gęba w bestselerze

kopiemy sobie samotności dół

po brzegi cisze weń wlewając

rozmowa staje się stopniowo

w kurz ubranym eksponatem

każdy już tylko własny niemy

głos słyszeć wokoło pragnie

słuch i tak niebawem zatka

wosk z przerośniętego ego

grzęźniemy w nałóg by czytać

się w systemie zero-jedynkowym

chronicznie przekrwionymi

oczyma koloru monitorowego

nasz świat kurczy się do granic

na czubku nosa wytyczonych

złożony z ilustracji jak według

nas wygląda życie wymarzone

pazerni pochwał i akceptacji

tworzymy publiczne życiorysy

często i tym naszym mini kopiom

odartym w ten sposób z autonomii

tak łatwo w fałszu wychwalamy

swych przyszłych recenzentów

być może ewoluuje nowy byt

lekko zgarbiony homo lajkulus

Początek niezły, ale później jakoś tak zaczyna się niebezpiecznie chybotać. Pomimo wszystko masz plusa za homo lajkulusa. Wiem, wiem, nie zabiegałeś o niego.

Pozdrawiam

@Sylwester_Lasota Dziękuje "przyszły recenzencie" i pozdrawiam :)

@CafeLatte@milczenie owiec Dziękuje oraz zdrowia życzę.