Ranking

Mieliśmy na starcie ogromny potencjał: kobieta z przeszłością, mężczyzna po przejściach. Wybuchła intymność jak kwiat orchidei, rozlałeś się we mnie jak byśmy mieli znów wiosnę życia. Nadeszło lato ze słońca spokojem: ten czas na rozmowy i bycie we dwoje. Wiatr włosy pogania i zmarszczki prostuje: - Tak dobrze mój miły z Tobą się czuję - szeptałam w ciszy. A potem znów przyszło jesienne zliczanie i myśli co Potem… czy starczy sił na nie? Czy bilans wysiłku jest równy rozkoszy a koszty miłości zapewnią zbiór koszy owoców na zimę? Schłodziła się aura, mrok cieniem otacza bo zima dopada tak samo bogacza… Brakuje iskierki co serce ogrzeje. Kurczą się słowa. Znikasz z promieniem, jak dzień co się skraca.

Mam dylemat - wiersz czy proza Czy wiersz „w”, a proza „poza” Choć zwycięża już mniemanie Ze w „w” wiersz pozostanie. Wierszem pisać mi wypadnie Jak to w „w” jest bardzo ładnie W „w” wspaniali są poeci W „w” czas jak na skrzydłach leci Tu arcydzieł sznur się tworzy Świetni są moderatorzy I „przykadzę” , bo to racja Świetna jest administracja Ktoś mnie spyta Powiem - pięknie Gdy się czyta Serce mięknie Każdy pisze Głosem duszy Nawet cisza Może wzruszyć Powiem śmielej Tu się zdarzy świetnych wiele Komentarzy I w ogóle Radość budzi Ze tu tylu Świetnych ludzi To jest w „w”, a co jest poza? Z „poza” istna wieje groza Poza sami Wierszokleci Grafomani Co im leci Śmieć spod pióra Same wióry Czarna dziura Z klawiatury Co jest „w”, a co jest „poza” Gdzie jest cud, a gdzie jest groza „W” – Poezja.org jest przecie A gdzie „poza” – sami wiecie I to żadna nie jest ściema Tam jest „poza” gdzie nas nie ma

Przed każdym związkiem uciekała rakiem Zraniona kiedyś jak jadem skorpiona Choć mówili o niej ma pazurki jak lew Nie chciała już żadnego koziorożca Czy choćby innego nędznego rogacza Aż raz spotkała jednego wodnika Który zaprosił ją na smażone ryby Sprzedawane na wagę Nie popatrzyła tym razem bykiem Trafił do jej serca jak dobry strzelec Zapragnął mieć z nią bliźnięta Lecz i on zdradził ją - głupi baran Przez niego została starą panną Data dodania 2017-08-09 06:32 Kategoria Różne Autor Maciek.J

...wypełniają wolne od zmartwień przestrzenie umysłu człowieka . Lata dzieciństwa, szkoły i kolejnych miejsc pracy w jesieni życia wracają żywymi obrazami, tu i teraz. Pora rozliczeń z sumieniem. Nie znajduję za wiele czynów których musiałbym się wstydzić. Dodatnia karma cieszy swoim spokojem i wiarygodnością.

Jesteśmy tu sami Powiedziałem i przerzuciłem stronę Całkiem sami Usłyszałem swoją odpowiedź Jesteśmy bezpieczni Spojrzałem w lustro Jesteśmy wolni Odparło mi odbicie Po kilku chwilach odbicie opadło na łóżko w głębokim śnie Ale ja dalej czytałem wiersze Te które zawsze pozwalały mi na to wszystko

Pełen optymizmu, wg mnie "zrównoważonego". Fajne strofy. Pozdr. J. A.

pozdrawiam

Drodzy Państwo... skąd to wszytko czy ktoś włożył kij w mrowisko ? Czy na rymy ktoś nastaje czy białego nie uznaje ? Wszak to portal zacny bardzo na pohybel tym co gardzą towarzystwem wierszokletów grafomanów i poetów. P.S. Chyba wiem... lecz nic nie powiem ;) najważniejsze bywa bowiem (nie dla wszystkich, dla "W" większości) poczucie wyjątkowości.

co jest w W oj czasem groza ni poezja ani proza W jak warsztat mi się zdaje i choć czasem tekścior z jajem do poezji jeszcze deczko nazwę skromnie – wierszoklectwo jeszcze skromniej drodzy państwo uprawiamy grafomaństwo już w nerwacji słyszę prostak sam tym grafo… możesz zostać cham gbur łajdak z niego wylazł dosyć mamy takich tyrad hola hola spoko spoko uspokoić proszę oko rozum serce oraz nerki i w wysiłku wręcz niewielkim ciut pomyśleć o tych tekstach które tutaj się umieszcza o tych rymach niby z głowy branych z samej Częstochowy nietrafionych metaforach co są zdolne sens zaorać który nawet co tu wnikać coraz częściej gdzieś umyka najważniejsze mieć mniemanie więc panowie oraz panie wnet przyjmijmy co wy na to gdzie nas nie ma tam jest grafo… ale u nas portal wartki i poeci wielkiej miarki

nie wiem dlaczego w ostatniej strofie pojawia się druga osoba liczby pojedynczej. i też ten przecinek - dziwnie go widzieć w sytuacji, w której przez cały tekst ignorujesz interpunkcję.

Witaj Teslicusie, bardzo spodobał mi się Twój wiersz :) Moim zdaniem bardzo trafnie odzwierciedla on szkodliwość tzw. filozofii pozytywnego myślenia. Peel oszukuje siebie, zamiast pozwolić sobie na szczere przeżywanie osobistych tragedii. A tak na marginesie, poczciwy człowiek, zawsze kojarzył mi się z kimś miłym, dobrym, mającym proste zasady życiowe, choć wielu ludziom kojarzy się jako niezdara, fajtłapa. Odniosłam wrażenie, że to drugie znaczenie poczciwości dominuje w tym wierszu. Pozdrawiam :)