pojedynek na ubitym z lekka polu

)))...Ooooooo, zdaje siem, że możemy wrócić w końcu do wątku, po dłuuuuugaśnej przerwie..)) Hura, hura...)))...Ja swego tekstu nie tykałem, jest jaki był.;-) No, to oczekiwam na Jury Szanowne i, ekhem, Przeciwnika.;-))))

czirliderka w pogotowiu, jakby co :-)

KURCZAKI!! JAJĆ! ZNÓW NIEBO!! HIIIIIIIIII!
to jutro zaczniemy? LOBO jesteś?
z ukłonikiem i pozdrówką MN

))))....OK, w takim razie nie przedłużajmy...))...Ja wklejam jutro rano, około 7.00, Tobie proponuję to samo...) A do tego czasu, myślę, zbierze się całe Jury...)..,.Czyli jutro, 7.00 - godzina 0...)))

pozdrawiam.;-)))

ok
z ukłonikiem i pozdrówką MN

no, ja jestem też jakby co:) czy coś mam wiedzieć? już wszystko się rozmyło, przez te "lata" niebytu orgii:D

wizja lokalna


Pokój, jakich wiele: w kącie tkwi gitara,
na meblach bibeloty, w sumie niezły pasztet,
miszmasz i poplątanie – co drugi, to antyk,
albo coś koło tego. Myślę, że należy
spokojnie omieść całość wzrokiem. Zza okna śpiew kosa,
który się pojawił znikąd (albo skądkolwiek), jak danie na wynos,

dla podkreślenia ciszy wnętrza. Do tego martwy nos
równie martwego faceta z portretu, nad gitarą.
Stoję w towarzystwie porucznika Kosa
(dobrze, że nie Klossa) – w sumie: niewąski pasztet,
tak dać się wrobić. Cóż, należy
zapomnieć chyba o antyku

stojącym w kącie. Choć ten antyk –
sam w sobie - nadaje się "na wynos",
jak nadawał się wtedy. Mówiłem: należy
brać i wiać. Sama gitara,
to niezły łup (choć pasztet
ze zbyciem). A ja (dureń), zasłuchałem się w kosa

trelującego za oknem. Srał pies kosa!
Trzeba było brać ten antyk!
Teraz mam pasztet.
Żeby to jeszcze był on "na wynos",
jak ta gitara,
po którą tu zbłądziłem. Dobra, należy

brać przykład z mędrców – stoików. Bo co? Ona leży
(Ona – zleceniodawca) – i ja leżę. Lecz wyrok, jak kosa -
dla mnie, nie dla niej. Czy gitara
była tego warta? Wyjdę z kicia (jak Bóg miły), jako antyk,
przez durny układ: "gitara jest na wynos".
Niezły pasztet.

Właściwie sam się wplątałem w ten pasztet.
(Mmmmm...Najlepszy z wątróbek zajęczych: mielimy je, potem należy
leciutko podsmażyć, dodać boczku i przypraw...Ostudzić i podawać na wynos,
dla najlepszych gości). No, ale ja tu gadu-gadu, a nade mną kosa
wyroku, za jeden głupi antyk,
choćby nim była najdroższa w świecie gitara.

Ta cała gitara, to niezły pasztet,
a do tego antyk (??) Mówiłem – należy
wiać, nie spać wśród treli kosa, gdy chłonął zapach trawy nos.

Oj, dopiero teraz przeczytałem prywatną wiadomość od MM - On wklei około 8.30. Myślę, że nic się nie stanie - nie przewiduję trzęsienia ziemi, ani końca świata...)))...poczekamy...;-))

pozdrawiam...;-)

gitara – konstelacja otwartego pasztetu z ziemi należycie wyniesiona o świcie.



zacz, powiadają, że gdy noc – gitara
z dala na niebie, jak otwarty pasztet
(świeci gwiazd zastęp) a już ci to antyk
wydartych ciągów, do których należy
(zwierzyn i cudactw) śmietanka z ko-kosa,
kosa miast gryfu i wszystko na wynos,

sino o świcie, gdy z podstawy nos
w trzos księżycowi, słońcem co-gita, „RA”
brał noc, a ziemia nietrafio-na leży
i jazz’i póki owy gwiezdny pasztet
zamiast motyki nie trąca z u-kosa,
schodząc z niebiosa jako ten rom-antyk

planty zanosi, gdzie rzaz grudy – antyk
przestał być – ino „kpinos - winos – wynos”
w „titino-kino” wierzyć nie należy
kiedy z „ekrana” błyszcząca gitara
robi miast owej motyki, zacz, pasztet
gryfem szurnięty zawszeć jak ta kosa

nuż, sadż się w bajdzie jak orzech z ko-kosa
i z poza bajdy w czas wbij, żeś dom-antyk
i pchnij w ton gwiazdy aż otwarty pasztet
z następstw uleci - taki to na wynos
jak major tak i minor, acz, gitara
nie siara, zaraz jej się co należy

ze zwierzyn, cudactw, w niebie ona leży,
zacz, tobie myśli z kokosu jak kosa,
tnie chmara, mara, wygięta gitara
z księżycem strojąc, lecz dźwięczy jak antyk
jej darty zastęp znowu gdzieś na wynos
linią czerwieni i znów masz ten pasztet

otwarty w bardy, wykapany pasztet
azali - znasz ten – ton dnia jak należy
gdyż noc odchodzi a z nią wsio na wynos
w dal siną płynie – gdzie czerwieni kosa
ozdób niebiosa wykapany antyk
zacz, z Salvadora Dali ta gitara

acz, by żar żalu - gitara nie pasztet
i żaden antyk boć i gwiezd-na leży
acz, człek z u-kosa wstaje z niej na wynos

z ukłonikiem - dziękuję za poczekanie
i pozdrówką - poprosiłem o zahaczenie wątku by nie spadał

a teraz i sędziów i wszystkich zapraszamy do ... no włąśnie
oceniajcie, hi

z ukłonikiem i pozdrówką MN

)))...No i dobra...))

P.S. MM, masz błąd w ostatnim trójwersie. Musi być:

...gitara....pasztet

...antyk...należy

...kosa...wynos

daję czas na poprawienie do 12.00

)))))

pozdrówko.;-))

To dla Niej żeś, Lobo, chciał ukraść tę gitarę
z Salvadora Dali? Dla tego pasztetu?
A idź że z tym ptakiem! Toś, panie, romantyk!
Toż Ona dnie całe koło wina leży
z majorem Kosem. I sama jak antyk, a żądli jak osa!
OK.! Uroda rzecz gustu, off course (he he, fioletowy nos!)

Muzyka sfer, Messa? Czy winos na wynos?
Gitara z ekrana się gnie i jest git. A Ra
Ci ino w głowie, niebieskie migdały i kokosy.
I ty żeś romantyk? Z motyką na pasztet?
(oby był świeży, jak należy).
A niebo, słońce, księżyc – toż to antyk.

ok - dzięki za czas, hihihi
z ukłonikiem i pozdrówką MN

Powiedzcie mi, proszę: kto ocenia wiersze i kiedy nastąpi rozstrzygnięcie konkursu? Czy można tu wklejać swoje komentarze, czy poczekać na werdykt? Pytam, bo mam już faworyta.
:-)

)))....Myślę, że oceniać i wklejać komenty może każdy, a kiedy rozstrzygnięcie?...Hmmm...)) Za trzy dni może, co Messa?...))

pozdrawiam.;-)

Przeczytałam dokładnie oba wiersze.

Lobo wykorzystał formę sekstyny do opowiedzenia pewnej historii. Autor pokazuje nie tylko przebieg zdarzenia od początku (zlecenie) do końca (wieloletni wyrok), ale prezentuje też bohatera, pokazuje jego złożoną i ciekawą osobowość. Z jednej strony widzę pragmatycznego złodzieja – wkurzonego i rozpamiętującego okoliczności wpadki, z dugiej – zapamiętałego miłośnika śpiewu ptaków, pięknych wnętrz i wykwintnych potraw.
Z każdą kolejną zwrotką, dzięki powracaniu tych samych słów kluczowych, opowieść zawraca, a jednocześnie zatacza coraz szersze kręgi - coraz lepiej, szerzej poznaje się zarówno okoliczności, jak i bohatera.
Nie umiem profesjonalnie ocenić formy wiersza, uważam jednak, że Lobo doskonale wykorzystał formę sekstyny dla opowiedzenia historii na tyle złożonej i brzemiennej w skutki, że nie sposób by ją było przedstawić w kilku prostych słowach.

Natomiast wiersz Messy – to jeden wielki opis, poetycki i pełen refleksji. Ma kilka pięknych momentów, kilka ciekawych, zatrzymujących gier słownych.
Forma sekstyny wydaje się nie mieć tu specjalnego znaczenia, jeśli już – to raczej jest naczyniem, balonem ściskającym i ograniczającym kłębiącą się zawartość. Mam takie odczucie, że nie wszystkie słowa kluczowe zostały w równym stopniu zasymilowane, np.: w każdej zwrotce słowo „pasztet” wydaje mi się obce, niedopasowane do całości. Pomyślałam, że wiersz mógłby być dłuższy lub krótszy bez większej straty dla całości przekazu.
Wiersz podoba mi się, ale nie widzę wykorzystania formy dla przedstawienia treści, a to zdaje się ma być przedmiotem oceny.

Obstawiam następująco:
Lobo pierwsze miejsce, Messa drugie.
Ciekawa jestem werdyktu jurorów. (trzy dni ;).
Gratulacje dla obu poetów – za wiersze i sam turniej. Fajna zabawa :-)
Fanaberka
:-)

Bardzo dobrze, Jo asiu, powinny być co najmniej dwie czirliderki :-)))

Ps. To nagietkowe niebo też mi się podoba.
Tyle, że w tych zawodach chyba chodzi o umiejętność wykorzystania formy. A może się mylę :-).
Dzie wuszko, to może umówmy się tak:
jeśli mój faworyt wygra - piszesz dla mnie wiersz.
jeśli wygra Messa - ja piszę dla Ciebie haiku.
(czas nieokreślony - miewam problemy z natchnieniem ;))))

Co Ty na to?

Bardzo dobrze, Jo asiu, powinny być co najmniej dwie czirliderki :-)))

Ps. To nagietkowe niebo też mi się podoba.
Tyle, że w tych zawodach chyba chodzi o umiejętność wykorzystania formy. A może się mylę :-).
Dzie wuszko, to może umówmy się tak:
jeśli mój faworyt wygra - piszesz dla mnie wiersz.
jeśli wygra Messa - ja piszę dla Ciebie haiku.
(czas nieokreślony - miewam problemy z natchnieniem ;))))

Co Ty na to?

jajć, dziewczyny - ja już trzymam za obie Panie kciuki
z ukłonikiem i poezją MN

Kiedy bankiet i kto stawia?

Pojedynki wam w głowach prózność i głupota
a jaką?-broń wybierasz pistolet,czy rapiera.
Puknij się rozumu-nalej olejum i wypij szaleju
bacz? bo,po łbie dostaniesz szwankując wersami.