UMIŁOWANY KRAJ

Wychodząc z głębi 

pachnącego suchym 

chrustem i żywicą 

sosnowego lasu. 

Spojrzałem, podziwiając

z  zachwytem piękne pole zboża.

Czuć było śweżą, rozgrzaną 

od słońca słomą.

Złociło ono się na żółto.

Wiatr szumiał, 

kłosy tańczyły na wietrze. 

Za mną, w głębi sosnowego boru 

cicho opadały  szyszki.

Każdy dźwięk i zapach

rozpalały we mnie zachwyt 

nad pięknem tego kraju.

No  i fajnie zapachniało.

                                                                                            Pozd.

@Waldemar_Talar_Talar  Mam nadzieję, że nie jest to kiepski wiersz. Pozdrawiam.

Piękne, żywe opisy.

W tym pierwszym, usunęłabym słowo podziwiając. 

Spojrzałem z zachwytem

na piękne pole zboża.

Czuć było świeżą, rozgrzaną 

od słońca słomą.

Złociło ono się na żółto. 

Myślę, że to powinno być odrębne zdanie.

Wiatr szumiał,

kłosy tańczyły na wietrze.

Za mną, w głębi sosnowego boru

cicho opadały  szyszki.

Każdy dźwięk i zapach

rozpalał we mnie zachwyt

nad pięknem tego kraju.

To tylko moja skromna opinia.

Pozdrawiam.

@OBOJĘTNY myślę, że jest to wiersz o cudownym zmartwychwstaniu zboża...

bo najpierw Peel "podziwia z zachwytem piękne ( jak z zachwytem to musi być piękne) pole zboża", potem zachwyca się słomą ( słoma-zboże po omłocie, czyli żniwach), by następnie znowu podziwiać kłosy zboża tańczące na wietrze....."Ukochany kraj umiłowany kraj....etc" 

Pozdrawiam :)

@Karina Westfall

Dziękuję za zainteresowanie, pokierowałem się podpowiedziami.

Pozdrawiam.

@umbra palona

Dziękuję za przeczytanie i przemyślenie wiersza.

Pozdrawiam

Piękny, malarski obrazek w środku zimy. :)

Pozdrawiam

@WarszawiAnka Dziękuję.

Napisałem go właśnie w takich okolicznościach przyrody i krajobrazu. To było 23.06.2019. Najczęściej piszę pod wpływem chwili.

Widać w nim spontaniczny zachwyt. Oraz to, że nie jesteś obojętny. :)

Pozdrawiam