Mam dość

stoję pod latarnią gdzie
nie do końca białe światło 
rzuca cień krzyża 
nie chce ubliżać 

mam dość 

życia na kagańcu 
gdzie państwo
wykorzystuje
kobiecą macice 

dziś za jutro przeciw 
interes się kręci 
tańczą biało czerwone marionetki 
w takt muzyki wielkich 

zaciskam pięść i 
idę 
mam dość wstydu 
za taką elitę

dlatego krzyczę

Wiersz zdecydowanie skłania do refleksji, ludzie są brani za ogół, za stereotyp, ci wykorzystywani czują się tymi wielkimi. Każdy kto chociażby przez chwilę by pomyślał, a następnie wykorzystał swe rozważania wkrótce pozostałby sam.

Dzięki Rafał  oraz a..a za serducho i komentarz. Chyba udziela się zmęczenie materiału. 

Niestety...

@Sekret dziękuję za serducho

Popieram.

Dzieki Tetu za serducho i popieranie :D