Ranking

W zadymionych klubach siedzą literaci na serwetkach znów wiersze napiszą to co zobaczą albo usłyszą ktoś im za wszystko kiedyś coś tam zapłaci Niczym żebracy tylko duchem bogaci na telefonach redakcji wiszą nie chcą już być tą ubogą myszą czasem włosy rwą z głowy jak ci wariaci Bo jak szklane serce niekochane pęka a oni wiedzą jak do ekstazy przedostać się przez życia obrazy być poetą gorzej jak Tantala męka o każde jutro jak o dziecko się lęka składać z sensem wszystkie wyrazy lecz sercem czystym i bez skazy bowiem sławnym wieszczem zostać to udręka Dziś muzy nie było –a czemu nie wiedzą wódkę na kredyt wypiją z literatek słonymi śledziami zagryzą podatek w zadymionych klubach literaci siedzą

z błękitu spada biały smok i ptak rajski z ułożonymi skrzydłami na bok dalej powiem szczerze jedzie pluszowy osiołek na rowerze chińczyk z brodą wyszedł z dziupli w łabędzia wilkołak się zmienia anioł jedno skrzydło zgubił to znów inne widowisko dwa owady są już blisko morskiej fali która przypłynęła z dali w górach jeszcze białe szczyty nefretiti miękko się wygina w stronę jednorożca puszystego jak legumina bajkę przecina wąż smuga biała za samolotem a ja leżę na różowej trawie z głową do góry i oglądam chmury

Jak masz usłyszeć własne myśli kiedy świat pełen zbędnych decybeli wrażeń bombardują cię zewsząd reklamy kłótnie polityka zatrzymaj czas ciszą pozwól mu zagłębić się w tobie gdy wchodzisz cieniem w liliowe szepty ogrodu balsam spokoju dla zmęczonej duszy

Rozeszli się ponoć w zgodzie. Co..? Nie w naszym to narodzie. Każdy z nich wiec ruszył żwawo swoją drogą. Dla nich prawą.

Idę prosto, szarą drogą, ona twarda jest Nie wiem dokąd, lecz wiem po co ciągle muszę iść Mijam ludzi, puste twarze, monotonny step Mam nadzieję, że odpowiedź może znajdę dziś Będę patrzył w oczy słońcu póki stracę wzrok Będę szedł w kierunku światła póki będę mógł A jak światło w końcu zgaśnie i zapadnie mrok Powiem nie ma przeznaczenia, nie istnieje Bóg Idę wciąż i sam się czuję, jak bezdomny pies Ciągle wierzę, że na końcu nie zawiodę się Patrzę w słońce, nocą w gwiazdy, co poprowadzą mnie Szukam miejsc gdzie jest lepiej, gdzie się żyć też chce

Poniedziałek nawet w nazwie wlecze się długo zamiast iść do pracy lepiej leżeć pod chmurą :) PozdrawiaM.

Dobrze że jestem sprawny inaczej inaczej czuję piszę płaczę Cóż z tego że żółw ze mną wygrywa w przedbiegach ja poczekam ... Bo po co gnać gdy na mecie zamiast wśród zwycięzców znajdę się w kabarecie

Niby jesteśmy wszyscy podobni, jednak każdy ma swoją osobowość, indywidualny sposób reagowania na środowisko. Życie to kabaret, dla każdego jest on inny:) PozdrawiaM.

Nie zmieniałbym nic rytm nie jest potrzebny, gdy się leży. Polubiłem, bo jak nie lubić różowej trawy :) Kochać można poniedziałki Jedynie we wtorki lub czwartki Dlatego coś szepcze mi do uszka Kłamczuszka Gdy czytam ten wiersz to coś mi podeszpytuje Smolenia ... Czemu tacy smutni Ci moi rodacy Kiedy rano idą do pracy :D

gdy wchodzisz cieniem w liliowe szepty ogrodu spływa balsam spokoju na zmęczoną duszę. MOŻE TAK? Bo to wejście jest właśnie balsamem....... Przepraszam za ten upór czcionkowy, już się poprawię. USŁYSZ Jak masz usłyszeć własne myśli kiedy świat pełen zbędnych decybeli wrażeń bombardują cię zewsząd reklamy kłótnie polityka zatrzymaj czas ciszą pozwól mu zagłębić się w tobie gdy wchodzisz cieniem w liliowe szepty ogrodu spływa balsam spokoju na zmęczoną duszę

Puenta też mi się podoba. Ale całemu tekstowi, w moim mniemaniu, bliżej do prozy, niż poezji-bez urazy :) Pozdrawiam :)

No, tak. Każdy ma swój system wartości i pojęcie o tak zwanym życiu. I dobrze, bo nie jest nudno. Szanujmy indywidualizm! Pozdrawiam.Anna.

Serce swoje w skrzyni schował na dziewiczych morzach Dziewczyny mi zawsze szkoda gdy łotr jej się podoba miło się czytało pozdrawiam