Ranking

Urzekły mnie szmaragdy , dwa wielkie szmaragdy, dzieło boskiej sztuki, wspaniały twór natury . Wszechmocny jubiler oprawił je w opadające lokami złoto i dał im moc moc zauroczenia magnetyzm piękna siłę uczucia Widziałem je radosne, widziałem szczęśliwe, widziałem zakochane, jakże urokliwe widziałem roziskrzone tą życia radością co kochać je kazała, patrzeć w nie z czułością. . Lecz bywały poważne, czasem zapłakane, smutkiem naznaczone, życiem zatroskane, były dobre, łagodne, pełne zrozumienia, i były umęczone nadmiarem cierpienia, zgaszone troskami życiowej zawiei to znów rozjarzone błyskami nadziei. Dzisiaj lśnią mądrością, pięknem i spokojem, dwa wspaniałe szmaragdy, piękne oczy Twoje I nadal mają moc, moc zauroczenia magnetyzm piękna siłę uczucia. (to nic, że rymy nieco gramatyczne, ale prawdziwe, jak chciałem – liryczne)

Po bezdrożach szłam z Leśmianem i Tuwimem, po bezmorzach, bezprzestworzach i bez planów. Upiliśmy się słowami, tanim winem i jaśminem, więc pod pachę wzięłam obu miłych panów. Pomalutku, po wytartych trotuarach szło się łatwiej, szło się ładniej, szło się prościej. Chrystus miasta dźwigał brzemię naszych uciech na swych barach, widzieliśmy jego łzy na miejskim moście. Widzieliśmy głodną nędzę, dzieci bose. Tuwim szeptem szeptał świństwa mi do ucha, Leśmian do mnie coś leśmianił gromkim głosem, stawiał wniosek o trupięgi dla człapiących kończyn ducha. Pogładziłam grzbietem dłoni grzbiet Leśmiana i mnie porwał w pozamgielne bezłez dale, a Tuwima położyłam sobie czule na kolanach - niech Pan o mnie się zatroszczy Generale. I się stało leśnie w mieście, cicho we mnie, stałam zaopiekowana spisem treści i choć za leśmiennym lasem było coraz mniej przyjemnie, w obu tomach wiersz ocalał mnie i pieścił

Prawdziwych poetów już nie ma lecz to nie wina Tuwima pociąg przecież odjechał za Fredry kiedy przy trzynastej księdze krytyków lica zbladły Prawdziwych poetów już nie ma odeszli wszyscy za Brzechwy po nim poezja zdechła zostało jedynie Zoo i ten Matołek co wołał "oo-oo" Prosty humor zniknął Gdyż dorosły dzieci Więc trójkami do nieba Poszli też poeci

w mojej sennej głowie zza szyi nadgarstki wyrzucasz na madagaskar jeszcze przeciągasz się leniwie czas lustro strzaskał - słucham ? - pragnę prężysz strunę kręgosłupa - kawy !!!

Uważajcie małe muszki bo wam pająk spęta nóżki pajęczyną je oplecie no i schrupie przy obiedzie

"bo poeci są stworzeni dla miłości" i po prawdzie chyba powiem jeszcze prościej anatomia nam wskazuje że poeci nadal służą do robienia muzom dzieci :)))

wierszyk zwykły popielaty napisany przy herbacie kawy pragnął a doczekał zazdrośnika dziwny przekaz bo pisany żalem także że mu zamieszano w kawie Dziękuję uśmiechem zazdrośniku, (obaj zakochani w madagaskarze ) Pozdrawiam :))))

Po prostu Twój utwór nie zostawia wiele czytelnikowowi. Aha, śliczne - wzruszy ramionami i to wszystko. Ale obiecuję się dostosować :) Pozdrawiam, PW

@Pomoc Wiosenna... @czytacz i inni ... Czy wiecie do czego służą komentarze pod daną publikacją (czyimś tekstem)...? Ano, do komentowania tejże publikacji - a nie krygowania się wobec swoich mniej lub bardziej udanych tekstów tutaj zamieszczanych. Jako co?...!!!

Zauważyłam i dlatego polubiłam. :) A pytanie o krople rosy i czym je zastąpić zadałam nie bez kozery - sama użyłam więc chciałabym wiedzieć :)

Znam również wielu takich, którzy uważają "dobrą zmianę" w wykonaniu PiS za jak najbardziej udaną. A ja wręcz odwrotnie - za najgorsze rządy od 1989 roku.

Czy Ty potrafisz przeczytać chociażby jeden tekst "ze zrozumieniem"...?!!! O jakim rozbijaniu działów ja wspominam?!!! Wręcz odwrotnie!!! Piszę o scaleniu pod jednym szyldem wszelkich miniatur trzywersowych, aby nie trzeba było toczyć sporów, czy to jest haiku, czy też nie... Czytelnik sam oceniłby, do jakiej kategorii je zaliczyć. Po prostu dział z szyldem MINIATURY zamiast HAIKU.

Bardzo ładne. Rzeczywiście krople rosy na pajęczynie, perły nanizane na nić pajęczą - trochę to oklepane ale czym je zastąpić, jeśli właśnie one do obrazka są najbardziej potrzebne ?

Po prostu twierdzę, że mało odkrywcze. Perły poranka występują w wierszach, podpisane są tak zdjęcia sprzed 20 lat i więcej, taka nazwę noszą fotoblogi. Mówiąc o Basho miałem ma myśli, że u niego było coś nad taką dziecinną obserwację, powiedzmy: Krople rosy -Czym lepiej obmyćPył świata. Choć nie mówi o tym ani słowem, widać kogoś utrudzonego długą drogą, kto nurza spieczone nogi w porannej rosie. Albo wieczornej - bo to akurat ma najmniejsze znaczenie. Pozdrawiam, PW

na skraju czerwca letnimi akacjami witać wakacje Po uwagach i sugestiach poprawek haiku marzenia dorosłego brzmi tak: u progu lata wonnymi akacjami witać wakacje :) lub tak: z początkiem lata wonnymi akacjami witać wakacje :) zdjęcie z netu - oficjalna strona Czesława Białczyńskiego - (wybór był czystym przypadkiem)

Czytałam, że w haiku powinno być zawarte odniesienie do pór roku, więc zawarłam - próg lata. Sukienka z żorżety ma 6 sylab, więc burzy układ 5,7,5 Suknią z żorżety ewentualnie tak, chociaż żorżeta zwłaszcza wełniana do letniego ubioru na zakończenie roku szkolnego raczej nie pasuje, użycie - żorżety - nie jet takie jednoznaczne, zwiewny, lekki i lepszy byłby jedwab albo perkalik ;) Krakowskim targiem - skoro próg jest zbyt przedmiotowy... z początkiem lata wonnymi akacjami witać wakacje chociaż suknią z perkalu wonnymi akacjami witać wakacje brzmi poprawnie, tyle że dotyczyłaby tylko żeńskiej części dorosłych a przecież mężczyźni też mogliby mieć takie marzenia, no i perkal już nie jest taki lekki bo splot ma gęstszy od perkaliku :) Ochoczo przystaję na zmiany, tylko dlatego że forma nie moja a staram się jak dobra uczennica czegoś nauczyć :) Dziękuję Pomocy Wiosenna :)

Nikt nie stanie się autorem śmierci. A cóż ja w życiu zrobiłem? Napisałem w lustrze rzeki swoje imię. Rzeka była prawdziwa suka, rwąca, szybka. Przepadło to moje imię zanim skończyłem pisać. Ale... ale byłem nad rzeką, a rzeka była prawdziwa suka, rwąca... WARTO BYŁO.