Ranking

spójrz księżyc co noc sobie wschodzi nikomu się jeszcze nie znudził srebrzone korale z zachwytów poecie na oczy nawłóczył więc wieczór i noc nawet całą przewieszał je kartce papieru czarownie miłośnie bo dla niej misterniej nawlekać już nie mógł aż zbudził się dzień lawendowy zbyt długo z księżycem wzdychali i popiół pozostał na biurku bo wiersz się ze wstydu sam spalił

Jakże długo, Pani Miła, zła fortuna pozbawiła mnie kontaktu z respondentką tak wspaniałą. Jak jasności w noc polarną i ochłody w chwilę skwarną, tak mi, Pani, z Tobą więzi brakowało. Przez tak długi czas milczenia człowiek się poważnie zmienia, więc, że tracę – wreszcie dzisiaj zrozumiałem. Jak spragniony łaknie wody, a pies wierny chce nagrody, tak kontaktu mnie potrzeba z ideałem . A więc piszę - Blasku Słońca, proszę, błagam- nie odtrącaj, przecież dla mnie dzisiaj sprawą jest niezbędną, abym – świadom ułomności, dla naprawy, dla mądrości, kontakt miał z osobą tak jak TY – bezbłędną.

ciągle spragnion ideału (więc się wtrącę – proszę daruj że umieszczę tu pod spodem kilka wersów) poszukuję takiej Pani co potrafi cudnie mamić metaforą uwypuklić celność sensów być subtelną i wrażliwą w strofach zamknąć czułość tkliwość tematyką wypełniając bezkres nieba jestem głodnym słów tych tylko tęsknię jako kot za spyrką lub uchodźca nie za samą kromką chleba :)

wiersz jak gotyckie katedry wzniosły niedostępny rzuca na kolana powala potęgą mrokiem tajemnicy patrz i podziwiaj nędzny niewolniku ten bezmiar chwały zamknięty w kamieniu w koronce witrażu drgający światłem wibrujący dźwięk spływa myślą boskiej harmonii genialnego twórcy w błaganiu zwykłego nieba

"Mistycyzm dotyka z bliska erotyzmu". Cząstkę twej duszy spijam zachłannie z twych ust Każda jej kropla Roznieca żar pragnienia Przenika w głąb drgającego serca

Kotów było od cholery, a właściwie, tylko cztery. Byłby niezły kwartet zgrany, gdyby nie pies porąbany; bowiem pośród zalet licznych, minął psiaka słuch muzyczny. Kiedy słyszał kocie solo mówił, że go uszy bolą. Chciały go przekupić mlekiem, lecz to przyjął groźnym szczekiem. Wreszcie koty uradziły: żeby pies był dla nich miły, to powierzą mu batutę, i zagrają na psią nutę. Koniec końców tak się stało i najlepiej to psu grało. Ten mógł zająć się orkiestrą, gdyż wyglądał jak maestro, zwłaszcza tuż nad samym ranem, gdy miał kudły poczochrane. Koty były wniebowzięte, mogąc błysnąć swym talentem; zaś gdy któryś z nich miał wąty, to wymiatał z kurzu kąty włosem, co miał na ogonie, za swą kocią kakofonię. A pies siadał koło pieca i swą władzą się podniecał. -"Przyszła bardzo dobra zmiana", mruczał sobie znad szampana. Czas na puentę bez patosu: można rządzić i bez głosu.

Ja też pozdrawiam bez urazy i złośliwości. A na marginesie ja wcale nie mówiłem ,że ocena jest złośliwa -takiego terminu nie użyłem. A skoro mowa jeszcze o krytykach -to nikt się lepiejk nie zna na poezji od tego kto ją sam uprawia. Tak jest w całej sztuce. I tylko geniusze,którzy sami nie napisali zwrotki są w stanie rzetelnie ocenić czyjąś twórczość. Chesterton -pisarz angielski napisał zresztą kiedyś tak : Krytycy to ci ,którzy ponieśli klęskę w sztuce. Coś w tym jest -przekonałem się o tym sam - dlatego i ja rzadko jestem krytyczny wobec wierszy innych autorów w każdym ,, gniocie,, jak niektórzy mówią staram się odnależć coś cennego. A poza tym jak nie spodoba się mi to komuś innemu i vice versa A autorzy czasem milczą z prozaicznego powodu : bo jest im przykro po prostu. z pozdrowieniami Maciek. J

Jest literówka w słowie "wyRzekniesz się". Nie można wyrzec się siebie ani przez całe życie się okłamywać - prawda wyjdzie na jaw choćby w chwili śmierci. W moim odczuciu dobrze napisany "thriller" wierszowy. :)

@Oxyvia_J. Dzięki serdeczne fajnie, że się spodobał, myśl " wykuwa " materie Pozdr :)

Ładne to... Już samo czytanie rozpala. Wstaw "t", bo uciekło. Pozdrawiam, a jakże - żarliwie :)) s

Wita Alicjo - siedzę pod wierzbą przy kawce i czytam to i owo. Szkoda mi tego spalonego wiersza - bo znając autorkę musiał być zacny. Słuszna uwaga - tyle razy człek podziwiał i ciągle mu mało - i to jest moc która będzie do końca. Miło jest ale muszę kończyć. Udanego dnia życzę

Bajeczka z niezłym morałem. Nie czepiam się rymów, bo to satyra w końcu. Pozdrawiam :)

po co tyle słów sercem do mnie mów

Panie Macieju - takie klasyfikowanie - TWA, PZPR czy coś tam jeszcze niczemu nie służy. Jest pan na Polskim Portalu Literackim a to zobowiązuje. Nie jest powiedziane, że każdy pański wiersz będzie przyjęty burzliwymi oklaskami, zwłaszcza niedopracowany. Może się to panu podobać bądź nie, to zależy czy przyszedł pan tu doskonalić warsztat czy po laurki. Najprościej powiedzieć że wszyscy którzy mają zastrzeżenia są w TWA i PZPR. Pozdrawiam.