Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cała aktywność

Kanał aktualizowany automatycznie

  1. Z ostatniej godziny
  2. sny z kenkartą obejmują brzegi rzeki niskie i lepkie nie spałam w mieście chciałam z życiem konie kraść w wysokiej trawie plotłam koszyki ze spalonych mostów na wskroś przesiąknięta szarymi obłokami które zaczynają się mienić i fluoryzować rozmytą prawdą wiry płomienne po wilkach Boga nie mają w poważaniu przez miedze polne na tej drodze donikąd tam gdzie cicho mruczą rzeczne kamienie świat na wykroku w lustrze mętnej wody osłania swoją nagość zaciera ślady do baranków bożych niepokalanych bez zmazy nie było innej perspektywy kiedy echo o długiej zwłoce wypłoszy z grobów rój skrzydlaty lotnych duchów na koniuszku różdżki łatwiej się zgubić niż odnaleźć
  3. @Berenika97 to był wiersz dla niej napisany, już jakiś czas temu, to jest to o czym pisaliśmy pod twoim wierszem Samotność. Wiersz miał być prosty i dać jej do myślenia. Oczywiście ja pierwszy musiłem jej pokazać że można to zrobić bo ona też była 35 lat w związku. Teraz jest w separacji. Jeszcze nie dowierza że to zrobiła. https://www.instagram.com/izabellasstyle?igsh=MW8ybDJ0NzIyOGFjbg%3D%3D&utm_source=qri
  4. Berenika97

    Lepimy lepieje

    @obywatel Lepiej mieć czipsy na kolacji, niż znowu słuchać o inflacji.
  5. @viola arvensis Będzie lepiej dla Twojej poezji jak nie uwierzysz do końca :)
  6. @viola arvensis w kwestii dokuczania dziewczynie przez chłopaka pozwolę sobie zrobić trochę autoreklamy i odesłać do części IV mojego cyklu opowiadań "Przygoda z moją idealną żoną" ("Przygoda idealnej kobiety").
  7. @Rafael Marius Tak, pewnie tak jest z jednej strony lody i biznes. A z drugiej olbrzymia niechęć całego świata o nurcie hipisowskim za łajdactwo rodziców. I takie też były historie, są i będą. Z jednej strony łatwe życie, ale i śmierci były. I było całe to chamskie zaplątywanie dzieci w bardzo dziwne sprawy i okoliczności. Koledzy na studiach mieli w klasie syna miliardera. I wiesz co? Ten chłopak na ani jednej imprezie nie był. Wszędzie tylko z ochroną. Nie mógł być nawet w towarzystwie tym prawdziwie lekkim, studenckim. Ojciec wielką fortuną w pewien sposób zabrał nawet mu część ważnego dzieciństwa. W prlu była cenzura, owszem, ale była i plotka. Mnóstwo plotek i opowieści po ludziach. Były gazetki. Było radio Wolna Europa i takie tam najróżniejsze. @Rafael Marius Choć o tyle muszę Ci przyznać rację, że zdaje się starszy jesteś ode mnie, więc lepiej znasz tamte realia.
  8. @Sylwester_Lasota Ona mu daje przepis na życie wypisany drobnym drukiem na kartce ale on gotuje na czuja, bez miary i dziwi się, że wszystko mu się pali
  9. @Leszczym no dziekuję Michał za ten miodek ! Chciałabym w to wierzyć 🙃 @UtratabezStraty byc może cos w tym jest. Zupełnie sie na tym nie znam. 😉
  10. @viola arvensis , ten wiersz w jakiś sposób oddaje prawdę, w którą ja osobiście wierzę, że kiedy chłopak/mężczyzna się zakocha w dziewczynie/ kobiecie, to w jakiś sposób będzie starał się jej dokuczyć. Dlaczego tak by miał robić?? Może po to, żeby ta dziewczyna/kobieta się nie poczuła zbyt ważna i nie zaczęła za bardzo nad nim panować...
  11. @Marek.zak1 Z wagą, prawda, coś nie gra, choć wciąż mówi: „to nie ja!” Metabolizm — stary drań — zwolnił, zanim zrobił plan.
  12. @FaLcorN Myślisz, że serce nie ma nic wartościowego dodania ?
  13. @król asfaltu Skoczyć - to chwila, iskra, błysk efektowny gest dla oka Skakać - to tysiąc takich skoków po kolei, dzień po dniu bez oklasków, bez świadków tylko ty i twój rytm Łatwo podjąć dietę na tydzień, trudno zmienić nawyki żywieniowe na stałe. Łatwo powiedzieć "kocham", trudno kochać każdego dnia przez lata.
  14. @Whisper of loves rain Ekstra :)
  15. Ale widzisz media się nimi interesują i dzięki temu jest kontrola społeczna nad ich wyczynami, gdyby takie były. A w PRLu była cenzura i co by nie zrobili to było o tym cicho. I to jest ta zasadnicza różnica, o której mówię. Ja się takimi sprawami nie fascynuję, bo mam ciekawsze tematy, ale jest wiele ludzi którzy lubią plotki o celebrytach. Zatem są zasięgi i media na tym zarabiają. Biznes się kręci.
  16. @Berenika97 tak właśnie jest, dziękuję ci za miłe słowa i że zatrzymałaś się przy moich na chwilkę.
  17. @viola arvensis Twoich wierszy, a co za tym idzie Twojego profilu na poezji.org, a w konsekwencji nawet Ciebie gdzieś tam daleko bardzo no chyba nie da się nie lubić :) Lubi drań i lubi zwykły ktoś :)
  18. @JuzDawnoUmarlem Może ta róża też Cię kochała — tylko nie wiedziała, jak nie kłuć. Urodziła się różą - taką naturę miała.
  19. @Whisper of loves rain ciekawie zestawiłeś te z pozoru sprzeczności, z pozoru bo oczywiście wiersz ma tą wciągającą głębie i nic się ostatecznie nie wyklucza. Zajmujący utwór.
  20. To jak szukać grzybów na pustyni. Wiersz zanurzony w myśli. Krótko, treściwie, pozdrawiam!
  21. @Radosław i wtedy serce otworzyło drzwi — rozum się uśmiechnął: „więcej tak mów mi.”
  22. @KOBIETA bardzo kobiece i bardzo ładnie napisane. Pozdrawiam
  23. @Robert Witold Gorzkowski Prowadzisz dialog z samą sobą i z Bogiem, stawiając pytania retoryczne, które pozostają bez odpowiedzi – bo być może odpowiedzi nie istnieją, albo są one bolesne. Szczególnie gorzka jest ta relacja z Bogiem – pełna buntu, ale i dziwnej intymności. "Boże czemu we mnie wierzysz" to pytanie przepełnione autoironią i desperacją. Często bardziej boimy się wolności niż zniewolenia. Wydaje mi się, że wiersz napisałeś też z myślą o siostrze. To bardzo refleksyjny i mądry wiersz.
  24. @Rafael Marius pewnie:) życie jest piękne:)
  25. Wplątałeś mi się w myśli jak liście we włosy, serdecznie mam cię dosyć lecz czuję niedosyt. Przeganiam te motyle ćmy wieczorem łowię, ty chałas robisz we mnie tupiesz mi po głowie. Schowam się chyba w szafie lub wejdę pod łóżko, ciągle widzę twój uśmiech twarz zatkam poduszką. Apetyt mnie opuścił tylko kawę piję, gdy jedno słowo powiesz serce mocniej bije. Zasnąć też coś nie mogę ciągle ciebie widzę, gdy wreszcie sen nadejdzie tak śnię, że aż się wstydzę. Taka to wyobraźnia frywolnie szaleje, wyślij że jakiś sygnał bo całkiem zgłupieję! Czerwienię się poziomką różyczką rozkwitam, - czy ty mnie trochę lubisz boję się zapytać. Tak żyć jest niepodobna za co mnie los karze, przepędź mnie raz na zawsze albo przyjmij w darze. Uśmiechasz sie ukradkiem przypadkiem dotykasz, gdy podejść chcę bliziutko ty jak czary znikasz. Chyba mam tego dosyć zwieję przed kochaniem, nie będziesz się mną bawił wiem już - jesteś draniem!
  26. @Tectosmith myślę że prozą nie umiałabym tego lepiej ująć niż Ty w komentarzu. Dziękuję 😊 Pozdrawiam nieustannie:)
  1. Pokaż więcej elementów aktywności


×
×
  • Dodaj nową pozycję...