Ranking

Z różnej gliny ulepieni, jak podobne dwa naczynia, (s)potykamy się na ziemi, co jest czyjaś lub niczyja. Ciała nasze bardzo kruche czas, złośliwiec, ciągle zmienia. Napełnieni jego duchem, wciąż pragniemy wypełnienia. Jedno w drugim się nie mieści, chociaż trawią nas marzenia. Choć tak bardzo chcemy treści, pustka wnętrza nas przepełnia. Młot historii ponad nami i nad naszym światem kruchym, jak konkretnie nam przywali, to zostaną z nas skorupy. Więc czy jesteś made in China, czy ludowym gwizdkiem z gliny, wazą z saskiej porcelany - ciesz się życiem, daj żyć innym.

pisać o śmierci to grzech czy nicość prawda czy kłam czy wypada o niej pisać gdy szumią drzewa gdy tęcza czy warto pisać o niej gdy miłość pachnie fałsz to czy nie czy warto pisać skoro życie się uśmiecha a może owe pisanie to chwila słabości nad tym co będzie

Wsuwa lekko rękę we włosy, złote warkocze mi zaplata. Cichą opowieść w ucho wkłada o miłości słońca i lata. Na ramiona woal zarzuca utkany z drobnych ziaren piasku, pieści skórę z każdym oddechem i kąpie ją w ożywczym blasku. Tu ust muśnie, tam dłoń pochwyci raz subtelnie, raz z namiętnością. By zawirować morską bryzą nad rozgrzaną słońcem nagością. Rozkocha w sobie bez pamięci. Tak mocno, aż do utraty tchu. Potem ucichnie i zostawi spragnioną po gorącym dniu. Odleci, gdzieś tam za horyzont, gdzie słońce z latem zaplątane. Zabierze ze sobą pieszczoty i wszystkie szepty wyśpiewane.

Ciemna noc Spraw stos Do poukładania w głowie I ta ciągła myśl o śmierci Wokół się kręci Może jak zasnę - zapomnę Zimno i pustka Cicho mnie muska Czuję jej rękę na krtani Wolałbym iść już spać Lecz ta niepewność i strach Nie pozwala zamknąć powiek.

Jestem jak latarnik - zmęczony życiem Skupiony na ratowaniu świata Pomyliłem drogi ,bo nie szedłem własną Nie zapisałem się we własnej historii. Jestem jak latarnik - samotny Iskra jeno się tli we mnie Wspomnienie ognia wolności Nie utrzymałem żaru w sercu. Jestem jak latarnik – zagubiony Tylko siedzę i patrzę jak dogasam Tyle świateł wokół mnie Nie wiem dokąd płynąć.

w ukropie miasta zimne szklanki kostki lodu ułożę w ustach taki Rubik kolory ustalimy jutro powiedz to raz wiersze w walizce przeliczą każde słowo w pustej przestrzeni rymowanka kot czarny jak godzina przechodzi przez wersy

Nie słychać Własnych myśli Usta milczą Wtedy słowa ranią Znaczą ślad Głuche jest echo Złowione w sieci Nie nasyci Spragnionych Rozdzieli nas Szklany dom

Jednostronnie na innej linii odbioru Bez rozmów zgód i wbrew woli Uknute bez udziału osoby imiennej Urojone mrzonki na kształt fata - morgany sennej Mijają się z celem w nieporozumieniu Dwie różne drogi każda z nich wiedzie do innego celu

Autem po niebie nikt nie wie jadę we wszechświecie bez świateł pół siebie prawie nie płaczę skąd możesz wiedzieć przyjaźń na księżycu w zbyt dziurawej cerze bliskość nie istnieje mrówki w kraterze w zbyt chorej siebie spójrz na poniżenie gwiazd spadłych na ziemię

Śpieszmy się kochać nauczycieli Uczniowie robią z nich cweli Spieszmy się być nienawidzeni Nim życie na śmierć się odmieni Co było warte cenne drogie Dziś gusta karmi ubogie Śpieszmy się albo ciągle zwlekajmy Ceńmy się albo Sprzedajmy

Zjawisko ekspozycji i oddawania energii jest doprawdy bardzo interesującym zagadnieniem i aż żal że nie mam na tyle dużo naukowych zdolności żeby temu tematowi przyjrzeć się dłużej, lepiej i dojrzalej. Warszawa – Stegny, 21.07.2023r.

-Mistrzu czemu śmierć ludzi w chorobie zabiera? -Łatwiej jej brać chorego, bo zdrowy się opiera.

Kochanowski nie gra tu na lipę ależ mamy znów dobrą ekipę teraz Janusz już do Bednorza szał w Polsce od gór do morza Kurek ale teraz znowu Śliwka co za wspaniała polska kiwka as serwisowy i super Zatorski widać nam sprzyja klimat morski Wchodzi Bieniek za Hubera półfinał się prawie otwiera Semeniuk sprytnie do Fornala zwycięstwo Brazylii się oddala Gdzie wykluczenie dla Brono Rezendy? (bezkarne są te gwiazdy i legendy) my sędziów tak nie popychamy Świetnie panowie dobrze gramy Wilfredo szybko do Kaczmarka trener Kanarków już znowu sarka Jeszcze Popiwczak za Łomacza i Brazylia tak strasznie rozpacza Koniec meczu !( Bruno nos wyciera) nasi grają dalej !! trzy do zera !!!

żyj tak abyś nie przepraszał nie czuł się winnym dłużnym w czymkolwiek i życzę ci aby ciebie nie przepraszali nigdy nie będziesz miał pewności ile w tym cudzej próżności ile szczerości siebie tych drugich od zbędnego myślenia uwolnij proszę nie zapomnij

szczęśliwy liczy się z czasem tak przewrotnie powiem po równo, uczciwie, na stole chce zachować te chwile bo przeciwnik wytrawny , wprawiony nie da się wpuścić w maliny rozrzutność może być z czasem kłopotem

dosięgam drzew płonących dymiących ruin zalanych pól brzemiennych drżących ramion ust wygiętych w bólu jestem z wami

Świat demos i kratos Gdzie większość jest siłą Świat czerwoną płachtą Po granice pokryty Świat korupcją, religią Niczym niebo ciemnością spowity Puste domy niebezpieczne zaułki Świat pustynny i suchy Głodem i zbrodnią przeszyty Świat jest niesprawiedliwy Groźny jak spojrzenie Ateny Usilnie starają się temu przeczyć Delikatne słowa poety .. Chciałby być lepszy Lecz jest kometą

każda glina nieco inna ta do cegły ta do naczyń inna na ulicy stoi i nie może być inaczej z każdej jakiś jest pożytek ktoś z niej tworzy coś buduje ta zadanie ma nieliche bo porządku przypilnuje raz zagwiżdże raz pouczy bywa że mandacik wlepi ona także jest dla ludzi by się mogli życiem cieszyć :)

oszczędnie wypowiadam - sylaby twojego imienia ekonomia słów w rozpasanych przestrzeniach ciszy

uwierzyliśmy w to czego nie było nigdy w dom przystrojony firanami - w harmonii i ciepłem nieba zasnuty ugruntowaliśmy twardą jak gruda ziemi - świadomość nasączoną słodyczą najczystszą lecz wymyśloną... spijaliśmy latami nieswoje listy pragnień otulonych gdzieś w serca okolicach modliliśmy się za nieswoje marzenia uwierzyliśmy w to że jesteśmy dla siebie ważni

Z cyklu: (prawie jak) haiku Letnie wieczory zachęcają Byś napił się z nimi piwa Nietrzeźwym alkoholu nie sprzedadzą //Marcin z Frysztaka wilusz.org

@violetta Tak, lubię herbatę z lipy :)

@Rafael Marius nie idźmy tą drogą :) Dziękuję i pozdrawiam:)

A mnie to się kojarzy z czerwoną flagą komunistów. W sumie też pasuje? Trochę taki katastroficzny obraz świata widziany przez ciemne okulary. Gdy się założy różowe będzie zupełnie inny. Wszystko zależy od postrzegania. Jak poeta spojrzy taki ma wiersz.

@Rafael Marius a czego się interesujące dowiedziałeś tak konkretnie?

Otóż to, nie raz mi było dane. Choć to też nie z każdym tak się udaje. Są osoby, które tego zupełnie nie potrafią i nigdy nie doświadczyły podobnego stanu, nie boję się powiedzieć metafizycznego. A nawet nie wierzą, że tak można. Mnie ten temat bardzo interesuje, zatem rozpytywałem, stąd wiem.

@Rafael Marius tak, takie milczenie bywa pięknym doświadczeniem. Czasem nie trzeba słów, po prostu wszystko jest wiadome.

@Rafael Marius Mam pesymistyczne spojrzenie na świat, ale kim ja jestem by być czegoś pewnym 🤫

@Corleone 11 Nie, to nie jest koniczyna... to świerzbnica, uwielbiam rośliny... 😊

Witam - też uważam że nie ma się czego bać - każdego to czeka - Pozdr.

@JuliaKoszal Zdarza mi się postrzegać sen, jako krótką śmierć, po której ożywamy na nowo. Dziękuję za miłe słowa i również pozdrawiam

To nuda. Mało opłacalna zamiana. Zresztą, kto co lubi. No tak niektórzy, a szczególnie niektóre uwielbiają mieć kontrolę nad wszystkim. To zależy od punktu widzenia. Z ziemi tak samo równo to wygląda. Ale z nieba lub piekła to już co innego. Równości nie ma. Jest kara i nagroda. W co się wierzy dużo zmienia.

Interesujące spojrzenie na śmierć. Ja postrzegam ją bardziej jako wkroczenie do stanu zupełnego braku świadomości. Wydaje mi się, że śmierć jest obecnie tak popularnym motywem dlatego, że to jedna z niewielu rzeczy, nad którą ludzie nie mają jeszcze kontroli. Poza tym śmierć przypomina każdemu z nas, że wcale nie jesteśmy lepsi od innych. Ostatecznie wszyscy skończymy tak samo. Możnaby to nazwać kwintesencją równości pomiędzy wszystkimi żyjącymi istotami.

@Marek.zak1 Tak to już z ewolucji wynika, że chore jednostki powinny być eliminowane jako pierwsze. Ludzie próbują z tym walczyć. Czasem się udaje.

Też. Choć jak postrzegam śmierć jak przejście do drugiego pokoju i to takiego, w którym nic oszałamiającego nie ma. Niemalże kontynuacja. Ludzie zbyt dużo szumu robią wokół tak prostej sprawy. To znacznie łatwiejsze niż załatwienie czegoś w urzędzie.

@ja_wochen Lepsze już to niż nic. Nic już przerabiałem to wiem.

@Marek.zak1 a ja myślałem że o zasadzie :) to zakończę wówczas ona kolejność zmienia tak by stary szedł za niá do nieba

Witam - samo życie raz boli raz nie - dzięki za czytanie - Pozdr. Witam - dziękuje za ten miód jest miły - Pozdr. Witam - miło że tak ciepło widzisz ten wiersz - dziękuje - Pozdr.serdecznie. @corival - pięknie dziękuje -

wieczorkiem ziółka dobrze smakują.

@Rafael Marius@Waldemar_Talar_Talar A do mnie się uśmiecha Nawet jak ja nie mam ochoty na uśmiechy //wiersz miód

Tylko dla tej zwrotki ten wiersz warto mieć w pamięci.Jutro lub w sobotę będę na Powązkach. Zawsze jak jestem w Warszawie tam jestem , bo tam to "Imię" brzmi prawdziwie.

@Łukasz Jasiński Rozumiem i podziwiam artystów :) Ja poluję, że tak to określę na pewną książkę "W błogiej nieświadomości", gdzie moja koleżanka z pracy napisała recenzję ( co prawda bardzo krótką, ale napisała ). Mam małą biblioteczkę , no i inne miejsca na książki. Nie przeszkadza mi ...samoedukacja, uwielbiam podmioty liryczne i całą retorykę z tym związaną. Nie jestem samouczką, raczej typową laiczką, która zawsze mówi, że ma czas na wszystko i , że jeszcze będę pisać piękne pojędyńcze zdania ...

Z cyklu 350 uniesień duszy Kanapki na drogę Babcia mi robiła Kanapki na drogę Bym nie zgłodniał Wracając do domu Szedłem przed siebie radośnie Szedłem z kanapką w dłoni Babcia chroniła przed głodem Dobry każdego chroni //Marcin z Frysztaka wilusz.org

Każdy człowiek jest jak księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu — Mark Twain. Poza tym: Fajna gra słów, zwłaszcza ten błękit w soku:) Podoba mi się też przesłanie i tytułowe sierpy, są mocne. Pozdrawiam Deo.

Znów powietrze rozpalone gęstą dnia sennością chwil; wraz ze słońcem przebudzone, niebo ściga setki mil. Znów obłoki, dachy, ciała zastygają podczas tchu; w sosie własnym przestrzeń cała drży aż, wyczekując snu. Nie nadchodzi on po zmroku – dusi, mami w noc i w dzień. W mdłym, duszącym trwa wyroku: jawa, sen – ten sam ból tchnień. 16 VII 2023

Ciuchen ciuchen! Domen domen! J! Ni kr b g ni m.

Kiedy noc gorzka napływa w oczy Palce - bękarty dłoni - na spuście Skwierczą, aż nerwom wytopią ujście. Wśród próżnej lufy rodzi się pocisk. A czasem w mroku gęstwiny leśne Do światła tęsknią tak zapalczywie, Że same w iskrę sypią igliwiem, Którą spod powiek w amoku krzeszę. Ty się z popiołów dźwigasz po wszystkim, Z dziurą na przestrzał w czaszce spalonej, Mówisz, gitarę mi kładąc w dłonie: Śpiewajmy, skoro płonie ognisko.

Szklana wieża na ścianie zegar odlicza uściski dłoni small talki przerwy na kawę biurowe plotki by wreszcie oznajmić tupotem stóp dźwięk windy guzik przestąpić z nogi na nogę poprawić włosy wyjść z lekkim uśmiechem kiedy otula policzki ruch świeżego powietrza kilka zakrętów przeciętych przecznic kolejne drzwi winda klucz jak gdyby nigdy nic zrzucane buty ze stóp przelotny buziak ściągnięta bluzka domowa bluza luz i głód trawiący trzewia lepkich palców biurka na krótkich nóżkach

lubisz się powtarzać tworzą cię współcześni znaleźć się w twych ramach marzenie niby nowe relacje a porównywalne były wojny są wojny i ofiary i nic sobie nie robisz z tego by ich nie było historio nie możesz zostać historią?

*** Gdy się nadmiernie spalasz i rzadko robisz przerwy, to sprawdź czy w tym natłoku, nie czerpiesz już z rezerwy. *** Kiedy za sobą staniesz, to przestrzeń się zawęża, lecz łatwiej z tamtej strony zdjąć z własnych pleców ciężar. *** Niby mam spory zasób wiedzy, lata doświadczeń, wspomnień zwoje, a jednak znowu mówię - nie wiem, gdy na rozdrożu pytań stoję.