Ranking

Pewien szlachcic do mistrza przybył niegdyś z rana, - Śniadania nie dostaniesz, żona nie ubrana. - Głodny nie jestem, ale w sercu mam zgryzotę, Miałem niegdyś na związek z sąsiadką ochotę, lecz rodzicom uległem, z inną się związałem, mam z nią dzieci i chociaż bardzo się starałem, nie udało mi się jej nigdy umiłować, i niechcianej decyzji zaprzestać żałować. Mistrz spojrzał na szlachcica, który zasępiony jakiejś jego porady czekał upragniony. - Kiedy innych oszukasz, uciec jesteś w stanie, od własnego serca nie uciekniesz mospanie.

graphics CC0 doczesność: dobrowolny dystans do dusznej dyskusji dobrze doszkala Daimoniony Damaszku, dantejski dawca dąsów – diabeł - dawkuje defekty, darzy dysputę dedukcją,drażniąc dzwony defetyzmu degustator dóbr doczesnych dzielnie drąży dom dwudziesty dobrze dostać duży domek dzieło dachem dokończone dokupimy dwie działeczki dostawimy dwa domeczki dopilnujmy dobrobytu -[z]- dopożyczeń depozytów dąs deficyt dekoracja doposażeń deklamacja dobrze druhu dokazujesz dzielnie dobra dozorujesz dobrze -[z]- dobyć dom dobosza do dna -[z]- dławić dusigrosza dasz dolara? dobre dary dumą darzę dwa dolary darmo dostać defraudacja deficytu deglacjacja deweloper dokupuje domków darmo dokoptuje draniu dupku defensorze dowal w dziób -[to]- dopomożesz dzwońcie dziarsko do doktora doratujmy domatora deliryczna -[z]- dykty drżączka Dobrodajska? Dobrowolska? dom deputat detalistka detoks dama - demodystka dzika dżaga degustacja dziewczę -[w]- dechę defloracja? dżaga dostawała -[w]- dzioba do dżakuzji i dybanie domek -[z]- dębu dziad dostanie demagogii diecezjanie do dołeczka dupka - dranie dom dogadza digitalny domniemany dopuszczalny diesel dociekliwej - damie debiutantka-[na]- dywanie dóbr doczesnych dyplomaci dyletanci demokraci dziedziczycie daczy dziesięć diabeł dupczy drabów -[w]- dresie -- *utwór w charakterze mega fikcyjnym

W palce wżera się zaraza obmywam się dziesięć razy dziennie opiekuję się tobą ale bardzo powoli przysypiam kiedy nie patrzysz kiedy bawimy się w chowanego po prostu chowam się pod kołdrę dzisiaj rano próbowałam przypomnieć sobie ile masz lat i wszystkie liczby stanęły mi przed oczami jak pożar a kiedyś myślałam że to takie łatwe policzyć w pamięci do stu i nie zasnąć chodź napijemy się soku z rabarbaru popatrzymy na ptaki za oknem masz takie małe paluszki chodź pójdziemy umyć rączki.

Kto raz spojrzał w jej oczy ten już nie mógł zaprzestać Czarne dziury i nicość martwych gwiazd cały wszechświat W zimnej izbie chowana w alkoholi oparach Uczuć dobrych nie znała, gdy szukała po barach Ojca, braci i wujków odwiedzała nierzadko Smalec, grypsy nosiła oraz usta z pomadką Niewiadome dźwigała w końcu to wyleciało Było małe i śliskie i cichutko załkało Wzięła w dłonie malutkie przytuliła z czułością Krótki oddech ostatni był ostatnią miłością Do torebki foliowej z uśmiechniętym owadem Spakowała swych wujków, braci, ojca przykładem Wyszła z domu jak stała nawet drzwi nie zamknęła Poszła w las się przytulić do pobliskiego drzewa Ludzie szepczą i syczą: to puszczalska gówniara Zdjęła majtki na drodze za marnego talara Podła z niej była suka i jak suka tu zdechła Przywiązana do drzewa z tym spojrzeniem na przestrzał Tylko szkoda dzieciaka, co mu życie zabrała Mogłaby je wychować, ale je zmarnowała Kto raz spojrzał w jej oczy ten już nie mógł zaprzestać Czarne dziury i nicość martwych gwiazd cały wszechświat

Dziękuję wszystkim za wsparcie. Dzięki wam moja piosenka zajęła czwarte miejsce w audycji PoliszCzart radia Wnet. Link do głosowania wciąż jest aktywny i można dalej głosować, o co bardzo proszę. Może za tydzień uda się wejść do pierwszej trójki? https://docs.google.com/forms/d/1yNWj2USn29VcJ2RzdjnTdpjUJJmtA74mNbX0I_3G9lg/viewform?edit_requested=true Przy okazji polecę jeszcze jeden utwór mojego konkurenta. Piosenka tak mocno chwyta za serce że muszę to zrobić. Dziękuję za każdy głos w imieniu swoim (Księga miłości) oraz pana Remigiusza (Kołysanka z Aniołkami) Pozdrawiam

Problemy z trawieniem kiedyś o take Polske druga Japonia sto milionów dla każdego przechodziło przeze mnie bez wzniosłych wzdęć i wybuchów kwaśnych min w późnej młodości pierwszy raz poczułem niesmak na żołądku po ciężkim pytaniu jak można zgwałcić prostytutkę potem było coraz gorzej jak zdradzić martwą żonę jak zajść w ciążę połykając pigułkę LGBT po stosunku urojonym odłożyłem wszystkie spiskowe teorie polepszyło się niestety muszę uważać wystarczy lekko pikantne zginęli równoznaczne z polegli i przestaję trawić

nie trzeba grać w pokera żeby poczuć szczęście wystarczy się uśmiechać patrząc na drzewa drzewa które są nam zrozumieniem - czymś co ozdabia naszą szarą codzienność nie trzeba być mięczakiem by łezka poleciała wystarczy zrozumieć to co innych boli co nie jest zakazane co zawsze wyzwala myśl która błądzi to tu to tam nie trzeba być szaleńcem aby miłość zrozumieć wystarczy ją pokochać iść obok niej ona jest lekarstwem na które niepotrzebna recepta - wystarczy tylko chęć

Żeby wygrać trzeba przegrać, takie słowa usłyszałem kiedy byłem bardzo mały nie wiedziałem, o co chodzi, pewnie byłem ciut za młody ale je zapamiętałem wtedy chciałem pisać wiersze, te miłosne, najpiękniejsze czułem w sobie wielki talent gdy rodzice usłyszeli, zaraz mnie w obroty wzięli synu czy ty zwariowałeś to kariera mega trudna, wiesz jak skończył Sted Stachura życie nie jest prostą gierką wziąłem słowa ich do serca, fakt pisanie to udręka sport wybrałem – piłkę ręczną na początku było super, jestem najszczuplejszy w klubie ale rzeźbę szybko robię częsty basen i siłownia, chyba to taktyka dobra pierwszy sukces szumi w głowie no i przyszedł piątek prawdy, gramy derby z budowlanką my chłopaki z ogólniaka duże ego – wszechpotężne, wiara w końcowe zwycięstwo efekt - ręka na temblaku cztery żebra połamana, zęby dwa zostały w ścianie chyba to nie moja bajka od tej pory handball mierzi, chyba, że ten w telewizji lecz przyjemność już niewielka sport to nie jest dla mnie sztuka, postawiłem na naukę chemia to dobry kierunek pierwszy rok z rozpędu wziąłem, w drugim sukces świętowałem w trzecim drugi repetuję czwarty już inna uczelnia, w pewnym sensie również chemia dyplom mam, czy jednak sukces? ale przecież z tym dyplomem, też karierę zrobić mogę w każdej pracy wciąż próbuję czy to pech czy przeznaczenie, sam do końca jeszcze nie wiem staram się nie awansuję często pracę też zmieniałem, żadnych wyzwań się nie bałem lecz dla szefów to za mało o rodzinie trochę wspomnę, dzieci urodziwe po mnie a inteligencja matki doskonale w życiu radzą, ale ojca za nic mają cóż powiedzieć, nie jest łatwo są podboje erotyczne, może lepiej je przemilczę tylko jeden, z kumpla żoną kilka razy, gdy wyjechał, próbowałem ją pocieszać chciałem sprawdzić jak jest z inną on to źle zinterpretuje, często się awanturuje jaki ze mnie Casanova to są tylko epizody, które atakują głowę słabym i czułym mężczyzną fakt jest taki, że kobieta, znajdzie zawsze w niebie etat bóg wrażliwy je rozumie nie chciałem obrażać boga, piękna była, choć niemłoda ciężki grzech takiej odmówić politykiem też być chciałem, gdy Platforma powstawała wtedy w Gdańsku w korku stałem przemawiały trzy tenory, ja wierzyłem w te androny chyba pech, nie dojechałem wniosek prosty, sygnał z góry, temat jest dla ciebie trudny zmień kierunek nie poradzisz ale w sumie wszystkie partie, mają dziś podobną wartość każda chce sprawować władzę jak talentów żadnych nie mam, co zaczynam w końcu przegram jednak humor dopisuje może właśnie to jest sukces, że na twarzy zawsze uśmiech kiedy życie nieustanie kopie w dupę.

jak głęboka może być lewatywa wie niejaki wojak Szwejk co ukradł psa ciekawe tylko czy alternatywa w płukaniu żołądka jakiś sens też ma.

Artysto dobry czas wybrałeś sobie na śmierć teraz ważniejszy będzie chleb chleb a potem krew Twoja Pieśń dla Aniołów Oni czekali Cię naprawdę nie warto oglądać się za światem koron i wirusów wystawnych i nędznych pogrzebów

Że ta ino kij i konar? Bo dobrano kij i konia też. Jad soku Ani, na ukos daj. I ta mazda rdzę ma może? Też. O... mamę zdradza Mati. A mi kobiety nożami kroi, pułapy sypał. Upiorki ma - żony te. I boki ma. Co, na woja, mokre tse-tse? Drwęcą mącę w rdest Esterko. Majowa noc.

szybko żyjemy czas gonimy ale on ciągle przed nami niby jest tuż tuż już go mamy ale to tylko złudzenie szybko żyjemy dajemy rade jutro widzimy nie uciekamy ciągle gonimy kochając to co jest przed nami '' Wariaci '' szybko żyjemy przyspieszamy czas się śmieje bawi się nami a my udajemy że dobrze nam z tym ale po cichu przeklinamy

W pewnym mieście, położonym nad rzeką Wisła Zwalczono wirusa wodą święconą, przemyconą z Przemyśla, Moc miała wielką, wszyscy starzy jej zażywali A potem szybko do domu Pana po niej wstępowali. A w innym mieście, o nazwie bodajże Żary Zwalczono wirusa stosując starożytne czary Polegało to na robieniu głębokiej lewatywy Zatkane zostały w mieście wszystkie odpływy!

gdzie jest mój popcorn został W starym domu więc jem w nocy ciastka trochę po kryjomu. lody też sa dobre takie na patyku lubię pistacjowe po nich dużo krzyku w całym domu robię prawda me kochanie ...cenzura (...) choć czasem to chce w łeb mu strzelić z baniek bardzo też sie staram linie sa dla trzymać nic mi nie wychodzi rany znów przytyłam.

@Tomasz Kucina Tak, dlatego jego pozytywny odbiór przez innych podwójnie cieszy:) trzymam się nie puszczam :)

@Tomasz Kucinaboje się próbować juz haha w moim wykonaniu zawsze to brzmi jak ułomna lista zakupów nietrzymająca się kupy :(

Rozumiem. Zatem bardzo ważny to wiersz. Trzymaj się i pielęgnuj wspomnienie.

Urocza kwintesencja ;) Wszystko przed tobą. Dziękuję. Pozdrawiam :)

@Tomasz Kucina Ale super! U mnie w szkole, na żadnym etapie edukacji takiego kółka niestety nie było, a szkoda, bo na własną rękę trudniej zaczynać. Poza tym dziękuję, muszę Ci powiedzieć, że doskonale mnie odczytałeś, aż się uśmiechnęłam :) jeszcze może dodam, że ta ciemnia jest dla mnie też powiedzmy "zaświatami"i żałobą, próbuję wskrzesić z pamięci i z tego "innego wymiaru" najważniejszą dla mnie osobę. Bardzo serdecznie Cię pozdrawiam!

@Dag Genialny komentarz :) @Waldemar_Talar_Talar W pewnym sensie, o to chodziło, Panie Waldemarze :) Pozdrawiam serdecznie! @Tomasz Kucina Sama bym tego lepiej nie podsumowała - dzięki za czas i za głęboką myśl. Pozdrawiam :) @fregamo "W dystansie złudnej bliskości'' - realnie oddalamy się od siebie Pączkuje w nas pretensja ... Czy wers się zrodzi? Nie wiem. Pozdrawiam :)

@Tomasz Kucina ... Kobieta bez wymagań jest jak kaktus bez pustyni :) Dziękuję... Ten tautogram jest z polotem i fantazją. Lżejszy kaliber i inny charakter. W/w kluby dopełniają całości. Niezapomniane wrażenie :)) Korci mnie, żeby zaproponować "ż", ale może poprzeczka pójdzie za bardzo w górę? :)

zgoda ważna w dokumentach ważna też w eksperymentach nie da się powiedzieć jaśniej że to mam na myśli właśnie bez pomysłów z drugiej strony jak się pozbyć tej KORONY?

to mi nawet się podoba jeśli człeka będzie zgoda notarialnie poświadczona i przez księdza dopuszczona ta praktyka. To zabezpieczenie ze względu na Zbawienie Wieczne jest tutaj istotne gdyby biedak - nie daj Boże - zamiast baniek - puścił ducha - a zostawił nam ... Wirusa!

czy Zodiak tak błyszczy jak niegdyś? czy gwiazdy zblakły i znikły? dla nas ta noc pod gwiazdami ! nad oceanem z miedzi lecą stalowe rybitwy ! i kevlarowe cykady nucą słodkie dobranocki żelazny pies żelazny kuc i kolorowy żelazny motyl ! stąpam po firmamencie w butach siedmiomilowych Księżyc lśni złowrogo 90 godzin ma rytm dobowy ! hej! Różowe zaświaty i Piri Reisa mapy ! do przodu! rzekł NEMO przeszłość nie istnieje jest tylko Tu i Teraz !

@Tom Tom A nie mówiłem... Kaczmarski bis!

autorka j.w. science fiction bez puenty Uwzględniła pewna... para, która się o szczęście stara, że w obliczu uczuć... klęski związek może być partnerski. Lecz wkrótce się okazało, że to im się nie udało; choć nie była pani z Gniezna, on jej do tej pory nie zna. Pani była zawiedziona, tym co było niepojęte; że ją partner chciał przekonać do metody prób i błędów. Chociaż lat minęło wiele, on nie zmienił swego zdania, czując przez rumianek miętę ciągle po swojemu działał. Wnet zaczęły się niesnaski, aż zawrzało tuż po balu, lecz ten partner, z bożej łaski, przyjaciółki miał w realu. Jak tu puentę dać właściwą, gdy w dyskusji są zażarci? Czy tu czarcie tkwi ogniwo, czy na przekór siebie warci?

Jasne :) Rozumiemy się bez słów, chociaż czasem odbiór jest zakłócony. Z przykrością stwierdzam, że mam braki intelektualne i odbieram na wadliwej frekwencji. Podczas gdy Ty stanowisz doskonałą całość. Finezja artystyczna połączona z oślepiającą erudycją w komentarzach. Prawdziwy Degustator słowa! Dzięki, że mam się od kogo uczyć :) (Poważnie....) Nie bardzo, teraz jestem zajęta Ufoludkiem. E.T. będzie mi towarzyszył przez jakiś czas. Teofil musi poczekać na swoją kolej. Jestem monogamiczna, literacko też :)) I chociaż ciągnie mnie niewymownie do Żabiego Zakonu, postaram się zdusić ten Popęd. Słuchaj, nieprawda! My się wypalamy przed upływem terminu ważności ;) Napisz tautogram na "K"... historia kobiety współczesnej w aspekcie nieskończoności P.S. Za to "słoneczko" zaraz ci ktoś dowali :)

Nieszczęśnicy zawsze byli i będą w różnej formie i z różnych powodów i tutaj tak naprawdę "epidemia" trwa od dawien dawna, ale myślę, że jest to uleczalne. ;) Tak na marginesie, stosunki "marsjansko"- wenusjańskie" jak świat światem w większości przypadków często potrzebują dyplomatycznego wychodzenia że strefy komfortu. :) Pozdrawiam!

Słoneczko, to zależy od perspektywy konkretnego wiersza - na szczęście nie jestem męską szowinistyczną świnką ;) Napisałem tylko taki wiersz. Gdyby autor prezentował tylko li własne systemy wartościowania świata i czytania rzeczywistości – może śmiało wrzucić pióro do szuflady, albo zamknąć laptopa. Ja wiem, że ty to rozumiesz doskonale. I czujesz mój dystans w tym wierszu do treści. Dlaczego na „d”, tak po prostu, to kolejny mój tautogram zdaje się z 2014 roku. Inne podobne tu to: 'Berenika w Białogardzie”, lubiany powszechnie- „Żabi zakon”, „Mizoginów maratony” i „Troll Teofil”. Możesz do nich zajrzeć i pobawić się słowem. Podobno zasięg każdej kobiety biegnie do nieskończoności, co tam tautogramy ;) W gruncie to zabawa ze słowem. W tym wypadku z literką „d”, jeżeli lubisz aliteracyjne teksty wyżej w komentarzu do koleżanki - wskazuję też inne podobne teksty w tym klimacie – i tutaj na portalu zamieszczone. Chodzi o „doczesność”. „doczesność” jest jakby ludzkim przekleństwem. O tym opowiada tekst. Dla ludzi bez wiary bywa (bo nie dotyczy to oczywiście wszystkich) jedynym punktem odniesienia. Dla nich jest zbiorem zamkniętym, punktem granicznym - za którym nie ma już nic, dlatego starają się w tejże doczesności domknąć wszelkie własne potrzeby i uzyski. Wynikiem tych działań jest cynizm i symboliczna „wojna szczurów”, sprint po sukces kosztem bliźniego. Są też inni – ci doczesność traktują jako etap, za którym istnieją dalsze perspektywy. Ci są mniej zdeterminowani i nie nastawieni na tytułową degustacje dóbr doczesnych. Twoje wnioski i czucie tekstu ma oczywiście uzasadnienie, i jest dla mnie zaszczytem, bo każdego człowieka cechuje subiektywizm i każdy ma prawo do własnych percepcji. Nie mam śmiałości moderować twoich wniosków po przeczytaniu utworu. Cieszę się, że zatrzymujesz się i rozmyślasz nad nim. Dziękuję za to.

Ja nie pójdę Twoją drogą. Sauny zrobić mi nie mogą. Chociaż fajne to narzędzie, choć wirusów tam nie będzie, inny pomysł mam na myśli. Dziś nad ranem mi się przyśnił: gdy do szczepień długa droga, o lek tylko prosić Boga, stwórzmy schemat empirycznie. Zgładźmy wroga mechanicznie! Co powiecie o metodzie, by wirusy topić w wodzie?

@Tomasz Kucina Tautogram leży poza moimi możliwościami. Podziwiam zdolność stworzenia, nie mówiąc o imponującej wiedzy. Czemu na "d"? Ciekawe czy Ktoś znajdzie "powtórzenia" ;) Ja znalazłam mocne męskie akcenty. A podobno poezja ma być Subtelna... Ech ci mężczyźni...

mało cierpliwa jestem, pewnie wszystkie sztabki wylądowałyby na suficie.

Na dnie czeluści moje serce splątane umiera śmiercią powolną, żółwią, rzec można. Losie spragniony czułości kwiatu, błysku mądrego oka i tej brwi, którą tak urzekająco unosisz. Kąciki ust Twoich w uśmiechu rozdają całą radość, jaką potrafię sobie wyobrazić. A gdy zmęczenie mnie zmorzy, przycisnę głowę do poduszki i pomyślę o słonecznym dniu, w którym ciepło nie rozpływa się już w przemijaniu.

@Wieszcz Doslowny to miał być taki suicidal joke haha

Witaj @AOU! Dziękuję za odzew! Jeśli chodzi o zapis to zarazem w tym, jak i w innych moich tekstach, jest nie najlepszy, z czego zdaję sobie sprawę, gdyż wiele osób dało mi taki sam feedback. Jest to spowodowane tym, że wiersz powstał dwa lata temu, gdy rozpoczynałam mą przygodę z poezją, przez co starałam się wyrazić swe myśli w sposób najbardziej adekwatny do ówczesnej wizji. W przyszłych pracach zamierzam nad tym popracować, jednak, jeśli chodzi o stare prace, chciałabym pozostawić je w pierwotnej wersji, dlatego jeszcze przez jakiś czas (jeśli zdecydujesz w jakimś stopniu śledzić moje poczynania) będzie owy zapis kuł w oczy. Pozdrawiam serdecznie! :)

Przeczytałam pierwsze zdanie i od razu mnie odrzuciło...to jakaś masakra.

najgłębsza z głębokich jest taka lewatywa podczas której w dudę wpływa a z gęby wypływa! i właśnie to mnie zmotywowało do działań szybkich - i tak się sprężyłem że w dzień jedne saunę nad stawem urządziłem!:)

Chciałbym powiedzieć tobie raz "nie" przez metaforę zamiast budować "coś" wycierpieć wprost, zburzyć most w miejsce wędki dać nogę a serce zawrzeć w słowie tylko "ktoś", mógł mieć gorzej. Na świecie, w którym mamy wolny czas na mniej siebie a jeśli nie ma w tym prawdy dlaczego mogłem tak głodny od ciebie odlecieć, skarbie.. I wszystkie moje wiersze są równie niedokładnie stworzone i raz na zawsze wrzucone w ziemię... kiedy nie jestem, a próbuję patrzeć głębiej.

Witek wspaniały, zamieszkały w Duje, wmawiał znajomej, że jej potrzebuje; do szkolenia, niczym lenia... który zamiast myśleć, leży i błaznuje.

@kwintesencja tak robilem otworkowo , ale nie wychodzily mi zbyt ostre . to chyba najleprze jakie mi wyszlo

@Róża_Płocka moja istności... całkiem ładnie

@Marek.zak1 'Ważne jest w życiu, by wiedzieć, kiedy skorzystać z okazji, ale nie mniej ważne wiedzieć, kiedy nie należy z niej skorzystać'. Pozdrawiam.

Dobre i to. Ornitologiczne dywagacje mają szanse unieść cywilizacje na skrzydłach, i bez względu na rodzaj mowy (języka czy upodobań) ptactwa oraz przypisanie do gatunku, liczy się cel. Rozwój i porozumienie. Silne podstawy humanitarne (przepraszam - tzn. pterotaktyczne) ;D

Mocny, dobry tekst. Uważam, jeden z lepszych ostatnio. Zwłaszcza, że nie ma tu jasnego stanowiska. Jest na pewno usprawiedliwienie w braku aktywności - ale i deklaracja absencji retrospektywnej w życiu wiecowym i politycznym - wyjście poza nawias, a z drugiej strony uzasadniona pretensja, albo i żal w konieczności samoograniczenia ze względu na sytuacje pandemii. Podmiot lityczny (ty) tą bliskość realizujesz lecz raczej tylko w wyobrażeniu a nie praktyce. Nie wiemy dokładnie po czyjej stronie stoisz - tzn. świadomej woli w samoograniczeniach czy kontestujesz rzeczywistość w realizacji sarkastycznego wiersza , i wydaje się że skonstruowałaś ten tekst świadomie w takim właśnie trybie - abyśmy nie wiedzieli. Nie mając tej wiedzy nie możemy ci nic zarzucić albo poprzeć - a ty masz komfort. Pomysłowo! Pzdr.

Pod drewnianą podłogą Rachela karmi wyschniętymi piersiami żując skórkę chleba w ciemności słychać echa Amidy jeszcze nie wiedzą, że za chwilę osiemnaście kul wyśle ich wybawców do Boga żarliwe usta proszą o pomoc dla siebie i tamtych po kilku godzinach wszyscy razem siadają do stołu, by uczcić święto Chanuki drewniana podłoga płonie.

To chyba wiersz dedykowany... jest jak jeż ze sterczącymi kolcami. Ała. Boli.

Fakt, te kózki niemal wszystkie tak mają a co więcej za nimi faceci się wspinają:))

Zatem... Pastereczka miła, toż Waszmośćka mnie zdziwiła ale także sprostowała - cóż, już stara moja pała i nie bardzo rozeznaje z kim i kiedy się... zadaje:)) zatem życzę, by te kózki nie złamały żadnej... nóżki:)

Ma pani w oczach głęboki smutek jakby skumulowaną energię podświata A co znaczą te dłonie, co rusz uciekające z kolan na miękkie zagłębienia kocich futer? Milczę. Na ustach osiada cynizm; zwidują mi się obrazy, oto: ja-oni pod kadłubami tramwajów ja-oni na nadwiślańskich mostach ja-oni gnijący w pościeli ja-oni na torach metra ja-oni w objęciach praskich bram ja-oni w stygnących szybko wannach nasze odejścia są bezbolesne nasze odejścia są ciche Milczę.

głuchym echem mówią ściany głos rozmyty jak pijany dyskutują z moją ciszą pod sufitem także wiszą wiem co w świecie się dziś dzieje choć nie mój odbiornik pieje słyszę młodociany zachwyt co zagłusza nudne fakty potem brzęczy głosów kilka wywołują z lasu wilka noc przyniesie im osłodę sapiąc będą biec po zgodę kąpać też się sam nie muszę mam anielskich nut wianuszek wielka aula w mojej wannie skoro koncertują dla mnie czasem zwrócą moją ciszę jednak kIedy nic nie słyszę uratują mnie remonty żebym nie czuł się samotny