Ranking

W zoo dziś wielkie zamieszanie Krzyk, wariacje, hałas, zamęt Problem bowiem powstał taki, Że pomieszał ktoś zwierzaki! I tak wielbłąd zmieniał barwy, Kameleon zaś miał garby Jakby tego było mało, Słoniom fruwać się zachciało. Skoczył jeden z wielkiej skały I się poobijał cały Lew w ślad za hipopotamem Zamiast mięsa- chce jeść trawę Niedźwiedź skacze zaś jak małpa I na drzewie robi salta Zebrom paski się znudziły Więc żyrafy namówiły By się z nimi zamieniły I swe kropki pożyczyły Struś zaś nosorożca prosił By mu jajka pomógł znosić Sam popływać pobiegł szybko Krzycząc przy tym ‘jestem rybką!’ Nikt już nie wie kim jest kto Zwariowało całe zoo!!! Autor: Adriana Gawrysiak

I tak go tam właśnie zastaniesz Jak zdarte na wskroś podobrazie Widoczne kontury, w nich rysy Gdzie blade sinieją wykwity Rozstawił kojącą scenerię Pokątnie to wszystko co zbędne Jak burzan góruje nad hałdą (Jedyne świadectwo nieładu) Wyrosło na glebie niezdatnej Obficie w godziny utratne Gdzie w pościel o wschodzie się kładą (Świadectwo pożycia rozkładu) Na kilku tych metrach zaledwie Jak mogłeś tak wtopić się w siebie? Niwecząc życiowy rearanż Bez Ciebie się gubię od zaraz

Jestem trudnym bo ciągle wierze w drugiego człowieka mimo że zawiodłem sie na nim nie jeden raz Jestem dobrym wielu tak mówi mimo że zdarzało mi się gubić rozsądek być bardzo nie miły Jestem w poważnym wieku a mimo to patrzę na zgrabne dziewczyny oblizując sie Jestem wariatem który kłania się drzewom oraz tęczy nie boję się wiatru ani grzechu Jestem zwykłym zwariowanym człowiekiem który w tłumie umie się odnaleźć mimo że wokół wiele cieni

Ten pierwszy raz Wedle rymów jako pierwsza W tan dźwięcznego taktu szła W debiut płomiennego wiersza Nadpłynęła tak jak mgła Cały świat mi zasłoniła Ja patrzyłem w oczy jej Ona w oczy mi patrzyła „Zatańcz i się ze mną śmiej” Odurzeni, przestraszeni Zawirował z nami świat W młodocianej tej zieleni Ileż temu to już lat A ja przy niej się uczyłem I uczyła ze mną się Czasem jeszcze o niej marzę Czasem jeszcze o niej śnię Marek Thomanek 22.12.2022

pod ugwieżdżonym radością lękiem szerokim traktem o niebo lepszych prowadzi wąska nierówna kręta grząska miejscami i zarośnięta ścieżka do Ciebie tam gdzie nadzieja w ciemnościach błyska jak skra maleńka nade mną blisko w radościach lękach o niebo mniejszych bo wiem że jesteś Ostatni. Pierwszy. ~~~~~~~~~~15.12.22~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Przedświątecznie życzę wszystkim radosnego czasu Bożego Narodzenia. I, tak trochę po Dickensowskiemu: niech Duch Przeszłych Świąt nie zakłóca Wam goryczą ich przeżywania, a Duch Przyszłych Świąt nauczy patrzenia z wiarą i nadzieją w to, co przyniesie jutro. Duch Obecnej Wigilii zaś niech otuli spokojem; szczególnie niespokojne, zmarznięte, samotne dusze… Wesołych Świąt:)

Parkowa ławka dziś wesolutka uchodźców smętki z piwem spłynęły na wózku żebrak pod Żabką snuje mgły o wódeczce i hojnych wróżkach W alejce piesek za rzutem goni rajskim jabłuszkiem w trawie ukrytym panienki serce w smartfon zaklęte w kałuży listek pomarszczył życie Dzieci na górce zjeżdżalnią krzyczą po szusie ziemia ze smutkiem milczy staruszka z laską kuśtyka z wolna jesień przygasa wśród białej ciszy Wszystkie zdarzenia opisane w wierszu są autentyczne

Niechaj radość zatańczy w blasku wigilijnej świecy. Śmiech przystroi Wasz świąteczny stół. Miłość będzie daniem głównym w ten wyjątkowy czas. Zdrowie rozgości się wygodnie na każdym z krzeseł. Nadzieja zapuka do otwartych drzwi Waszych serc. Spokojnych Świąt Bożego Narodzenia, przygotowań w pogodzie ducha oraz dużo weny twórczej w nadchodzącym czasie! życzy Wam wszystkim - Kwiatuszek Kto przeczyta te życzenia, ten doczeka ich spełnienia. Prześlę bowiem wielką moc na tą najpiękniejszą noc!

Aktorom –ciekawych przy tym zawsze genialnych ról Bezdomnym – daru od serca oraz dachu nad głową Chorym –żeby opuścił ich w końcu przewlekły ból Duchownym –by głosili to co ongiś mówił Jezus Król Egzegetom - odczytania credo z nieba znaków Farmaceutom – skutecznych medykamentów Głodnym –miłosierdzia i zawsze ciepłej strawy Honorowym dawcom –by mieli tkankę zdrową Imprezowiczom –nieustannej radosnej zabawy Jedynakom – nie bycia nigdzie i nigdy w ogonie Kierowcom –jazdy bez awarii, stłuczek i kolizji Lekarzom – trafnych diagnoz i udanych operacji Łatwowiernym– życia bez naiwnych momentów Marzycielom i wieszczom – spełnionych ich wizji Niedowidzącym – dobrych szkieł do bliży i do dali Oficerom –wyszkolonych żołnierzy na poligonie Poetom –nieskończonej weny i twórczego pisania Quasi prawdzie – rychłego końca bez prawa powrotu Rządowi –mądrego wysłuchania głosu nas-Polaków Specjalistom- ciekawych nowych różnych patentów Twardogłowym –żeby do czegoś się dziś przekonali Usychającym z tęsknoty – wreszcie doczekania Xymenie –sąsiadce zawsze tak udanych obiadów Yeti-by więcej nie zostawiał na śniegu już śladów Zawodnikom –gradu rekordów pucharów i medali Ździercom – odzyskania dobrego serca i przymiotów Żeglarzom –dopłynięcia tam gdzie czeka nowy ląd ---------------------------------------------------------------------------- Życzę wszystkim Wesołych i Zdrowych Świąt…

Oto czym światu jestem od zewnątrz: Wodą spokojną bez cienia fali, Lustrem bez rysy pomimo żagli, Co tuż nade mną w szale tną niebo. A pod tą taflą mknie wodospadem W samo dno strugą do gardła głębin, Gdy wkładam język pomiędzy zęby - Krew, co po trzewiach roznosi ranę.

zgubiłam się w wielkim tłumie nikt mnie nie pociesza niewielu rozumie miejsca tak bliskie stały się dalekie proste splątały ścieżki człowiek nie jest człowiekiem przyjaciel stał się wrogiem komedia w horror zmieniła uśmiech zastąpił smutek prawdy już nie ma biegnę za czymś nieznanym szukając zgubionej drogi tchu zaczyna brakować ciemność roztacza się wokół obok stanęła nadzieja ona wiele zmienia zgubione odnajdzie marzenia z nią świat mój będę zmieniać

budzi się znowu w miękkiej kołysce z wosku złotego wycieka wciąż zło uśpiona złudą lękiem spowita jak pająk muchę chce wyssać ją światło księżyca ciemną swą stroną słowa cichutkie spowija całunem ledwo słyszalne o pomoc proszą choć wiatr zza oknem szumieć wciąż umie lalko kochana tak to już jest że w ciszy krzykiem potrafi być szept

I wejdę w tą twoją jedwabną ciszę, wyszywaną latami, I wejdę w nią lekko... Narysuję ci na ustach znak moimi wargami. Wejdę w twoje granice - i zatrzepoczę rzęsami... W hałas przez szum liści rozbrzmiały wpadnę i w twoje dłonie wciąż niepozornie zachłanne, niedotykające na przekór, czasami. Wpadnę do ciebie - tak jak lubisz najbardziej... W te same miejsca choć wciąż niepoznane i jeszcze, jak zawsze, wpadnę do ciebie na poranną kawę. Upiję się twoim gorącym oddechem, odurzę tobą moje drżące nozdrza... I wtedy zakochasz się we mnie i wtedy zakochasz się bez granic... Na pewno się zakochasz...

choć sama kochać nie umie wie kiedy kochasz lub nienawidzisz bez znaczenia filtruje by zarobić żerując na nadmiarowej uwadze wysysa wyklika cię do cna

Jedne są oczy z nich dwie prawdy biją Słowem pochwała po grzbiecie kijem Gładkie wyrazy w kłamstwa ubiera Każdy kto w ekran zezem spoziera

Najkrótszy dzień, najdłuższy dzień Wahadło planety zamarło Dalej można tylko wracać

zamknięte oczy oddech spokojny leży niepozorny tutaj go nie ma dla niego ziemia spektakl zaczęła oddając marzenia tak jak prawdziwe choć inne nieznane życie wątpliwe zakłamane co tu jest faktem tam równoległe niby podobne jednak obłędne

Muszę zdobyć Twe serce W zimowy i śnieżny czas Zbliżyć się do Twoich ust Być tak blisko Powiedzieć tylko dwa słowa: ''Pragnę Cię'' To wszystko I odkryć z tobą Niezbadany miłości ląd Mieć cię w swoich ramionach To nie błąd To życie I bycia we dwoje przeznaczenie Bo bez ciebie Puste jest moje istnienie I nie ma nic więcej Poza błękitnymi chmurami To nie nazwane coś Między nami

Lato jesień w zimie wokół same szarości spalone brązy gdzie niegdzie przemyka się zieleń stanąłem zdumiony przede mną zielony krzew jak ten który objawił się Mojżeszowi gorejący rozsypanymi na nim czerwonymi koralami na dywanie z listków wyszło na chwilę słońce piękne jagody mienią się perliście krwistą czerwienią cieszą są śliczne jak diamenty zamieszkało w nich piękno lata i jesieni 12.22 andrew jadąc rowerm zatrzymał mnie ten krzew przed posesją stojący

Zielona miedza, koło miedzy sad. A w nim jabłonie kilkadziesiąt lat... Wiele się działo, gdy tak sobie rósł. Dziadek na wozie swoją wnuczkę wiózł. Zbierali jabłka w kosze z wikliny. Mijały długie czasem godziny. Nikt nie narzekał, słychać było śmiech. Reszta rodziny była w sadzie też. Nie ma już dziadka. Gdzie jest tamten sad? Została miedza, uśmiech wnuczki zgasł...

W Sopocie na wakacjach zdarzyła się sytuacja: Rybka złowiła Rybaka bez żony i nie-biedaka! Wdzięczyła się, przymilała o Trzech życzeniach wspomniała: °Chciałabym złożyć przysięgę, jak mnie poprosisz o rękę... °Chciałabym dom bardzo duży, jak już ten skansen wyburzysz °Chciałabym mieć trenera, żeby w rozwoju mnie wspierał Słuchając Rybak notował obmyślał w głowie planował W nocy zamówił taryfę I uciekł na Teneryfę Rybka została w hotelu z rachunkiem w pustym portfelu ___ 20 grudnia obchodzimy Dzień Ryby (🐠🐟🐡) ~

@Rafael Marius @Tectosmith temat uzależnienia i współuzależnienia, to temat-rzeka i mniej lub bardziej tragiczny koniec :( To prawda i lepiej dla tej strony, aby to zrozumiała i odeszła, ale wiadomo jak to bywa, czasem „za wszelką cenę”

Bo tak działają uzależnienia :-)

@Rafael Marius Ten kto przeczyta będzie świadomy, że takowa możliwość istnieje:-))) Ty przeczytałeś, więc możesz spać spokojnie i podzielić się mocą z bliskimi:-) @Marcin Szymański Nie do końca zrozumiana moja intencja...Dziękuję i miłej nocy życzę:-) @kwintesencja Dziękuję Ci bardzo:-) Miłej nocy!

A ja drzewa głaszczę i całuję :) Trzeba być czasem wariatem, żeby nie zwariować ;)

Czutałam wcześniej i coś miałam napisać, ale nic mądrego nie wymyśliłam. Jednak!!! Pod wpływem utworu przypomniał mi się smak serka Fromage, którym kiedyś się zajadałam. Pozdrawiam @Leszczym 🤗

autorka spojrzałam w zieloną lustrzaną bombkę w zielonej poświacie twarz włosy dłonie zielonkawe w zieloności choinki lampek szkła w krągłych kształtach krawędzi przedmiotów i tylko w kuchni sernik zapachniał złociście

@Tectosmith Dziękuję i Tobie również smacznego :) @Olgierd Jaksztas Naprawdę jest wymyślona😳 a już miałam biec do najbliższej katedry, by poszukać wizerunku Świętej😁 @Andrzej_Wojnowski Dziękuję za fajną muzyczkę i podobanie :) Pozdrawiam! @Cor-et-anima Kiedyś myślałam, że czas świąteczny jest dla każdego czasem pełnym radości i cudów. Historia ś.p. Koleżanki z pracy uświadomiła mi, że można mieć ogromną traumę z tym pięknym okresem. Przyznała się, że nienawidzi Świąt Bożego Narodzenia, bo w grudniu - w jakimś przedziale czasowym - na jej rękach umarło trzech członków najbliższej Rodziny. Może twoja szefowa przeżyła podobne emocje... I myślę, że powinnaś kontynuować składanie życzeń nie oczekując nic w zamian, to zawsze jest miły akcent w szarej codzienności. Pozdrawiam i życzę Wesołych świąt 🤗 Otóż to. Dlatego lepiej stać na brzegu i po prostu się przyglądać z daleka. Dziękuję za wierszyk i podobanie! :))) @Leszczym @opal @Giorgio Alani Bardzo dziękuję za przychylność!!! :)))

Obraz – ledwo słyszalnie: zbywam Cię milczeniem... Dziad: Słucham? Że co, że mnie sprzedajesz? A w ogóle pomyślałeś, czy ktoś zechce mnie kupić? Nie licytuj się ze mną!! Warszawa – Stegny, 20.11.2022r.

Witam - dokładnie tak - cisza nie boli leczy - Pozdr. Witam - miło że czytasz - dziękuje - Pozdr. Witam - zgadza się są lubiane - dzięki za czytanie - Pozdr. Witam - też tak sądzę - miło że czytasz - Pozdr.zadowoleniem. @Marek.zak1 - @Cvir - @Kwiatuszek - @Tectosmith - miłe te wasze serduszka za które ślę uśmiech.

"Hipopotamie, hipopotamie, niech się przedstawię- na imię mam Janek. Ja dużo pytam i wszystko chcę wiedzieć, Chętnie dziś z Panem słówko zamienię. Czy coś by Pan przeciw miał kilku pytaniom?" "Ach skądże! Ja chętnie odpowiem na nie". "Hipopotamie, hipopotamie, czy lubi Pan spać na miękkim tapczanie?" "Na miękkim tapczanie? Ach tak, oczywiście, Na takim mebelku najlepiej się wyśpię". "A czy na pianinie lubi Pan spać?" "Ach nie, na pianinie wszak tylko się gra!" "Hipopotamie, hipopotamie, czy lubi Pan pływać na błotnistej tamie?" "Błotnista tama? Tak, to jest to! W błotnistej kąpieli ja pływam non stop". "A w czekoladzie Pan pływać by chciał?" "No nie, taka gorąca, toż bym się bał!" "Hipopotamie, hipopotamie, czy lubi Pan jajka jeść na śniadanie?" "Jajka? Ach tak, oczywiście, że lubię Jedno o siódmej, o ósmej drugie". "A tort orzechowy chętnie Pan je?" "Tak, lecz na deser, na śniadanie nie" "Hipopotamie, hipopotamie, czy chętnie pomaga Pan w kuchni mamie?" "W kuchni? O tak, ma się rozumieć, Ja sprzątać, gotować najlepiej umiem". "A ciasta Pan piecze, hipopotamie?" "Oj nie, to jest dla mnie zbyt skomplikowane". "Hipopotamie, hipopotamie, czy Pana to zdjęcie w tej złotej ramie?" "Zdjęcie? Tak moje jest, w rzeczy samej. Czyż nie jestem pięknym hipopotamem?" "A brzydkiej fotki nie ma Pan żadnej?" "Brzydkiej? Ach nie! Mam tylko ładne!" "Hipopotamie, hipopotamie, odpowie Pan jeszcze na jedno pytanie?" "Odpowiem, owszem lecz może nie dziś. Teraz do domu już muszę iść" "A jutro chwilkę będzie Pan miał?" "Jutro? Nie bardzo, bo będę prał" "Hipopotamie, hipopotamie, a może pojutrze porozmawiamy?" "Pojutrze? Niestety, lecz nie dam rady, Jadę się kąpać nad wodospadem" "A może za tydzień albo za dwa?" "Ach, też jestem zajęty, no nie mam jak!" "Hipopotamie, hipopotamie, a czy Pan przypadkiem mnie tutaj nie kłamie?" "Kłamie? Och nie! To wykluczone! A może przepytasz tak teraz wronę?" "A wrona ma czasu więcej niż Pan?" "Wrona? O tak! Ona zawsze czas ma!!!" Adriana Gawrysiak

Odwróciła się do niego plecami. Jej wiotkie ramiona jeszcze bardziej w dół opadły, gdy wzrokiem cierpiącym oderwała się od jego twarzy. Stała tam jakiś czas. Jak posąg - sztywno, prawie nieruchomo. Chciała zapłakać, podjęła mozolne próby, kilka razy. Na próżno. Łzy nie popłynęły, choć w duszy powódź jak rzeka wartko się wiła. Łzy... Jej broń zawiodła. Odeszła w pośpiechu daleko na jego gest nie chciała już czekać. Odeszła, by ze swoim żalem jak z miłością życia w odległym kraju zamieszkać.

w piwnicznej izbie siedzę sam nad kuflem pełnym piwa oczyma wodzę tu i tam a głowa mi się kiwa ja nie dbam o czerwony nos i o to że wciąż tyję ja biorę kufel w ręce swe i piję i piję i piję Mars. Jowisz. Neptun. Saturn. kwantowy teatr galaktycznych kreatur! a gdybyś tak mi wybór dał dziewczynę konia trunek i rzekł wybieraj co chcesz sam ja płacę za rachunek na próżno dziewczę wdzięczy sie a koń wyciąga szyję ja biorę kufel w ręce swe i piję i piję i piję... Aktyn. Wanad. Bizmut. Astat. w grawilocie nawalił booster i termostat! a gdy nadejdzie Sądu czas i stanę u stóp tronu pokłonię ja się panu w pas i rzeknę bez pardonu rozkoszy rajskich nie chcę znać ni wiedzieć gdzie się kryją lecz tam mnie panie Boże wsadź gdzie piją gdzie piją gdzie piją.... do dna!

Trzymam Cię za słowo. Wesołych świąt :-)

A ja się przyznaję, że nie domyśliłbym się, że takiego słowa nie ma w słowniku. Wydaje się być takie naturalne. Dla mnie to wygladało jakby wypowiedziała to kobieta. W ogóle czytając czułem się jakbym patrzył jej oczami na to, co zastała u byłego ukochanego i to ostatnie zdanie mnie zastanowiło. Bardzo ładnie. Pozdrawiam :-)

to prawda, początek niewiele wyjaśnia, "nim" jest były partner osoby mówiącej, która wtajemnicza w swoje życie osobę postronną Oba znaczenia pasują, do tej kawalerki wprowadził się "on" po rozstaniu ze swoją partnerką, na pierwszy rzut oka wydaje się, że urządził się przytulnie w nowym życiu (strofa druga), nawet kogoś tam sobie sprasza i próbuje coś budować na nowo (strofa trzecia) odważyłam się właśnie użyć tego słowa, dziękuje bardzo za komentarz, "zniweczył życiowy rearanż", bo stwierdził, że jednak nie chce żyć bez niej, ale już jako otwartą pozostawiam kwestię kto (ona czy on) wypowiedział ostatnie zdanie, ale chyba oboje za sobą tęsknią pozdrawiam :) Dokładnie tak, bardzo celna obserwacja. Przygnębiające takie życie, pytanie czy da się temu zapobiec, czy to tylko rutyna, czy los.

@Manek Ładne. Przywołuje piękne chwile. Ciekawe czy tak było naprawdę? A u mnie pierwszy raz to było już na początku przedszkola i wspominam do dziś z łezką wzruszenia. Skorzystałem z pierwszej okazji, która się nadarzyła. Nie należy przesypiać życia na leżakowaniu.

@Rafael Marius wycinek z życia, bardzo błyskotliwie zrelacjonowany

dziękuję, życzę Ci miłości, zdrowia i spokoju w te Święta

@violetta Dziękuję!!!

@Tectosmith a jakież to masz poglądy, że Cię to dziwi?:)

To prawda mnie się bardzo chce, każdego dnia coś ciekawego i nowego zauważam. O tyle mi jest łatwiej, że mieszkam w centrum Warszawy, gdzie dużo się dzieje. Ale w sumie wszędzie dzieci szybko rosną. Dzisiaj spotkałem małą sąsiadkę jeszcze niedawno nie chodziła, a teraz już dzielnie szła korytarzem z dwiema pustymi butelkami żywca w obu małych rączkach prosto do śmietnika. Tym razem nie udało się. Zgubiła po drodze. Może jutro będzie lepiej, gdy będzie troszkę starsza. Dziękuję.

Ref: Jest pakiet na życie i pakiet na zdrowie, - i na włamanie, a nikt mi nie powie, że kupił asisstans od zdrad i rzucenia. Ubezpieczalnia pakietów tych nie ma! Wyobraź sobie, że płacisz składkę. Co miesiąc drobną - za powodzenie. Uzbierasz całkiem pokaźną wartość: małżeństwo w cenie! Jeśli się jednak zdarzy wypadek, którego wcześniej nikt nie planuje, że z dymem pójdzie co obiecane: życie w rodzinie... Na pocieszenie: ubezpieczenie! Ref: Jest pakiet na życie i pakiet na zdrowie, - i na włamanie, a nikt mi nie powie, że kupił asisstans od zdrad i rzucenia. Ubezpieczalnia pakietów tych nie ma! I ze świadczenia będzie wypłata na psychologa, może psychiatrę, czerwone buty, czerwony lakier. Gratyfikację. A sprzedażowo: rynek obszerny. Kredyty wiążą, czemu nie pakiet (AC na MIŁOŚĆ i zagrożenia). Złóżmy się razem. Ref: Jest pakiet na życie i pakiet na zdrowie, - i na włamanie, a nikt mi nie powie, że kupił asisstans od zdrad i rzucenia. Ubezpieczalnia pakietów tych nie ma!

@Rafael Marius OC jest obligatoryjne. AC dodatkowe. Ciekawa jestem proporcji. Trochę wiersz jest o biznesie ;) a trochę o konsekwencjach i tym, że kasa łączy, bardziej niż wizje. Dziękuję, że tu byłeś. Pozdrawiam, bb

@Rafael Marius Dokładnie tak to odebrałam. Bardzo dobre porównanie.

@Leszczym Ciesze się niezmiernie.

@opal Bardzo ładnie, pomimo że religijnie. A pobożne wiersze rzadko kiedy mi się podobają.Paradoksalnie, bo jestem wierzący. Nieraz próbowałem sam taki napisać, ale były wszystkie okropne. Może kiedyś mi się uda. Twoje pisanie jest dla mnie zachętą i nadzieją, że można.

W dzisiejszej gonitwie na chwilę przystanąć usłyszeć szept śniegu w wszechobecnym krzyku i dostrzec na niebie z Mikołajem sanie podarować słowa przemiłe po cichu :)

@lena2_ Ekstra super !!!

Ha ha ha ha ha. Smacznego :-)

@lena2_Leno, tak jak napisałem powyżej, to tylko takie moje spostrzeżenie. Zmienisz czy nie, wiersz mi się podoba. :-) Pozdrawiam!