Ranking

nawet zimno zaniechanie nie powstrzyma nas dziś to się stanie rozpływanie dźwiękiem fortepianu podszyte beethovenowski koncert pikujemy w przestworza w tańcu galaktyk nie zwalnia się kroku bierze się wszystko inaczej - przecież już nie dziś rumieńcem wybucha modlitwa o najlepsze owocowanie ciał jagód jagód nazrywamy cisza chwalebna nim zgaśnie żądzy żar *** miła... miły opadamy tylko na chwilę

znów majaczy kolorami świat świątecznych rytuałów kokietuje kusi mami do przesady w każdym calu uśmiech wisi na uśmiechu układając się w girlandy wykrzywione głośnym echem życzeń płytkich i banalnych i migocze niby cudnie świat przyrzeczeń tymczasowych dając piękny ale złudny obraz chwil na wskroś jałowych więc nie życzę świąt świetlistych by spłonęły w skrawku chwili czarów które szybko prysły magii która umysł zmyli światłem niech zabłyśnie swoim nie świątecznym lecz codziennym trwałość jako ta ostoja wśród wartości nader zmiennych

Słońce chowa się w gałęzie Już na drzewie słowik drży Już wiatr tańczy z motylami Rozlewając wina łzy Czerwień skrzy się późnych malin W trawie śpiewa polny świerszcz Nim dokończy swą piosenkę Złapie nas srebrzysty deszcz W twoich ustach schowam lato Zanim jesień zrobi krok Pod powieką cię ukryję Kiedy dzień spowije mrok A gdy zima nam zawiesi Nad głowami lekki puch Pomyślimy jeszcze chwilę O gorącu letnich snów

Dzień dobry, Chcę się podzielić z wami moją twórczością! Jest to coś, nad czym pracowałem przez bardzo długi czas i w końcu udało mi się skończyć swoją pracę, abym mógł zacząć kolejną. Pełna wizualizacja tekstu na portalu youtube. Chcę wywołać uśmiech na twojej buzi!

Żyjesz dla mnie A ja żyje dla ciebie Razem liczymy gwiazdy Na nocnym niebie Zastanawiając się Nad swoim podłym istnieniem Gdzie prawda przychodzi A wszystko inne Rozpływa się jak W przeklętej mgle A ty zniknęłaś tak szybko W niewyraźnym tle I nic nie było Takie jak przedtem

Wersja wydłużona ✫*ﾟ･ﾟ｡.☆.*｡･ﾟ✫* sernik był chory i sflaczał deczko przyszedł makowiec wspomóc piosneczką zgrzytał mamrotał strzelając makiem że sernik skwaśniał słuchając takiej i było mu gorzej nie wrócił do zdrowia jeszcze się bardziej on rozchorował wtem ciepła przyszła z grzybem kapusta by z tej niemocy jego wyłuskać wnet na rodzynki rzuciła głąba deczko wyzdrowiał bo musiał sprzątać niby ktoś szczeka to cukier pudel jest prawie pieskiem prawdziwym cudem barszczyk z uszkami kluchy i maki pierwszy raz świadom dziwności takich suszona śliwka wielce zmartwiona bo jej przybyło zmarszczki od wczoraj żółta cytrynka co taka zmyślna wskoczyła na owoc i zmarszczka znikła gdzieś pomarańcza wciąga banana małpka z karmelu w niej rozkochana biała do chrzanu szaleńcza nawet jest kiełbasą dziś w czekoladzie szynka różowa ze świnki dupki spojrzała tłusto on zimny smutny hycnęła żwawo nakryć plasterkiem placek wędzoną zyskał kołderkę smęcił karp ryjkiem tam i z powrotem bo mu pieczenie wylazło bokiem zachłanna kaczka wciągnęła żary teraz spalony ma kuper cały chichrał się trzęsąc wesoły galart a ona jemu tyś miękki palant ubaw po pachy rzecze karp mokry aż skoczył z tego w sumie przez płotki pan sernik widząc o czym jest mowa wyrósł od razu całkiem wyzdrowiał będąc świadomym co tekst zawiera śmiał się jak głupi owszem do sera tak mu wszak było słodko i rzewnie że aż makowca wchłonął piosenkę tylko babuszko gdera wytrwale od bezuśmiechu ma wciąż zakalec ✫*ﾟ･ﾟ｡.☆.*｡･ﾟ✫*

bezdech niewidzialne zmarszczki gładzi na obrusie swoich nie próbuje od kiedy przed lustrem działa już tylko brak okularów siedzi oddech wstrzymuje liczy kroki siedem osiem dziewięć to pod piątkę na I piętrze wstaje patrzy w okno kolejny rok zastyga oddech wstrzymuje . . . . . . . . . . . . . . siada liczy kroki

Boże Narodzenie Nasza Święta Matko droga, dajesz nam co roku Boga. W żłóbku jest on położony. siankiem ciepło otulony. Dziś więc wszyscy świętujemy, przyjściem Twym się radujemy. Drogę życia nam wskazujesz i serdecznie nas miłujesz Gdy będziemy nią zdążali, nikt się na nas nie pożali. Wzorem wszystkim my będziemy, na tej pięknej naszej ziemi. Jest to dzień bardzo radosny, pachną wokół świerki, sosny, zwierzęta się też radują, bo w tym dniu z ludźmi świętują. Więc stworzenia okoliczne i Aniołów chóry liczne, Chwałę Tobie wyśpiewują, Twoje przyjście nam zwiastują. 12.2012 andrew

Istnieć pomiędzy burzą a tobą śpiew ptaków o poranku moje serce nuci widzę inne życie wyjdę i policzę polne kwiaty Dobroć przez strumień ciebie siedząc pośród kwiatów wchłaniam całą magię każ mi jeść wegańskie oblewającym sobą pyłkiem jak słońce smakujesz

@Leszczym rangę świąt i przeżywania nadajemy sobie sami. To samo z życzeniami. Wysyłam dedykowane i "głębsze:, a inne na odczepnego. Trudno o uogólnienie. Nie chciało mi się iść na Pasterkę, zminimalizowałam prezenty, ale ubrałam choinkę i wzruszył mnie osamotniony mężczyzna, którego zaprosiliśmy na wspólną wigilię. Pusty talerz został wykorzystany. W dzieciństwie brnęłam w śniegu w gwiazdą. Dziś dzieci walą w drzwi na halloween. Nie ma sensu w zawracanie kijem Wisły. Czy jest źle, niech każdy oceni własną miarą. bb

Hej pasterze, pastuszkowie gwiazda już na niebie świeci ona o tym wam opowie w Betlejem cieszą się dzieci Zatem razem chodźmy szybko do miejsca które jaśnieje w tobie niewielka izdebko Pan Zbawienia da nadzieje. Chociaż mały król nad króle wszyscy Mu składają dary Maria Go piastuje czule razem z nią jest Józef stary Gdy w te mroźne dni grudniowe Pisma słowo się wypełnia niech na ścieżki życia nowe wejdzie prawdy nowej pełnia. Dziś śpiewamy z Aniołami Dzieciątku na wysokości Emanuel jest już z nami Jego miłość w sercach gości.

Cześć, Dla wszystkich forumowiczów w święta Bożego Narodzenia: - bogactwa ale tego bezcennego. - miłości nie w groszki, niech się ciągnie aż w zaświaty. - serca ubranego w prawdziwe szaty - rozumu co serce czasem pokaja Pozdrawiam serdecznie :) P.S. Łaski i miłosierdzia po same pachy.

Elicie polskiej poezji i prozy, dokonującej cudów (językowych i nie tylko) życzę wszystkiego naj na Święta. Z wyrazem szacunku, Leszczym Warszawa – Stegny, 24.12.2022r.

@kwintesencja po prostu jestem rozmarzona, lubię powolne dni :) @Leszczym też byłam na długim spacerze:)

@kwintesencja myślę, że jako ludzie nigdy się w 100% z tym nie pogodzimy. przemijanie to przecież jeden z najbardziej literackich i poetyckich tematów haha. jednak z drugiej strony, co mamy robić, taki świat i jego prawa - dlatego warto coś po sobie zostawić, by żyło, nawet jak my już nie będziemy @A-typowa-b pięknie dziękuję! @Dag drogi powrotnej dokąd? @WiechuJK oczywiście, może być także zapomniana i przypomniana (np. spisana) ;D dobrego dnia!

Biedny Beethoven nigdy nie zagrał tego koncertu…

@Rafael Marius Tak, chociażby! Albo kogoś kto jest po prostu sam! Dziękuję za czytanie. ropuszy @Olaf Gawryluk W uciekaniu od rzeczywistości jesteśmy nieskończonymi rekordzistami wszechświata! Z drugiej strony wystarczy tylko troszeczkę więcej autoświadomości by dostrzec, że z życiem nie ma najmniejszego sensu się siłować, stawać w szranki tylko znajdować polę do poświęceń. "Więcej oddasz" spokojniej się ułoży, to nie życiowy hack czy rada, a małe doświadczenie. Wesołych Lahaj! ropuszy

najważniejsze - niech zdrowie nigdy nie opusza wśród pandemii wirusów przy nas wiernie trwa oraz spokój w dialogach przy czytaniu ustaw bo każdy na życie własny pogląd ma ale w dobie dzisiejszej pokój najważniejszy by pożoga wojenna nie przyniosła zgliszcz niechaj prawda zwycięży w prozie oraz w wierszu i od kul na świecie już nie zginął nikt niech jedzenia wystarczy na te trudne czasy wśród wszelkich kryzysów nie dosięgnie głód zaś porządek zostanie świata naturalny aby więcej nie musiał ingerować Bóg

życie tak blisko futbolu rzuty wolne dozwolone zawsze jakiś spalony z ofensywy do defensywy na remisie daleko nie zajedziesz loteria z karnymi i sędzia kalosz

niech to nie będzie proste gdzie wewnątrz oczu cień pada wzrok długi na palcach się skrada ciało spojrzenie przecina ostre to proste pozwolić trwać jednostce w agonii obserwując z daleka jak rośnie nieistotne że gdy słowem słowo dotykam mogę je rozciągać jak ego wilgotne niech to nie będzie proste ukryć w cieniu źrenic ciemnych by móc po śladzie słów pełnych tkać z mroku pragnienia ulotne

Straciłam nadzieję. Taka jest cena pachnących kwiatem - miłości naiwnych. Straciłam nadzieję... I tylko wzrokiem trącam tamten czas i mój i twój, w działaniach bezwstydny. Straciłam nadzieję bez obaw i winy. Nie będzie mnie ani ciebie I nikt za nami nie będzie następny ani jedyny. Straciłam nadzieję. Ponawlekałam nitki na igły. Zacerowałam łaty i czas ten w decyzjach bezmyślny. Straciłam nadzieję o smaku dojrzałej pigwy. Straciłam nadzieję. A ty wciąż milczysz... Nadzieja nie odchodzi... Tylko wtedy gdy nie było jej nigdy.

trzymam cię tuż obok Andersena baśni wybudzasz się gdy podkładam ziarenko grochu pewien że przechodzisz test autentyczności zapominasz to bajka

@Rafael Marius dziękuję za miły komentarz:) Pozdrawiam!

Tul mnie i całuj częstuj miłym uśmiechem Nie tylko wtedy gdy płacze lub w święta Kochaj mnie tato tak ja ja ciebie codziennie Wszystkim którzy mnie czytają życzę spokojnych zdrowych i wesołych świąt -

@violetta piękne to :D

chciałam poznać co boli bez patrzenia w oczy czekałam na koniec wielu nierównych walk uderzając w bramę pomiędzy niebem a ziemią pięściami silniejszych gdy drzewko szczęścia rozrosło się na dwa kierunki chwyciłam mocno korzenie by pragnienie bycia kimś innym nie uczyniło mnie bezdomną a one nie puściły póki nie dotrwam ostateczności

@Rafael Marius ;))

I tak go tam właśnie zastaniesz Jak zdarte na wskroś podobrazie Widoczne kontury, w nich rysy Gdzie blade sinieją wykwity Rozstawił kojącą scenerię Pokątnie to wszystko co zbędne Jak burzan góruje nad hałdą (Jedyne świadectwo nieładu) Wyrosło na glebie niezdatnej Obficie w godziny utratne Gdzie w pościel o wschodzie się kładą (Świadectwo pożycia rozkładu) Na kilku tych metrach zaledwie Jak mogłeś tak wtopić się w siebie? Niwecząc życiowy rearanż Bez Ciebie się gubię od zaraz

@Leszczym dla mnie święta to czas wierszy, książek, pięknym wspomnień z tego roku, mam zapach goździków w domu:)

@Kwiatuszek Dziękuję bardzo, Pozdrawiam, miłego dnia

Nie lubię Świąt Bożego Narodzenia bardzo mnie one przytłaczają Ociekał od stołu i sztucznej serdeczności Wolę w ciszy pomyśleć Serdeczności 😘

Słyszałam komentarz księdza, że laicyzacja Bożego Narodzenia to za mało powiedziane. Boże Narodzenie uległo pełnej komercjalizacji. Trudno o głębię życzeń, gdy chodzi o zwykłą sprzedaż. Pozdrawiam świątecznie. Bb

gdzieś pomiędzy Insbruckiem a Monachium po nieprzespanej nocy zatrzymałem się na kawę automatyczna stacja benzynowa wydała się dziwnie znajoma dokładnie jak ja w środku siedziałem przy stoliku w brumie automatów do wydawania tego czy tamtego bez szansy na kontakt z drugim człowiekiem i z samym sobą jak jakiś pierdolony bohater Houellebecq’a wyjąłem z reklamówki pistolet i strzeliłem sobie w łeb wszystko się nagrało

osiem postaw na stole szukać wiatru w polu mówić zawsze nigdy jak myśleć to tylko o niebieskich migdałach trzynastego w piątek witać się przez próg przejść pod tablicą drogową i czyhać na czarnego kota aż przebiegnie tobie drogę nawarzyć kompotu z suszu z sosnowych śliwek wierzbowych gruszek nie czekać na nieproszonego gościa tylko pójść przytachtać za siwą brodę

Dziękuję i na wzajem Rumcajsowanie!

Miłe wspomnienie Pozdrawiam, + Miłego dnia

@andrew Dziękuję za ten piękny w prostocie wiersz - brzmi jak kolęda. Życzę Ci, abyś był takim wzorem o którym wspomniałeś, abyśmy wszyscy byli, choć w życiu to wcale nie jest łatwe.

@Leszczym no brawo! Doprawdy, niniejsze życzenia jakże pasują do tych wspaniałych i prawdziwych, przepełnionych szczerością Świąt. Odwzajemniam je (chociaż do elity nie należę) bo tego wymaga kultura, proszę szanownego Pana! 😁 Zatem niezwykłych, uroczych, obfitych w słowa słodkie, jak makowiec i tłuste jak karp Świąt Bożego Narodzenia!😇

@andrew Ładnie:-)

Pielęgnując czas niczym kobietę. Wczoraj dzieciak dzisiaj dorosły, jutro starzec. Za dwa dni zaniosą w pudle gdzieś gdzie zostaniesz sam. Zwykła kartka z kalendarza. Odległość dzieli poniedziałek od piątku. To tylko płynie nie dający się zatrzymać czas. Bezlitośnie dosięgając każdego.

@Leszczym Ej, zachęciłeś mnie do dalszego publikowania tutaj. Zaraz dodam najwykwintniejszy wykwit mojego moizmu 😉 Najlepszego 🙂

bardzo często dusza przymarza mi do kości częściej ciało próbuje uwolnić się od duszy bez skutku minęłam się dziś z rozkapryszonym światem spotkałam kilka niemodnych już obietnic krztynę refleksji do poduszki czy to co czuję to podróbka twojego sumienia? czy to czego doznaję karmi się własnymi słowami? nie chcę rozkazywać słońcu aby świeciło nieco ciszej porządnie wymaglowana modlitwa tym razem obędzie się bez słów ciężar zimowego nieba zaczyna przypominać widokówkę z dzieciństwa Boże podaj mi swój nowy adres

Odwrotnie w lustrze Oczy przebiegają Uliczny zgiełk W tym hałasie Ociera się pragnienie O jeden szept Nie słychać zwykłych myśli Brak chodnika wzbudza lęk Coraz rzadziej w lesie Na łonie matki Rozkłada ciepły koc Szeroko otwiera ramiona Gubi swoje oblicze Poza zasięgiem Trudno na mokradłach płynąć Odwagi trzeba by zostać

Punkcik pary w przekonaniu trwa, że los gorzki zgotowany ma; patrzy smętnie w tonie fluktuujące pełnią życia - jak kwiaty na łące. Kropla w morzu wzdycha raz po raz, że dotknięta jest wielością zmaz; wnet spogląda w zamieć gdzieś toczącą niebo dumne, a pustkę - gryzącą. A śnieżynce żalu naszło w czas, że to wszystko jeden wielki kwas; w ruchu rzuca czasem wzrokiem w ziemię, tam, gdzie błogo, statycznie śpią cienie. Okruch lodu w melancholii drwi, że zostały mu zamknięte drzwi; w piękny taniec nad czajnikiem zerka - kłębów żywych czaruje go gierka. Żadne z nich nie spojrzy w swoje wnętrze, w myśl, co nazbyt skromnie śpi na piętrze - że to wszystko - po dzień wieków trwa, że to wszystko - jedno imię ma. 23 XII 2022

Dzielnie machając tomahawkiem tłuczka do mięsa przedzieram się przez dżunglę, nie wiedzieć czemu wyrosłą na drodze do lodówki. Tam trzymam wiersze na jutro, podawane pod beszamelem są kwintesencją śniadania. Oraz innych posiłków, wchłanianych bez namaszczenia. Olej został zużyty do smarowania zawiasów prowadzących, a jakże, w czeluście. Nad którym nie warto się rozwodzić. A mamuty nie chcą pić kawy bez eklerków. Niegrzeczne, za karę nie zostaną uwiecznione na ścianach jaskini. Ewentualnie w najciemniejszym miejscu. Poskutkowało, rezygnują z ciastek. Pora na toasty i inne czynności osnute mgłą tajemnicy najprostszych sekretów życia łowców nietuzinkowych metafor i banalnych porównań.

A może kiedyś stąd odlecę, a najbardziej i najchętniej z jointem w dłoni, oczywiście o ile mnie wcześniej jakiś pan władza nie przyskrzyni i siłą nie poskromi, broniąc zresztą czegoś bardzo kontrowersyjnego. Dzisiaj jednak jeszcze lecieć mi się nie chce i stąd usiadłem nad kolejnym krypto wierszem. Ponadto nie mogę odżałować, że nie wylądowałem na plantacji truskawek przy ponętnym polu z mnóstwem bitej śmietany, a z nieba niestety nie pada w ilościach hurtowych słodki cukier. Warszawa – Stegny, 19.12.2022r.

przedziwka ni to kochanka ni to prawdziwka nie szuka spowiedzi uszu i spojrzeń z pozoru czystej gawiedzi z czasem i ona zrozumie cichego łkania obzłacanie braku odpowiedzi na zawołanie że życie płynie wartko i szumnie zapukać... zostawić... przeklnąć sianko pod białym obrusem stół obfity sielanka i dziatki a te puste nakrycie to też o mnie przedziwka :) Wszystkiego dobrego Beciu! ropuszy

OWO DO RYMU TU MY RODOWO? ŻE TY? MINOROWO DO RYMU RONIMY TEŻ. A TU RYMOWANKO; W OKNA, W OMY - RUTA.