Tempo

Tempo

Życie nabiera tempa, nabiera i choć niedziela, to i tak się zapierdziela. 

Wstać trzeba, ubrać, no szlafrok wcześniej nałożyć, albo i nie.

Zależy od ciepełka, każdy to wie. 

Później prysznic rzecz sprawdzona, bo inaczej może ktoś skona od twojego zapachu spod "pachu". 

Śniadanko, kawka z pianką - no i wspominanko. 

Uśmiechy, podszczypanki, radosne kwilenie i do poduszeczki przytulenie.

Znowu piżamka, a tam, na co ona? 

Ciałko oglądać - wszak to niedziela powtarzam, niedowiarkom.

Obiadek pyszny z dnia poprzedniego, fakt odgrzewany, ale co z tego? 

Brzuszek już pełny, taki niedzielny... prawie weselny.

I podwieczorek - skromny, lekkostrawny, by gazy nie poszły w eter, a może jednak niech pójdą? - Co tam, wszak to niedziela.

Obowiązkowy też jest telefon do przyjaciela – nic, że kamrat ogląda mecz, przerwie, bo mu trzeba powiedzieć ważną rzecz - 

o planach na wieczór i nockę, opisać nową pościel w fiołki, i zamiar zabawy w koziołki. 

- A kolacja? – zapytacie.

No cóż zęby już umyte, w poniedziałek zjem posiłek, by mieć siłę na poniedzielny leciutki wysiłek.

J. A.

gazy w  eter , no cóż zapomniałaś o wizytach w  toalecie , ale to tak w  sekrecie

pozdrawiam Kredens

No to już w łazience, prysznic, przy okazji toaleta, :)) Dziękuję @Stary_Kredens J. 

Cześć Justyno! Inaczej mówiąc "stara prawda". Z uśmiechem i serduchem pozdrawiam. :)

:)) Dziekuję. J.