Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Maria_M Opublikowano 7 Maja 2019 Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Zgłoś Udostępnij Opublikowano 7 Maja 2019 (edytowane) czy to stan serca czy kaprys umysłu czy zwykła ludzka potrzeba refleksji nad codziennością którą los nam wyśnił a teraz uniósł i w próżni zawiesił są takie noce i poranki w życiu że przygnębienie przychodzi znienacka najpierw przygląda się z dala w ukryciu za chwilę niemoc w krwiobieg nam wtłacza drętwością płynie krew łzawo-czerwona z dodatkiem soli piołunu gorczycy chciałbyś tę boleść przydeptać pokonać lecz stawia opór beznadzieją krzyczy czy smutek kocha samotność to nie wiem a może przez nią ciągle się odradza błądzi marazmem po bezkresnym niebie później z gwiazdami na ziemię chce spadać każdy swój smutek czuje i posiada by nie był ciężarem lub zbytnio nie smucił warto z nim szczerze otwarcie rozmawiać albo go porwać i z serca wyrzucić Edytowane 7 Maja 2019 przez Maria_M (wyświetl historię edycji) 8 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Gość Opublikowano 7 Maja 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 7 Maja 2019 Witaj Maria :-) Przepiękny wiersz! Zawarłaś w nim wiele ważnych nawiązań i skojarzeń, które świetnie wpisują się w ludzką naturę. Każdy z nas od czasu do czasu miewa smutne chwile i to jak je nazwałaś w tym utworze, naprawdę mnie zauroczyło. Treść lekko płynie i temat wiersza od początku do końca ma zachowany sens. Bardzo mi się to podoba :-) Poniżej fragmenty, który trafiły w moje serce: Ciekawe przemyślenie: Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Jakże to prawdziwe i trafnie nazwane: Świetne porównanie: Dobre, do przemyśleń: No wiersz niezwykły w swym przekazie. Dzięki :-) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 7 Maja 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 7 Maja 2019 W Twoim wierszu widzę poetyckie i metaforyczne, a jednocześnie psychologiczne podejście do smutku - oglądanie go z boku, dookoła, opisywanie jego przejawów i elementów. Jednak smutek nie bierze się znikąd. Smutek ma swoje korzenie - i czasami są one albo bardzo długie, albo bardzo rozgałęzione. Ani go wyrwać, ani odciąć, ani wykarczować. Zawsze odrasta. Można go zasłonić, udawać, że nie istnieje, albo zaakceptować - żadne z tych rozwiązań nie jest skuteczne. Smutek wyrasta na gruncie - to grunt go generuje. Takie są moje przemyślenia na dziś - a temat jest bardzo mi bliski. Małe uwagi: 1) w pierwszej zwrotce "wyśnił" zamieniłabym na "wysnuł" 2) wersy 9 i 19 zmieniłabym tak: "za chwilę niemoc do krwiobiegu wtłacza" "aby nie ciążył lub zbytnio nie smucił" żeby zachować jednolity jedenastozgłoskowiec. Pozdrawiam 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Alicja_Wysocka Opublikowano 7 Maja 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 7 Maja 2019 Marysiu, nikt nie przygarnia smutku nikt go nie lubi nie kocha więc między ludźmi żebrze i garść wyciąga jak kloszard nie wziął się przecież znikąd musiał się zrodzić z powodów więc porozmawiaj z nim szczerze a w sercu zagości pokój :) 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 7 Maja 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 7 Maja 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bardzo dziękuję. Chyba tu jesteś od niedawna, bo wcześniej Cię nie spotkałam? W takim razie Dzień Dobry :)) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 7 Maja 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 7 Maja 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Droga Siostro, proszę nie martw się o mnie, to tylko wiersz zapisany chwilą. Teraz mam taki ciąg, że piszę o uczuciach. Różnych. Pozdrawiam serdecznie:)) 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Wędrowiec.1984 Opublikowano 7 Maja 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 7 Maja 2019 @Maria_M Piękny wiersz, a i pewnie zadziałał na mnie jeszcze mocniej, ponieważ dzisiaj machnąłem sobie kolejny raz Cierpienia młodego Wertera. :-) Świetna książka i pasuje do wiersza... a może to wiersz pasuje do książki? :-) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 7 Maja 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 7 Maja 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. za chwilę niemoc do krwioobiegu wtłacza 12 aby, a w ostatnim wersie jest albo / przy takim zestawie mam zakłócenia w brzmieniu. Dziękuję bardzo Aniu za propozycję. Jeszcze pomyślę, a tym razem na razie, pozdrawiam :)) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 7 Maja 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 7 Maja 2019 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Raczej wspólnym mianownikiem jest Smutek. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 7 Maja 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 7 Maja 2019 @Młoda @Silver @wjola bardzo dziękuję:)) 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 7 Maja 2019 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 7 Maja 2019 @Maria_M : Dziękuję. :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 8 Maja 2019 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Maja 2019 @beta_b @jan_komułzykant Bardzo dziękuję:) pozdrawiam serdecznie. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 1 Listopada 2020 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 1 Listopada 2020 @Gość Dziękuję:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się