Ranking

wchodzę czasami do środka szafy gdzie wiszą słowa, a nie ubrania każde się wdzięczy i rzuca w oczy, i obiecuje świat mi przesłaniać tylko kobieta może zrozumieć o czym tu prawię, gdy się przebiera nie mam co włożyć, o wierszu mówię, wszystko noszone, jasna chol...a

ktoś rozlał farbę z nasturcji zachód nadchodzi spragniony więc wieczór spijemy miodem a nocka sama się sprzędzie przed snem podaj mi proszę poduszkę z marzeń utkaną przez noc łódką przepłyńmy nim księżyc wygnie się w żagiel a kiedy brzask się wedrze w barwione witraże okienne rano wpleciesz w moje włosy kwiat astra z dawnej piosenki

mówisz że jesteśmy związani na zawsze miłosnym węzłem wypiłeś moją krew wampirze i jeszcze chciałbyś więcej

kończy się premiera na scenie bez kurtynykłaniają się nadzy chłopcykłaniają się nagie dziewczynyodarte z resztek niewinnościblade ciała jedyne kreacjea na widownina stojąco owacjenie klaszcze tylko mistrz Fiordajcie mi pomme d’or dajcie mi pomme d’ornie ma już miłościnie ma wiarypozostaną aktorzy obnażeniz dusz i sercw theatrum cieniAlbertynka weszła z powrotemdo trumny zawstydzonaczy to dzieje się naprawdę czy tylko w diabolicznym śniepowracają zakurzone koszmarykto to wie zmęczoną dłoń podaje poeta tego obrazu nic nie zatrzepokalana intymność milczyobrażonana stole pachnąca drukiem gazetajeden tytuł krzyczykończy się premiera w antyteatrze

Napiszę utwór, wiersz unikalny, będzie to wierszyk, szczery, banalny, a w nim najprostsze popłyną słowa, ot, taka moja zwykła rozmowa. Będę w nim pisał, że kocham szczerze, tak wprost spod serca, że w miłość wierzę, że pieścić lubię i być pieszczony, a wiersz - zwyczajnie – będzie dla żony. Że to prostackie, śmieszne, ograne? Że powtarzane razów miliony? Może to racja, może przestanę i wiersz napisze uwspółcześniony. Precz czułe słówka , precz proste rymy, już nie ma „serca”, nie ma, że „kocham”, starej poezji rozgonię dymy , żadne banały, żadna już wiocha! A w wierszu prześlę mojej bogdance ( o ileż wznioślej brzmi to niż „żona”) szalonych uczuć mych kontredanse, serca porywów czułych znamiona. Niech alegorie te transgeniczne w kosmicznym pędząc gdzieś eterze, krzyczą w przestrzeni galaktycznej, że ja tu wołam i że wciąż wierzę, iż głos w miliardy słów powielony jak międzygwiezdny pył wszechświata pośród galaktyk nim roziskrzonych z gwiazdy na gwiazdę dalej ulata. Że co ?, Że jeszcze to staroświeckie? Że rymy jakieś takie dokładne? Że poetyckim wciąż jestem dzieckiem? Wiersz przegadany, przerzutnie żadne? Nie, nie pozwolę, ja ich uciszę, wiersz spłodzę krótki, wolny lub biały i poetyckiej folgując pysze w dzieło to talent swój wcisnę cały! Ja twoje ciało łono pustką krzy czy i dałem żonie. Przeczytała.... ...ryczy.. ------------------------------------------------------------ I dziś, po latach, wciąż w poczuciu grzechu płacz to był - dumam, czy też ryk ze śmiechu.

Wena mnie dopadła, żądzą płonę cały by choć raz, u diabła, wiersz napisać biały. Więc już płodzę strofę, drugą wnet dodaję, trzecią prawie kończę. Co jest? Rym wystaje? Wściekły kreślę wszystko, precz, do kosza z tym, zaczynam raz jeszcze. Nie! Co! Znowu rym? Co strofę napiszę, drugą skombinuję, trzecia już, cholera, sama się rymuje. Tak i tak próbuję, stale rym wyłazi, Przyjdzie mi na białą? chyba się obrazić. Gdzie spojrzą, tam zmiętych kartek widzę kupę, dam już spokój z białą, całujcie mnie w zadek. Zadek napisałem, Jakżeż to się stało? Ludzie, patrzcie! Puenta wyszła mi na biało! -------------------------------------------------------------- (jak się tu nie wk....ć, złość mnie już zatyka miało być na biało, wyszła ...gramatyka) _________________ trzecia już, cholera , sama się rymuje. Tak i tak próbuję, stale rym wyłazi, Przyjdzie mi na ?białą? chyba się obrazić. Gdzie spojrzą, tam zmiętych kartek widzę kupę, dam już spokój z ?białą?, całujcie mnie w zadek. ?Z

Ciężko się czyta bo tło (krople) zlewają się z literami. Pozdrawiam

brak ciuchów i słowa szczególnie gdy drogie przyprawia kobiety o ciężką chorobę, Dziękuję A.D.

Różne dałeś ludziom, Boże, talent oraz możliwości, lecz o jedno jeszcze proszę: od nadmiernej chroń skromności! :)))

powiem szczerze w Twój toporek ja nie wierzę buduj warsztat kup narzędzia wena i poezja sama przyjdzie W ''wierszach znanych'' można znaleźć wielu fraszkowiczów :)

Merci beaucoup

A tu wypadałaby coś nowego ubrać :) Byłam czytałam - drugi raz zresztą. Podoba się :)

Witaj Enchant - miło że zajrzałeś - dziękuje. pozd.

poczytałbym jeszcze ...

wiesz przyłapałam odważne słowa dziś na gorącym uczynku wprost nienaganne i stylistyczne wśród romantycznych zapisków pozazdrościłam nibykochankom bo cóż od życia chcieć więcej pomarły wszystkie lecz nasycone po bardzo szczęśliwej puencie