Ranking

A może ta "stara", co poszła donikąd, nie chciała być wcale boginią i bóstwem, a tylko pragnęła kobietą być zwykłą, kochaną za starość, wraz z wad całym mnóstwem?

My, rozgorączkowani podróżnicy Uzbrojeni zaledwie w pióro I własne myśli; Wędrujemy Na granicy światów; Tak piękni i czyści; Półżyjąc, A zarazem żyjąc podwójnie; Kreślimy obrazy, Z pozoru niespójne; I choć wiemy, Że przyszło nam stąpać Po dziewiczej ziemi Której zupełnie oswoić Nam (nigdy) nie będzie dane W tej mglistej krainie pozostaniemy, Dopóki ostatni Nie wsiąknie atrament...

Transformacja W parkach gżegżółki wieczór nakręca odmarły ciepłym powiewem, szmery się tlenią zaspane w bielach i znowu końca się nie wie. Gdzie byłeś - niebyłe, jak sen nieobecny nocą wiosenną wprędce wyjaśnioną; gdy o północy w alchemii pór roku jaśmin zapała poświatą wonną - flet mroku. Od miast coraz dalej żerujące ptactwo zbierają dymiąc mgłami wysypiska; niebo obłoczne i wiatry furkoczne czekają liści, dość mroźnych mając drzew wystań. I wszystko lata na łeb na szyję - byt cudnie rozkojarzony zaprzecza śmierci, że sama żyje, bo myśli, więc jest, wciąż o nim. ... Somewhere Over the Rainbow by Israel Kamakawiwo'Ole

gdy przychodziłem bardzo już dorosły jak biszkoptowy labrador tarmosiłem obrus plamiąc kawą zachwycona z pobłażaniem patrzyła w oczy mocniej od innych kobiet tłumiłem w kącikach za drzwiami starość

Wielokrotna rozwódka ze stanu Nevadaostatnio z kolejnym panem życie układagłuchym kowbojem na emeryturzelecz ja takiej parze kiepsko powróżębo staruszek zbyt często jej...nie odpowiada

A kimżesz jest ta dama w adamaszkowej sukni,spod której czepca warkocz wystaje szczerozłoty?I czym tłumaczyć bezmiar tulących damę włóknin,co cieszyć się nie dają pięknością tej istoty?I jakże w jej spojrzeniu nie dostrzec ożywienia,gdym wargę gryzł tak mocno aż krew nabrzmiała szczodra?A myśl, co nie chce uciec od oczu mych błądzenia,pod adamaszkiem koi jej rozedrgane biodra.Kiegdy jej oczu modrość wyjrzała spod rańtucha,a nozdrza jednym wdechem uniosły w górę piersi,wartołbem wnet się stałem, nie było już eunucha,bo nawet my, kastraci, bywamy ochotniejsi.

Sympatyczna zabawa rozciągająca horyzonty języka, ( a przydawa on się nawet w temacie owym) bo czegóż nie może zdrowa dziewucha wykrzesać nawet z oszusta eunucha Uha, ha po staropolsku

Takiego słownika nie znalazłam a przecież od niego powinnam była zacząć :) Dzięki za link :)

Czym że jest wartołeb rzeczony, bo w słownikach wszelakich szukawszy zaspokoić ciekawości mojej nie zdołałam. ;) Trąci myszką ale mnie się podoba :)

Autor i Peel to dwa różne światy: Peel kawaler, zaś Autor żonaty. :)

Racja, bo zazdrość Droga Koleżanko dla seksu najlepsze, najwdzięczniejsze wdzianko

W samo sedno! Wybacz Andrzejku ale rzeczywiście, kobiety czasami chcą być takie jakie są. Bez makijażu w przydeptanych kapciach, wyciągniętym sweterku a przecież to nie przystaje nijak do wizerunku bóstwa, czy pisałbyś tak o swojej "starej" gdyby nie próbowała dorównać Twoim oczekiwaniom ?

Poprawione. Dziękuję. :)

No widzisz. :) A może czasem ktoś jest tak zagubiony, nie wie czego chce, nie rozumie sam siebie, że potrzebuje kogoś kompletnie obcego, żeby go pokierował? :) Na szczęście to już minęło. I jest dużo lepiej. :) Dzięki za komentarze.

To może na początek - mając na uwadze miejsce gdzie znajduje się autor ze swoja pracą - wystarczyłoby nie posłuchać podpowiadaczy i samemu poszukać tego słowoklucza do myśłodrzwi albo stworzyć nowy lepszy duplikat ? - jeśli duplikat może być lepszy ;)

które niosę na plecach jak krzyż Nie rozumiem przesłania, czyżby autor zapomniał jak ma rozumieć samego siebie ? ;)

Ja tam ciągle poprawiam swoje wiersze,. szczególnie te stare i napisane w sposób dla mnie już dziecinny. :) Na pewno Twój wiersz jest miłą laurką i wyznaniem wiecznej miłości, i w tym jego piękno. Ale artystycznie nie jest dobry. Wybacz szczerość. Stać Cię na dobre wiersze, a ten dobry nie jest. No cóż... Być może trudno poprawić wiersz napisany pod wpływem zanurzenia w trwające uczucie, do którego nie da się nabrać dystansu. Gdybyś miał go jeszcze zepsuć, to oczywiście zostaw, nie poprawiaj. :)

Odmarły... hmmm... Może byłoby lepiej - odżyły z ciepłym powiewem ? - może nie tak po leśmianowsku i nie tak szokująco ale ładniej - moim zdaniem :) Poza tym podoba mi się Twój wiersz. Pozdrawiam :)

Przyznam, że to zagadka dla mnie, bo albo Pl jest dzieckiem, które rozumie więcej niż dzieci w jego wieku ( wieku tarmoszenia obrusów ) i przeżywa starzenie się swojej, być może już i tak niemłodej matki, albo jako zupełnie dorosły mężczyzna zachowuje się jak dziecko, by matce staruszce tracącej kontakt z rzeczywistością sprawić przyjemność.

teraz latem haiku zimowe ? autor chyba pomylił pory roku

Dzięki niej możesz być filantropem wspierać hospicjum, nowe badania a przy tym w golfa grać co sobotę więc zamiast płakać zmieniaj robotę Dziewczę powróci i zaszczebiota "zawsze kochałam ciebie mój miły" lecz ty jej powiesz "eh co za szkoda bo mą kochanką pieniądz robota