Ranking

Na linii styku ściany lasu i pól, od północy plaży i morza w bezkresne, podniebne przestworza przywędrował Bora- leczniczy wiatr z gór. Znajomą przystań otoczył wachlarzem, spoglądał zatroskanym wzrokiem, aż ujrzał odwróconą bokiem dziewczynę i śpiewał melodię marzeń. Subtelnie uśmiechem odwzajemniła stęsknione leciutkie powiewy, zdziwiły się beztroskie mewy, gdy serce zranione wiatrem leczyła. 05.08.2018r.

co stanie się z wierszami bez ocen ? :))))))))) - wszystkie do warsztatu ? - najlepiej usunąć :)))))))))))) diabeł tkwi w szczegółach .

Jak ja lubię moje z tobą podróże, gdy odkładamy na ten czas na półki dzieci, wnuki, pracę albo rachunki, spiesznie czyścimy w nas karty pamięci z trosk, smutku, których nam życie nie szczędzi i budzimy się tam, gdzie czas nie pędzi, ciekawi historii, bliscy natury, gdzie obraz świata nam wysłany z raju, dzisiaj w kapitana Misina kraju. Rodzi się nieodparte wtedy to marzenie, aby mądrości takiej stać się wnet włodarzem, co z nią zachwyt dla świata stałym w nas zostanie a nie chwilą ulotną z przygodnym pejzażem. Pierwej musimy jednak odwagi w nas szukać, by spojrzeć w zwierciadło i w nim śpiesznie poszukać, twarzy wroga, który na nas obłudnie patrzy, i wnet wszystkich tych lęków i żądz nam dostarczy, co jad sączą, by zmienić nam w dłoniach trzymane, gałązki oliwne w strzał groty w kołczanie. Panem na brzegu, zrazu kto dziwnie wygląda, z bosymi stopami spraw tu wszelkich dogląda. Pytany, czemu taki gest czyni, tak powie: „Tak naturze i wam tu bratem jestem prawie, i by głosy próśb waszych były tu słyszane”. Takiej lekcji uczniowie, będziemy już patrzeć, by nie umknął już nigdy wdzięcznej w nas uwadze, kto z bosymi stopami w codziennej posłudze, pragnie by naszą duszę rogatą zrozumieć. Podaruj ten dzień dla nich miłym i słonecznym, ogrzej je słowem dobrym i gestem serdecznym, a gdy przyjdzie taki czas co jest dla was świętem, niech wnet zatańczą „Nad pięknym modrym Dunajem”. Gospodarz na Brzegu bosonogi Zika, który chodzi boso od wiosny do jesieni.

ceruję uśmiechem potargane serce lawendowym wrzecionem milczenia zakrapianym zachmurzeniem oczu maluje nadzieją jutrzejsze dni ciesząc się szczerbatym szczęściem że może to właśnie do mnie biegniesz

łyk kawy dwa zdania z Miłosza równowaga niezachwiana codziennie przez furtkę wyobraźni przedzieramy się obaj na wileńskie podwórka naznaczone sznurami suszącej się bielizny ciche zaułki pachną cepelinami kołdunami z podsmażoną cebulką stajemy na moment na dziedzińcu pod arkadami chwila odpoczynku łyk kawy następne dwa zdania pochylamy głowy przed Matką Boską Ostrobramską przez ułamek sekundy zobaczyłem dziadka maszynistę wileńskiej kolei a babcia starannie zaczesna wyglądała w białym fartuszku jak na przedwojennej fotografii

Przyszli na chwilę na zawsze zniknęli przez moment rozgoszczeni zamieszkali w moich czterech ścianach chłopcy pokradli sekrety mężczyźni pewność rozszarpali wszyscy odeszli jako nikt

gdzieś ponad miastem błądzi mój wzrok i szuka twojej twarzy pośród gwiazd Kraków, 06.08.2018

Tik. Tak. Ty. Ja. Bicie serca odmierza czas. Wskazówka w tarczy nic nie oznacza ... zamknięte koło. Szczęście. Strach. Ty. Ja. Początek ? To umowny start. Wahadło wychyla się i wraca ... zamknięte koło. Ciemność. Blask. Ty. Ja. Zamknięci w perfekcyjny kształt. Więzienie ? ... zamknięte koło. Cisza. Wrzask. Ty i ja w środku. Rozpychamy gmach co ugina się choć... To wciąż zamknięte koło.

@Luule dziękuję za wizytę i podzielenie się odczuciami. kury bez głów, ludzie bez serc :)

Dziękuję za ocenę wiersza. ps. Nie uważam się za doświadczoną poetkę, tylko za amatorkę, piszę od 10 miesiecy i cały czas się uczę, więc błąd jak wyżej wspomniany / niestety, stety/ mam prawo popełniać, a powiem więcj: nawet doświadczonym się zdarzają. Nikt nie jest nieomylny. Nie musisz przepraszać, ja się wcale nie gniewam :)

"... ważny będzie jedynie nastrój oceniającego" podbudowany dodatkowo nadzieją na zwrotną, tożsamą ocenę w stosunku do siebie.

Nato, dzięki. Mnie jest b. przykro, gdy widzę utwory użytkowników bez słowa jakiegokolwiek, bez żadnej reakcji. Ale z drugiej strony zdarza się i tak, że ktoś wstawi wiersz, różne osoby - odbiorcy napiszą pd owym tekstem swoje zdanie, a odzewu zero. Pewnie, że nikt nikogo nie zmusza do komentowania, ale brak reakcji, tzn brak odp. na komentarze pod tekstem jest oznaką lekceważenia. Pozdrawiam Wszystkich J.