Ranking

Gdy już mąż się nie podoba, W waszym seksie tylko nuda. Lecz nie nęci cię przygoda Zdrada, kłamstwo i obłuda. Weź rozkosze w swoje ręce, Rozbudź swoją seksualność, Możesz mieć wszak z seksu więcej, Odrzuć szarą dnia normalność. Niech wibrator penetruje. I z łechtaczką wciąż się styka, Straszna rozkosz cię przejmuje, Drżenie ciała tak przenika. Wtedy orgazm się pojawi, Nieproszony, spontaniczny Twój wibrator zawsze sprawi, Że seks będzie fantastyczny. Trzymaj zawsze go przy sobie Nigdy z nim się nie rozstawaj. On radością wiernych kobiet Tylko jemu nie odmawiaj. Tutaj życiem mąż sterany? Wieczornego seksu nuda. Tam wibrator rozedrgany, Który czyni takie cuda. Gdy więc orgazm priorytetem, Na decyzję przyszła pora. Po co męczyć się z facetem. Gdy masz jego – wibratora. Jak zapowiedziałem, dlla równowagi, w stosunku do ,,Masturbatora".

zawsze się bałam że jeśli dusza wejdzie w stan splątany z drugą i będzie o niej wiedzieć wszystko nawet gdy zostaną rozdzielone na ogromne odległości bo to powiązanie w parę będzie aczasowe i alokacyjne że wtedy mnie ubędzie myśli przestaną być już tylko moje a wola ogólnie wątpliwie wolna zostanie całkowicie ubezwłasnowolniona tobie jednak udało się przekroczyć poziom materii skondensowanej mojej duszy dotrzeć do cząstek elementarnych poprzez mięso ciała do pierwotnej fundamentalnej tkanki podmiotowości tylko po to by stać się nożem dźgać, okaleczać ciąć i kroić a ostatecznie zaszyletowaną porzucić teraz jestem w stanie supozycji jednocześnie żywa i martwa faktycznie niewiele ze mnie zostało rany kłute w piersiach krew w żołądku nie żądam więcej kochania

kość odrapana z mięsa niezbyt dokładnie zimna woda na cal ponad ulubiony garnek jeszcze niekompletny dodam marchew seler pietruszkę chrusty rozważnie rozpalę w ogień niech się wodzianka rozgrzewa jeszcze soli i pieprzu do smaku suchy chleb obok jednego talerza gotować na wodzie to sztuka nie musimy się najeść do syta wystarczy zapach gorącej pary by dokuczliwy głód poczuć od nowa

Ten poeta skurwysyn Co pisze te słowa Szybko umrze W pewną niedzielę Będziecie mogli Z pełną radością Na swych gębach Otworzyć gazetę I w nekrologu ujrzycie "Umarł ten Co męczył słowami Skurwysyn nieznany" A miejsce spoczynku Odnajdzie się samo I na nagrobku będzie pisać "Współczuję Wam Że musieliście mnie Znosić"

Z miłości do samotności kiedy byłam mała nie wiedziałam czym jest śmierć byłam smutną dziewczynką zdaniem nauczycieli ostrożną w kontaktach z rówieśnikami nie chciałam koleżanek przyjaciółek trzymałam się na uboczu samotność najlepszą kompanką pamiętam było to powodem niewybrednych żartów śmiano się szydzono nawet bito nie chciałam chodzić do szkoły nie znaczy że źle się uczyłam gdy się nie spodziewałam spodobał mi się chłopiec wulkan energii i marzenie nastolatek nigdy się nie dowiedział zaczęło się dorastanie moja dusza pozostała taka sama nie chciałam męża dzieci mieszkałam osobno pracowałam nie była to praca marzeń czasem odwiedzałam mało uczęszczaną kawiarenkę zawsze latte zdarzało się mężczyźni łowili mój wzrok ale nie byłam zainteresowana najlepiej było mi w mojej kawalerce mijały lata kilkanaście lat wszystkie miesiące takie same teraz na półmetku życia wciąż pławię się w samotności wychodzę do biblioteki do lekarza bądź gdy skończy się chleb zwierzam się samotności i Bogu samotność jest moim sukcesem moim spełnionym marzeniem być może nigdy nie poznam miłości nie czuję takiej potrzeby

Nie jest seksu niewolnikiem, szczęścia swego to kreator, swoim własnym jest sternikiem. Wolny, silny masturbator. Bardzo wszak kobiety lubi, i flirtować nie przestaje, lecz w miłości się nie gubi, jej zniewolić się nie daje. Lubi patrzeć na kobiety, rzadko kiedy je uwodzi. bo seks z nimi to niestety już mu wcale nie podchodzi. Dzikie orgie ma w laptopie, tego nie ma przy kobiecie Całą dobę seks na topie, może znaleźć w Internecie. Już ma dosyć uwodzenia niepewności i wymagań, ma, czy nie ma powodzenia, wciąż za dużo trzeba starań, i wysiłku, entuzjazmu, aby była przeszczęśliwa, dostąpiła trzech orgazmów, co nie łatwe przecież bywa. Seksu wcale się nie lęka, ale go nie potrzebuje, Lepsza przecież własna ręka, co tak świetnie się sprawuje. Jej nie prosi, jej nie błaga, do działania zawsze skora. Bardziej niż kobieta naga, chętna dla masturbatora. Nie oszuka, nie zawiedzie, perfekcyjnie się spisuje. Razem z nim na urlop jedzie, nic go przy tym nie kosztuje. Czeka wierna i gotowa zaspokoić swego pana. Jej nie boli nigdy głowa, zawsze będzie mu oddana. Bez kobiety, bez miłości, on i jego penetrator, Nie wyrzeknie się wolności, facet jutra - masturbator.

spytał mnie czy może i usiadł na ławeczce bo przecież raźniej jest we dwoje poczekać na demencję

ładnie mnie namawiasz na wiosenny spacer aleją wzdłuż wersów wśród tęsknych majaczeń może bym i poszła gdzie nieśmiałe pączki w łupinkowych piąstkach wyglądają słońca bo ziąb tęgo chłostał może bym i poszła ale zapodziałam od chęci buciki a boso nie pójdę z tobą ani z nikim

Witam! Chciałabym pochwalić się moim świeżo wydanym tomikiem. Za kilka dni będzie dostępny w księgarniach. :)

Lubię być smutna lubię być smutna wprawia mnie to w dobry nastrój pielęgnuję samotność kocham wylegiwać się w jej ramionach nie chcę nie potrzebuję miłości moja dusza stworzona do wolności do swobody przestrzeni jest samowystarczalna nie chce porad współczucia rozmowy człowiek zwierzę stadne cierpi gdy samotny u mnie na wspak kiedy spotykam zakochanych nie zazdroszczę lecz współczuję po powrocie do przyjemnie pustego domu powierzam się melancholii oddaję z przyjemnością bólowi nie czuję się źle nie mając z kim porozmawiać dobrze wiem jak żyć zasiadam przed kominkiem ach jak ciepło jak rozkosznie delektuję się książką popijam gorącą herbatą tylko nocą gdy mroźna czerń zalewa mój pokój moją duszę śnię mam męża dzieci przyjaciół nie czuję się z tym źle w poduszkę wsiąka łza

wiatr umilkł martwota żywiołów przybiera innego znaczenia kiedy niebo jaśnieje ciemnieje burzy się pręży nabrzmiałe obłoki wypluwa w świat impuls uderza trawnik przybrał kolorów w powietrzu zapach fiołków Sylwia Błeńska 1.5.2019

nie mogliśmy się najeść bo jedliśmy oczami pochłaniając żarliwie zapalczywie na pamięć i na sianie i w trawie trawiliśmy zmysłami prawie lecz nie do syta wciąż zachłannie u szczytu tylko bez bez dotyku

na powiece drżącej od wzruszeń widzisz tylko rozmazany tusz i rozmazany cień

Proboszcz z parafii w Brzozowym Gaju ciągle narzeka, że mało dają wierni na tacę - a on znów z kacem - wnet go kłonicą tu powitają ..

Zatem Poukładałam myśli na pólkach zdarzeń, zniknęły z oczu niespełnione marzenia. Drżę z ukojenia, trzeba mi ciepła, gorąca. Zatem - idę po śladach Słońca i już twarz spokojna. Może w takim stanie pozostanie? Justyna Adamczewska

Zdumiewa fakt powszechnego występowania w licznych postaciach ludzkiej życzliwości. Kilka drobnych słów, niewymuszona grzeczność, uśmiech, ciepłe spojrzenie rodzą życzliwość. Jest ona tym wezwaniem, które każe traktować innych w sposób, w jaki chcemy, by nas traktowano. Jest także filtrem chroniącym od smogu płonącej nienawiści, zazdrości, egoizmu. Życzliwość to doskonałe podłoże do budowy dróg dla ciężkiego transportu. Drogami takimi mogą od nas oddalać się ciężkie karawany naszych nieszczęść. To pług życzliwości odwraca skibę ścierniska, tak by siewcy mogli tu wysiać miłość, zgodę, szacunek. To wzrost skali produkcji życzliwości tworzy nowe miejsca pracy dla zwolnionych z trzecich zmian fabryk karabinów, czołgów, dynamitu. Życzliwość podlega jednak szczególnym regułom ustalającym zasady jej obrotu. Nie można jej kupić, jest wyjątkowa, można ją wytworzyć jedynie we własnej wytwórni. Musimy zatem sami chcieć ją tworzyć, zapewnić środki do jej produkcji, kontrolować jakość produktu. Tworzący życzliwość na duszach swoich noszą stemple znaku najwyższej jakości "jestem człowiekiem".

Synek spytał ojca:Tatusiu - dlaczego wczoraj na ulicy, ten pan z łysą głową całkiem bez powodu uderzył obcego? Czy dlatego że miał skórę kolorową? Czy to sprawiedliwe? Powiedz drogi ojcze, pobić niewinnego bo inną ma skórę? I czemu osoby z niepełnosprawnością mega ignorancji odgradza się murem. Dlaczego tatusiu wczoraj - wczesnym rankiem, gdy starszy pan upadł na przejściu dla pieszych, ludzi mała grupka robiła mu zdjęcia zamiast- by mu pomóc do niego pośpieszyć? Mam w klasie kolegę, który nie ma włosów (po chemioterapii wszystkie włosy zgubił...). Dlaczego koledzy wciąż śmieją się z niego i prawie nikt w klasie teraz go nie lubi? Dlaczego Dorotka, która popłakuje i szlocha po kątach ciągle bywa sama? Nie chcą z nią się bawić szkolne koleżanki (nie wiedzą że wczoraj umarła jej mama.) Dużo pytań synku zadajesz od rana I w dobrym kierunku Twoje myśli błądzą. Odpowiedź jest prosta:ludzkimi duszami młode, głupie siostry jak na razie rządzą. Pierwsza:Znieczulica - zawładnęła ludźmi wniwecz obróciła serc ludzkie odruchy. Druga:Ignorancja - ta siostra sprawiła że na ludzką krzywdę człowiek bywa głuchy. Nie ma już ratunku? Powiedz - mądry ojcze - czy na zawsze głupich dwóch sióstr egzaltacja? Są jeszcze dwie starsze, mądrzejsze syneczku: pierwsza: Tolerancja, druga: Akceptacja.

jak przystało na kochanków sypiam z moim piórem znów sturlało się jak spałam prosto pod koszulę muszę mu zapalać światło ponoć lepiej widzi ale gdy się nie popisze ja się muszę wstydzić

za każdym razem powtarzam- -mam zamiar brać cię bez miar twój dotyk rozprzestrzenia we mnie ogień widzę bezmiar podniecenia prowadzisz przez ciepłe tereny pełne dzikich zwierząt odgłosy nasze to walka o przynależność spoconego pożarem budynku świst usiądź tutaj jakbyś pierwszy raz wsiadała do metra wchodzi się jak do wnętrza stosunku płciowego na twardym byku tańcz on jest unplugged trzęsie prawie eksploduje strzykawka wypełniona adrenaliną pomiędzy parabolą ciał na prostej czy na krzywej stykamy się na okrągło w geometrii poznania finału nie będzie jeszcze nie teraz trzęsie wychodzę

To było ...platoniczne :)

O kurde. Cały wiersz jest przyjemny, ale ten fragment jest boski.

Słowo, znaczenie. Wiem, że to mało inspirujące, ale bardziej interesuje mnie kwestia "co przedstawia", niż "co by zamierzał" - interesuje mnie wszystko, co kryje się w dosłownym odczycie tekstu - nie metafory, aleglorie, takietamy - może i jestem ograniczony, ale gdzieś czegoś doszukać się próbuję - nawet jeśli w zawoalowaniu, czy czymśtam, onemu podobnym.

Zabawne :))

Pyszny wiersz.

Jak ja lubię czytać Twoje wiersze i myśleć nad tym, o czym traktują. To ja dziękuję, że umożliwiasz mi rozwój. Dzięki, myślę nad sposobem dokładania owych, ;))

Tak, czasy mamy ciekawe- mimo kosmicznego, nie wyobrażalnie potężnego progresu technologicznego, bardzo ubogie pod względem wzajemnych relacji jest życie dzieci i młodzieży. Żaden, nawet najdroższy Iphone nie da nawet namiastki ,,dreszczyku" jaki towarzyszył wspólnemu wypadowi na jabłka do ogrodu sąsiada :)) czy gry w pięć cegiełek, dwa ognie lub podchody. Pozdrawiam serdecznie. :)

No brawo !!! najbardziej się obawiałam o tą gumę... taka śmieszna gra. Były kostki, kolana, pas potem nawet pachy wymyślali :) Teraz chyba już nikt nie gra w gumę.

Marcinie, no tutaj jest i fajnie, i smutno. Ale przyjaźń pokazana. Wartość najwyższa. Jest jeszcze "grzeczność", odpoczynek, mijający czas i ta "ławeczka". One naprawdę mogą dużo opowiedzieć. Pozdrowionka J.

Albo: ,,czemu uczynnością żaden z nich nie grzeszy" lub ,,miast iskrą empatii staruszka pocieszyć" ewentualnie ,,miast uczynkiem w dziadku wiarę w dobro wskrzesić" ? :) pomyślę na spokojnie w wolnej chwili- dzięki Marcinie.

,,być może nigdy nie poznam miłości nie czuję takiej potrzeby" Już poznałaś :) Miłość do pióra, do metafor, do wierszy i prozy.

Pogroził raz palcem Znudzony Emeryt, wytknął brak wiedzy, wszak dwa i dwa to cztery! Oj, biada nam biada! Emeryt rozgada, lecz najpierw przetrzepie nam cztery litery ?

Coś złego dzieje się w ojczyźnie kochanej gdzie ludzie się wzajem obrzucają błotem... Widać zapomnieli; niekiedy naprawdę sprawdza się maksyma - milczenie jest złotem. Czasem bardzo tęsknię do czasów młodości, w latach pacholęcych szukając ratunku, gdy każdy dzień nowy był źródłem radości, a życie uczyło pokory, szacunku. My - jak by ujęło pokolenie młode wapniaki, lamusy - tę przewagę mamy, że - kiedy chcieliśmy opinie wyrazić, mówiliśmy z serca to, co z życia znamy. Nie znaliśmy kiedyś słowa ,,Wikipedia", pustym dźwiękiem także było słowo ,,hejt". Dzisiaj wodę z mózgu robią różne media, jeśli umiesz pisać - masz na prawdę glejt. Może myślisz sobie młody przyjacielu środkowego palca pokazując skrycie; ,,O co jemu chodzi? Czego chce ode mnie? niech się odpierdzieli - TO JEST MOJE ŻYCIE!!!" A ja - nadgorliwiec - radę chcę przekazać tak jak dla najbliższych, drogich dla mnie dzieci. Ufaj rozumowi, i temu co czujesz, nie wszystko jest dobre, co wyczytasz w sieci. Nie każdy Ci sprzyja! - mój kolego młody - dając ,,dobre rady" śmieje się bezczelnie! Potraktuj to jako kubeł zimnej wody na rozgrzaną głowę - i myśl samodzielnie. Nie daj się omamić wzniosłym pięknym słowom, hasłom wytłaczanym najprawdziwszym złotem. Prawda z głębi serca niech kieruje Tobą, zło dobrem zwyciężaj - rozumem tępotę. Wałcz 17 01 2019

Wichry zimy już zawiały Przywiewając nasz niepokój Stare sny i twarze dawne Goszczą się już po staremu Piją tu i bajki prawią Niegdysiejsze czasy żywią Nas radują, choć w sercu żal I strach, pogodzić nie ma jak Tęsknotę by ukrócić czas Ale strach, aby to skończyć Więc bije zegar raz, dwa, trzy Duchy tańczą przed oczami Burza rozgorzała całkiem A Ty stoisz i czekasz na nic Pragnąc tego po co sięgnąć Nie umiesz, a duchy tańczą Jedziesz tramwajem i patrzysz Z czołem opartym na szybie Na stary szpital ruinę Na park co już martwym się zwie Na kamieniczki dostojne Czasem przygryzione, samotne I na wartki bieg kanałku Serce ci drga niespokojnie Duchy siedzą obok Ciebie Jak życzliwe anioły snu Kolyszą Cię jak matula A Ty choć trochę czujesz się Jakbyś sięgnął Tantalowych Owoców

Niebieska toń, w której przyjdzie mi zanurkować Ogromne fale, które mogą mnie zmieść Lecz kiedy tafla jest spokojna Widzę światło słońca, które się do mnie uśmiecha Obok wielki błękit nieba, Którego nie przesłaniają chmury To wszystko daje ciepło i bezpieczeństwo Uspokaja duszę swoimi promieniami A kiedy znów spojrzę, widzę dom Cały na niebiesko Niebieskie okna, ściany, dach I tylko ja tam nie pasuję Czarne odbicie W pięknym wyobrażeniu niespełnionych pragnień

@Alicja_Wysocka, @Bogdan Brzozka Przepraszam, wtrącę się :) Litość, miłość, współczucie, wrażliwość, żal, potrzeba serca - dla mnie tutaj akurat nazewnictwo ma drugorzędne znaczenie :) Jeśli komuś pomagam to robię to dlatego, że tak chcę, a nie muszę :) Pomagając komuś powinno się (moim zdaniem) mieć wrażenie, że czyni się coś dobrego dla niego i dla siebie :) Pozdrawiam :)

Witaj Tourniquet, wstrząsające wyznanie zawarłaś w tym tekście, jego chaotyczna konstrukcja odzwierciedla (jak dla mnie) autentyczność przeżyć Peelki. Poruszył mnie ten Twój utwór. Chociaż (co zresztą już wiesz) można by nad nim popracować, jeśli oczywiście dasz radę (bo rozumiem, że jest to dla Ciebie bardzo nieprzyjemne wspomnienie). Przynajmniej literówki i gramatyka wymagałyby tu interwencji naprawczej, jeśli chciałabyś ten tekst potraktować jako literaturę, prezencik dla czytelnika, a nie tylko narzędzie do autoterapii. Tak czy siak, cieszę się, że masz to wszystko już za sobą :) I przepraszam, jeśli jakkolwiek uraziłam. Trzymaj się, wszystkiego dobrego, D.

teraz to chyba przesadziłeś :)

Jeśli dobrze odczytałem to 1 gra w klasy, 2 gra w gumę 3 w chowanego? :))

Zresztą udało mi się w miedzyczasie nawiązać korespondencję z autorką strony graficznej tej publikacji i okazało się, że wydawnictwo było w 100% sfinansowane przez Ministerstwo Kultury, więc było dystrybuowane za darmo. Na szczęście autorka zachowała sobie trochę egzemplarzy i obiecała mi jeden.

Też nie jadłem nigdy wodzianki (tak jak i zalewajki), jednak mam teraz na nią apetyt :D

Też tak uważam :) Miłość między poetami bywa wzniosła, czysta, święta, platoniczna. A ile dzieci im się urodzi w postaci wierszy, a jakie piękne! ja kiedyś umrę, nie na starość, lecz ze wzruszania nad sonetem wtedy napiszcie na nagrobku że to się stało przez poetę, bo takie piękne wiersze pisał, że zachorzała z nich na miłość, do jego pióra naturalnie i tak jej cudno umrzeć było

to chyba zupa dla kogoś specjalnego, tak sądzę, po suchym chlebie obok jednego talerza. Bo dlaczego nie obok pozostałych? Jak dla mnie, brzmi trochę rytualnie, jakby celebracja czegoś, co zostawiło trwały ślad.Ale mogę się mylić, bo może to być najzwyklejsze gotowanie :) Pozdrawiam.

Jeden rym wpadł przez przypadek do rosołu na obiadek ni to wierszyk, ni aforyzm, a się pyszni się, może chory? Wiersz gotowy sobie jestem zakasuję całą resztę, niech mnie chwalą, biją brawa sukces dumą mnie napawa Niech się gryzipióry zlecą, niech ich przygna choćby przeciąg, a jak który nerw przyciśnie jeszcze szybciej krótszy zmyślę

A to jest ciekawy punkt spojrzenia na sprawę. Chyba jednak owa dziewczyna wolałaby się zestarzeć niż tak o skały..

;)

No, Panie Janie, na takie dictum nabrałam ochoty na dietę. Żeby to poczuć. Tak intensywnie. Baaardzo wyrazisty i miły kawałek. bb

To rozumiem :) Mistrzu nad Mistrzami :)

Salvador Dali namalował obraz pt. "Wielki masturbator", z którym początkowo skojarzył mi się tytuł. Natomiast całość po przeczytaniu to po prostu rzeczywistość. Fajnie napisany, rubaszny utwór.

To jest niesamowite. Śpiew daje siłę, duszę porusza, otwiera serca, daruje skruchę. @Justyna Adamczewska

Ciekawe pytanie. Mnie inspirują przede wszystkim wydarzenia z życia (czasem drobnostki, czasem jakieś dłuższe procesy), ludzkie emocje. Drugą silną grupę inspiracji stanowią zjawiska przyrodnicze. Myślę, że ważne jest to, żeby coś przeżyć - potem ma się więcej do powiedzenia. Myślę, że warto ułożyć sobie wcześniej jakiś plan tekstu, tak żeby miał on początek i koniec, żeby nie był tylko strumieniem świadomości. Zauważam, że często krążę wokół tych samych myśli, które rozwijam, i tych samych zbiorów tytułów. Lubię tworzyć przy muzyce, jej rytm często nadaje rytm moim wierszom, często też nastrój lub jakąś istotną frazę. Dużo dzieje się w wyobraźni, nie wszystko można odnieść do realnego życia, tego byłoby za wiele. I jeszcze jedno: Stanowczo jestem przeciwny wszelkim działom dla "lepiej piszących" i podobnych - to ma charakter stygmatyzujący i prowadzi głównie do konfliktów. Ferment twórczy jest potrzebny, ale nie atmosfera wojny. Poza tym, nie wiadomo, kto nadawałby uprawnienia do publikacji w takim dziale (pamiętam, że parę lat temu publikowali tam ludzie w kilku całkowicie odmiennych stylach, którzy się wiecznie kłócili w sposób wręcz ordynarny - dlatego też odszedłem na jakiś czas, bo trudno było na to patrzeć).