Ranking

utopiona w białym dymie zamarznięta moja twarz uciec światu choć na chwilę myśli równo mierzy czas i wrzucona w czarny całun ze słów kilku składam wiersz cicho szepcze mój zegarek słyszę ulic dziki szmer białe myśli czarne wino i te nasze ręce dwie udajemy jeszcze marnie kłamstwo zżera naszą krew

Mojemu Kotu Szaroburemu żeby ze mną rozmawiał żeby mnie rozumiał zamiast oskarżać bez rozmów i pytań zamiast mnie porzucać i robić nam obojgu nadciśnienie Czasem zostawiasz mnie nagle w sklepie, na życia zakręcie, pod przystankowym żaglem, na przyjęciu, koncercie, na stacji metra i w łóżku, przy stole, w moim serduszku, obrażony jak chmura nocą, nie wiadomo, dlaczego i o co. Lecz jeśli mnie krzywdzić nie chcesz, otul mnie ciepłym gestem, powiedz magiczne słowo. Przecież czuję, więc jestem. Czasem mnie winisz o wszystko, co tylko nam się nie uda, bo sam chcesz mieć kartę czystą; ale to czysta obłuda. Po diabła szukać tej winy? Wszak wcale tak nie musimy: razić gromem, obrazić się nocą, nie wiadomo, dlaczego i o co. Więc jeśli mnie krzywdzić nie chcesz, otul mnie ciepłym gestem, powiedz magiczne słowo. Przecież czekam, tu jestem! Oddaj weekendy zepsute, oddaj zamarłe marzenia, letnie dni mrozem skute, słońca wtrącone do cienia; jeśli cię trochę obchodzę, nie depcz mnie już po drodze, obrażony jak chmura nocą, nie wiadomo, dlaczego i o co. No chyba że krzywdzić mnie chcesz, wrogim odpychać gestem, ranić fałszywym słowem... Kim dla mnie naprawdę jesteś? Piaseczno 4.09.2017 r.

Nie można tu przejść obojętnie zgroza się w sercach naszych budzi, okropne to jest, niepojęte zgładzano tu masowo ludzi Obóz męczeństwa i zagłady Dachau, Majdanek czy Oświęcim, krzywd tych wymazać nie da rady, biegu historii nie odkręcisz. Złowieszczy okrzyk - Halt ! Hande hoch! Czarna swastyka na mundurze, słychać wystrzały, krzyki, szlochy, zastygłe plamy krwi na murze. Siebie stawiali ponad ludzi mordercze bestie i faszyści, antychrystowi gdy się służy to Bóg już z tego nie oczyści. Wielkie bestialstwo - słów brakuje takich powinni wprost do piekła, niesamowite, wprost szokuje co zrobił człowiek dla człowieka. Rodzice nam to przekazali o nich zostanie zawsze pamięć, przecież jesteśmy Polakami tych krzywd się nie da ot tak zamieść. 08.11.2017r.

zwykle, właściwie z założenia w ogóle tego nie robię nie ingerując w poezję innych twórców.Ten wiersz podoba mi się, ale jedno, maleńkie ziarenko piasku trze mi tu i psując rytmikę. W 1wszej zwrotce "uciec ze świata choć na chwilę" to 9sylab w układzie 8/7, który jest zachowany w całym wierszu z wyjątkiem tego wersu, gdzie jeśli miało by być konsekwentnie i rytmicznie powinno być sylab 8. Zejść ze świata -8 sylab, ale trąci trupkiem, hehe, wejść w zaświaty - też 8 i chyba trzyma ten sam sens, ale może dasz radę wykombinować coś jeszcze ;)

i tylko w połowie się zgadzam bo obraz wskazuje pod tekstem że rolę ktoś inny obsadza a życiem kieruje ktoś jeszcze

a mnie to przyszło z kolei od kropek posianych zaczynać lecz one skiełkować nie chcą i nie ma czego obrywać

a jednak dopowiem filuternie "człowiek sam scenariusz tworzy" lecz przez całe życie niezmiennie nad nami tkwi Palec Boży :)

Marcinie mam inną wersję: Obrać cię chciałem jak cebulę, ciuszek jak wers odpada, aż w końcu nie masz nic w ogóle została d.... blada. :)

Zwyczajny dzień. Czas przelewa się monotonnie wśród domowych zajęć. To świt, to zmierzch. W ciszy rozdźwięczał się telefon, w rytm melodyjny. - Jak spędzasz dzień? - Nic szczególnego - odpowiadam - ja tu zimą mieszkam.

Do zaistnienia naszego świata potrzebna jest obecność od tego zaczyna się miłość dźwięk słowo moja słoneczna przeżroczystość a my w filiżankach z różowej porcelany przelewamy rzeczywistość rozkłada się wachlarzem z chwil fale załamują się w obrazy w nasze teraz na starej fotografii

czy kochanie to miłość jeżeli tak to czemu nie daje się uczesać czemu nie zawsze umie pogłaskać lub przytulić czemu nie uczy ufać dlaczego nie jest szczera czemu za cień się kryje czemu smuci ją tęcza tak tak moi drodzy ten wiersz jest o miłości którą ktoś podgląda zza krzaka

Kochany dziękuję za rok, spełnionych marzeń, obyśmy byli jak najdłużej razem. Uwielbiam patrzeć w twoje oczy szare, lubię jak przytulasz na dobranoc i dzień dobry. Jak mówisz czule, załóż czapkę bo mróz na dworze. Cieszę się że jesteś, gdyż charakter mam trudny. A ty wytrzymujesz każdą kłótnię.

Dobry wiersz z tą nutą nostalgii, czyta się go z napięciem, wyzwala wspomnienia. Zagubiony w gąszczu wspomnień do przyszłości się przedzieram, dziś już nie ma cię koło mnie, marzeniami świat swój wspieram. Pozdrawiam:)

wszystkie moje plany i gry zgasły przy ostatnim rozstaju wierzę w dobre imię sensu tam gdzie istnieją sny chwyć mnie delikatną dłonią złap w sidła wiary jako zwykły kat i materialista palę przykrość czasu pójdźmy razem wierzymy w to samo co kiedyś żyjemy aby chłonąć i czuć delikatne słowa księgi wybrzmiewają wciąż i wciąż to prawdziwa miłość sekretne drzwi to iluzja czasu chwila pośród szumu dni

Zaułkami się przedziera smutna miłość zawiedziona, los ją strasznie sponiewierał lecz jej jeszcze nie pokonał. Porzucona lecz powstała zaiskrzyła się nadzieja w drzwi znajome zapukała, tych kochanków musi wspierać. Coś się u nich nie układa była rozpacz przeprosiny, chyba prośba była słaba, jeszcze się nie pogodzili. Nie wpuścili jej do progu a więc oknem się przedarła, podziękować mogą Bogu że ona się tak uparła. Nie mogli jej wcale ruszyć wszak na swoim postawiła musiały się lody skruszyć i miłość się rozgościła. Uśmiechnięta puszcza oko, młodzi tulą się do siebie, znów jest ciepło, zgoda, spokój, miłości niech nikt nie grzebie. 31.01.2018r.

Wow, @Marcin Krzysica Ty to masz jednak nieodkryty talent dydaktyczny :))) Dobra, teraz przylazła "ta co kreśli" i pomarudzi, choć niedużo :)) Osobiście uważam, że pierwotna wersja zawierała w sobie dużo łagodnej czułości i to nie była wada, teraz mi trochę brakuje tego klimatu, za to jest lepiej rytmicznie i rymy są ładne, choć mam pewne zastrzeżenia: W tym fragmencie zmieniłabym "oczy szare" na "szare oczy", żeby się rymowało; a zamiast "lubię jak(...)" napisałabym "zanim mnie przytulisz na dobranoc lub dzień dobry"; Po mojemu byłoby to : albo mówisz czule <<załóż czapkę, proszę>> kiedy płatki śniegu zdobią moją głowę I wtedy w puencie dodałabym "naszą" przed "kłótnię"; Ale te wszystkie uwagi Cię w żaden sposób nie zobowiązują, oczywiście :) Pozdrawiam :)

Poradziłam wcześniej: uciec światu choć na chwilę Dobrze to brzmi, tak uważam :)

Prawda jest ciszą, Kingo? No, pewnie prawda bycia samej w ciszy , bez nikogo bliskiego. Nie wiem, czy dobrze rozumiem? Pozdrawiam J.

dziękuje moje serduszko :)

uczę się tyle czasu, ale jakoś gadam, zobaczymy za pół roku, mam lekcje indywidualne:)

nikomu nie umniejszam szacunek mam w nadmiarze chciałam człowiecze błędy zwalić na błazna szalę i z przymróżeniem oka toż nikt tu się nie skalał ponoć błazen królewski też palcem bożym działał

Obrać cię chciałem jak cebulę, po słowie wers odpada, aż w końcu nie ma nic w ogóle została kropka blada.

Marcinie i tak z obierania cebuli wyszła nie lada gratka pomieszane z poplątanym kulinarno- poetycka zagadka :)))

Witam cię serdecznie i życzę powodzenia na nowej drodze jaką ma być /POEZJA/ - Udanego ciepłego dnia życzę

To miłe, że się nie obrażasz. Utwór sygnalizuje potencjał, a więc warto bawić się piórem dalej.

Chciałam napisać przeCudnie czysto, bez zapychaczy biorę zeszyt, ołówek i siadam szybko do pracy. Myślę, wymyślam, przemyślam, skreślam każdy zaimek. Wierszu Cudny! Gdzie jesteś? Została kropka, przecinek.

wspomnienia fundują nam życie a człowiek scenariusz sam tworzy Pan Bóg przypatruje się skrycie nie na darmo dał wolną nam wolę

Nie podoba mi się warsztatowo ten Twój wiersz, Sylwio. Sorry. W warstwie narracji wyczuwam miejscami wymuszenie, lekką sztuczność. Krótkie rymy, najgorzej jest tutaj : Natomiast plus za nastrój, który budujesz. Ale oprócz tego co masz mi do opowiedzenia, istotne jest dla mnie w jaki sposób to robisz. Pozdrawiam

a spróbuj obrać ogórek, ten w ręku się sam układa niemalże jak ten bez kulek obladi oblada... ;)))) Barrrrrldzo mi się podoba Twoja miniaturlka.

Siedziałem w zimowy wieczór w foteluczytałem po raz n-ty tę samą gazetęi tak codziennie to samo się dziejemiasto pogrążone w ciemnościach śpitylko na kalendarzu czas nowy trwabyło tak cicho drogi mój przyjacielutajemnica życia biła się z sekretemtego co miało się stać kot się śmiejebo ktoś dzwoni właśnie do drzwiidę otworzyć to byłem ja

zwierzęce sople wiatr po gałęziach rozwlekł w styczniowy ranek

straszne i piękne, aż mi ciarki przeszły

Głowy w piasek nie chowaj w swym kraju nie pozwalaj by obdarli z pierza, prawdę z fałszem zazwyczaj mieszają gdy sodowa do głowy uderza.