nie ma już magii śmierci

***


nie ma już magii śmierci
Ofelio
w czasach
gdy starość jest grzechem

to my
zaszyliśmy twe usta mułem
żyjący
egoiści

o miłości Ofelio zaśpiewaj
umierająca w patetycznym stylu
w wieńcu z wodorostów
i sercem rozbitym
o miłości bezinteresownej

co powiesz nam
konająca z wyboru

a na dnie jeziora
stara opona
i dwa dziurawe kalosze
i wiesz
nawet żal utonąć
z życiem uwiązanym do szyi

podoba mi się. nie wdaję się w genealogie itp. po prostu się podoba.
poza jednym fragmentem, którego nie rozumiem:
"i sercem rozbitym
o miłości bezinteresownej"
pozdrawiam :)

nie wiem za bardzo co mam wyjaśniać - serce rozbite czy bezinteresowną miłość? pozdr. :)

ach o to chodzi:) nie to powinno czytać się tak:

o miłości Ofelio zaśpiewaj

-umierająca w patetycznym stylu
w wieńcu z wodorostów
i sercem rozbitym-

o miłości bezinteresownej

w żadnym razie serce nie rozbiło się o bezinteresowną miłość:) chociaż mogło, nie przeczę:)

i jeszcze grzeszna starość :)

Czy smierc jest magiczna? no coz to zagadnienie bardziej filozoficzne, ale dla mnie ma w sobie mnostwo piekna, moze dlatego ze konczy wedrowke strudzonego wedrowca:)ale to zdanie zupelnie subiektywne i kazdy ma prawo do wlasngo, po prostu zycie nie jest takie piekne jak moze sie wydawac:) stad ta tesknota:)
pozdrawiam
p.s. przepraszam za brak polskich znakow, ale mam do czynienia z ulomna klawiatura:)

Postarzała się nam miłość bezinteresowna..widać pożałowała egoistycznie życia..
Natomiast wiersz świetny.Poczułam tęsknotę do Ofelii

Ja też pani Małgorzato... tylko trochę ją obwiniam, że pozwoliła mi naiwnie uwierzyć, że taka miłość istnieje, ale życie pokazuje co innego... i może bardziej tęsknie za tą naiwną wiarą, której brakuje...

Ależ ja nie zaprzeczam że ona jest:) Pytanie tylko czy opłaca się pozwolić jej żyć, wiedząc ile niesie ze sobą cierpienia... nie jestem masochistką...