Preludium do głosu

strząsałem z siebie dużo sierści
jestem na nią uczulony i to bolało
wszystkie żarówki poszły spać
jedna jest nawet w niebie martwa

nie mogłem zasnąć przez serce
albo mi się wydawało że mam atak
a to tylko na najcieńszej wiatru gamie
nie usłyszałem nic więcej prócz głosu

mówił podążaj za drogowskazem
stoi wśród drzew na opuszczonej drodze
wyszedłem a tam ludzi pełno jak w barze
dusiłem się tańczyłem nie dotykałem choć byłem

na stoliku stało jedno opuszczone piwo
pomyślałem że trzeba z nim pogadać
dookoła mnie szły wolne piosenki i przytulone pary
myślałem że kocham albo mi się wydawało

dzisiaj w nocy oswojone świerszcze będą grać w kominie

czytalem to przed chwila na nieszufladzie
troche to nie tak
wklejac tu
wklejac tam

gdzie plodnosc
ktora nie pozwala
przechodniom
rozdawac wiersza
jak ulotki
szkoly policealnej

uderza mnie ta
bezwstydnosc
pustka
a moze rzenioslo

Niech pan wykreśli wszystkie "em" i "siebie, jestem, mi, mnie, mi" a niewiele więcej zostanie.

niech pan usunie swój komentarz to niewiele się zmieni

Przeczytałam, ale właściwie nie wiem o czym to. Zbyt wiele niespójnych obrazów, gubię się tu.

Pozdrawiam
Aneta