Ranking

kolor lubią małe dziewczynki w sukieneczkach, cukierkach, wstążeczkach, mazakach... starsze panie z pietyzmem układają róże w zaciszach...

~~ Na zewnątrz plucha, brzydka pogoda- deszczem zacina i wieje -a pod namiotem ciał pełna zgoda- on szepcze, ona się śmieje -Obrazek cichcem wyrwany z życia- gdzieś nad brzegami jeziora -Ci ciągle mają coś do ukrycia- dla mnie zamierzchła to pora -Lecz cóż, narzekać tutaj nie myślę- i ja przeżyłem te chwile -gdy kąpaliśmy się nadzy w Wiśle,- zwiewni, niczym motyle -Grunt, że wspomnienia są ciągle żywe- i smak niekiepski miewają -gdy młodzi patrzą na nas z podziwem(do pięt nam nie dorastają)~~- mimo, że wciąż "na haju" ..~~

Składam cię z rozproszonego światła. Między wiązkami mgła, zalega po obu stronach okna i nie ma widoków, by zawiązać na supeł choćby jeden promień. A jednak lśnisz, na ciemnoszarym tle widać wyraźniej. Szaleństwo dociera tam, gdzie noc obejmuje nas swoim ramieniem. Wtedy szukam właściwego obrazu i krzątam się wokół własnego cienia. Nie pytam skąd ten zaciek na szybie; na czworo dzielę tylko błysk, za który oddam całą swoją jaskrawość.

Chcę wyjść, lecz nie mam maski – jakże twarz pokażę? Gdzie smutku ciężar schowam, jak dzban łez ukryję? Przecież mroku udręki z oczu swych nie zmyję, Nie zatuszują żalu żadne makijaże... Chcę wejść, lecz nie mam maski: kto mi drzwi otworzy? Kto rękę poda, a kto wewnątrz mnie powita? Co z odsłoniętej, nagiej twarzy tam wyczyta? Co pocznę, jeśli jeszcze niemoc mą pomnoży...? Namaluj dla mnie maskę, ułóż w uśmiech usta, Niech brokat rozsypany wzrok mi rozpromieni; Niech wszystkich łudzi gra radosnych światłocieni i barw - gdy moja dusza chmurna jest i pusta.

wśród bliskich samotny a obolałość przekracza wszystkie granice Boże ! słyszysz? pozwól przejść ostatnią metę

pijąc wódkę robi się gęsto emocje gesty i wrażliwość jeden bełkot krajobrazy zaczynają pływać grzęzną na zmętniałych oczach umierając powoli umierają nieświadomie dlatego pijąc wódkę tak mi jest dobrze tak obojętnie i tak nieczule mógłbym umrzeć pijany nieprzytomnie trzeźwieję bojąc się że ktoś sprzeda mi kosę choć jestem już cały dziurawy poraniony i spałowany żyję bojąc się odczuwania bodźców przecinam tę rzeczywistą miazgę jak zakrwawiony nóż opłukuję krzywdy bojąc się każdego kroku idę dalej

Topię się we łzach, Ale jak Ty utoniesz, Nie zauważę.

głębia jak noc z której nie on ostatni co z dna bezwładnie wypatruje nieba słońca które przenika przez zniekształconą soczewkę jeziora zagląda w mętne oczy a można było być na dłużej Sylwia Błeńska 20.08.2019

od bólu się na chwilę odsunąć od piękna w ciszy jest wszystko .

wtopiłeś mi w piersi okruchy szkła nauczyłeś że stałym elementem życia jest gwałt i że ludzi trzeba bardziej nienawidzić niż kochać zostawiłeś we mnie przepaść teraz odsączam z siebie fragmenty zła choć wiem że nie pozostało we mnie żadnego skrawka niewinności teraz już wiem jak wygląda piekło piekło to ja

nasze życia (twoje i moje) kołowały w pewnym schematycznym obiegu (rytuał, rytuał, rytuał, rytuał, rytuał...) aż do momentu pierwszego pocałunku. od tej chwili rozpoczął się nowy wzór

Bywa, że mogę dzwonić do imentu. Ostatnie akordy wydobyć bez tchu. Wyczerpać baterie - ależ to bez sensu, co bym nie wymyślił, nie przerwę wam snu. Gdy się walicie po ostrej libacji, profanując świeżą pościeli biel, lub po romantycznej przy świecach kolacji, całą noc walczycie – by osiągnąć cel. Wtedy odwracam prostokątną tarczę, już nie chcąc oglądać tych dantejskich scen. Rano bez wysiłku (prądu nie wystarczy) bo wy jak kamienie – to chyba nie sen. Z łóżka o ósmej nagle się zrywacie, pędzicie do pracy w popłochu co sił. Usłyszę jak w zamku kluczem zazgrzytacie, a ja tu utkwiłem - zawsze będę tkwił.

Chodziłam, lecz nie zważałam, Patrzyłam, lecz nie widziałam, Słuchałam, lecz nie słyszałam, Mówiłam, lecz nie rozumiałam, Oceniałam, choć nie wiedziałam, Gdy Cię spotkałam, Otworzyłam oczy, Usłyszałam serce, Nadstawiłam uszu, A świat innym się stał...

Ach ten pierwszy pocałunek z czarownikiem. Niebo już nie jest potrzebne:). Póki co przesyłam mus z lodami i bitą śmietaną.

Oryginalnie :)

Można było. Jak życie dokonuje często nieoczekiwanej, natychmiastowej wolty w śmierć, nieodwracalną.

@jan122, @8fun zmieniłam. Pozdrawiam :)

będąc na rauszu fałszu nie odczujesz zbyt się wtedy lgnie do ludzi w żulii czasem taki trend budząc złudny że podzielisz się na pewno bo masz więcej i byłoby lepiej gdybyś miał bo strzał zaliczyć możesz a na dodatek nożem jeszcze chociaż niewinny bo przecież nie masz jesteś lecz nikt nie uwierzy przez ten garniak jak spod igły no i spodnie na kogokolwiek dobre - twoje zdrowie :)

Brawo Ty:)

Świetny pomysł na wiersz. Kanwą jest światło, a osnową uczucia - tak to widzę :) PozdrawiaM.

chcę wyjść czy mogę wyjść bez maski pokazać siebie innym - ego obnażyć lękom pozwolić hasać po mokrej twarzy zaś smutkom marszczyć policzek gładki a drzwi otworzy jakiś przechodzień z uśmiechem poda rękę - przytuli słowem wyrzucę wszystkie troski i coś tam powiem nie wiedząc myśli uładzi w głowie pozdrawiam ps za głos proszę nie dziękować tekst sam zasłużył na głos

@8fun Pewnie lepiej nie wytłumaczę tego Jackowi więc tylko mogę Tobie podziękować.

szukamy przyjaznych planet w celu uporania się z własną obsesją dlatego odnalezienie życia jest dla nas tak ważne boimy się najbardziej nieznanego wszechświat jest go pełen tworzymy wymyślne bajeczki by wszystko sobie wytłumaczyć zostaje kwestia uczynienia znaku do wyjścia z mroku bycia znowu w magicznym świecie do odpłynięcia tam gdzie się już było i dokąd można powrócić wiemy świat taki nie jest pudrujemy go bezmyślnymi filozofiami nieustannie czując że nas zaskoczy potrzebny tylko fart

Duszko widzę tu stan medytacji, oczyszczenia PL. PozdrawiaM.

Przejmujący przekaz. Nieco mi przeszkadza powtórzenie - ostatnie - ostatnią - a jakby zakończyć: wśród bliskich samotny a obolałość przekracza ostatnie granice Boże ! słyszysz? pozwól przejść ---- bo w domyśle wiadomo, że ostatnią metę, choć być może marudzę i się czepiam niepotrzebnie :) pozdrowienia

rym szkła-zła, rozdzielony tak małą liczbą literek wpienia niepomiernie. a reszta jak najbardziej i owszem tak, w sensie podoba się mi.

Jakże mnie bawi to, że dałem lajka.

Bardzo Wam wszystkim dziękuje, macie rację, jesteście wspaniali. bardzo dziękuje za rady:)

sierpniowy świt zimne śliwki w sadzie nabrzmiałe rosą

stereotyp czy ważne kto lubi różowy płeć wiek czy kąpią się w barwach o różu napiszę te słowa przepiękny jest różach i malwach pozdrawiam

Schody do nieba - czy drabina Jakubowa ? :) Pozdrawiam "Bo w niebie z którego dotąd Nie wrócił nikt bo po co Wieczna sączy się struga Przyjemnej wiary w cudaTen błękit snów i pragnień Niejeden z nas odnajdzie A niechby zaszedł za daleko Pewnie zostanie tam. "

Zarywał z ławy raz. Ikra i ciarki. I na panu dziary - rai zduna pani. I na pani. O, na rybaka? Tak, aby rano. O, na raz, za rano! Zarybi? Na niby raz. My na dwa - pudy! Ty, dupa w danym?

malasz raz jeden malasz poszed na łonke, wzioł sfe sztalugi, farby i pendzle, szkicowau kf'atek - taki maczeg i czekau rezultatu - niczego nje zobaczył, jeno b'ałom plame, bo namalowau piżame. justyna a.

@Justyna Adamczewska : Dziękuję. :)

Dobry wiersz. Pozdrawiam :)