Być człowiekiem

Podoba mi się to porównanie do fali.

Zmieniłabym jednak "się wyginającą".

A może: jestem falą wzbierającą?

Albo: jestem falą, która wzbiera i opada?

Wiersz o wolnej woli, trzeba umieć z niej korzystać, jednak jest to cudowne, iż ją mamy. Pozdr. Duszko. 

To czyni nas ludźmi, tytuł trafny, jak zawsze u Ciebie. 

Witam -  człowiek to twarda sztuka - 

Udany wiersz  - zreszt5ą wiesz że lubię cię czytać.

                                                                                         Fajnego ci życzę.

Sugestia Ani o linii wzbierającej wydaje mi się trafiona. Wiadomo, że nie wzbiera non stop  - jak to fala :) - i potem opada. Ale tak jak jest też jest ciekawie :)

Cieszę sie, że podoba Ci się "człowiek-fala" :) A widzę ją  jako nieustannie, w rózny sposób  wyginającą się linią prostą (sinusiodę) tak jakby przez to aktywne wyginanie się z niej powstawała. Nie chodziło mi więc tylko o jej wzbieranie. Dziękuję!

.

Tak! I nieraz, niestety używamy jej też przeciwko sobie - i to potrafimy... Dziekuję CI za zrozumienie i miłe słowa :) Pozdrawiam

.

I ja lubię czytać Ciebie - i w wierszach i komentarzach. :) Dziekuję!

.

Ciesze się, że i tak jest dla Ciebie ciekawie, bo tak wolę :) Ten obraz wyginania sie zapoczątkował ten wiersz w mojej wyobraźni. Dziekuję Ci i pozdrawiam!

.

@M.A.R.G.O.T Dziękuję Ci za czytanie i serce :)

@duszka Hej, 

"to linia nigdy prosta jestem falą" 

Okej!

"się wyginającą" to jest stylistycznie niefortunne, a i znaczeniowo, bo fala wznosi się i opada...dla mnie niepotrzebny wers :)

"jeśli zechcę w górę" jeśli jesteś falą, czy to od ciebie zależy, czy jesteś na górze, czy na dole...?

"płynę" tak!

"jeśli nie 

 rozbiję się o skalę"....to jest dla mnie niezrozumiałe...bo co to znaczy, że nie płyniesz, skoro płyniesz....skoro płyniesz to możesz rozbić się o skalę, bo jeśli nie płyniesz....? brak logiki.

"ale wstanę" a skąd ta pewność, albo przekonanie? 

Dla mnie twój wiersz jest niespójny, krótki, ale niespójny...a z powiązaniem z tytułem....no to jest dopiero pytanie! Pozdrawiam :)

Takiego komentarza się od Ciebie spodziewałam. :) Pozdrawiam

@duszka Dzięki, jestem jak zaczepny granat, sama muszę siebie rozbroić :)

@w kropki bordo

A teraz mnie rozbroiłaś (chociaż jestem raczej słabo uzbrojona) :) Po takim pojednaniu wezmę sobie Twoje uwagi dużo bardziej do serca. :) Ale nie w tym wierszu, bo choć z pewnymi wadami, to już jest skończony, tak to czuję.

.

@duszka to jest twój wiersz i rób z nim zawsze co chcesz:)

ok :))

panta rhei, technicznie bez drugiego się widiałobymisię :), w obiorze oczywiście pozytywny pomimo krzywej jaką kreśli fala.

W natłoku informacji podoba mi się taki styl- rzeczowy :)

Pozdrawiam

Wiesz, chyba trafiłaś w dzisiątkę.., bo ja rzeczywiście pisząc szukam uporządkowania i jasności w tym moim "ludzkim bałaganie"... Dzisiaj terapeuta powiedział mi, że pisanie wierszy mnie uzdrawia - oj, jak się ucieszyłam! Też z Twojego komentarza. Dziękuję i pozdrawiam :)

Tak, bez drugiego też byłby przekaz, ale wtedy bez wątku mojego świadomego dążenia w górę ku Bogu, które ostatnio we mnie odżyło... A to "wstanie" na końcu to może nawet z-martwych- wstanie.., sama nie jestem pewna. No, teraz to się otworzyłam, ale dobrze mi to robi :)

@duszka : Ruzumiem, chodzi Ci bardziej o sinusoidę.

Pozdrawiam

@duszka : Dziękuję. :)

Odczytujesz mój wiersz w taki sposób, że i przede mna sie bardziej otwiera... :) Dziękuję, też za pozytywna ocenę. :) Pozdrawiam

@Radosław Dziękuję i miłego wieczoru :)

.

@Radosław : Dziękuję. :)

@Allicja Dziękuję Ci i pozdrawiam miło :)

A jednak trochę poprawiłam, korzystając z Twoich uwag, ale tak, jak chciałam. :) Myślę, że teraz jest "logiczniej". Aż mi lżej. W każdym razie nie jestem w tym wierszu falą na morzu, ale wiginajaca się linią (sinusoidą), która falując może jednocześnie wznosić się w górę lub w dół. Dziękuję więc i pozdrawiam :)