a-zrozumienie

a-zrozumienie głęboko
a wspinam się po(d)nie
maczkiem szlaczkiem
trywialniaczkiem

pod gardło
podgardlą
pod włosie
podwłosią
pod górny dół

po czołowy
pot durny

kleję się potem
z wielu wyrzutów

całość
proszę powstać
czołga… o już jest
supernowa
roz-gwiazda
na
dnie

nie podoba mi sie... sam pomysł powtórzenia... w zasadzie nic nie wnosi... przykro mi

życze miłej nocki

Tera

Niektórzy malarze przesłynni i wzięci, nie mogąc poradzić sobie z nadmiarem zamówień lub też nie chcąc brudzić rączek detalami, zatrudniali zręcznych epigonów, sygnując ich dzieła, "poddzieła" swoim nazwiskiem.
Nie wiem, czy skorzystałby z tego święty Miron B., gdyby go zawalono (za życia) ogromem zamówień z wydawnictw - natomiast zastanawiam się, czemu ma służyć to częste ostatnio wyważanie tych dawno otwartych drzwi. Może chodzi o to, żeby takim językiem napisać o tym, o czym jeszcze nie napisano? Czy też niektórzy liczą na słabe oczytanie odbiorców?

Zręczny epigonizm bez plagiatu, ale i bez odrobiny indywidualności. Pozdrawiam.