Ozdobić

Niczym wyzwanie: masz mnie poeto, a teraz zrób ze mnie pożytek. Wykorzystaj, bo inaczej natchnienie przepadnie i już nie wrócisz do tego co teraz mógłbyś przelać na papier.

Mogę to samo powiedzieć o sobie. Kiedy mam coś pisać to muszę pisać i już. Wielokroć myślę sobie, że może nie warto... że może jest już tyle dobrej poezji, iż nie warto w ogóle podejmować walki...

...ale podejmuję ją...

Wędrowcze, no to jest to, właśnie to:

Tak, już. To jest niesamowite uczucie. Dzięki. 

Wędrowcze, no to jest to, właśnie to:

Tak, już. To jest niesamowite uczucie. Dzięki. 

Mam coś na temat ten:

Tak sobie napisałam kiedyś. 

8fun ;))

Noo, ciekawie Justyno:)  Bardzo mi się spodobała kompozycja tego pierwszego zdania z purpurą. Jakby wschód słońca. 

I z tym przymusem- nigdy tak chyba nie myślałam, a rzeczywiście coś w tym jest:) pozdrawiam

Luule, dziękuję. Też pozdrawiam. :))

betko, gaźniku - dziękuję:))

Może taki mały offtop:

Powiem Wam, że poezja uczy żyć powoli. Kiedy szybko czyta się wiersz to w zasadzie nic się z niego nie wie, a przynajmniej ja tak mam. Przed przeczytaniem wyciszam się i relaksuję i dopiero wtedy wpadam automatycznie w nastrój i klimat tego co czytam.

...i wtedy pojawia się magia.

Wędrowcze, to jest jak terapia, to pomaga w najtrudniejszych chwilach. Tak, powoli, ale dokładnie, myśl, myśl - najważniejsze. I wytrwałość, oj, Wena idzie...

Pozdr. Dużo spokoju życzę. J. 

Toż dopiero to jest to. 

...i tak sobie właśnie pomyślałem, że być może tak wiele osób dzisiaj nie lubi poezji czy w ogóle czytania książek, bo życie jest strasznie szybkie, a do literatury należy podjeść powoli. Tak, tak... to jest to, zresztą... zapewne Ameryki nie odkryłem :-)

Zgadza się. Poezja, w o ogóle sztuka, zwalnia, choć z drugiej strony pędzi - w tym jej owa, jak to napisałeś, Wędrowcze:

Ojej, tyle myśli mam, trzeba uporządkować. 

Czyżby inspiracja? :-)

Tak, eh, ale, żeby nie uciekła. No to na razie... J. :))

Silver :)) J. 

Jak rzuca to trzeba podnieść i schować we właściwym miejscu ;) 

Tylko ona tak rzuca sobie na chybił - trafił, Czarku. Nie patrzy, kto bierze, tak sobie myślę. 

Czasami łapie ten, kiedy indziej ta. Tak, tak. 

Trafne, Czarku. Dziękuję za serduszko. 

Komentarz superowy też. J. 

Jacku, dzięki i pozdrawiam serdecznie. J. 

Just jak zwykle słodyczy , witaj

Witaj, Maju. Dzięki za komentarz,. Wiersz mój i słodycz? Ale wiele dostrzegłaś. J.