Ranking

On nazywał go pracusiem choć ten pracy się nie imał więc skąd taką miał opinię a no stąd, że fason trzymał i jak zwykle nie przepuścił żadnej pannie na zabawie tutaj wtrącę sprostowanie bo należy dodać prawie. Prawie robi nam różnicę ale jemu bez różnicy było to, że panna w spodniach czy w sukience lub w spódnicy gdyż te części garderoby tylko ciało otulały a on zwykle na początek choć niemrawy był i mały rosnąc w siłę i w długości na ich ciele się odciskał i to była jego praca więc pracusia miano zyskał.

Każdy jest poetą tylko nie zawsze mu się układa w życiu jak to w życiu często czeka rebus albo szarada bo często to jeszcze nie to każdy jest poetą tylko nie zawsze mu się rymuje w głowie jak to głowie nie zawsze myśl do myśli pasuje że często to jeszcze nie to każdy jest poetą wierszem próbuje przemawiać do kwiatka albo ptaka a strofy jak to strofy znają te wszystkie zaklęcia choć często to jeszcze nie to każdy jest poetą pisze cały czas od nowa muza cicho podpowiada słowa muza jak to muza ma zalety i wady ale przecież jest śliczną kobietą każdy jest poetą próbuje co dzień zrobić selfie na tle całego świata a zdjęcia jak to zdjęcia lądują w koszu razem z pustą kasetą każdy jest poetą tylko często nie ma o tym pojęcia

nad wejściem podkowa próbowałeś wykuć szczęście dla niej leżącej książki jedne zatrzymały się na ostatnim słowie umarły te których już nie przeczytasz nie przegrałeś na zawsze będziesz w moim sercu braciszku

Drogi Jacku rozum niczym kiedy krew odplywa z niego przeciez ona wszak wedruje do "rozumu" lecz mniejszego Tak natura nas stworzyla czy jak wolisz ten Najwyzszy by za wlosy lub za noge ciagnac dziewcze do jaskini Rozum wtedy nie potrzebny tylko trzeba sporo krzepy przez to ciala sterowaniem sie zajmuje ten ciut mniejszy :D

wstawiasz Waści takie teksty których nie powinieneś pisać obnażając sekret mężczyzn może lepiej milczeć - cisza jednak skoro poruszyłeś kilka faktów - racz wysłuchać o Nich słowa niezbyt miłe rządzi ponoć nimi d... a co Nami stale rządzi przecież każdy w sobie ma cóś cóś co nieraz coś tam drąży myśli za Nas - to jest "pracuś" co by nie rzekł to są fakty coś kieruje Nami Nimi jest motorem prokreacji prowokuje durne czyny szczęściem dla nas że Najwyższy co się Jemu bardzo chwali dał nam rozum byśmy wszyscy czasem z niego skorzystali Pozdrawiam

Dziwnie tak smakują Myśli bolesne i słodkie Dzień po terminie Pokryte pleśnią zielonkawą Oślizgłym nalotem uczuć Których się nie je Przeobrażonych okropnie Te najgorsze Do których się nie wraca Nie do zaserwowania Na tacy wielkich słów A jednak kusi mnie Żeby zatopić swoje kły W głębi smaku I w pustce serca

graphics CC0 Już noc - i tulą kaloryczne sny ciepłe księżyce upaprane w komie gdzie despotyczne heroiczne kły jej aparaty uzębienia komet Pneumatyka purpurowych ust chlorofil spływa po aorcie z szeptu na papilarnym dotlenieniu biust i drżący migdał - seledynu retusz Ciemna jagoda czy hurma hebanu? przymila struny fosforycznych włosów do których wabik dźwięku dopieszczano kosmiczną nitką stereofonii głosu --

dziś dołączam się do życzeń lub dołanczam jak kto woli z cierpliwości pakiet ćwiczeń znieśmy godnie i w spokoju przeżywajmy w swoich domach Mękę Pańską Zmartwychwstanie Chrystus dla nas śmierć pokonał byśmy mogli Jemu zanieść nasze troski i zmartwienia chwile szczęścia i radości oraz słowa dziękczynienia z naszej drogi do wolności póki co to wśród najbliższych szaleństw w rannym oblewaniu najsmaczniejszych potraw wszystkim i umiaru ... w odkażaniu

Wyjął go rano i przeczytał. Był wilgotny i z lekka mięciutki. Widocznie do skrzynki napadało. Treść wytrysnęła radością. Ochlapała samouwielbieniem wnętrze umysłu. Skłoniła też do pewnych działań. „Obywatelu! Prostowniku Umysłów Naszych. Obrońco Ciśnionych itp. Ulituj się nad ludem zbłąkanym. Za swego żywota, wejdź na godny ciebie Ołtarz. Po co mają biedacy nieprawomyślnie zbłąkani, po twojej śmierci trupa dźwigać.” A zatem z powodów mu znanych, począł czcigodne członki na podium wdrapywać. Rzecz jasna na Liczbę Przed Liczbami. A gdy już stał, błyszczał tyłem, gdyż wchodził jak zwykle słusznym przodem. Poślizgnął się normalnie na Jedynej Prawdzie. Wdepnięcie w alternatywną było durne. Poza horyzontem jego pojmowania. Wspomniana prawda, spłynęła po nim. Tak spływa z Byle Byka tombakowy pył. Wchodzący na Zasłużony Szczyt, spadł na kamienny padół. Opuścił go w tej samej chwili, z uwagi na walnięcie głową o wystający kant. Chwila! Jaki kant? Nie w jego przypadku! Jaja sobie robisz? Jakbym śmiał… rozumiem… ale tak czy siak, wytrwali wyznawcy musieli zwłoki dźwigać. Na piedestale oparli o Zwierciadło i bobkowe liście, dla zwiększenia blasku… znowu z tyłu. Później żałowali nierozsądnej decyzji. Bo trzeba uczciwie przyznać, iż niewielu do takiego Porąbanego Spadnięciem, swe modlitwy kierować chciało. Tym bardziej, że świeży święty, zaczął niemiłosiernie cuchnąć. Niweczył smród rozkładu jeszcze większym fetorem. Mówiąc delikatnie… niechęcią dla wielu… to znaczy… bardzo wielu… … a może jednak… bardzo bardzo wielu…

Gdybym ja był wielki pan? Gdybym był bogaczem.... Mars. I Saturn . I wojenny stan ! niestety ubogi jestem raczej.... Kevlar. Struny kosmiczne. Merkury. Gwiazdy neutronowe. Pulsary. i czarne złowrogie dziury! Bajka? przecież to nie do wiary! niechaj siwiznę mą odkryje fryzjer ufam nigdy mi nie przyjdzie w hańbiący umiar wrosnąć ! Już maj i matura za pasem! czas dorosnąć!

Panowie, prawdę tu piszecie, tylko to jest niestety Wasz punkt widzenia. : DDD Z naszej strony: mężczyzna wspaniałą zabawką być może... jeśli mu, do tego wspomnianego rozumu dojść nie pozwolę. Tkwi w niewoli, trudno przecież ,,łatwy" był... Pozdrawiam ; )

nikt mi już nie naprawi tej niepewności nabytej nic nie zaboli śmiertelnie nic nie ucieszy do płaczu nauczyłem się kochać świadomie więzów nie zaciskać na wieczność by przy zbyt mocnych napięciach z pokorą przyjmować pęknięcie pan co spogląda w przyszłość z szafy wyciąga koszulę aby przykryć mankietem świeże otarcia nadgarstka

Kto raz spojrzał w jej oczy ten już nie mógł zaprzestać Czarne dziury i nicość martwych gwiazd cały wszechświat W zimnej izbie chowana w alkoholi oparach Uczuć dobrych nie znała, gdy szukała po barach Ojca, braci i wujków odwiedzała nierzadko Smalec, grypsy nosiła oraz usta z pomadką Niewiadome dźwigała w końcu to wyleciało Było małe i śliskie i cichutko załkało Wzięła w dłonie malutkie przytuliła z czułością Krótki oddech ostatni był ostatnią miłością Do torebki foliowej z uśmiechniętym owadem Spakowała swych wujków, braci, ojca przykładem Wyszła z domu jak stała nawet drzwi nie zamknęła Poszła w las się przytulić do pobliskiego drzewa Ludzie szepczą i syczą: to puszczalska gówniara Zdjęła majtki na drodze za marnego talara Podła z niej była suka i jak suka tu zdechła Przywiązana do drzewa z tym spojrzeniem na przestrzał Tylko szkoda dzieciaka, co mu życie zabrała Mogłaby je wychować, ale je zmarnowała Kto raz spojrzał w jej oczy ten już nie mógł zaprzestać Czarne dziury i nicość martwych gwiazd cały wszechświat

Jedna, znana mistrzowi od dawna szlachcianka, zjawiła się u niego pewnego poranka. - Mistrzu, chcę mieć potomstwo, a nam nie wychodzi, chciałabym męża dziećmi wreszcie wynagrodzić, ale on do częstego nieskory kochania, jakie więc mogę jeszcze uczynić starania? - Udaj się do Zwolenia, tam jest medyk młody, niech cię zbada i może znajdzie te przeszkody, przez które przy nadziei ciągle być nie możesz, rób, co ci nakazuje i to ci pomoże. Słyszałem, że niejednej pomógł w takiej sprawie, a brzemienne zostały dzięki jego wprawie.

gdy zabraknie łez i uśmiechów wschodów i zachodów ucieknie w nieznane wiatr zaczną spadać gwiazdy miłość będzie na receptę ludzie będą ją kraść świat uklęknie będzie się siebie bać lecz nie bójcie się proszę ten wiersz to tylko żart na jego horyzoncie widać maj... w nim odnajdziemy łzy uśmiech niebo pełne gwiazd wschód zachód wiatr oraz miłość czyli ziemski raj...

Nadeszły święta, i lecą kartki; z Polski, Kanady, oraz z Irlandii. Kruszy skorupkę żółte kurczątko, na nowe życie - miłe stworzonko. W wiosennym słońcu promieniejemy; kwitną nam bratki, i chryzantemy... Na stole ciasta, pisanki, szynki - lecz cóż to warte jest bez rodzinki? Lany poniedziałek pokropił deszczem; plus... wirtualny kubełek jeszcze. Z koszyczka wersów wynika puenta; świętowaliśmy, i już po świętach.

a ja jak Davy Jones po morzach wciąż się bujam choć chciałbym zejść na ląd gdzie serce i ma dusza w legendach ziarno prawdy tkwi lecz nic to dla kobiety do ucha zatem szepcze mi sprawdź czy ja jestem sucha i tak ballada kończy się zanim na dobre rozpoczęła bo ta rogata dusza jej na ustach mi spoczęła

SOPOT, PAL, KASA MIMA. SAK, LAPTOP OS.

Z cyklu: Maryśkowe wierszyki Choć przedszkole jest zamknięte I nie mogę iść do lasu, To się nudzić z moją mamą Nie mam czasu. Już od rana wymyślamy, Co tu robić ciekawego.. Dzisiaj chyba upichcimy Coś pysznego. Wczoraj za to z moją mamą Bawiłyśmy się w bociana, Który żabkę małą gonił Już od rana. W domu wcale się nie nudzę, Gier zna mama chyba tysiąc, Jest wspaniale i ciekawie, Mogę przysiąc! Co dzień lepię, koloruję, Kleję, sprzątam tak, jak mama, Słucham wierszy, które dla mnie Pisze sama.

Ken, a im zjazd orangutanowy tka aktyw. On? A tu gna rodzaj „zmianek”. Meta zadem? I Mocz-arem. Gmera z co. mim Eda, zatem?

"mny... mny" nie tylko gowinowe ale jest jeszcze jedna młoda redaktorka terenowa z TVP w relacjach której dominuje mmmm... . Wspomnę na telewizję Ojca Grzybka gdzie w prognozie pogody "wyz psemniescał sje....." Az sję chce ksyknąć "kur.. mać" czy nie ma w naszym kraju młodych ludzi mówiących piękną polszczyzną? Pozdrawiam dzięki ale co to jest za paralela " rym pokory"? Pozdrawiam

Super - ot i mamy kropkę nad "i" (stokrotne dzięki). ;)) To może jeszcze między wyrazy współczucia jeszcze gowinowe mny...mny i mamy komplet, jak telewizji.

ja bym poszedł jeszcze dalej: o tuż uwzględniając "rozwój" polszczyzny stosowanej można problem rozszerzyć: - "na tę prawdę" czy "na tą prawdę" czyli "tak naprawdę" lub "na prawdę" (zawartą w Piśmie) a zwrot "zaprawdę, zaprawdę powiadam wam" zastąpić "dokładnie, dokładnie tak powiadam wam" - może trochę mało ekspresyjny ale sens oddaje:))

Prima tel, a z zadem Ed. A z zaletami RP.

Al, pojadę do Sopotu - tam. A tu, to po sodę. Daj opla.

W tamtych czasach i 150 lat przed Chrystusem było wielu podających się za proroków, dzisiaj jest jeszcze aspekt i na tę prawdę - czyli "tak naprawdę", albo (exactly) "dokładnie", jak też "dokładnie tak". :)

@Rentier Cottard zastanawiam się czy warto zanurzać kły, może warto zapomnieć. Sięgnąć po świeżą miłość i pobiec za nią...

Lał bardzo mi się podoba Twój tekst Marcinie, pikantnie i wciągająco. Na szantę by się prosiło. pozdrawiam

Serdeczne podziękowanie za serduszka na dłoni dla: @CafeLatte @Ilona Rutkowska @MIROSŁAW C. Pozdróweczka.

W moim odczuciu pierwsza strofoida oderwała się, by ponownie przycumować na samym końcu. Arka, barka... Pozdrawiam. Aaa, i trochę inaczej zapisałabym tytuł. Słowa nie znałam, aczkolwiek pozwolę je sobie wykorzystać. Pozdrawiam.

@Henryk_Jakowiec uśmiałem się... pozdrawiam

@Rentier Cottard fu ale dobrze kombinujesz wręcz bardzo... bardzo pozdrawiam

@AOU Cóż innego teraz robić kiedy z domu wyjść nie dają dobrze, (lecz czy to na razie?), że nam pisać nie wzbraniają gdybym pisał atramentem wtedy droga kropelkowa byłaby teoretycznie niemożliwa, ale słowa, które lecą wiatrem gnane mogłyby mi się zakazić i niechcąco mógłbym innych no i siebie też zarazić ale poczta e-mailowa na sto procent jest bezpieczna wiec korzystam z niej, bo to jest moja broń, broń obosieczna. Pozdrawiam :)))

Niezłe flow @Henryk_Jakowiec Podoba mi się Twój zapał. Pozdrawiam.

@Somalija Tak, to prawda, priorytetów się zachciało płci nadobnej więc zdobyły je podstępem przy okazji a sposobnej nigdy im nie brakowało bo chłop sobie sztukę ceni więc odkryły to i owo i chłop siedzi im w kieszeni. Ja też cenię sobie piękno nie na płótnie, nie w granicie ale takie naturalne które nam dostarcza życie a więc mówię zrzućcie szaty nie z przymusu, nie z rozkazu bo ja tylko grzecznie proszę wy zdejmijcie je od razu a ja będąc dobroczyńcą i tej sztuki kuratorem wezmę piękno w swoje dłonie z namaszczeniem i wigorem. pozdrawiam :)))

@Henryk_Jakowiec wiersz po byku, wspaniały i uczący, ale wspomnij drogi Panie, że ten czas już utracony. Teraz baba w sądzie siedzi, w telewizji, no i w sieci. A mężczyzna... cóż niebożę posprzątać po babie może... ?

@Somalija Oj nie jedna z was niewiasty gorzko by dziś zapłakała gdyby w bardo dawnych czasach sama egzystować miała. Dziś kobiety się szanuje nawet nieraz kwiatki daje a wspomnijmy, jakie dawniej były dworskie obyczaje. Ktoś tam wyżej urodzony bo chałupę miał na wzgórzu mógł bezkarnie zgwałcić pannę którą zdybał na podwórzu. Żadne sądy, żadne prawa nie broniły czci kobiety chociaż ona odmawiała była winna, bo niestety wtedy sądy były męskie królowało wilcze prawo jeśli pan cię wskazał palcem to musiałaś ruszać żwawo aby taki zwyrodnialec w swym obejściu swe zachcianki mógł wprowadzić i wprowadzał w niecne czyny a szlachcianki stały z boku i musiały patrzeć na to widowisko bowiem tak im nakazywał chociaż prostak, lecz panisko. Pozdrawiam :)))

@Henryk_Jakowiec rozważę propozycję : DDD. Bo mężczyzna dziś jakiś słaby, zmęczony, zaraz ,,łapie doła'', strach przed kobietami w prostej linii dziedziczy po ojcu i psuje się zabawka... Pomyślę... Pozdrawiam ???

Znany pracoholik robił na nocnej zmianie Ciężko i sumiennie, gdy molestował panie A gdy szedł za to siedzieć Też wcale nie spoczywał Szkolił swoich następców W praktyce pokazywał Pozdrawiam.

@Marcin Krzysica Choć nie do mnie kierowane jednak temat jest mi bliski ja nie jestem Kasanową lecz z niejednej jadłem miski którą panna podsunęła jak paterę z owocami abym mógł się delektować podanymi delicjami a że rozum gdzieś odpłynął to z rozkoszą i z lubością czynił żem to, co żem czynił rzekłbym - z dziką przyjemnością.

Ale śliczny kurczaczek! Święta zazwyczaj szybko mijają chociaż w tym roku były trochę inne przy stołach wszyscy z werwą klikają by wspólnie żurek i nóżki zimne Pozdrawiam.

Spóźniony ogrodnik Czas nic nie zmieni Nie wskrzesi Piękna maksyma Umarłych korzeni Potok łez ani strumień wód Nie naprawi już zastygłych szkód Do ziemi czas schować Wiotki, skruszony wiór Powstanie nowym życiem Miłością otulony twór 17.03.2020

@Jacek_Suchowicz Na mą obronę jedynie dodam że panny, które uświadomione wiedzą, o jaką rzecz gra się toczy zanim udadzą się gdzieś na stronę nie trzeba zawsze tylko słowami słuchaj no mała wiesz, że ten tego oznajmiać pannie o swych zamiarach lecz się posunąć właśnie do jego umiejętności przeobrażania dodając jeszcze motyw termiczny aby za chwilę i już w realu odbyć stosunek czysto fizyczny jak nie doceniać tu jego roli i nie ogłaszać światu całemu że on nie chowa swej głowy w piasek bo choć jest ptakiem, ale nie emu.

Deszcz Już nie pada zatrzymał się na powiekach. żadna kropla niżej chyba, że zła.

Ja się nie znam Panowie ale też coś sobie powiem Jestem w lesie jestem w sadzie jestem w D.... i na głazie jestem swoją straszną m.... jestem starą i za młodą jestem w lustrze i w pokoju przyglądam się Tobie chory dniu

płaczą gwiazdy drzewa wiatr i drzwi za którymi mieszka żal smutek łzy śmieją się gwiazdy wiatr sny i drzwi za którymi fajne widać dni to wszystko razem spięte jest nam bliskie czujemy to - jest nam nieobojętne

Zawsze ... Kłóćmy się o poglądy, One dają nam Wybory, Włos dzieli prawdziwego, Aby obcy nie wziął Naszego, Wiara? Cuda czyni wysiłkiem Człowieka, Poprzez jego ból i trud - Męka, Zapewne obce Myśli obłuda trawi, Nie dawaj się Płomieniowi dławić, Kolor skóry zawsze ma znaczenie, Bo my uprawiamy Nasze Ziemie, A mówią za to Pra Korzenie, Ogniem i Mieczem Co Nasze - Odbierzemy, A baba może sobie wróżyć, Z dłoni, krwi lub podróży Pozdrawiam.

Też tak myślę ;) Mam tylko problem z "razem współdziałać", bo współdziałać, to działać razem i... czegoś mi tu za dużo. Poza tym pozytywnie :) Dobrych świąt :)