Ranking

utyła miłość ostatnio z nadmiaru i przesytu żyliśmy nią tak dostatnio straciła z kolorytu może by dietetycznie pomóc tyjącej miłości żywić ekologicznie od najnowszej znajomości

"Mistycyzm dotyka z bliska erotyzmu". Cząstkę twej duszy spijam zachłannie z twych ust Każda jej kropla Roznieca żar pragnienia Przenika w głąb drgającego serca

spójrz księżyc co noc sobie wschodzi nikomu się jeszcze nie znudził srebrzone korale z zachwytów poecie na oczy nawłóczył więc wieczór i noc nawet całą przewieszał je kartce papieru czarownie miłośnie bo dla niej misterniej nawlekać już nie mógł aż zbudził się dzień lawendowy zbyt długo z księżycem wzdychali i popiół pozostał na biurku bo wiersz się ze wstydu sam spalił

A może by tak zastosować głodówkę?

"miłość działa obłudnie, jeden tyje drugi chudnie" - tyle żartem a tak serio - miłość, jeśli jest prawdziwa z czasem jest coraz głębsza. Ma swoje dobre i złe dni ale to nie prawda że nie trwa wiecznie. Masz rację, powinny ale skoro coś szwankuje to może to była miłość ale tylko jednostronna. Co do fraszki - nie musisz niczego zmieniać, to Twoje zdanie na ten temat a ja nie muszę się z Tobą zgadzać :) Pozdrawiam :)

...

W takim razie w "mylnym błędzie" jest autor, bo jeśli miłość tyje to znaczy że wszystko się układa jak najlepiej, a skoro się układa to nie może się przejeść, znudzić, spowszednieć. I jeśli do tego PL ma ochotę na zmiany od nowej znajomości poczynając to na pewno nie była miłość :)

przekornie; wierszyk ten paskuda pójdę też na siłkę bez kolorów limonki może mi się uda ;)

„co łatwo przyjdzie szybko cię nudzi najwyżej cenisz zdobyte w trudzie” Stąd tez najbardziej cenne są żony, bo ileż trudu żądają one, byśmy wkładali w to zdobywanie. To mycie naczyń, to znów sprzątanie z pieskiem na spacer, piasek dla kota, buty wycierać, kiedy jest słota, a z wszystkich trudów jest najtrudniejsze, aby nie patrzeć na te ładniejsze, by ukryć gęby swej wyraz błogi kiedy przed nami śliczne są nogi, kiedy koło nas w krąg krągłe biusty, a chęć dotknięcia to trud tak pusty. Och, jakże chciałbyś to człeku zmienić, ale nic z tego, boś się ożenił, a skutki tego zawsze są takie, że możesz tylko obejść się smakiem.

I jak TO nie pochwalić?

Zgrabnie napisana fraszka. Podobno miłość i śmierć to dwie siostry. ;) Podobno też tylko o miłości i o śmierci warto pisać. A Ty masz tu dwa w jednym. :)

Nie boję się śmierci Bo czym ona jest Kolejnym etapem I muszę go przejść Dopóki ja jestem To nie widzę jej A kiedy nadejdzie Nie będzie już mnie Nie boje się nocy Bo piękna jest noc Potrafi zaskoczyć Uwielbiam jej moc Ciemności się kończą I znów jasny dzień Kolejny dzień życia I to piękne jest To, czego się boję Co nie daje spać To życie stabilne Gdy sensu w nim brak Czy tego uniknę Sam nie wiem dziś już I tego się boję To rani jak nóż

Wybuchła, jak zwykle o tej porze słońca. Wciąż chłodno, a jednak komary wyrywają się z zaklętych, jantarowych form. Powtarzam swoją wędrówkę z jesieni. Mam więcej czasu. Przemierzam więc, tu i tam. Już znam po imieniu dawno umarłych patrycjuszy. A bazylika przede mną - raz! Raz za plecami. Zwierciadła okiennych wystaw perfidnie pokazują mi, że jestem sam. Opuszczam uliczkę. Odtąd będę szczególnie ją kochał. Chociaż taka krótka. Na Moście Chlebowym kanału Raduni brakuje jednej kłódki.

Choćbyś sztuczną szczękę miała Zawsze będziesz moja mała Choćbyś 100 kilo ważyła Zawsze będziesz moja miła Choćbyś zupę przypalała Zrobię to, co będziesz chciała Bo wy wiecie, czego chcecie Zawsze nami kierujecie Choćbyś złą kobietą była Zawsze będziesz moja miła Choćbyś oko jedno miała Zawsze będziesz moja mała Choćby długi w banku były To dla Ciebie, będę miły Taką Wy przewagę macie Że tańczymy jak zagracie Choćbyś zeza w oczach miała Zawsze będziesz moja mała Choćbyś w trupa ciągle piła Zawsze będziesz moja mila Co mężczyzna może zrobić Aby sobie nie zaszkodzić Wybór my niewielki mamy Bo niestety was kochamy Dajcie pilot, piwo zimne Zapomnimy, że są inne Zróbcie tylko dwa ustępstwa Ustąpimy z tego męstwa Wiecie jak dokonać tego Kruche jest to nasze ego Zawsze macie to, co chcecie Gdzie jest równość dziś na świecie?

pierwsza rozsupłała węzeł marcową zielenią zachłannie łapiąc światło zgasła zwarzona majowym przymrozkiem druga kwietniowa zachwycała kolorem owoc przed chłodem chroniła płatkami zahartowany przetrwa do jesieni trzecia zawiązka nieśmiało w maju rozchyliła dzióbkiem skorupkę z robakiem w środku dorośnie ekologicznie bez toksyn ostatnia myśl w czerwcu złapała słowa w pułapkę wierszem zatrzymała czas bez puenty