"Moje serce umarło"

Biegałem przed cieniem

Falangą

Za tobą biegałem nie mniej

Znaczenie zmniejszyło się

Rangą

Świat zmniejszył się też

Smutek tych uczuć pozostał

Choć w oczach jedynie rozpacz

Zmiótł z drogi najzimniejszy śnieg

Moment gdy kochałem Cię

Oddałaś swe serce

W niebieski mocno lód

A teraz niepamięć mrozi me myśli

Na pewno chłodno Ci jest...

Piąłem się w balkon

Jak dzika winorośl

Chciałem też kiedyś byś była

Mą żoną

Drabina uciekła spod moich nóg

Jak gdybyś dranki ułożyła tam

Fascynował Cię może inny świat

Ja nie wiedziałem

Że miłość jest tak słaba

A zniszczył ten świat wszystko

I moje uczucia

Lecz dał mi wiedzę

By nie oddać już życia

Wiem że gdy serce umiera

Podobnym się jest do cienia

Kolejnym razem zaniknie już obraz

Współczucia i wzruszeń

Tak trudno jest ująć w słowach

Miłośnie poetyczną śmierć

I umarło moje serce

Jak kamienia część

Ucząc mnie uczciwości

A cierpienia też

@Nelson o Boże, boże, boże.....nie wiem o czym ty piszesz....powiem krótko...pierdolenie kotka za pomocą młotka....

:)@w kropki bordo Ehh sick, to za mocny portal żeby CI prowokacje wychodziły :)

@Nelson nie prowokuję... przeczytałam jeszcze raz twój tekst.......jest do bani, do poprawki, jest za długi...zbyt dosłowny.. 

@w kropki bordo "pierd*lenie" jak to pięknie miałaś okazję ująć.... To każdy Twoj komentarz. Nie neguje, nie jest to żaden masterpiece... I faktycznie słabe jak na możliwości... Ale chętnie zapoznałbym się z Twoją twórczością a nie tylko z miekką niewystarczającą iluzją prymitywnych komentarzy.

@Nelson Czytasz wszystkie moje komentarze? No, no....Wystawiam się tu od trzech dni, jak piesek wcale nie rasowy, więc masz szansę :)

Pozdrawiam serdecznie, miłej niedzieli :)

@w kropki bordo z ciekawości po takiej pięknej opinii nie miałem wyboru zbytniego. Pieskowa Pani...

@Nelson Zawsze jest wybór :)))

@w kropki bordo fakt, tego akurat żałuje

Początek jest nie najgorszy, chociaż wydaje mi się, że forma pochłonęła nieco sens, ale czym dalej w las, tym więcej połamanych drzew i chaszcze, przez które coraz trudniej się przedzierać.

Wszyscy przeżywamy jakieś radości i smutki. Czasem wstrząsają nami nasze osobiste tragedie, ale jeśli chcemy nasze doświadczenie obrócić w jakąś formę sztuki, wszystko jedno, obraz, film, rzeźba czy wiersz, powinniśmy się do tego przyłożyć na maksimum naszych możliwości, moim zdaniem. Jeśli będziemy tylko wrzeszczeć do świata, że boli, to jest bardzo duże ryzyko, że wyjdzie nam bohomaz, jakich wiele, niestety.

Pozdrawiam serdecznie :)

@Nelson

To musi być utwór o przepastnych różnicach, zacierających pierwsze dobre wrażenie znajomości,

a także umierania nadziei na zadowalający związek. 

Przemyślenia na plus. 

Pocieszający może być fakt, że "cierpienie uszlachetnia"...