwać nie sposób walczyć

Życie to droga pełna drogowskazów to one uczą łez i uśmiechu Życie to prawda to las i zaćmienie czas zrozumienia Życie to chwile pełne nadziei to cud we wszechświecie Życie to droga która bywa że boli albo mocno cieszy Życie to wolność wiatr echo oraz tęcza to czysta poezja Życie to coś co warto przeżyć nie bać się jego cieni Tak mili czytelnicy życie to człowieczy los to jego zwycięstwo

uwierzyliśmy w to czego nie było nigdy w dom przystrojony firanami - w harmonii i ciepłem nieba zasnuty ugruntowaliśmy twardą jak gruda ziemi - świadomość nasączoną słodyczą najczystszą lecz wymyśloną... spijaliśmy latami nieswoje listy pragnień otulonych gdzieś w serca okolicach modliliśmy się za nieswoje marzenia uwierzyliśmy w to że jesteśmy dla siebie ważni

kto pierwszy pod Ustrzykami w ruskich Karpatach stawiał wnyki wabił na łożke sumy nad Prypecią komu na kijowskim Polesiu za bełt służył gliniany garnek i patyk wyrzuceni z kolebek kultury suszenie drewna mięsa śliwek i traw świąteczne sprawianie zwierząt zamawiają kamienie u wezgłowia i trwają odwieczne przypadkiem odkryte mydło nie miastowe ani dworskie ług i popiół z ziołami do dziś Kazachowie tak zaprawiają barani tłuszcz wspólny mianownik słowiański rosochaty pień w zaprzęgu na woły sierp może w stronę Wisły bardziej zaokrąglony i ta od Finlandii po Siedmiogród tęsknota do zmarłych wszyscy jesteśmy ze wschodu

Dumała dziewczyna z Pinczyna o drwala Józefa wyczynach. Patrząc jak on rąbie dęby, rzekła: "Jam też w wieku rębnym, więc niech się ostanie drzewina." Dedykuję @opal w podzięce za masowe serduszka.

@violetta Tak, lubię herbatę z lipy :)

@Rafael Marius nie idźmy tą drogą :) Dziękuję i pozdrawiam:)

A mnie to się kojarzy z czerwoną flagą komunistów. W sumie też pasuje? Trochę taki katastroficzny obraz świata widziany przez ciemne okulary. Gdy się założy różowe będzie zupełnie inny. Wszystko zależy od postrzegania. Jak poeta spojrzy taki ma wiersz.

@Rafael Marius a czego się interesujące dowiedziałeś tak konkretnie?

@Rafael Marius tak, takie milczenie bywa pięknym doświadczeniem. Czasem nie trzeba słów, po prostu wszystko jest wiadome.

@Sylwester_Lasota Kruchość naszej egzystencji jest powszechnienie niedoceniana. Człowiek z żelaza gra tylko w filmie. Herosi nie chodzą po ziemi. A z ludźmi należy obchodzić się delikatnie.

Jest stopniowalna. Zawsze może być jej więcej lub mniej. Ma zwyczaj chodzić dziwnymi parami. Może się kiedyś znajdzie ta właściwa, nie jedyna.

Witam - też uważam że nie ma się czego bać - każdego to czeka - Pozdr.

Nie śpieszył się - co tu powiedzieć; z pracy u podstaw - po wiedzę; innych ciekawi życia całokształt, on ciągle przerabia "pinokia."

@JuliaKoszal Zdarza mi się postrzegać sen, jako krótką śmierć, po której ożywamy na nowo. Dziękuję za miłe słowa i również pozdrawiam

@Giorgio Alani Czasem myśl o śnie przeraża bardziej niż śmierć świetny wiersz! pozdrawiam ;)

Witam - podoba się - Pozdr.

Interesujące spojrzenie na śmierć. Ja postrzegam ją bardziej jako wkroczenie do stanu zupełnego braku świadomości. Wydaje mi się, że śmierć jest obecnie tak popularnym motywem dlatego, że to jedna z niewielu rzeczy, nad którą ludzie nie mają jeszcze kontroli. Poza tym śmierć przypomina każdemu z nas, że wcale nie jesteśmy lepsi od innych. Ostatecznie wszyscy skończymy tak samo. Możnaby to nazwać kwintesencją równości pomiędzy wszystkimi żyjącymi istotami.

@Marek.zak1 a ja myślałem że o zasadzie :) to zakończę wówczas ona kolejność zmienia tak by stary szedł za niá do nieba

@Corleone 11 Miejsca mocy ściągają coraz więcej ludzi, pielgrzymują by czerpać energię... najważniejszy ruch jest w czerwcu... Pozdrawiam 🙂

wieczorkiem ziółka dobrze smakują.

napij się kawki z rana:)

jestem słowem wypowiedzianym za szybko rzuconym pomiędzy ciernie zagłuszonym przez kłącza urojeń szydlaste szpony bezsilności bóg dojrzał mnie za późno obdarował rześkim powiewem poranka ciepłym popołudniowym deszczem wdzięcznym uśmiechem miodnej pszczoły ale gdy zatańczył złotymi stopami na delikatnych płatkach zwinęły się w sobie ze strachu w cienistym ogrodzie na przekór trwam

@Rafael Marius@Waldemar_Talar_Talar A do mnie się uśmiecha Nawet jak ja nie mam ochoty na uśmiechy //wiersz miód

Tylko dla tej zwrotki ten wiersz warto mieć w pamięci.Jutro lub w sobotę będę na Powązkach. Zawsze jak jestem w Warszawie tam jestem , bo tam to "Imię" brzmi prawdziwie.

@Łukasz Jasiński Rozumiem i podziwiam artystów :) Ja poluję, że tak to określę na pewną książkę "W błogiej nieświadomości", gdzie moja koleżanka z pracy napisała recenzję ( co prawda bardzo krótką, ale napisała ). Mam małą biblioteczkę , no i inne miejsca na książki. Nie przeszkadza mi ...samoedukacja, uwielbiam podmioty liryczne i całą retorykę z tym związaną. Nie jestem samouczką, raczej typową laiczką, która zawsze mówi, że ma czas na wszystko i , że jeszcze będę pisać piękne pojędyńcze zdania ...

Znów powietrze rozpalone gęstą dnia sennością chwil; wraz ze słońcem przebudzone, niebo ściga setki mil. Znów obłoki, dachy, ciała zastygają podczas tchu; w sosie własnym przestrzeń cała drży aż, wyczekując snu. Nie nadchodzi on po zmroku – dusi, mami w noc i w dzień. W mdłym, duszącym trwa wyroku: jawa, sen – ten sam ból tchnień. 16 VII 2023

Gdy już słońce wysoko stanęło na niebie, ja po zupę grzybową pobiegłam... dla ciebie. Przy okazji kupiłam i przekąski słodkie; pączki w lukrze, donuty oraz ciastka z miodkiem. Zakupy się przydały na smaczny obiadek. A że kogoś spotkałam, to... zwykły przypadek.

Każdy z nas wstał kiedyś nagi bez ręki I nogi I nie wymyślając podszeptów ich Nie słysząc poszedł dalej, i nie śledził jej śladów, W sumie mogła tylko o tym sobie wyobrażać, a potem karmić się nadzieja , Zawsze zaszeptana w swoich myślach myślała, a raczej jej sie wydawalo ze moglby ktos ja odsluchac, Ale jezeli sama nie umiala , jakbys chcial, ja wysluchac, I tak w tym smutku pozostala , ma wrazenie ze nikt jej nie rozumie a a przeciez przez sama siebie wie ze nie jest to mozliwe bo nic nie mowi tlamsi i dusi Akceptuje troski i znosi na plerach i jest jej ciezko ale nigy sie nie odezwie bo chyba nie potrafi,choc inni biora to za pyche lub arogancje i do takiej wlasnie maski przywyklla, zawsze zaklamana nawet sama w , sobie nie wie co, mylec i przez klmastwa stulecia nie wie sama co o sobie zrobic i gubi sie w sobie przez ta zwykla jej nalecialosc wspomnienia,jej o sobie przez innych, Jej wrazen na, jej temat ulegla jak mysz pod miotla boi sie postapic kroku o jej samej , nie wie nawet kim jest wiec nie wie nawet gdzie skrecic chodz wie dokladnie gdzie, Gdyby choc sobie raz zaufala moglaby zauwazyc ze zycie w niej samej potrafi byc i zawsze bylo, Bo nie ma nic innego Jak Ono w nas samych , zycie to prawda o nas Jestem uwieziona w samej sobie, ale wiem ze sa takie same delikatne palce ktore potrafia pisac? o wszystim co boli i dojde w koncu do celu samej siebie, gdzie nie bede nic musiaila udowadniac. Widze przez zrodlo Duszy mojej, Czy dusza istnieje ? czym jest dusza? to rozczlonkowienie jazni. Jedna osobowosc tworzy druga bez zadnego zrodla zakazania, ! nie mozesz nic tworzyc bedac nieustannie tworzony, twoje mysli cie tworza i w to nam kazali wierzyc? ale czy jest tak na prawde? Mysl stworzyla czlowieka ,albo moze na prawde przypadek a mysli sa zludzeniem naszej egzystecji chyba dlatego mamy medytowac,aby zapomniec o myslach? Gdyby naprawde czlowiek potrafil chodzic w kosmosie juz by nie zyl, jestesmy jak zataczajaca sie gwiazda , wzglednie kajedoskopu Isnienia, Zycie to ja i ty czyli, bezuteczna pseudo wolnosc zmusznia nas do rzczy na ktore nie mamu ochoty, ktos kto , kaze nam zyc, w sposob na ktory nie mamy OCHOTY, to pewnie ja sama do siebie? pisze takie TAM , nic nie znaczace bzdury, zycie ktore przynosi radosc TO TY? jestes zyciemMMM, Nawet gdybys umieral, zyciemMMM to i tak? bedziesz martwy? bo i tak nigdy, nie dowiedziales sie ze , zycie to Ty sam ; nie ma tak naprawde NiC, tutaj, poza samym toba, cbodzbys sie, glowil , wymowka zycia, to tylko dla mieczakow! Zycie to my, SamIII nie możemy nic innego wymyśleć , dlatego tak się to od wieków snuje ; nieludzka świadomość nieświadomości, Chyba , ale od tego o ilu zbrodniach sie slyszalo dlaczego my sami na przyzwalamy? Jestesmy omamieni, ? strachem albo i ja sama,ale nie wiem co z tym dokladnie mam zrobic, Czy ktos, sie dokladnie czyms tak na prawde przyjmuje? i ja sama siedze w tym swie- cie i pisze spokojnie slowa , ktore i tak nigdy, nie wyjda na swiatlo dzienne, pisze do samej siebie jest to bardzo zbawne, zabawne? I tak nigdy nikt tego nie przeczyta i tak w smutku rozpisana, Zasypiam, I tak zawsze trzeba, patrzec na to co, czujesz, Jestes uczuciem jednoski i spolecznosci ktore, zasiedla twoja glowe, czyli tubylcow , wariuje w swiecie pelnym klmstwa, sama wychowana na nimm stalam sie nimm zjednoczonym , ale wychodze z tego na zywo i nie potrzebuje nic udawac, zawsze o sobie ale mnie to iiii stokrotnie, bo wiem ze, z klamstwem czujesz, sie guwnianie bez duszy jak i bez serca, Jestes nikim sam w sobie jak, Bezdomny kory zgubil dom, Jak lisc ciagany na wietrze bez tozsamosci tym jestes/m/y, klamstwo karmi ludzi ktorzy, boja sie prawdy, bo nie wiedza co, ona nawet oznacza to chyba ja na nowo odkrylam siebie,bo jezeli wiesz kim jestes to wygrywasz nawet jak ci sie wydaje ze jestes na straconej sytuacji. Wiec odkrywaj siebie w lisciu i tym jest prawda nie dosiegniona nie mozesz nic zgadnac bo wszystko tak na parawde juz.. wiemy , ogilnie dziwie sie bardzo ze sie rodzimy, Ok juz wiem chyba, jestem w schemcie Kogos innego, ktos kto kazal mi wierzyc w to guwno po ch. tu jestem? zeby niby cos wymyslec dla czlowieczenstwa?i co? Potem Zaczne/a(oni?) w to wierzyc? wow ktos kto, mial ladna mysl zostaje boheterem wszechczasow .. Chodzi o to by, Zyc Swoim zyciem Bo I Tak moze przeminac i nawet nie wiadomo kiedy i jak ........... Wiec co tak na prawde jest wazne? Twoje problemy i tak nikogo nie obchodza jestes nic nie znaczacym guwnem i kazdy moze cie moze oszczac kiedy chce i zrobic ci krzywde. W ktora wierzysz zostales NAUCZONY ZYCIA, Pulapka uczuc,aby kogos kochac trzeba go widziec,programy współczesnego swiata ,mysli nie sa nasze, a niedlugo uczucia beda nam zabrane. Jedyna rzecz ktora mamy i ktora mogla by byc nami smymi. Jest? Tekst pisany od reki albo prawej (kursor) .

*** Gdy się nadmiernie spalasz i rzadko robisz przerwy, to sprawdź czy w tym natłoku, nie czerpiesz już z rezerwy. *** Kiedy za sobą staniesz, to przestrzeń się zawęża, lecz łatwiej z tamtej strony zdjąć z własnych pleców ciężar. *** Niby mam spory zasób wiedzy, lata doświadczeń, wspomnień zwoje, a jednak znowu mówię - nie wiem, gdy na rozdrożu pytań stoję.

Kto komu robi krzywdę Przyjaźń słowo niezwykle Zdaje się, ze mogę powiedzieć wszystko Zaufanie można poddawać w zapytanie Można wierzyć i być naiwnym I tak nie wiem kto tu jest bardziej dziwny