Ranking

Zabawka zabarwiona zachłannym zepsuciem, ziąb zdrewniałej zadumy, zagląda znajomo. Zaślepiona zaborczo, zmęczeniem zdradzona, zapłakała znienacka - z zapiekla zanuci. Zwolnij, zaciśnij zęby, zechciej zwinąć zorzę, zygzakiem zawstydzenia, zmysłem zauroczysz. Zachętą zapłoniona... zredukuj zaloty, zjedz ziarno zakochania, zasiew zżęty zbiorę. Zetrzyj zwiędłe zuchwalstwo, zamorduj zwątpienie, zwiotczały zwój zgryzoty - zaciskiem związani. Zatroskana zapędem, zacny zydel zajmij, zaś... zapiecek, zacisze, zanim znów zawiedziesz. Złodzieju zakłamania, zawiadowco złości, zakaz?... Zatem zawrócisz, zgliszcza zostawiłeś. Zalęknione zgorzknienie - zadość złudnych zmyłek, zadymiony znicz - zazdrość, złoczyńcy zakopci. Znowuż zmrok zapanuje, ziemia zesztywnieje, zdrowy został zaprawdę... zakałą, zakalcem. Zabłąkane zmartwienie, zakwasem zasiarczę, zapomniałeś zapłaty - zbytek... zamień zerem. ............................................................................... "Splecione ręce:) splecione nogi:):) co zrobić z zapętleniem gdy rozchodzą się drogi:(" - Latest Posts - Szczepionka.

Porusza wyobraźnię, świetlista obecność na nocnym niebie. Daje nadzieję.

"Z" jak "Zorro" :). Pozdrawiam

życie jest tak samo nieuniknione jak śmierć jedyną różnicę czyni w którą stronę biegniesz

dziś mam zły dzień widzę zgniły horyzont dziś mi nie pasuje klucz do drzwi zacina się dziś mam zły humor wiatr i deszcz czyli trudne dziś szukam prawdy o tym co było co będzie mocno czuje że jutro będzie wygrane brud zamiecie

Wesołe jest życie staruszka to slogan i ja jemu przeczę bo młodzi to sobie poradzą nad starcem musimy mieć pieczę. Tu wszystko zależy od wieku czym wyższy to więcej kłopotu bo parzyć już trzeba mu ziółka jak gdyby nie było kompotu. Ziemniaki koniecznie tłuczone masełkiem polane obficie ktoś z boku szyderczo wyszeptał ten staruch to klawe ma życie. Gdy trzeba to zmienią pampersa niekiedy to tylko raz dziennie nie dadzą mu pospać do woli cóż z tego, że czuje się sennie. Gdzie tutaj ta nutka wesoła od której ten wierszyk zacząłem nie powiem, bo ja jej nie jarzę szukałem ją nawet pod stołem. Pod stołem leżało zwierzątko a ściślej to był mały piesek bo dziadek się zachowywał jak wyrośnięty osesek. Na stole leżała ceratka na szyi mu wisiał śliniaczek bo dziadek przy stole tak jadał jak w chlewie maleńki prosiaczek. Jak zwykle dokoła naświnił co nie zjadł pod stół cichcem rzucił a idąc od stołu na tapczan fikusa w doniczce przewrócił. Ja czekam na jakiś eliksir by cofnął mnie do mej młodości a za to odstąpię bezpłatnie sklerozę, zawały, ból kości.

Widziałem twój profil w półcieniu, w lustrze stojącego trema… ― w ogromnej fabrycznej hali… Szłaś zgarbiona, spowita gęstą czernią długich włosów… Twoje usta, twoje oczy… … twoje zamyślenie… Omiotłaś mnie spojrzeniem, zapachem kwiatów… … senną wyobraźnią… Świadomie? Bezwiednie? Nie wiem ― czy mogę… A gdyby ciebie zapytać? … pewnie i tak nie odpowiesz… Zbyt wiele oddziela nas pokładów czasu, przeszłych epok… Mieszają mi się obrazy w kolorze sepii ― z popękaną emulsją wyblakłych ust… Czyich? … pozaginane kanty zdjęć z głębokiej otchłani, przepełnione szumem milczenia… Twoje włosy opadają na mnie w wyobraźni… ― twoje oczy… Powiedz mi… Powiedz… … powiedz… Wiem, czuję… ... ale nie wiem czy mogę… Mogę? (Włodzimierz Zastawniak, 2021-09-20)

Zmienny rodzaj nocy Ciemniejszej puenty istot Podział wszystkich słyszalnych fragmentów dróg . . . Cierpliwość Karmionej Zachcianki rozsądku Istniejącej progresji Ćmy Lustrzani złodzieje Wtopieni konwencją Bezimiennej gry Syndrom uchwytnego wstydu Idea Iluzji Przechodzi Znów Licząc genezę Zaczętej próżności, Sensu odgadnionego … Poczęcia Dni podobne Do Dni Snów Spotkana Mantra Zaczyna się … Zmienia się w podróż WARSZAWA

Tęcza udziela się roślinom, zwierzętom. Złotawa jest żaba, niebieskie są ptaki… Patrzę na krainę fantazji, dzieciństwa ?

Pewien Szwajcar, mieszkaniec Lucerny, nieodmiennie swej żonie jest wierny. Choć wabiły go młodsze, to do żadnej nie odszedł: „Ja na inne nie jestem pazerny.”

Nadzieja Matko, w twoim ogrodzie same jabłonie. Uginają się pod ciężarem dojrzałych owoców. Pozwól, zabiorę jedno jabłko. Zanim przekroję na pół, wyłuskaj pestkę miedzianą. Wymień na szczerozłotą. Sztokholm, wrzesień. 2021.

Myślisz, że los ci sprzyja. Ufając swej sile położyłaś fundament codziennej pewności siebie - i z uczuciem beztroskiej błogości mnożysz wciąż swoich zwycięstw i sukcesów chwile. Niecierpliwie nawlekasz dni na sznur swych planów; żonglujesz zadaniami, a nic nie upada; czy twą drogą jest szczerość, czy też maskarada, dzierżysz ster – bo nie zniesiesz innych kapitanów. A jego wierność wisi na nici pajęczej, którą ja w trzymam w dłoni – wiotką i nietrwałą; jak mało trzeba, by co wzniosłaś się rozwiało odsłaniając znienacka złudnych marzeń tęczę... Nie bój się – moje ręce tej nici nie przetną; ciebie chroni przysięga – i on jej nie złamie; na to masz moje słowo: bezstronności znamię; nie wymknie się z twych ramion ścieżyną sekretną Nie jestem ci przychylna – nie licz na współczucie, pozostając w bezruchu wstrzymam dłoń jedynie; ja wiem, że twoje życie to taniec na linie popisy na trapezie, skoki na batucie.

@Leszczym Uważaj, żebyś jej czasem nie zgubił, przyda się jeszcze:))))

-- Do córki Weroniki. Nigdy nie zapomnę tego przepięknego obrazu prześwitujących promieni kończącego się lata. Prześwitujących przez Twoje złote włosy podczas porannego czesania przed pójściem do przedszkola. 13 wrzesień 2021

@corival Ja zatoczę wielkie koło i coś szrajbnę na wesoło a na smutki przyjdzie pora teraz wrzucam je do wora. Pozdrawiam :))) HJ

@[email protected] Dziękuję, widzę, že odpowiedzi w formie wierszyków to taki zwyczaj u Ciebie? Myślałam, że nikt nawet nie zauważy moich wierszy, dużo ludzi świetnie pisze. Za przywitanie również dziękuję @Sylwester_Lasota Najpierw czytać, a teraz można zjeść? dziękuję i pozdrawiam. Emotikony nie przeszkadzają? Nie nadużywam ich, nie każdy lubi.

@WarszawiAnka Szczególnie podoba mi się forma wiersza. Podziwiam zgrabne wykonanie. Zawiłe ludzkie losy, nici i niteczki, drogi, ścieżki i śnieżynki... ambicje, pewność siebie czasem walą się w gruzy, kiedy upada (albo ginie) szary, nie doceniany, a podstawowy filar gmachu. Pozdrawiam :)

@WarszawiAnka super końcówka, całość też na tak, zdecydowanie.

@Marianna_ I tylko mi skrzydeł brak, abym mogła odlecieć jak ptak :)

Pewien Jerzy kolce jeżu mierzy. Zwierz się jeży.

Patrzę w niebo i podziwiam księżyc. Za każdym razem wygląda inaczej. Wtem przysłonił go tajemniczy ptak, jest on ziemskim natchnieniem.

Ta po kolendzie To nie siędzie Zbytnio zużyta Na urzędzie

Straciłem narzeczone. Zostały bóle fantomowe.

@Konrad Koper :)

@Henryk_Jakowiec Wcześniej chyba się naćpali

@Konrad Koper Wróżyła babka na dwoje a ja z boku sobie stoję. Serdeczne pozdrowienia od pradziadka Henia :))

@Henryk_Jakowiec Dobrze, że pies !!

@Konrad Koper zabawne

Mój los charakteryzuje liczba : 41307 Trochę znana, trochę odmienna…

Zrobić krok do przodu, zacząć tańczyć w obłąkany rytm świata, czy przezornie się wycofać ?

Z lekkich i czystych kryształów budujemy cudną wieżę, sięgającą… Nie potrzeba słów !

Tańczyć w rytm świata, rozumiem jako zrzeczenie się swojego własnego - rzucenie się w rzekę miliardów dusz, aby samemu się w niej rozpłynąć. Większość kończy co najwyżej słabo, tak więc szansa, że jakikolwiek inny rytm jest właściwszy od rytmu świata, jest ogromna.

Trująca Najeżka najeżyła się.

@WarszawiAnka Trzy lub cztery do cholery! Patrz... piąta się pląta. Et alteri. Miłego dnia.

Człowieka ukazał za pomocą prostych figur.

@Konrad Koper to pytanie dla mnie :) Picasso (a dla wtajemniczonych, pierwszy był Braque)

@Konrad Koper Coś mi to przypomina (czyż wszyscy tak nie zaczynamy? my czarodzieje 21 wieku)

bym widział jak Babinicz.

@Antoine W Przemiana bohatera !! Kmicic - Babinicz.

@Konrad Koper Ostatnio widziałam górę lodową na niebie, a niekiedy bywają i góry z ośnieżonymi szczytami... Pozdrawiam :)

Jest niczym czysta woda i przypomina słońce wschodzące, zachodzące… Mówi językiem : liści, traw, kwiatów, zwierząt czy wodospadu, źródła… Kiedy duchy wstępują, jest marzeniem, nirwaną. Może być też zagadką.

@Konrad Koper - witam - tak to jest z ową poezją - lubi się przebierać w to i tamto - Spodobało mi się dziś u ciebie. Pozdr.

Dusze obrzucili złotem. Potem ciało ukamienowali.

@Konrad Koper Hej! Jak sam za pewne wiesz, szachy obfitują w różnego rodzaju słupki: Strategia, gra pozycyjna, taktyka i inne rzeczy; tak i cała gama emocji towarzysząca grze. Najlepsze jednak jest to, że grasz online z widokiem kamerki; a po drugiej stronie jakaś kobieta obnaża się, ściągając stanik przed szachownicą-:)) I jak tu grać - to tylko przykład. Szachy są świetną grą; kształtuje wiele w człowieku. Kiedyś myślałem, że to sposób na życie - były takie momenty.Ale z biegiem lat, pragmatyczne myślenie przerosło logikę, przez co doświadczenie narobiło mnóstwo ścieżek, po których kroczyłem. Tak samo jest z poezją, na którą przeskoczyłem- jakby z kwiatka na kwiatek przeskoczył bąk-:)) Tu mi dobrze - jest mniej inwazyjna. Pozdrów Ewkę ode mnie! Konrad. Pozdrowionka dla ciebie I w zdrowiu @Konrad Koper I dwójka potrafi narobić niezłego bałaganu w głowie GM, IM, FM Też mam dwójkę; w sumie każdy ją ma -:))

Wzleciał czarny orzeł zasłaniając chmury. Nieprzyjemnie „krakał”. Trzepotał skrzydłami. Założył koronę drogą i szkarłatną. Nasze serca stają.

Luba idźmy do pomarańczarni.

@Konrad Koper o jakie fajne, jakie fajne :))