Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

W spódniczce przed kolano (v. 2.0)


Domanski

Rekomendowane odpowiedzi

Pani Wiosna delikatnie się ubrała ,

Jedzie wozem kolorowym z taborami,

Może z liści spadających jej powróży,
Wiatr wiosenny, wierny kompan jej podróży,
Zanim ślady Wasze mgła mi pozasnuwa,
Opowiedzcie mi, Wiosenko, jak tam u Was jest?

U nas wiele i niewiele bo w sam raz
U nas czerwień, u nas zieleń, cień i blask

U nas błękit, u nas fiolet, u nas dole i niedole
Ale zawsze kolorowo jest wśród nas x2


A ubrana jest w spódniczce przed kolano,

Ej, Wiosenko, tak bym chciała jechać z Wami,
Będę sobie mieszkać kątem przy muzyce,
Będę słuchać opowieści starych skrzypiec,
Ciepłym wiatrem wam podszyję stare płótno,
Co mi dacie, żeby już nie było smutno mi.


Damy wiele i niewiele bo w sam raz
damy czerwień, damy zieleń, cień i blask

damy błękit, damy fiolet, damy dole i niedole
ale będzie kolorowo pośród nas x2


No i pojechałam z Wiosna na kraj świata,
Wiatr warkocze mi rozplatał i zaplatał,
I zbierałam dzikie trefle, leśne piki,
I bywałam gdzie rodziły się muzyki,
I odwiedzam tyeraz z wiosna zimne kraje,
Cieple ciuchy biednym ludziom darmo dajem dziś.

Weźcie wiele i niewiele bo w sam raz
Komu czapke, komu sweter, komu mask.

Komu fiolet, komu błękit, komu echo tej piosenki
Nim odjedzie z pani Wiosna w czarny las x2

 

 

(c) AleKSANDER kAPINOS-dOMANSKI, 2020

 

 

Edytowane przez Domanski (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...