Filozof Na Sedesie

jam tak usiadł na sedesie

no nie powiem gołym tyłkiem

i żym brodę dłonią podparł

by nad życiem dumać chwilkę

o tym wszystkim co minęło

albo o tym co naprawić

i tak jakby metafory

tego co złe chcąc wydalić

no i siedzę trochę stękam

filozofem jestem teraz

całe brudy ze mnie lecą

rozwolnienie jak cholera

toż to piękne tak wyrzucić

aż tu nagle sobie myślę

po co ja tu wyjść mi trzeba

żeby zmienić coś faktycznie

na co cała filozofia

co mój umysł miała czyścić

krwiożerczego ginetalka

przegapiłem przez te myśli

o pośladka kant to rozbić

to wewnętrzne pitolenie

skoro bestia mi odgryzła

to co było tak potrzebne

echo w muszli tęsknych wrzasków

rurki nie ma pusto w mieszku

tylko spłuczka łezki roni

nad mym losem pomaleńku

jam tak siedzę na sedesie

no nie powiem gołym tyłkiem

i żym brodę smutkiem podparł

wspominając dobrą chwilkę

aż tu sąsiad co pode mną

do mieszkania mi się wdziera

wrzeszczy spłuczkę głupi napraw

bo mieszkanie mi zalewasz

tego jeszcze brakowało

współczujecie mi kochani?

wszak nieszczęścia sami wiecie

przylepiają się parami

•••••••••••••••••••••••

      Bonus

w tarczy zegara

klucz nakręca

w proch obraca

a gong uśpiony

śni pierwszą godzinę

by szare figurki

szarym świtem

budzić

przez chwilę

rzecz to doprawdy bardzo ciekawa

że sranie na człeka filozofowanie sprowadza!

źródło:

                             SĄSIAD? :)

źródło:

W kilku miejscach przydałoby się trochę poprawić, ale ogólnie - czyta się,

oczywiście nie przy jedzeniu.

Pozdrawiam.

@Lach Pustelnik

a od rozwolnienia

człek mądrości śpiewa:))

Pozdrawiam:)

@jan_komułzykant

Zaiste. Obrazki pasują Twe wszystkie:))

Pozdrawiam:)

lekko przyszło, lekko poszłoooo...:!)