Nowe puzzle

Masz taką lekkość 

Nie ma w tym wierszu niczego wymuszonego 

Z przyjemnością przeczytałam :-)

pierwsza zwrotka jak dla mnie najfajniej, i najbardziej skupia temat. Symbol znaku, że czas na zmiany..czemu nie! 

A, i wyobraziłam sobie Ciebie w tej przytoczonej picassowskiej układance:D no więc jeśli chodzi o proporcje graficzne, lepiej niech zostanie jak jest, czyli super;) pozdro Beto

To miłe, jeśli tak odbierasz.

To w zasadzie zapis myśli, nic specjalnie gmerać nie musiałam. Za to opornie idą mi opisy, każde słowo w nich waży, każde porównanie, a nie mam takiej w słowach wagi czy wrażliwości. Rymy i rytm są proste, ot trochę na palcach prostej matematyki. Pozdrawiam ciepło. b

Trochę mnie tym zainspirowałaś.

Nie to że od razu implant z piersi dokleję do stopy jak obcas, a ramię wyprowadzę z kości ogonowej, do funkcji podpórki w siedzeniu. 
Ale może spróbować wiersz poszatkować. Prosty, jak puzzle, na wersy. Ściskam Lu. b

@beta_b czytam komentarze i się uśmiecham.

Dobrze, że wiersz pozostał praktycznie nienaruszony jak mniemam, bo dobrze mu z tym jaki jest.

Koniec kropka i basta!

pozdrawiam

Świetna puenta! 

Wiersz przypomniał mi wszystkie potłuczone lustra. Było ich kilka i pech winien się już zdążyć wyzerować, a jednak coś jakby nie dawał za wygraną. Może trzeba lustro zrobić?

Nie wiem - Czarku - magia czy tak działa,

że gdy lustro trzaśnie to rozkwitniesz.

Mówią, że rozsypie się świat cały,

siedem lat go potem trzeba zbierać

poukładać wątki w nowym rytmie.

Rozsypałam się już tyle razy,

że pozbierać szczątki - żadna sztuka

a więc już nie wierzę w klątwę lustra,

może inne cuda dają efekt: 

plułam, tłukłam - swego ty poszukaj. 

To jest lepsza ilustracja.