Cała aktywność

Opuszczony dom niszczeje smutkiem zaglądam przez dziurkę od klucza, drzwi pozostają uchylone zapraszając tęsknotą, przekraczam wysoki próg. Dostrzegalny zapach samotności ulotne ślady stóp zakurzonej podłogi wyszczerbiony kubek, ołowiany żołnierzyk rozdrapane ściany korytarza przeszłości. Oddycham bezbrzeżną pustką chłonąc serdeczny śmiech odbity echem od ścian krzyk matki tulącej martwe dziecko, nienawiść zdrady, cud i chciwość miłości. Zamykam drzwi, nigdy nie zapada noc.! Kolejny raz czarny kot przebiega komuś drogę. Nieśmiertelny krzak bzu nieustannie rozkwita rozmytym, wyrozumiałym fioletem.

@Simon Tracy Nie wiem…może tylko tym, że nie ma już powodów do zmartwień.? ;) pozdrawiam :)

@E.T. Żeby to chociaż było łatwe i banalne :) Nie jesteś sama w tych pragnieniach podmiotu lirycznego :)

I klej u Wisi kisi wuj Elki

@E.T. Akurat Cortazara znam bardzo słabo. Wpadła mi w ręce Gra w klasy zdaje się, ale jakoś zmogła mnie ta książka. No nie przeczytałem.

@huzarc czy ma?:)

@E.T. Dziękuję, po prostu dziękuję.

@lena2_ Bóg jest cudowną wypadkową pomiędzy miłością a sprawiedliwościa acz brzmi to zbyt naiwnie

@Migrena A dziękuję, z Tobą również :D I w nogę nawet :)

Ima kat ptaka mi

Robi z dzidy żyły żyd i Zdzibor

...jak metka, sama, bez ciucha. To nie Parker, to BiC za 2,30 ale pisze i to jak!!!Beznadziejnie Może kiedyś się nauczę? Życia, chociaż.

podwójna ciemność... straszne i dobre to. Pozdrawiam :)

Rada złym: Misę z rzęs im mył Zadar

@lena2_ nadzieja versus trzeźwa świadomość. fantastycznie napisałaś ten wiersz :)

Trzeba coś napisać — rozpoznawalnego i publikowanego, Jakiś stygmat na poważnej kulturze. Coś. Coś po nas. Warto przemówić z perspektywy z poziomu oralności własnych ust, Bo cudze gryzą, albo dużego palca lewej stopy. Może kupka kawy bez cukru niech mówi — lub chociaż kosza na odpady biodegradowalne. Ale nawet mówiąc psychologią okrucha na stole Jako centrum wszechświata — trzeba wiedzieć, gdzie jest ten stół i po co. Nawet codzienność ma historię.

Jak sobie radzisz Panie ze swym ułomnym ludem? Składamy listę życzeń, między nadzieją a cudem. Jaka jest Twoja miara, względem naszego losu? choć jesteś miłosierny, przekupić Cię nie sposób.

Pięknie opisujesz słowo w upadku (ten fragment). Słowo to taki ludzki wynalazek, który może dużo. Na początku miesiąca, kiedy w wyniku infekcji straciłam głos na trzy dni, przekonałam się, komu w otoczeniu na moich słowach zależy, bo wykazał troskę (leczył moje słowa własnym słowem), a kto chciał je wyciszyć na dłużej. Takie "wydarzenia" wiele potrafią człowiekowi uświadomić w kwestii słowa. Pozdrawiam :)

@piąteprzezdziesiąte Tak! Jestem i chcę być dorosła, nawet jeśli to pasta z buraka.

@KOBIETA Dominiko. dzięki dziewczyno o walecznym sercu :) gazeta. ktoś kiedyś powiedział : "Jedyne zło, jakie prasa może wyrządzić człowiekowi, to wydrukować wiadomość o jego śmierci." ale nie pamiętam kto !?!? dzięki :) @Leszczym Michał ! z prawdziwym poetą, takim jak Ty, zawsze jest dobrze !!!!

Jim żąda z Adą żmij

@klaks Śliczna bajka🙂🙂Z chęcią przeczytałam. Pozdrawiam serdecznie 🙂

@Wiesław J.K. Dziękuję! Bardzo dobrze to rozumiesz. Również pozdrawiam, xD

Asa Kaina tu tania kasa

Jak jednym słowem, gestem,czynem można zniszczyć całe życie jak można skrzywdzić dziecko niewinne by już zawsze pamiętało co się kiedyś stało i by od tych wspomnień dręczoncych cały czas rozpaczliwe oderwać się chciało Jak można w czasie jednej chwili odebrać komuś nadzieje całe życie budowaną czy da się jeszcze zagoić ranę nieuleczalną przez wszystkich zapomnianą Jak jednym słowem, gestem, czynem można zniszczyć całe życie nawet tego nie pamiętając